Merhaba kızlar,
Bundan aylar önce konular yağdırıyordum buraya.. Daha sonrasında düzelme oldu ikimiz tarafından. En azından her kavga ettiğimizde şiddete yönelmiyorduk.
Şimdi ki konumuz, aslında fındık kabuğunu doldurmayacak kadar basitti.
Bilenleriniz bilir, bilmeyenler eski konularımı rica ediyorum ön bilgi icin okusunlar;
Düğünde bazi sebeplerden ötürü, görümcemle hala konuşmuyorum. O zamana kadar bu bana sorun olarak yansımıyordu. Herkes kendi hayatında, kendi derdindeydi. Eşim veya ailesi bana baskıda yapmıyordu, barışmamız için.
Gel gelelim sorunumuza;
Görümcem ocakta nışanlısıyla ayrıldı. Ve şimdi bu hafta içerisinde başka kişi tarafından istenilecekmiş. Birbirlerini seviyorlarmış (hangi ara ayrıldın, hangi ara yenisini buldun der gibisiniz). Bende aynı şekilde düşündüm ama dile getirmedim tabii. Eşim geldi bana, annem seni istemeye davet edicek gelirsin demi dedi. Bende gelirim, senin ve annen için gelirim dedim. Ama birşeye yardım etmem, hizmet etmem dedim. (Ne yaparsam yapıyım en ufak sebepten ötürü görümcem alınabiliyor ve babasını yani kp'mi bana karşı doldurabiliyor). Herneyse eşimde tamam ben anneme söylerim sen deme dedi. Bende tamam dedim, öptü beni. Ve dışarı çıkacağız diye hazırlanmaya gitti.
- Buraya kadar herşey yoldundaydı -
Kahvaltıdaydık o esnadı, bende kahvaltı masasını toplamaya başladım. Oturdum. (Oturmamın sebebide, o hazırlansın ben daha sonra hazırlanırımdı). Bir hışımla geldi odaya, birazda eşim kompleksli, bu surat ne. Neden asiyorsun, hallettik iste. Hala giyinmiyorsun, kalk cabuk giyin. Neyse ya gelmezsen gelme diye bagirdi bana.. Bende ne surati ne diyosun sen ya tamam sen git gelmiyorum o halde dedim. Elimi kaldirdim yani git gibisinden, bu elime vurdu. Babanin evine git sende o zaman dedi. Ne diyosun demeye kalmadi, küfürler havada ucustu (bende susmadim tabii, o söyledi ben söyledim) sonra beni itekledi.. O bana vurdukca ben ona vurdum. Biliyorum erkek gücüyle kadin gücü ayni degil. Biliyorum siddet iyi birsey degil. Biliyorum, biliyorum.. Ama görümcemin davasi yüzünden evliligimin 15. gününde dayak yemis bir insanim. Biliyorum hala ne geziyorsun bu adamla diceksiniz. Ama dedim ya, bende söylüyorum, bende vuruyorum. Herneyse, bu artik bitti dedi. Istemiyorum seni dedi ailelerimizi aradi, bize geldiler. (Aslinda her kavgada bosaniyoruz, aileleri ariyorum diyen oydu. Herzaman dur arama napiyosun ya diyip caydiran bendim. Herzamanda iyi ki durdurdun beni diyen oydu.)
- Aileler geldi -
Oğlu: bıktım bundan, baba senle bile konuşsam ardından birşey arıyor. Aileside gelip almadı bunu zaten (babam onun ailesinden biraz geç geldi) sktrsin gitsin, istemiyorum ya. Daha iyisini bulurum.
Babası: gerçekten "yazargiderim" sorunmu yapıyorsun benimle konuşmalarına? (Yakıştıramadım bakışı)
Ben: baba o balayından sonraki olay yüzünden, ister istemez düşünüyorum. Acaba yine olacakmı öyle şeyler diye. (Eşim annesi babası tarafından, kolay dolduruşa gelir)
Oğlu: hırs bile yapıyor. Yok annenlerdeydik bütün hafta, bu hafta annemlere gitmicezmi diyor.
Ben: bütün hafta sizde olup, haftaya bir kerede annemlere gidelim demem hırssa hırs yapıyorum evet.
- böyle sorgu sual devam eder -
Babam geldi..
Babam: e hadi anlaşamıyorsunuz kızım toparlan gidelim. (O sırada oğulları babama bağıra bağıra benim yapmış olduğum hataları sıralıyor) Babamda bıktık. Sizin kavgalarınızdan annengilde bıktı bizde. Yeter artık. Dedi.. Ben kalktım ve eşyalarımı topluyorum.. Arkadan babasının sesi hala geliyor; "buraya geldiniz, kaçtınız. Aslında söylenecek çok şey var diyor ( kaçtık dediğide evlerinden 5km uzaklığa taşındık diye) Herneyse bu koltuğundan kalkmıyor, ailesiyle keşke yapmasaydım ama ellerini öpmüş bulundum o babamın elini bile öpmeden kalkmadan yerinden o evden ayrıldık.
Şimdi ben salı gününden beri Annemlerdeyim. Dün eşime mesaj attım; "bir kaç eşya alacağım evden haberin olsun", diye. (Bana evin anahtarını bile vermiyordu elimden almaya çalıştı, eşyalarım var diyip elinden çektim almıştım). Eşimde aynen şunu yazdı: "Nasıl istersen. O ev hala senin, istediğin zaman girersin çıkarsın. Yakışmadı bize olanlar. Üzgünüm" diye. Bunu okur okumaz sen ağlamı, ağla. Bir saat sonra eşyaları topladıktan sonra, hepsini değil bir kaçını. Ona "laptopuda aldım okul için, geçice süreliğine" yazdım hiç geride dönmedi. Arkadaşıyla gezmelere gitmiş diye duydum. Arkadasinin sevgilisinden. Hala annemlerdeyim, ve o hala annesigilde. Çok zoruma gidiyor. Salak gibi dolaşıyorum etrafta. Şiddet tamam var, ama galiba bizde şiddeti seviyoruz. (Psikopatlık olcak ama)
Aklımın ucuna gelmezdi, kocamdan dayak yiyorum ama ondan ayrılmak istemiyorum diyeceğim. Büyük konuşmamak lazımmış. Uyuyamıyorum. Hep ya başkasıylaysa diyorum? Ya bensiz daha mutluysa, ama o mesajı niye atsın? Bilemedim, bilemiyorum. Aileme karşı soğuktu son zamanlarda. Ailem özellikle annem çok seviyordu onu. Her kavgada haklı haksız. Beni yollardı onun bildiği var diye. O bile asla olmaz vermem seni artık diyor. Babam bana bağıra bağıra nasıl konuşur o diyor.
Telefonunu kurcalamam kayınpederime battı. Anlattımı bilmiyorum. Herşey bi yana ben eşimi seviyorum ama şu çocuk gibi kavgada aileler arayıp, haklısın demeleri için çırpınması. Onlarıda dahil etmesi.. Çelişkilii bir durumdayım. Nolur bana akıl verin ya.
Uzun oldu, kızlar kusura bakmayın.
Öpüyorum sizi, şimdiden teşekkürler
size dönüş yaparsaÂmin çok sağol, çokta küçük sayılmayız ben 25/o 28 yaşındayız. Uzmanların faydası olur mu kibeynim durmuş halde. Ama şuan nasılım biliyormusun? Üstümden yük kalkmış kadar hafif, diğer yandanda sol tarafıma toma oturmuş gibi bir yük..
Aynen, ama ona bunu yanlış olduğunu kaç kere anlatmaya çalıştım. Aricaksın, ben anneme sen annene gideceksin. Ve ikimizde bir köşede mutsuz oturacağız yapma demiştim. Haklı bulmuştu beni hep caydırmıştım. Bu sefer tutmadım, oda aradı.. Daha nasıl anlatılabilinirki yanlış olduğu? Yazmam dahada zaten.
Biraz zamana bırak, önce bir kendini dinle ..
Şuan ikiniz de boşluktasınız kocanın her yaptığına takılma ..
Sen de eve kapanma ..
Eğer eşin pişman olur da ailenden ve senden özür dilerse, evlilik danışmalığı alma şartı ile kabul et
ve seanslar verimli geçmeden eve dönme ..
Ama bunlar olmazsa, ayrılmanız en iyisi .
Evet sevgi var, psikolojiler altüst ..
Sevgi hatırına belki tedavi yolu denenebilir, ama dediğim gibi eşin yeterince pişman olmaz
ve şartlarını kabul etmezse asla asla geri dönmeyi düşünmemelisin.
icim sisti. aileler dr bu kadar yuzgoz olmusken hele cok zor bu iliskinin devami. hemen ailelere anlatmak da nerden moda olmus. hic olmazsa insanlar uzulmesin diye anlatilmaz. ailesini dusunmeyen adam sizi de hic dusunmez... ayril demek cok zor, yuva nasil kuruluyor ask nasil bisey biliyorum... Allah sonunuzu hayretsin
Merhaba kızlar,
Bundan aylar önce konular yağdırıyordum buraya.. Daha sonrasında düzelme oldu ikimiz tarafından. En azından her kavga ettiğimizde şiddete yönelmiyorduk.
Şimdi ki konumuz, aslında fındık kabuğunu doldurmayacak kadar basitti.
Bilenleriniz bilir, bilmeyenler eski konularımı rica ediyorum ön bilgi icin okusunlar;
Düğünde bazi sebeplerden ötürü, görümcemle hala konuşmuyorum. O zamana kadar bu bana sorun olarak yansımıyordu. Herkes kendi hayatında, kendi derdindeydi. Eşim veya ailesi bana baskıda yapmıyordu, barışmamız için.
Gel gelelim sorunumuza;
Görümcem ocakta nışanlısıyla ayrıldı. Ve şimdi bu hafta içerisinde başka kişi tarafından istenilecekmiş. Birbirlerini seviyorlarmış (hangi ara ayrıldın, hangi ara yenisini buldun der gibisiniz). Bende aynı şekilde düşündüm ama dile getirmedim tabii. Eşim geldi bana, annem seni istemeye davet edicek gelirsin demi dedi. Bende gelirim, senin ve annen için gelirim dedim. Ama birşeye yardım etmem, hizmet etmem dedim. (Ne yaparsam yapıyım en ufak sebepten ötürü görümcem alınabiliyor ve babasını yani kp'mi bana karşı doldurabiliyor). Herneyse eşimde tamam ben anneme söylerim sen deme dedi. Bende tamam dedim, öptü beni. Ve dışarı çıkacağız diye hazırlanmaya gitti.
- Buraya kadar herşey yoldundaydı -
Kahvaltıdaydık o esnadı, bende kahvaltı masasını toplamaya başladım. Oturdum. (Oturmamın sebebide, o hazırlansın ben daha sonra hazırlanırımdı). Bir hışımla geldi odaya, birazda eşim kompleksli, bu surat ne. Neden asiyorsun, hallettik iste. Hala giyinmiyorsun, kalk cabuk giyin. Neyse ya gelmezsen gelme diye bagirdi bana.. Bende ne surati ne diyosun sen ya tamam sen git gelmiyorum o halde dedim. Elimi kaldirdim yani git gibisinden, bu elime vurdu. Babanin evine git sende o zaman dedi. Ne diyosun demeye kalmadi, küfürler havada ucustu (bende susmadim tabii, o söyledi ben söyledim) sonra beni itekledi.. O bana vurdukca ben ona vurdum. Biliyorum erkek gücüyle kadin gücü ayni degil. Biliyorum siddet iyi birsey degil. Biliyorum, biliyorum.. Ama görümcemin davasi yüzünden evliligimin 15. gününde dayak yemis bir insanim. Biliyorum hala ne geziyorsun bu adamla diceksiniz. Ama dedim ya, bende söylüyorum, bende vuruyorum. Herneyse, bu artik bitti dedi. Istemiyorum seni dedi ailelerimizi aradi, bize geldiler. (Aslinda her kavgada bosaniyoruz, aileleri ariyorum diyen oydu. Herzaman dur arama napiyosun ya diyip caydiran bendim. Herzamanda iyi ki durdurdun beni diyen oydu.)
- Aileler geldi -
Oğlu: bıktım bundan, baba senle bile konuşsam ardından birşey arıyor. Aileside gelip almadı bunu zaten (babam onun ailesinden biraz geç geldi) sktrsin gitsin, istemiyorum ya. Daha iyisini bulurum.
Babası: gerçekten "yazargiderim" sorunmu yapıyorsun benimle konuşmalarına? (Yakıştıramadım bakışı)
Ben: baba o balayından sonraki olay yüzünden, ister istemez düşünüyorum. Acaba yine olacakmı öyle şeyler diye. (Eşim annesi babası tarafından, kolay dolduruşa gelir)
Oğlu: hırs bile yapıyor. Yok annenlerdeydik bütün hafta, bu hafta annemlere gitmicezmi diyor.
Ben: bütün hafta sizde olup, haftaya bir kerede annemlere gidelim demem hırssa hırs yapıyorum evet.
- böyle sorgu sual devam eder -
Babam geldi..
Babam: e hadi anlaşamıyorsunuz kızım toparlan gidelim. (O sırada oğulları babama bağıra bağıra benim yapmış olduğum hataları sıralıyor) Babamda bıktık. Sizin kavgalarınızdan annengilde bıktı bizde. Yeter artık. Dedi.. Ben kalktım ve eşyalarımı topluyorum.. Arkadan babasının sesi hala geliyor; "buraya geldiniz, kaçtınız. Aslında söylenecek çok şey var diyor ( kaçtık dediğide evlerinden 5km uzaklığa taşındık diye) Herneyse bu koltuğundan kalkmıyor, ailesiyle keşke yapmasaydım ama ellerini öpmüş bulundum o babamın elini bile öpmeden kalkmadan yerinden o evden ayrıldık.
Şimdi ben salı gününden beri Annemlerdeyim. Dün eşime mesaj attım; "bir kaç eşya alacağım evden haberin olsun", diye. (Bana evin anahtarını bile vermiyordu elimden almaya çalıştı, eşyalarım var diyip elinden çektim almıştım). Eşimde aynen şunu yazdı: "Nasıl istersen. O ev hala senin, istediğin zaman girersin çıkarsın. Yakışmadı bize olanlar. Üzgünüm" diye. Bunu okur okumaz sen ağlamı, ağla. Bir saat sonra eşyaları topladıktan sonra, hepsini değil bir kaçını. Ona "laptopuda aldım okul için, geçice süreliğine" yazdım hiç geride dönmedi. Arkadaşıyla gezmelere gitmiş diye duydum. Arkadasinin sevgilisinden. Hala annemlerdeyim, ve o hala annesigilde. Çok zoruma gidiyor. Salak gibi dolaşıyorum etrafta. Şiddet tamam var, ama galiba bizde şiddeti seviyoruz. (Psikopatlık olcak ama)
Aklımın ucuna gelmezdi, kocamdan dayak yiyorum ama ondan ayrılmak istemiyorum diyeceğim. Büyük konuşmamak lazımmış. Uyuyamıyorum. Hep ya başkasıylaysa diyorum? Ya bensiz daha mutluysa, ama o mesajı niye atsın? Bilemedim, bilemiyorum. Aileme karşı soğuktu son zamanlarda. Ailem özellikle annem çok seviyordu onu. Her kavgada haklı haksız. Beni yollardı onun bildiği var diye. O bile asla olmaz vermem seni artık diyor. Babam bana bağıra bağıra nasıl konuşur o diyor.
Telefonunu kurcalamam kayınpederime battı. Anlattımı bilmiyorum. Herşey bi yana ben eşimi seviyorum ama şu çocuk gibi kavgada aileler arayıp, haklısın demeleri için çırpınması. Onlarıda dahil etmesi.. Çelişkilii bir durumdayım. Nolur bana akıl verin ya.
Uzun oldu, kızlar kusura bakmayın.
Öpüyorum sizi, şimdiden teşekkürler
Benimde derdim tek o demekki.. Çok sağolimzanda ki sözü hayat felsefen yapmanı diliyorum,ancak bu şekilde kurtulabilirsin bu keşmekeşten.
10 konu açmaşsın hepsi de eş ve ailesi ile ilgili.
Babam o kapıma kapansın, anca o zaman geri veririm dedi. Nasıl kızını gel al diyebiliyorsa, şimdide savaşmadan vermem dedi. Ki eşim yapmaz sanmıyorum. Eskiden olsa yapardı, ama oda yıprandı en az benim kadar.. Yani bir yanım can atıyor onla barışmak için diğer yanım olmayacak artık hiç birşey eskisi gibi olmayacak bitecek diyor. Hazır değilim galiba.. Bilmiyorum. Ama önerinizi dikkate alacağım, olurda gelirse barışma söz konusu olursa psikolojik danışmana gidersek dicem. Çok sağolun :)
Derdiniz ne sizin neden bir aile terapistine gitmek yerine durumu hemen ailelerinize lanse ediyorsunuz kiMerhaba kızlar,
Bundan aylar önce konular yağdırıyordum buraya.. Daha sonrasında düzelme oldu ikimiz tarafından. En azından her kavga ettiğimizde şiddete yönelmiyorduk.
Şimdi ki konumuz, aslında fındık kabuğunu doldurmayacak kadar basitti.
Bilenleriniz bilir, bilmeyenler eski konularımı rica ediyorum ön bilgi icin okusunlar;
Düğünde bazi sebeplerden ötürü, görümcemle hala konuşmuyorum. O zamana kadar bu bana sorun olarak yansımıyordu. Herkes kendi hayatında, kendi derdindeydi. Eşim veya ailesi bana baskıda yapmıyordu, barışmamız için.
Gel gelelim sorunumuza;
Görümcem ocakta nışanlısıyla ayrıldı. Ve şimdi bu hafta içerisinde başka kişi tarafından istenilecekmiş. Birbirlerini seviyorlarmış (hangi ara ayrıldın, hangi ara yenisini buldun der gibisiniz). Bende aynı şekilde düşündüm ama dile getirmedim tabii. Eşim geldi bana, annem seni istemeye davet edicek gelirsin demi dedi. Bende gelirim, senin ve annen için gelirim dedim. Ama birşeye yardım etmem, hizmet etmem dedim. (Ne yaparsam yapıyım en ufak sebepten ötürü görümcem alınabiliyor ve babasını yani kp'mi bana karşı doldurabiliyor). Herneyse eşimde tamam ben anneme söylerim sen deme dedi. Bende tamam dedim, öptü beni. Ve dışarı çıkacağız diye hazırlanmaya gitti.
- Buraya kadar herşey yoldundaydı -
Kahvaltıdaydık o esnadı, bende kahvaltı masasını toplamaya başladım. Oturdum. (Oturmamın sebebide, o hazırlansın ben daha sonra hazırlanırımdı). Bir hışımla geldi odaya, birazda eşim kompleksli, bu surat ne. Neden asiyorsun, hallettik iste. Hala giyinmiyorsun, kalk cabuk giyin. Neyse ya gelmezsen gelme diye bagirdi bana.. Bende ne surati ne diyosun sen ya tamam sen git gelmiyorum o halde dedim. Elimi kaldirdim yani git gibisinden, bu elime vurdu. Babanin evine git sende o zaman dedi. Ne diyosun demeye kalmadi, küfürler havada ucustu (bende susmadim tabii, o söyledi ben söyledim) sonra beni itekledi.. O bana vurdukca ben ona vurdum. Biliyorum erkek gücüyle kadin gücü ayni degil. Biliyorum siddet iyi birsey degil. Biliyorum, biliyorum.. Ama görümcemin davasi yüzünden evliligimin 15. gününde dayak yemis bir insanim. Biliyorum hala ne geziyorsun bu adamla diceksiniz. Ama dedim ya, bende söylüyorum, bende vuruyorum. Herneyse, bu artik bitti dedi. Istemiyorum seni dedi ailelerimizi aradi, bize geldiler. (Aslinda her kavgada bosaniyoruz, aileleri ariyorum diyen oydu. Herzaman dur arama napiyosun ya diyip caydiran bendim. Herzamanda iyi ki durdurdun beni diyen oydu.)
- Aileler geldi -
Oğlu: bıktım bundan, baba senle bile konuşsam ardından birşey arıyor. Aileside gelip almadı bunu zaten (babam onun ailesinden biraz geç geldi) sktrsin gitsin, istemiyorum ya. Daha iyisini bulurum.
Babası: gerçekten "yazargiderim" sorunmu yapıyorsun benimle konuşmalarına? (Yakıştıramadım bakışı)
Ben: baba o balayından sonraki olay yüzünden, ister istemez düşünüyorum. Acaba yine olacakmı öyle şeyler diye. (Eşim annesi babası tarafından, kolay dolduruşa gelir)
Oğlu: hırs bile yapıyor. Yok annenlerdeydik bütün hafta, bu hafta annemlere gitmicezmi diyor.
Ben: bütün hafta sizde olup, haftaya bir kerede annemlere gidelim demem hırssa hırs yapıyorum evet.
- böyle sorgu sual devam eder -
Babam geldi..
Babam: e hadi anlaşamıyorsunuz kızım toparlan gidelim. (O sırada oğulları babama bağıra bağıra benim yapmış olduğum hataları sıralıyor) Babamda bıktık. Sizin kavgalarınızdan annengilde bıktı bizde. Yeter artık. Dedi.. Ben kalktım ve eşyalarımı topluyorum.. Arkadan babasının sesi hala geliyor; "buraya geldiniz, kaçtınız. Aslında söylenecek çok şey var diyor ( kaçtık dediğide evlerinden 5km uzaklığa taşındık diye) Herneyse bu koltuğundan kalkmıyor, ailesiyle keşke yapmasaydım ama ellerini öpmüş bulundum o babamın elini bile öpmeden kalkmadan yerinden o evden ayrıldık.
Şimdi ben salı gününden beri Annemlerdeyim. Dün eşime mesaj attım; "bir kaç eşya alacağım evden haberin olsun", diye. (Bana evin anahtarını bile vermiyordu elimden almaya çalıştı, eşyalarım var diyip elinden çektim almıştım). Eşimde aynen şunu yazdı: "Nasıl istersen. O ev hala senin, istediğin zaman girersin çıkarsın. Yakışmadı bize olanlar. Üzgünüm" diye. Bunu okur okumaz sen ağlamı, ağla. Bir saat sonra eşyaları topladıktan sonra, hepsini değil bir kaçını. Ona "laptopuda aldım okul için, geçice süreliğine" yazdım hiç geride dönmedi. Arkadaşıyla gezmelere gitmiş diye duydum. Arkadasinin sevgilisinden. Hala annemlerdeyim, ve o hala annesigilde. Çok zoruma gidiyor. Salak gibi dolaşıyorum etrafta. Şiddet tamam var, ama galiba bizde şiddeti seviyoruz. (Psikopatlık olcak ama)
Aklımın ucuna gelmezdi, kocamdan dayak yiyorum ama ondan ayrılmak istemiyorum diyeceğim. Büyük konuşmamak lazımmış. Uyuyamıyorum. Hep ya başkasıylaysa diyorum? Ya bensiz daha mutluysa, ama o mesajı niye atsın? Bilemedim, bilemiyorum. Aileme karşı soğuktu son zamanlarda. Ailem özellikle annem çok seviyordu onu. Her kavgada haklı haksız. Beni yollardı onun bildiği var diye. O bile asla olmaz vermem seni artık diyor. Babam bana bağıra bağıra nasıl konuşur o diyor.
Telefonunu kurcalamam kayınpederime battı. Anlattımı bilmiyorum. Herşey bi yana ben eşimi seviyorum ama şu çocuk gibi kavgada aileler arayıp, haklısın demeleri için çırpınması. Onlarıda dahil etmesi.. Çelişkilii bir durumdayım. Nolur bana akıl verin ya.
Uzun oldu, kızlar kusura bakmayın.
Öpüyorum sizi, şimdiden teşekkürler
Yani eskiyi unutamıyorsanız ki öyle, yürütemezsiniz böyle. En ufak tartışmada birbirinizin yüzüne vurduğunuzda hiç kapanmayacak o eski defterler.
Affedip, unutup yolunuza devam edebilecekseniz dönün, aksi halde bitirin, kangren olmuş ilişkiniz. İşin kötüsü unutmadıklarınız bir yana her kavgada yeni unutulmayacaklar biriktiriyorsunuz ikinizde. Bu kez siz affetseniz ailelerin affedemeyeceği bir pozisyona sokmuşsunuz artık evliliğinizi. Bu da demekki o sizin ailenizin yüzüne bakamayacak yada bakmak istemeyecek, aynı şekilde sizde aynı tutumda olacaksınız.
Zor bir durum.
sizin yaşadıklarınıza benzer şeyler yaşıyordum bende geçtiğimiz kasım ayına kadar.
bazen eşimde bazen bende ani ve aşırı sinirlenmeler oluyor ve sizinki gibi karşılıklı şiddete dönüşüyordu.
bir kaç defa da eşim babanı arıycam herşeyi anlatıcam filan dedi telefonu elinden zorla alıyordum.
en son ne mi oldu gittim darp raporu aldım ve şikayetçi oldum.
10 gün ayrı yaşadık. ben evimizde kaldım o ablasına gitti.
benimle hiç bir şekilde irtibata geçmedi sebebi de şikayetçi olduğum için ceza alacağını sanmasıydı.
neyse ben 10 gün sonra şikayetimi geri aldım, komutan eşimi aradı benim haberim yokmuş gibi bu durumdan haberdar etti.
tabi bu hemen görüşmek istedi, kardeşimle haber ulaştırdı bana hala aramıyorne kadar korktuysa artık.
o gün herşeyi konuştuk, anlaştık.
iş hukuka dayanınca eşim çok korktu.
şimdi de 5 yıl boyunca hiç bir suça karışmaması gerekiyor, ucuz atlattı yani.
böyle bir korku yaşamasaydı belki de hep sizinki gibi devam edecekti bilmiyorum.
şimdi evimizde çok şükür şiddet yok. her ailede olabilecek tartışmalar, ufak basit şeyler.
tabi bende ağzımın payını aldım, daha temkinli davranıyorum.
Tek çare ayrılmak yada evlilik terapisti (doğru kelime bu mu emin olamadım, anlayın siz) eşliğinde öfke kontrolüde dahil olmak üzere konuşmak, çözmeye çalişmak. Gerçekten siz ikiniz altından kalkamazsınız bu durumun. Seviyorsunuz da. Yardım almadan dönmeyin yinede derim, ne kadar sevsenizde.Tamda böyle oluyor ya zaten. Çok güzel analiz etmişsin. Aynen böyle. Aileler birbirinden biz ailelerden soğuyoruz.. Olmuyor, yapamıyoruz.
Aslında bende mi öyle yapsam ya? Hiçte fena fikir değil.. Tırssın biraz. Ve kalkmıyorsa adam yerinden, geri döneceğimden emindir diye kalkmıyordr. Bu aman nasılsa beni bırakmaz tavırlarını bırakmalı. Boşanmak istemediğimden emin. Emin olsun istemiyorum. Eskisi gibi heran onu terk edeceğim diye titresiin yaaa. Offff ya offf! Çok sağol canım benim, anlattıkların için. Olmadı, onuda denicem.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?