- 24 Ağustos 2024
- 28
- 44
- 34
- Konu Sahibi vintagelin
- #1
7 senelik evliyiz 5 yaşında çocuğumuz var
Evlendiğimiz ilk günden beri zıtlaşıp duruyoruz. Hep birgün düzeleceğimizi bekledim ama artık bende yoruldum sanırım. Maddi olarak hiçbir sorunumuz olmadı ikimizde memuruz ne yaparsak ortak yaptık bu konuda bir sorunum yok. Şiddet, aldatma, hakaret asla yok. Eşim salak kelimesini daha kullanmaz. O zaman ne? Diyeceksiniz. Fikirlerimiz çok farklı. Beni sürekli eleştirir. Giyimimden tutun araba kullanmama kadar mutlaka eleştirecek bir kusur bulur. Dün artık patlama noktasına geldim kendisine de seninle savaşacak gücüm kalmadı dedim. Dün ki mesele de araç kullanıyordum yolun sağından gitmiyormuşum ortasından gidiyormuşum?? Yıllardır şoförlüğüm var ama yıllardır da eleştirmekten usanmadı. Yolun ortasından nasıl gidebilirim yahu? Mümkün mü bir kere. Bu en basit örnek tabiki. Kızımıza aldığım her kıyafeti eleştirir. Dün kızın canı çubuk kraker istemiş anne yiyebilir miyim dedi (akşam saat 9) normalde izin vermem ama kıyamadım. Eşim vır vır etmeye başladı birazdan yatacak neden izin verdin diye. Sürekli evde bi kavgaya hazır modda takılıyoruz. Ben annesiyim ya senden mi izin alacağım çocuğuma birşey verirken dedim sen kimsin mi diyormuşum o kimmiş babasıymış bilmem ne bilmem ne bir saat tantana etti en sonunda sinir krizi geçirdim ben istemiyorum böylr bir evlilik bitsin dedim. Sende git kukla bul kendine her hareketini yönetebilirsin böylece dedim. Küçücük çocuk bile kafamı şişirdiniz ananeme gideceğim dedi. Ondan bile utanmıyor susmuyor. Allah bir çene vermiş eşime başka birşey vermemiş kendi annem bile nasıl çekiyorsun bunu diyor. Onlara gittiğimiz zamanda herşeyi eleştirip beni kışkırtıyor kavga ediyoruz kadında üzülüyor haklı olarak. Artık şans mans vermek istemiyorum. Bir evlilik sadece aldatma dayakla bitmez ki benim yaşam enerjim kalmadı. Bu da can bu da kafa kaldırmıyor artık.Çok sinirliyim karmaşık yazmış olabilirim. Asla alttan almıyoruz ikimizde. Benim a dediğime inadına b diyor. Ne olacak bilmiyorum.
Evlendiğimiz ilk günden beri zıtlaşıp duruyoruz. Hep birgün düzeleceğimizi bekledim ama artık bende yoruldum sanırım. Maddi olarak hiçbir sorunumuz olmadı ikimizde memuruz ne yaparsak ortak yaptık bu konuda bir sorunum yok. Şiddet, aldatma, hakaret asla yok. Eşim salak kelimesini daha kullanmaz. O zaman ne? Diyeceksiniz. Fikirlerimiz çok farklı. Beni sürekli eleştirir. Giyimimden tutun araba kullanmama kadar mutlaka eleştirecek bir kusur bulur. Dün artık patlama noktasına geldim kendisine de seninle savaşacak gücüm kalmadı dedim. Dün ki mesele de araç kullanıyordum yolun sağından gitmiyormuşum ortasından gidiyormuşum?? Yıllardır şoförlüğüm var ama yıllardır da eleştirmekten usanmadı. Yolun ortasından nasıl gidebilirim yahu? Mümkün mü bir kere. Bu en basit örnek tabiki. Kızımıza aldığım her kıyafeti eleştirir. Dün kızın canı çubuk kraker istemiş anne yiyebilir miyim dedi (akşam saat 9) normalde izin vermem ama kıyamadım. Eşim vır vır etmeye başladı birazdan yatacak neden izin verdin diye. Sürekli evde bi kavgaya hazır modda takılıyoruz. Ben annesiyim ya senden mi izin alacağım çocuğuma birşey verirken dedim sen kimsin mi diyormuşum o kimmiş babasıymış bilmem ne bilmem ne bir saat tantana etti en sonunda sinir krizi geçirdim ben istemiyorum böylr bir evlilik bitsin dedim. Sende git kukla bul kendine her hareketini yönetebilirsin böylece dedim. Küçücük çocuk bile kafamı şişirdiniz ananeme gideceğim dedi. Ondan bile utanmıyor susmuyor. Allah bir çene vermiş eşime başka birşey vermemiş kendi annem bile nasıl çekiyorsun bunu diyor. Onlara gittiğimiz zamanda herşeyi eleştirip beni kışkırtıyor kavga ediyoruz kadında üzülüyor haklı olarak. Artık şans mans vermek istemiyorum. Bir evlilik sadece aldatma dayakla bitmez ki benim yaşam enerjim kalmadı. Bu da can bu da kafa kaldırmıyor artık.Çok sinirliyim karmaşık yazmış olabilirim. Asla alttan almıyoruz ikimizde. Benim a dediğime inadına b diyor. Ne olacak bilmiyorum.