hayır aşık olduğum gerçek ama eğer kendini düzeltmeye çalışmasa ve şu 4 yılda bir gelişme görmesem aşk beni bağlayan bir şey olmazdı.sadece bazı şeyleri düzelttiğini gördükçe umudumu koruyorum.birde eşim yeni bir işe geçti bu durumu düzeltebilmek için yani biraz daha fazla çalışıp daha fazla para kazanabileceği bir işe yani düzeltmeye çalışıyor öyle olduğunu gördükçe bende umutlanıyorum düzeliriz diye.
ona kalırsa bencil olan benim.yani para hesabı yapar konumdayım.diyorki o el ona bekle para için diyemem ama sen karımsın katlanmak zorundasın bunlara.hayat arkadaşlığı budur diyor.oysa en temel ve insani ihtiyaçlar bunlar.
annesi göndermiyor maalesef benimkini.babası kaç defa demiş böyle evlilik yürütemezsin falan diye surat asmış gidince ama babasına karşıda önyargılı zaten hep beni suçlar filan der.annesiyle idare ediyor bir şekilde sanırım ama sıkıldım artık, kucağına yatıp annesinin ağladımı sinirlerim bozuluyor inanın.sanki küçük çocukmuş gibi gelmeye başlıyor.
bebeğim doğdu zaten orada geçmişten bahsetmiştim ilk fark edişimden.gücüme gidiyor elbette.konuştumda zaten sen kendi maaşından öde nafakayı filan diye.ama işte ne olacak bu ay bilmiyorum ki zaten küs şuanda bana ne oluruz ondan da haberim yok.
gercekten o kadar iyi anliyorum ki. ayni durumdayim bende tek fark annesi babasi tartisip kavga ettigimzde oraya giderse eger apar topar geri gonderiyolar gönlunu al diye. her dediklerinin yapilmasina alismislar bizden de onu bekliyolar. ben de bazen cokkk sinir oluyorum
birde deminde sordum sizin bir fikriniz varmı ?ben tartışınca hiç başka yerde uyumayı aklıma getirmedim.evimden başka yerde rahatım olmuyor.bu adam nasıl bu kadar rahat gidip başka yerde uyuyabiliyor.yoksa evinimi sahiplenemiyor?
ona rahat batıyor. şımarıklık, çocukluk ne derseniz artık.
yok benimkinde bir gariplik var yemek yerken ha keza bebek filan ağlar ben ona bakmaya gidersem tabağımdaki yemeğide bulamam :) sonrada aaa hiç fark etmemiştim yemişim onu der.ama fark ediyor bence.kendi yemeği yenmesin istiyor ama tekl
onuda dedim tınlamadı bile.çıkıp gidiyor rahatlıkla.
bu konuda da hiç acımam şahsen. bana acımayan koca gibi görünen çocuğa haddini bildirirdim.
o zaman almamalısınız eve. kararlı tutum önemli.
Kimse hiçbirşeye katlanmak zorunda değil. Katlanılacak boyuttaki şeylere göz yumarak hatalı olan sizsiniz.
Adaletsiz dunya... çocuklarıyla birlikteyken pek görmedim benimkide bebek zaten daha.o yüzden inanın bilmiyorum.evet eşimi seviyorum bazen çok öfkelendiğimde sevmiyormuşum gibi hissediyorum ama geçiyor.daha önce soğukta arabada yatmıştı gene aynısını yapar diye üzüldüm o yüzden mesaj attım.o günde aramadın beni arabada yatmak zorunda kaldım filan demişti.gene aynısını yapmasın istedim.şimdi hatırladım bir kez kızına tabağındaki yemeği verdiğini görmüştüm.belki çocuklarından hariç herkesedir tavrı.
