Eşimle hayata çok farklı pencerelerden bakıyoruz

vintagelin

Yeni Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
24 Ağustos 2024
28
44
34
7 senelik evliyiz 5 yaşında çocuğumuz var
Evlendiğimiz ilk günden beri zıtlaşıp duruyoruz. Hep birgün düzeleceğimizi bekledim ama artık bende yoruldum sanırım. Maddi olarak hiçbir sorunumuz olmadı ikimizde memuruz ne yaparsak ortak yaptık bu konuda bir sorunum yok. Şiddet, aldatma, hakaret asla yok. Eşim salak kelimesini daha kullanmaz. O zaman ne? Diyeceksiniz. Fikirlerimiz çok farklı. Beni sürekli eleştirir. Giyimimden tutun araba kullanmama kadar mutlaka eleştirecek bir kusur bulur. Dün artık patlama noktasına geldim kendisine de seninle savaşacak gücüm kalmadı dedim. Dün ki mesele de araç kullanıyordum yolun sağından gitmiyormuşum ortasından gidiyormuşum?? Yıllardır şoförlüğüm var ama yıllardır da eleştirmekten usanmadı. Yolun ortasından nasıl gidebilirim yahu? Mümkün mü bir kere. Bu en basit örnek tabiki. Kızımıza aldığım her kıyafeti eleştirir. Dün kızın canı çubuk kraker istemiş anne yiyebilir miyim dedi (akşam saat 9) normalde izin vermem ama kıyamadım. Eşim vır vır etmeye başladı birazdan yatacak neden izin verdin diye. Sürekli evde bi kavgaya hazır modda takılıyoruz. Ben annesiyim ya senden mi izin alacağım çocuğuma birşey verirken dedim sen kimsin mi diyormuşum o kimmiş babasıymış bilmem ne bilmem ne bir saat tantana etti en sonunda sinir krizi geçirdim ben istemiyorum böylr bir evlilik bitsin dedim. Sende git kukla bul kendine her hareketini yönetebilirsin böylece dedim. Küçücük çocuk bile kafamı şişirdiniz ananeme gideceğim dedi. Ondan bile utanmıyor susmuyor. Allah bir çene vermiş eşime başka birşey vermemiş kendi annem bile nasıl çekiyorsun bunu diyor. Onlara gittiğimiz zamanda herşeyi eleştirip beni kışkırtıyor kavga ediyoruz kadında üzülüyor haklı olarak. Artık şans mans vermek istemiyorum. Bir evlilik sadece aldatma dayakla bitmez ki benim yaşam enerjim kalmadı. Bu da can bu da kafa kaldırmıyor artık.Çok sinirliyim karmaşık yazmış olabilirim. Asla alttan almıyoruz ikimizde. Benim a dediğime inadına b diyor. Ne olacak bilmiyorum.
 
Ömür törpüsü bu dediğiniz… Ve evet, bu gibi tipler kendilerine hayat arkadaşı değil, yönetebileceği, kukla gibi oynatabileceği ama verdiği zarara rağmen aynı zamanda özgüvenli, kendi ayakları üzerinde kadınlar isterler. Asla ondan üstün olmanızı istemediği için böyle yapıyor zaten. Sizi eleştirerek yetersiz hissetmenizi sağlıyor. Boşanın demek kolay… Çift terapisi almanızı öneririm. Ha olmuyorsa da dünyaya bi kere geliyorsunuz. Ekonomik olarak özgürsünüz de… Şutlayın gitsin.
 
Salak bile demiyor ama zekanızı, anneliginizi, kadinliginizi kısacası her şeyinizi eleştirip aslında hakaretlerin en büyüğünü yapıyor. Siz de aynı şekilde O'nun her hareketinde her konuşmasında giyiminde kusur bulun ve tatlı bir dille ben senin iyiliğin için söylüyorum diye elestiririn. Ama bunu O sizi elestirdiginde karşılık olarak yapmayın. Sen de söyle yapıyorsun vb. derseniz bu bir yerde savunma oluyor. Siz de atağa geçin ve hayat nasıl dar ediliyor gösterin. Mesela güzel bir kahvaltı hazırlayın ama ikinci lokmasinda çok yeme aşkım bu aralar biraz göbeğin olmuş. Sağlığın için söylüyorum diyin.
 
Salak bile demiyor ama zekanızı, anneliginizi, kadinliginizi kısacası her şeyinizi eleştirip aslında hakaretlerin en büyüğünü yapıyor. Siz de aynı şekilde O'nun her hareketinde her konuşmasında giyiminde kusur bulun ve tatlı bir dille ben senin iyiliğin için söylüyorum diye elestiririn. Ama bunu O sizi elestirdiginde karşılık olarak yapmayın. Sen de söyle yapıyorsun vb. derseniz bu bir yerde savunma oluyor. Siz de atağa geçin ve hayat nasıl dar ediliyor gösterin. Mesela güzel bir kahvaltı hazırlayın ama ikinci lokmasinda çok yeme aşkım bu aralar biraz göbeğin olmuş. Sağlığın için söylüyorum diyin.
Mesela benim eşim de bunu yapardı önceden. Araba kullanırken vitesi değiştirdiğimi hissetmemeliymis. Tamam hayatım derdim. Ama O direksiyona geçince ben de O'nun ne kadar kusuru varsa söylerdim. Sinyal vermedin. Direksiyonu 9 15 tutacaksın. Sağını solunu arkanı kontrol et gibi emir cümleleriyle eleştiriyordum. Artık beni elestirmiyor o esnada.
 
7 senelik evliyiz 5 yaşında çocuğumuz var
Evlendiğimiz ilk günden beri zıtlaşıp duruyoruz. Hep birgün düzeleceğimizi bekledim ama artık bende yoruldum sanırım. Maddi olarak hiçbir sorunumuz olmadı ikimizde memuruz ne yaparsak ortak yaptık bu konuda bir sorunum yok. Şiddet, aldatma, hakaret asla yok. Eşim salak kelimesini daha kullanmaz. O zaman ne? Diyeceksiniz. Fikirlerimiz çok farklı. Beni sürekli eleştirir. Giyimimden tutun araba kullanmama kadar mutlaka eleştirecek bir kusur bulur. Dün artık patlama noktasına geldim kendisine de seninle savaşacak gücüm kalmadı dedim. Dün ki mesele de araç kullanıyordum yolun sağından gitmiyormuşum ortasından gidiyormuşum?? Yıllardır şoförlüğüm var ama yıllardır da eleştirmekten usanmadı. Yolun ortasından nasıl gidebilirim yahu? Mümkün mü bir kere. Bu en basit örnek tabiki. Kızımıza aldığım her kıyafeti eleştirir. Dün kızın canı çubuk kraker istemiş anne yiyebilir miyim dedi (akşam saat 9) normalde izin vermem ama kıyamadım. Eşim vır vır etmeye başladı birazdan yatacak neden izin verdin diye. Sürekli evde bi kavgaya hazır modda takılıyoruz. Ben annesiyim ya senden mi izin alacağım çocuğuma birşey verirken dedim sen kimsin mi diyormuşum o kimmiş babasıymış bilmem ne bilmem ne bir saat tantana etti en sonunda sinir krizi geçirdim ben istemiyorum böylr bir evlilik bitsin dedim. Sende git kukla bul kendine her hareketini yönetebilirsin böylece dedim. Küçücük çocuk bile kafamı şişirdiniz ananeme gideceğim dedi. Ondan bile utanmıyor susmuyor. Allah bir çene vermiş eşime başka birşey vermemiş kendi annem bile nasıl çekiyorsun bunu diyor. Onlara gittiğimiz zamanda herşeyi eleştirip beni kışkırtıyor kavga ediyoruz kadında üzülüyor haklı olarak. Artık şans mans vermek istemiyorum. Bir evlilik sadece aldatma dayakla bitmez ki benim yaşam enerjim kalmadı. Bu da can bu da kafa kaldırmıyor artık.Çok sinirliyim karmaşık yazmış olabilirim. Asla alttan almıyoruz ikimizde. Benim a dediğime inadına b diyor. Ne olacak bilmiyorum.
yani biraz alttan almayı deneseniz. Bu ikiniz için de geçerli. Allah eşinize bir çene vermiş ama sizin dil de pabuç kadar. Belki zaman içinde ne hale geldiğinizi fark etmeden bu hale geldiniz. Babası vır vır mı etti. "Doğru söylüyorsun normalde izin vermem ama kıyamadım canımın içi" gibisinden yumuşatma girişimleri yerine siz resmen adama sen kimsin demişsiniz o da babasıyım demiş... en sonunda kavga kıyamet. yazık çocuğunuza yazık, siz getirdiniz onu dünyaya çocuk bunu mu hakkediyor? Yani şans mans vermem boşanacağım diyorsanız boşanın çocuk böyle bir kavga kıyamet ortamında büyüyeceğine daha iyi olur. Siz eşinizle farklı pencerelerden bakıyormuşsunuz hayata peki çocuk nasıl bir pencereden bakacak? Evlilikten korkacak o kesin. dünyayı güvensiz bir yer olarak görüp güvensiz bir çocuk, ergen ve belki güvensiz bir yetişkin olacak. Sizler onun rol modellerisiniz, idollerisiniz şu anda. hayatı iletişimi sevgiyi saygıyı sizden öğrenecek.
Evliliğime şans mans vereyim diyecekseniz de bir terapi alın eşinizle ikiniz de.
 
Mesela benim eşim de bunu yapardı önceden. Araba kullanırken vitesi değiştirdiğimi hissetmemeliymis. Tamam hayatım derdim. Ama O direksiyona geçince ben de O'nun ne kadar kusuru varsa söylerdim. Sinyal vermedin. Direksiyonu 9 15 tutacaksın. Sağını solunu arkanı kontrol et gibi emir cümleleriyle eleştiriyordum. Artık beni elestirmiyor o esnada.
Yani birisini direksiyondayken sürekli eleştirmek kaza yaptırır. Ben eşim araba kullanırken ağzıma bant yapıştırıldığını hayal ediyorum.
 
7 senelik evliyiz 5 yaşında çocuğumuz var
Evlendiğimiz ilk günden beri zıtlaşıp duruyoruz. Hep birgün düzeleceğimizi bekledim ama artık bende yoruldum sanırım. Maddi olarak hiçbir sorunumuz olmadı ikimizde memuruz ne yaparsak ortak yaptık bu konuda bir sorunum yok. Şiddet, aldatma, hakaret asla yok. Eşim salak kelimesini daha kullanmaz. O zaman ne? Diyeceksiniz. Fikirlerimiz çok farklı. Beni sürekli eleştirir. Giyimimden tutun araba kullanmama kadar mutlaka eleştirecek bir kusur bulur. Dün artık patlama noktasına geldim kendisine de seninle savaşacak gücüm kalmadı dedim. Dün ki mesele de araç kullanıyordum yolun sağından gitmiyormuşum ortasından gidiyormuşum?? Yıllardır şoförlüğüm var ama yıllardır da eleştirmekten usanmadı. Yolun ortasından nasıl gidebilirim yahu? Mümkün mü bir kere. Bu en basit örnek tabiki. Kızımıza aldığım her kıyafeti eleştirir. Dün kızın canı çubuk kraker istemiş anne yiyebilir miyim dedi (akşam saat 9) normalde izin vermem ama kıyamadım. Eşim vır vır etmeye başladı birazdan yatacak neden izin verdin diye. Sürekli evde bi kavgaya hazır modda takılıyoruz. Ben annesiyim ya senden mi izin alacağım çocuğuma birşey verirken dedim sen kimsin mi diyormuşum o kimmiş babasıymış bilmem ne bilmem ne bir saat tantana etti en sonunda sinir krizi geçirdim ben istemiyorum böylr bir evlilik bitsin dedim. Sende git kukla bul kendine her hareketini yönetebilirsin böylece dedim. Küçücük çocuk bile kafamı şişirdiniz ananeme gideceğim dedi. Ondan bile utanmıyor susmuyor. Allah bir çene vermiş eşime başka birşey vermemiş kendi annem bile nasıl çekiyorsun bunu diyor. Onlara gittiğimiz zamanda herşeyi eleştirip beni kışkırtıyor kavga ediyoruz kadında üzülüyor haklı olarak. Artık şans mans vermek istemiyorum. Bir evlilik sadece aldatma dayakla bitmez ki benim yaşam enerjim kalmadı. Bu da can bu da kafa kaldırmıyor artık.Çok sinirliyim karmaşık yazmış olabilirim. Asla alttan almıyoruz ikimizde. Benim a dediğime inadına b diyor. Ne olacak bilmiyorum.
12 yıllık evliyim. Babam her zaman der ki “kızım bir gün evde kocanla mutsuz olduğunu hissedersen eğer aldatmasını,dövmesini,kumarını bekleme. 1 tane hayatın var. Baba ben mutlu değilim dediğin anda soru bile sormam evde odan hazır seni bekliyor.” Der.
Ömür bir tane
 
Yani birisini direksiyondayken sürekli eleştirmek kaza yaptırır. Ben eşim araba kullanırken ağzıma bant yapıştırıldığını hayal ediyorum.
O da beni çok elestiriyordu. söylüyordum bak dikkatim dağılıyor yapma diye anlamıyordu. Bir kaç kere ben de onu eleştirince artık eleştirmeyi bıraktı. Hepimiz rahatladık 🤣🤣
 
7 senelik evliyiz 5 yaşında çocuğumuz var
Evlendiğimiz ilk günden beri zıtlaşıp duruyoruz. Hep birgün düzeleceğimizi bekledim ama artık bende yoruldum sanırım. Maddi olarak hiçbir sorunumuz olmadı ikimizde memuruz ne yaparsak ortak yaptık bu konuda bir sorunum yok. Şiddet, aldatma, hakaret asla yok. Eşim salak kelimesini daha kullanmaz. O zaman ne? Diyeceksiniz. Fikirlerimiz çok farklı. Beni sürekli eleştirir. Giyimimden tutun araba kullanmama kadar mutlaka eleştirecek bir kusur bulur. Dün artık patlama noktasına geldim kendisine de seninle savaşacak gücüm kalmadı dedim. Dün ki mesele de araç kullanıyordum yolun sağından gitmiyormuşum ortasından gidiyormuşum?? Yıllardır şoförlüğüm var ama yıllardır da eleştirmekten usanmadı. Yolun ortasından nasıl gidebilirim yahu? Mümkün mü bir kere. Bu en basit örnek tabiki. Kızımıza aldığım her kıyafeti eleştirir. Dün kızın canı çubuk kraker istemiş anne yiyebilir miyim dedi (akşam saat 9) normalde izin vermem ama kıyamadım. Eşim vır vır etmeye başladı birazdan yatacak neden izin verdin diye. Sürekli evde bi kavgaya hazır modda takılıyoruz. Ben annesiyim ya senden mi izin alacağım çocuğuma birşey verirken dedim sen kimsin mi diyormuşum o kimmiş babasıymış bilmem ne bilmem ne bir saat tantana etti en sonunda sinir krizi geçirdim ben istemiyorum böylr bir evlilik bitsin dedim. Sende git kukla bul kendine her hareketini yönetebilirsin böylece dedim. Küçücük çocuk bile kafamı şişirdiniz ananeme gideceğim dedi. Ondan bile utanmıyor susmuyor. Allah bir çene vermiş eşime başka birşey vermemiş kendi annem bile nasıl çekiyorsun bunu diyor. Onlara gittiğimiz zamanda herşeyi eleştirip beni kışkırtıyor kavga ediyoruz kadında üzülüyor haklı olarak. Artık şans mans vermek istemiyorum. Bir evlilik sadece aldatma dayakla bitmez ki benim yaşam enerjim kalmadı. Bu da can bu da kafa kaldırmıyor artık.Çok sinirliyim karmaşık yazmış olabilirim. Asla alttan almıyoruz ikimizde. Benim a dediğime inadına b diyor. Ne olacak bilmiyorum.
Başta hata yapmışsınız siz kafanızın uyuşmadığı kişiyle neden evlenir ki insan yani insan 7 sinde neyse 70 inde de odur böyle şeyler değişmez..

Boşanma olayına nasıl bakıyor peki ? Buna da bi eleştiri gelmiştir diye umuyorum 😀 tövbe ya .. o değilde çift terapisine gidin bi deneyin ordada bırak istediği kadar konuşsun çünkü ben başka bir sıkıntı olduğunu düşünüyorum bir insan niye bukadar eleştiri yapsın evin içindeki insanı üzsün psikolojik olarak sıkıntısı var Sanki bence.
 
Eşiniz sadece araba kullanırken böyle ise boşverin diyecektim çünkü çoğu erkek arabada canavara dönüyor. Kendileri her ihlali yapıp eşlerine sürekli söyleniyorlar. Benim eşim babam ve kardeşimde gözlemlediğim bu.
Ama, sizin eşiniz evin içinde de hep böyle ise çekilmez. Her an yanlış mı yaptım diye yaşanılmaz. Terapiste gitsin. Bunu şart koşun yoksa evliliğimiz bitecek diyin.
Bir evlilik sadece şiddet, aldatma, kumar, içki olunca bitmiyor. Kaldıki eşinizin size uyguladığı da psikolojik şiddet
 
7 senelik evliyiz 5 yaşında çocuğumuz var
Evlendiğimiz ilk günden beri zıtlaşıp duruyoruz. Hep birgün düzeleceğimizi bekledim ama artık bende yoruldum sanırım. Maddi olarak hiçbir sorunumuz olmadı ikimizde memuruz ne yaparsak ortak yaptık bu konuda bir sorunum yok. Şiddet, aldatma, hakaret asla yok. Eşim salak kelimesini daha kullanmaz. O zaman ne? Diyeceksiniz. Fikirlerimiz çok farklı. Beni sürekli eleştirir. Giyimimden tutun araba kullanmama kadar mutlaka eleştirecek bir kusur bulur. Dün artık patlama noktasına geldim kendisine de seninle savaşacak gücüm kalmadı dedim. Dün ki mesele de araç kullanıyordum yolun sağından gitmiyormuşum ortasından gidiyormuşum?? Yıllardır şoförlüğüm var ama yıllardır da eleştirmekten usanmadı. Yolun ortasından nasıl gidebilirim yahu? Mümkün mü bir kere. Bu en basit örnek tabiki. Kızımıza aldığım her kıyafeti eleştirir. Dün kızın canı çubuk kraker istemiş anne yiyebilir miyim dedi (akşam saat 9) normalde izin vermem ama kıyamadım. Eşim vır vır etmeye başladı birazdan yatacak neden izin verdin diye. Sürekli evde bi kavgaya hazır modda takılıyoruz. Ben annesiyim ya senden mi izin alacağım çocuğuma birşey verirken dedim sen kimsin mi diyormuşum o kimmiş babasıymış bilmem ne bilmem ne bir saat tantana etti en sonunda sinir krizi geçirdim ben istemiyorum böylr bir evlilik bitsin dedim. Sende git kukla bul kendine her hareketini yönetebilirsin böylece dedim. Küçücük çocuk bile kafamı şişirdiniz ananeme gideceğim dedi. Ondan bile utanmıyor susmuyor. Allah bir çene vermiş eşime başka birşey vermemiş kendi annem bile nasıl çekiyorsun bunu diyor. Onlara gittiğimiz zamanda herşeyi eleştirip beni kışkırtıyor kavga ediyoruz kadında üzülüyor haklı olarak. Artık şans mans vermek istemiyorum. Bir evlilik sadece aldatma dayakla bitmez ki benim yaşam enerjim kalmadı. Bu da can bu da kafa kaldırmıyor artık.Çok sinirliyim karmaşık yazmış olabilirim. Asla alttan almıyoruz ikimizde. Benim a dediğime inadına b diyor. Ne olacak bilmiyorum.
Çocuğunuzun yanında tartışmanız çok kötü olmuş. Anlaşamıyorsanız, ayrılın; herkes huzur içinde yaşasın.
 
7 senelik evliyiz 5 yaşında çocuğumuz var
Evlendiğimiz ilk günden beri zıtlaşıp duruyoruz. Hep birgün düzeleceğimizi bekledim ama artık bende yoruldum sanırım. Maddi olarak hiçbir sorunumuz olmadı ikimizde memuruz ne yaparsak ortak yaptık bu konuda bir sorunum yok. Şiddet, aldatma, hakaret asla yok. Eşim salak kelimesini daha kullanmaz. O zaman ne? Diyeceksiniz. Fikirlerimiz çok farklı. Beni sürekli eleştirir. Giyimimden tutun araba kullanmama kadar mutlaka eleştirecek bir kusur bulur. Dün artık patlama noktasına geldim kendisine de seninle savaşacak gücüm kalmadı dedim. Dün ki mesele de araç kullanıyordum yolun sağından gitmiyormuşum ortasından gidiyormuşum?? Yıllardır şoförlüğüm var ama yıllardır da eleştirmekten usanmadı. Yolun ortasından nasıl gidebilirim yahu? Mümkün mü bir kere. Bu en basit örnek tabiki. Kızımıza aldığım her kıyafeti eleştirir. Dün kızın canı çubuk kraker istemiş anne yiyebilir miyim dedi (akşam saat 9) normalde izin vermem ama kıyamadım. Eşim vır vır etmeye başladı birazdan yatacak neden izin verdin diye. Sürekli evde bi kavgaya hazır modda takılıyoruz. Ben annesiyim ya senden mi izin alacağım çocuğuma birşey verirken dedim sen kimsin mi diyormuşum o kimmiş babasıymış bilmem ne bilmem ne bir saat tantana etti en sonunda sinir krizi geçirdim ben istemiyorum böylr bir evlilik bitsin dedim. Sende git kukla bul kendine her hareketini yönetebilirsin böylece dedim. Küçücük çocuk bile kafamı şişirdiniz ananeme gideceğim dedi. Ondan bile utanmıyor susmuyor. Allah bir çene vermiş eşime başka birşey vermemiş kendi annem bile nasıl çekiyorsun bunu diyor. Onlara gittiğimiz zamanda herşeyi eleştirip beni kışkırtıyor kavga ediyoruz kadında üzülüyor haklı olarak. Artık şans mans vermek istemiyorum. Bir evlilik sadece aldatma dayakla bitmez ki benim yaşam enerjim kalmadı. Bu da can bu da kafa kaldırmıyor artık.Çok sinirliyim karmaşık yazmış olabilirim. Asla alttan almıyoruz ikimizde. Benim a dediğime inadına b diyor. Ne olacak bilmiyorum.
çok özür dilerim cinsiyetçi şekilde konuşmak hiç yaptığım bir şey değildir ama bu adam da "karı kılıklı" dedikleri türden ya vır vır vır her şeye fikri var.
ben de çekemezdim.
 
7 senelik evliyiz 5 yaşında çocuğumuz var
Evlendiğimiz ilk günden beri zıtlaşıp duruyoruz. Hep birgün düzeleceğimizi bekledim ama artık bende yoruldum sanırım. Maddi olarak hiçbir sorunumuz olmadı ikimizde memuruz ne yaparsak ortak yaptık bu konuda bir sorunum yok. Şiddet, aldatma, hakaret asla yok. Eşim salak kelimesini daha kullanmaz. O zaman ne? Diyeceksiniz. Fikirlerimiz çok farklı. Beni sürekli eleştirir. Giyimimden tutun araba kullanmama kadar mutlaka eleştirecek bir kusur bulur. Dün artık patlama noktasına geldim kendisine de seninle savaşacak gücüm kalmadı dedim. Dün ki mesele de araç kullanıyordum yolun sağından gitmiyormuşum ortasından gidiyormuşum?? Yıllardır şoförlüğüm var ama yıllardır da eleştirmekten usanmadı. Yolun ortasından nasıl gidebilirim yahu? Mümkün mü bir kere. Bu en basit örnek tabiki. Kızımıza aldığım her kıyafeti eleştirir. Dün kızın canı çubuk kraker istemiş anne yiyebilir miyim dedi (akşam saat 9) normalde izin vermem ama kıyamadım. Eşim vır vır etmeye başladı birazdan yatacak neden izin verdin diye. Sürekli evde bi kavgaya hazır modda takılıyoruz. Ben annesiyim ya senden mi izin alacağım çocuğuma birşey verirken dedim sen kimsin mi diyormuşum o kimmiş babasıymış bilmem ne bilmem ne bir saat tantana etti en sonunda sinir krizi geçirdim ben istemiyorum böylr bir evlilik bitsin dedim. Sende git kukla bul kendine her hareketini yönetebilirsin böylece dedim. Küçücük çocuk bile kafamı şişirdiniz ananeme gideceğim dedi. Ondan bile utanmıyor susmuyor. Allah bir çene vermiş eşime başka birşey vermemiş kendi annem bile nasıl çekiyorsun bunu diyor. Onlara gittiğimiz zamanda herşeyi eleştirip beni kışkırtıyor kavga ediyoruz kadında üzülüyor haklı olarak. Artık şans mans vermek istemiyorum. Bir evlilik sadece aldatma dayakla bitmez ki benim yaşam enerjim kalmadı. Bu da can bu da kafa kaldırmıyor artık.Çok sinirliyim karmaşık yazmış olabilirim. Asla alttan almıyoruz ikimizde. Benim a dediğime inadına b diyor. Ne olacak bilmiyorum.
Yapısı mi bu sekilde size karşı mi ? Sadece size yapıyorsa bu davranışı evet düzelir terapi alır ama genel anlamda böyleyse değişeceğini pek sanmıyorum
 
X