Eşimle sürekli tartışıyoruz ve ben hamileyim

Ben hamile olmasam herşey çok kolay olabilirdi ama hamile olduğumdan belki bu psikolojiden napıcağımı bilemiyorum o kadar çaresizim ki

Çaresiz değilsiniz ailenizin yanına gidin doğuma kadar kalın sonra eş terapisi alır eğer olmazsa da ayrılırsınız. Hayatın sonu değil. Anneniz sağ babanız sağ çok şükür. İleride hayatınızı düzene sokunca bu günler çok gereksiz zaman kaybı olarak gelir. Üzüldüğünüz yerde durmayın. Öncelikleriniz sağlıklı hamilelik ve doğum. Geri kalanlarla doğum sonrası uğraşırsınız.

İşe girin adamla kavga edeceğim diye korkmayın çekinmeyin. Ona göre değil kendinize göre en iyi nasıl hayatımı kurtarırım diye düşünün ve yaşayın. Karşınızda henüz kişisel gelişimini geliştirememiş saçma sapan aptal bencil bir adam var. Zaman kaybı
 
Ne diyeceğini düşünüyordun duyguayy çok iyi bir kadın dört dörtlükte bir insan ama bana huzur ve rahatlık battı bu yüzdende boşanıyorummu diyecekti. İkinizde kendini yetiştirememiş bireylersiniz kocan senden de beter bu kadar ana,baba,bacı meraklısıydı ne halt yemeye evlendi seni savunamayacak kadar pısırık olduğu için ailemden beni soğutmayamı çalışıyorsun gibi algı yaratıp lafı saptırıyor Allah hakkınızda hayırlı olanı nasip etsin.
 
Karşınızdaki eş kişisi ne sizi ne duygularınızı ne evliliğinizi ne yuvasını ne doğmamış bebeğinizi önemsemiyor. Eşinizin anlattığınız davranışları söylemleri çok kötü ve acımasızca. Madem istemiyordu evlenmeseydi, çocukta yapmadaydınız ilk aydan. Hiç durmayın bir psikoloğa gidin kendiniz. Doğruları görmeniz, karar almanız kolaylaşsın. Evliliğiniz çok yeni hamile siniz fedakarlık yapmayın derim bu eş kişisi ile gün geçmez, evli kalınmaz, eşiniz malesef büyümemiş, aile kuzusu, size saygısı sevgisi yok, karaktersizliğini ilk aydan belli etmiş bir kişi. Sizi gözden çıkarmış çoktan. Tüm yaşadıklarınıza dışarıdan bir göz ile bakmaya çalışın. Çaresiz değilsiniz. Kendinize güvenin.
 
Madem bu kadar tartışıyor bu kadar kavga ediyorsunuz neden hamilesiniz?
Bu ne fütursuzluk?
 
Sizin evliliğiniz bitmiş. Fazla sürmez. Koşarak ailesine boşanmaya giden erkekten bı cacık olmaz.
 
Boşanmayacaktiniz ki. Bakin bir insan boşanmayi dusunmese bile eşinizin şu yaptigindan sonra dusunurdu. Kaldi ki boşanma niyetiyle, karariyla o yola cikan biri eşinizin yaptigindan sonra eve filan donmezdi.
 
Ailesıyle ılgılı çok mu yorum yapıosunuz. Bebekte var. Yanı avukata gıdılır aıle ney ben anlamadım
 
Takildigim tek şey oldu. Boşanmak için bu konuyu konuşmak için neden onun ailesine gittiniz. Hamile olduğunuzu biliyor mu
 
Burada birilerine kesinlikle cocuğu aldırın denmesine karsıyım.Aynı durumda ben olsam evet kürtajı düsünürdüm,kürtaja asla karsı değilim.Ama insanların hayatlarında ne olduğunu bilmeden,sadece burada sinirle yazılan iki satırla,cocuğu aldırın demek büyük vebal gibi geliyor bana.Gerci zaten yine doğurmak isteyen doğurur,istemeyen aldırır ama ne biliyim yine de Allah korusun bizlerden çıkar gibi geliyor.Sevgiler
 
Bence siz bir Umutla belki çocuklarını uyarırlar diye o eve gittiniz. Sonuç fiyasko...

Aileniz üzülür yıkılır. Acaba sizin de bu dengesiz evlilikte payınız var mı?
 
Boşanmaya gerçekten karar verdiğiniz noktada eşinin ve ailesinin ne dediği ya da ne düşündüğü çok umrunuzda olmazdı.
Sizin ki karşılıklı göz korkutma, kuyruğu dik tutma haline bürünmüs. Karı - koca olmayı unutmuşsunuz.. mutlu olmayı değil haklı olmayı seçmişsiniz.
Gerçekten boşanma kararı aldığınıza inanmıyorum. Eğer gerçekten boşanmak isteseydiniz ailelerin birleştirecegini bile bile karşılarına çıkmaz çoktan iyi bir avukat arayışına girerdiniz.

Her kavganızda taraflar olarak sürekli boşanma kelimesi çıkartıyorsanız ağzınızdan, bir birinize olan inançlarıniz kaybolur ve saygınlıklarınızı yitirirsiniz. Gerçekten karar verdiğinizde boşanmayı dillendirin çünkü bu kelime bir ders verme kelimesi değil.
Yazık değil mi ailelerinize de belki 1 ay sonra sarılıp yatacaksınız ama o insanlarında içini huzursuz ediyorsunuz aynı zamanda gözlerinde evliliğinizi değersizleştiriyorsunuz.

Ayrıca bu kadar olayın üstüne eve gelip kahve içip sohbet etmeyi beklemiyordunuz sanırım niye c bir birimizle konuşmuyoruz bile " diyorsunuz ki! Siz boşanma kararı alan bir çift değil miydiniz?

Madem karı - koca olarak aranızda bir sorun yok görümcenizle olan iletişimizi kendiniz çözemiyor musunuz? Eşinize bunu aktarıp, ne yapmasını bekliyorsunuz? Görümceniz size bir şey diyorsa aranıza mesafe koymayı deneyin. Kendinizi, kendiniz savunun. Kendi sorunlarınızı usuluyle çözmeyi öğrenin.
Hamilesiniz sizi üzmek istemem fakat anne-baba olmaya hazırlanan yetişkin bir insanlarsınız bir can size emanet edilecek ve ömür boyu onu etkileyecek kişiliği, siz ve eşiniz oluşturacaksınız. Siz daha kendi kişisel sorunlarınızı çözmekten kaçınıyorsunuz hep bir suçlama modundasınız.. doğumdan sonrası nasıl olacak bilemedim.
 
Ilk günden hamile kalmanın nesi olağan dışı da insanlar bunu cok değişik bi haltmis gibi lanse ediyor anlamiyorum. Ilk gün tanrı katında görmezden geliniyor gibi bi algı mi var nedir. Sütüm korur gibi mikindirik bi inanış mi var orda çözemiyorum.

Aileleri bedava çift terapisi zannedip kullanmaya kalktığıniz her olay totoda patlar zaten.
 
Hamilesiniz, sanırım kürtaj gibi bir düşünceniz de yok. O yüzden olabildiğince yumuşak bir şekilde yazmaya çalışacağım.

Öncelikle siz çift olarak anne-baba olmaya asla ve kat'a hazır değilsiniz. Çünkü şu yaşadığınız olay, gerçekten yetişkin olmuş ve bir birey yetiştirmeye hazır insanların yaşayacağı türden bir şey değil. Sizin için çok küçük düşürücü olmuş. Taviz tavizi doğurur, tolere ettiğiniz her aşağılayıcı tavır, size misliyle geri dönecektir. Eşiniz maalesef çok saygısız, bencil ve haddini bilmez birisi. Yaşınız genç, hayatınızla ilgili alacağınız kararlar hakkında keskin şeyler yazmak bana kalmadı fakat yıllarım gitti diye yanarsınız, zaman geriye alınabilen bir şey değil.

Anne olarak şunu da söylemek isterim, annenizi tanımıyorum ve düşünce yapısını bilmiyorum ancak, ben çocuğumun bu şekilde üzüldüğünü ve benim haberim olmadığını öğrensem çok çok daha fazla üzülürüm. Evet, evladının yuvasının yıkılmasını kimse istemez, ancak dediğim gibi bir anne olarak çocuğumun böyle bir tiple, ben üzülmeyeyim diye kalmasını istemem. Bana kalırsa normal düşünce yapısındaki her anne olaya bu şekilde bakar/bakmalı. Tabi eğer bu, boşanmamak için bir bahane değilse. Sonuç olarak siz bence bir oturun, enine boyuna düşünün her şeyi yeniden değerlendirin ve kendiniz ile bebeğiniz için en iyi seçeneği bulun, uygulayın. Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Esin bahane yapıyor.Olayin içinde olduğun için göremiyorsun.Evlilik, çocuk ve sorumluluklar ona ağır gelmiş.Simdi kıvranıyor ailesini falan öne sürüp onların desteğiyle sizden kurtulmak istiyor.Bence eşinizden çocuk doğuna kadar aynı ev içinde bile olsanız uzak durun.Sorun çözmeye çalışmayın her sey daha da kötüye gider.Sessiz olun ailenizden akıl ve destek alın.Adam istemiyorum diyorsa aileniz ve işiniz falan varsa yolunuza bakın.Yoklugunuz da pişman olacaktır ama ailesinin önünde istemiyorum falan demesi çok cirkin
 
Ailesimi karar veriyor ne saçma evlilik siz evlenmemişsin ki

Sen ne hissediyorsun önemli olan o

Bebeğine gelice saglıkla al kucağına
 
Gittik çünkü ikimizin de ailesinin üstümüzde çok emeği hakkı var gidip açıklayalım helallik alalım
bu nerde görülmüş. Çok toysunuz. 15 senelik evliliğim bitti. Kayınvalidem “neden boşanıyorsunuz” diye sormadı. İnsanlar ayrılırken birbirlerini umursamaz.
 
Eşinize ailesini, anne babasını, kız kardeşini kötülemeyin. Laf sokanlara siz de sokun. Cevabını verin. Kalp kırılıyormuş bilmem ne önemsemeyin. Sizinki kırılıyorsa onlarınki de kırılabilir.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…