Esimle ilgili böyle bir konu açacağım aklıma gelmezdi ama dün geceden beri sinirim bir türlü gecmiyor.
Kızlar konu şu, biz esimle 1.5 yıldır falan evliyiz. Kendisi sevgiliyken de ayrılma lafını çok kolay ağzına alan biriydi. zırt pırt tamam istemiyorsan ayrıl falan diyordu. o zaman bu tavrın yanlış olduğunu, beni üzdüğünü anlata anlata bu alışkanlığı bıraktı.
Sonra iste evlendik. Bu arada esimin her seyinden de memnunum. Sadece bence bazen düsünmeden konusuyor veya kelimelere benim kadar özen göstermiyor diyelim. Hatırlamıyorum belki 4-5 önce falan babam bana para vermek istedi yüklü bir miktar. Ben de (salak ben işte) esime söyledim böyle böyle diye. Esim de bana “ailenden para alırsan boşarım seni” dedi. O zaman da delirmiştim. Bir daha böyle bi kelime kullanırsan ben boşicam seni, benimki de lafta değil haberin olsun dedim. neyse barıştık falan. konunun tekrarı açılınca esim bu laflara çok önem vermediğini söyledi. Boşarım dedim diye neden boşayayım? O an sinirle insanın ağzından çıkabilir falan dedi. (aynı adama şakasına bıktım senden dedim diye 2 gün trip yedim) neyse işte. Dün gece ben kendi halimde tv izliyorum. O da bana bir sey sordu. siyasi bir konuydu. bir paylaşım yapacaktı sence yapayım mı dedi. Ben de istiyorsan yap ama benlik değil dedim. Bu bi yükseldi iste sine demek benlik değil vs (vatan haini gibiymisim gibi davrandı jdjd) ben de açıkladım ama gözüm hala tvde yani ciddiye bile almadım konuyu o kadar önemsiz benim için. sonra güzelce anlattım iste kendi düsüncemi. bu sustu sustu ben tv izliyorum. birden dedi ki “bu düsüncelerin yüzünden bir gün boşicam seni” ve yüzü ciddi gayet. ben de döndüm baktım hani belki saka yapiyor falan ama yüzüme bakmıyor telefona bakıyor. Ben de bir daha o cümleyi kullanma demedim sana dedim. bir sey demedi. o bir sey demeyince ben de demedim. 1 saat gecti aradan neyin var neden konusmuyorsun diyor bana. (vurcan ağzına bi tane) ben de uyuyicam ben dedim. kalktım duş aldim hiç ona sarılmadan, öpmeden uyudum. (o gec yatıyor gececi çalıştığı için) gece 3-4 gibi tuvalete kalktım, o da yatmaya hazırlanıyormus. zaten uykuluydum. kapının önünde dikildi sarılayım diye sarılmadım gectim yattım tekrar. geldi sarıldı işte neyin var ağrın mı var falan diye yalandan bi roller kesti. (gayet de biliyor bence neyim var) ben de iyiyim dedim ve uyudum. sabah da kalktım yine konusmuyorum. bu öğlen uyandı ben kahvaltı hazırlarken geldi derdin ne senin neden konusmuyorsun dedi. ben de konuscak bir seyim olsa konusurdum, yok demek ki dedim. iyi dedi. kahvaltı yaparken yumurtamı falan soydu (normalde de yapıyor da simdi yapınca sinirimi bozdu jfjfjd)
sinirim gecince konusucam onla ama sizce ben mi abartıyorum? normalde oturup konustuğumuzda hep benim onla olmamın onun için mucize gibi bir sey olduğunu, onu boşicam diye ödü koptuğunu falan söylüyor. ana böyle saçma sapan bir seyde ettiği ilk laf bu mu olmalı yani? ben de sinirleniyorum ama ben böyle bir cümle kurmuyorum?
bu arada cidden esimden başka hiçbir sorunum yok. kendinisi anlayışlı ve sürekli alttan alan biri. ama bu olay beni delirtti yemin ederim. dün gece yatağa yattım ağladım esimden boşandığımı, bebeğime yalnız baktığımı falan hayal ettim hdjdj. ben mi abartıyorum ya. kendisi bu zamana kadar rahatsız olduğum tüm davranışlarını kesti bıçak gibi bu arada. ilk kez rahatsız olduğumu bildiği bir seyi ikinci kez yaptı. aileme anlatmadım konuyu. cünkü ailemden para alma mevzusunda ilk söylediğimde annem çok büyük tepki vermişti. o yüzden ben de söylemedim bu ikinciyi.
boşasa beni bu kadar zoruma gitmez, bunla göz dağı vermesi sinirimi bozan sey.