merhaba arkadaslar. Burda zamaninda okudugum uzuldugum seyler simdi benim basimda. Hikaye ayni birbirine asik bi cift. Evleniyoruz ve aslinda birbirimizi hic tanimadigimizi goruyoruz.
O kibar dusunceli adam bir u donusu yapiyor. Sevgiliyken ölüp biten adam evlenince cinsellige uzak oluyor. 2 aylikken siddet gorup ayrilma karari aliyorum ve intihar girisiminde bulunuyor ve bisekilde affediyorum. 5 aylik evliyken istemeden hamile kaliyorum hemde ikiz. İlk once havalara ucuyor. Ben kilo aldikca bana ufak capli laflar soyluyor rahatsiz olduguna dair. Gun gectikce kotulesiyoruz benden uzaklasiyor kiriyor uzuyor. Cok gecmiyor bebegimin birinde beyin kanamasi goruluyor. Yikiliyorum suan anlatirken dahi goz yaslarima engel olamiyorum rabbim kimseyi evladiyla sinamasin. Cok zor bir sureci el ele verip atlatiyoruz. 7. Bucuk aylik dogum yapip oglumu dunyaya getirirken zeynebimi topraga veriyoruz. Oglumda sarilik oluyo ileri duzeyde doktor doktor geziyoruz. Hersey yoluna girince bi bakiyorumki esimle kopmusuz birbirimizden. İki yabanci olmusuz. Hamile oldugumu ogrendigim gunden beri eli elime degmiyor. Suan bebegimiz 4 aylik. Ben babamin evindeyim. Aileler hemen bosanmayin biraz zaman taniyin dediler. Suan arkadas gibi telefonda hal hatir soruyoruz. Bunca yasattigi sikintiyi is yogunluguna bagladi. Suan beni esi gibi gormuyormus baska gozle bakamiyormus. Bende birseyler icin savasacak takat kalmadi.
Kabul ediyorum kaprisli bi bayanimdir. Ozellikle 8-9 aydir bakamiyorumda kendime. Hamileyken yasadigim sikinti dolayisiyla cok hormon ilaci aldim. Bunlarda asiri kilo yapti ve 4 aydir tek kilo veremedim. Onun tanidigi bakimli zayif hedefleri planlari olan bir bayanda yok artik. Bilmiyorum.. Zor cok zor...
Dertlesmek istedim sadece. Guclu gorunmeye calismaktan yoruldum sanirim.
Sabirla okuyan arkadaslara tesekkur ederim.
O kibar dusunceli adam bir u donusu yapiyor. Sevgiliyken ölüp biten adam evlenince cinsellige uzak oluyor. 2 aylikken siddet gorup ayrilma karari aliyorum ve intihar girisiminde bulunuyor ve bisekilde affediyorum. 5 aylik evliyken istemeden hamile kaliyorum hemde ikiz. İlk once havalara ucuyor. Ben kilo aldikca bana ufak capli laflar soyluyor rahatsiz olduguna dair. Gun gectikce kotulesiyoruz benden uzaklasiyor kiriyor uzuyor. Cok gecmiyor bebegimin birinde beyin kanamasi goruluyor. Yikiliyorum suan anlatirken dahi goz yaslarima engel olamiyorum rabbim kimseyi evladiyla sinamasin. Cok zor bir sureci el ele verip atlatiyoruz. 7. Bucuk aylik dogum yapip oglumu dunyaya getirirken zeynebimi topraga veriyoruz. Oglumda sarilik oluyo ileri duzeyde doktor doktor geziyoruz. Hersey yoluna girince bi bakiyorumki esimle kopmusuz birbirimizden. İki yabanci olmusuz. Hamile oldugumu ogrendigim gunden beri eli elime degmiyor. Suan bebegimiz 4 aylik. Ben babamin evindeyim. Aileler hemen bosanmayin biraz zaman taniyin dediler. Suan arkadas gibi telefonda hal hatir soruyoruz. Bunca yasattigi sikintiyi is yogunluguna bagladi. Suan beni esi gibi gormuyormus baska gozle bakamiyormus. Bende birseyler icin savasacak takat kalmadi.
Kabul ediyorum kaprisli bi bayanimdir. Ozellikle 8-9 aydir bakamiyorumda kendime. Hamileyken yasadigim sikinti dolayisiyla cok hormon ilaci aldim. Bunlarda asiri kilo yapti ve 4 aydir tek kilo veremedim. Onun tanidigi bakimli zayif hedefleri planlari olan bir bayanda yok artik. Bilmiyorum.. Zor cok zor...
Dertlesmek istedim sadece. Guclu gorunmeye calismaktan yoruldum sanirim.
Sabirla okuyan arkadaslara tesekkur ederim.