herkese slm kızlar bu duruma geldik sonunda eşimle ailesi yüzünden boşanma kararı aldık.. olayları kısaca anlatacağım evlenmeyi düşünen arkadaşlara da örnek olmuş olur. eşimle ben farklı şehirlerdeniz bu yüzden ailesi başta bir iki laf etti ama eşim istediği için ve memur olduğum için (dertleri para bunu da sonradan fark ettim) olur dediler. ilk başta kp kv bana karşı iyiydiler ama ne zaman geleneklerle alakalı bir şey yapılacak olsa mesela altın alınacak kp şuan param yok der, eşyaları başta almaya söz verdi caydı, eşime sen ne zaman evlenecek yaşa geldin demeler biz evlerine gittiğimizde özensiz davranışlar , annemle kaza geçiririz aramaz sormazlar dünürlük hiç yapmazlar vs vs.. ben de bu insanlara nasıl sıcak davranıyorum, babam hayatta değil kp e babacım diyorum arayıp soruyorum ne yaparsa yapsın aramı iyi tutmaya çalışıyorum hani seviyorum ya eşimi.. bu süre zarfında çevrenin söyledikleri ailemin beklentileri derken psikolojim bozuluyor ağlıyorum her şeye.. diyorum ben büyütüyorum herhalde hadi bi pskyatrste görünüyorum bi antidepresana başlıyorum.. sonra düğün günü gelip çatıyor beni telli duvaklı evimden alıyorlar kendi şehirlerine gidiyoruz. 2 gün sonra da düğün olacak.. kp basit ufacık bir konudan oğluyla kavga ediyor ve gelip bana saldırıyor düğün olsun bitsin bu eve gelme diyor kovuyor sövüp sayıyor yalandan baba deme diyor.. ben sinir krizi geçiriyorum ve hastaneye kaldırıyorlar düğünümden bir gün önce.. sonra kp korkuyor düğünü bozarım diye gelip yalvar yakar özür diliyor, tm diyorum düğünü yaparım ama seni affetmem. işte orda bitirmek lazımmış kızlar.. çünkü erkekler evlendıkten sonra ailelerine daha bir bağlanıyorlar.. yani benim eşim öyle oldu.. ailesi de benden kıskandı hep.. neyse balayına gdiyoruz 2. gün kp 10 defa arıyor eşim de sinirli ya ona açmıyor teli.. meğer kaynımı hapse atmışlar düğünün sabahına.. sonra apar topar balayından yanlarına gidiyoruz her şeye rağmen.. tabi eşimin hemen tavırları değişiyor ailesini görnce bana sokak ortasında bağırıyor normalde hiç kıyamayan adam.. ben ağlaya ağlaya parka oturuyorum o sırada kp çıkıp geliyor tabi bana zarar verecek sanıyorum bağırıp yardım istiyorum polis geliyor, bilin bakalım kp niye geliyor. tabi ki iyi niyetle geldiğini söylüyor.. neyse günler geçiyor eşimin babasına kızgınlığı geçtikçe bana karşı içten içe öfkesi büyüyor ama benimle hiç paylaşmıyor her şey iyiymiş gibi yapmayaa çalışıyor.. bu yatak odamıza kadar yansıyor ama eşim hala bişey yok demeye devam ediyor,, bazen bağırışıyoruz ben ailesiyle ilgili konuşunca tahammül edemiyor bi kere üzerime çıkıp ağzıma bastırıyor susayım diye,,, tabi bu sıralar benim ailem akrabalarım bizim eve geliyorlar ama eşimin kimsesi gelmiyor, annesini defalarca çağırıyorum gelmiyor.. ben de beni isgtemiyorlar diye bayramda gitmiyorum,, eşim gelince yemek katıyorlar muhtemelen okuyup üflüyorlar aklına da giriyorlar, ben de onların gönderdiği yemeği yemem diyorum yine kavga ediyoruz,, bu olaydan sonra eşim tamamen ailesine yaklaşıyor, ne yapsam da gelmiyor yanıma. senin arkandayım kimse sana bir şey diyemez gel gidelim dersen giderim diyorum yok öyle diyemem sen idare edeceksin onlar cahil diyor.. cahillikle sevgisizliği ayırt edemiyor.. en son boşanmaya kadar gidiyor işin sonu sen ailene git kafa dinle diyor bana tabi ne kavgalar ediyoruz.. gidiyorum ama yine içim rahat etmiyor diyorum ki eşim için anne babasına katlanabilirim denemeliyim diyorum ve eşime dönüyorum , benim ailem bu diyor işine gelirse,, ben de tamam diyorum ne derlerse sesimi çıkarmicam sen de eşim gbi beni korursun diyorum ve gidiyoruz,, bu süre zarfında hani ayrılamadım ya eşim bana kötü davranıyor, ben de her zmanknden iyi davranıyorum hani yuvamı kurtaracağım ya.. sonra bi bakıyorum telefonda eskort kızları araştırmış internetten.. hadi diyorum bunlara hevesleniyor evimizde daha iyisini yaparız elimden geleni yapıyorum düzelir sanıyorum... kendi ailesine giderken çok mutlu olan adam benim aileme giderken bi sinir oluyor ben de neden kendi memleketine giderken böyle mutlusun da şimdi mutsuzsun dedım yine bağırıyor çağırıyor küfür ediyor ve arabada el kaldırmaya kadar götürüyor işi... neyse diyorum her evlilikte olur herhalde böyle şeyler.. barışıyoruz tekrar ve kimseye de anlatmıyorum... Ağlıyorum üzülüyorum sen gözyaşını silah olarak kullanıyorsun diyor.. bizim eşimle evlenirken verdiğimiz bir karar olan ve benim annemin yalnız olmasından kaynaklı benim memleketime taşınmak üzere tayin oluyorum ve bunu eşimle beraber yapıyoruz. ama adama ne oluyorsa birden gtmek istemiyorum diyor sözünden cayıyor.. neyse bi şekilde ikna ediyorum bu sefer de beni ailemin yanına bırakıyor ve tayin işini uzatıyor... telefonuna bakıyorum arada kardeşine haberisz para yolluyor.. göndersin tabi öğrenci ama sorduğumda yok göndermedim diye ısrarla yalan söylüyor ve niye telefonuma bakıyorsun diye bana küsüyor bu şekilde anlaşamıyoruz bi türlü.. sonra bakıyorum ki bu adam güzellikten anlamıyor , umursamıyorum arayıp sormuyorum çağırmıyorum,, bi anda çıkıp geliyor tayin olacağım diyor.. iyi tamam diyorum bu sefer hiç durmadan her hafta ailesine gitmek istiyor yanıma gelmiyorsun neden diye sorunca ailemle yarışıyor musun diyor,, benden çok ailesi ile görüşür oluyor,, sebep de mevcut durumdan 1 saat fazla mesafedeki benim memleketime taşınınca onlarla görüşemeyecek olması.. tmm git diyorum sonra yeni iş yerinde yanıma gelmesini istiyorum bu sefer aileme oraya gdeceğimi söyledim yanına gelemem diyor,, bende o saatten sonra ipler kopuyor, özgüvensiz korkak ayrı bir birey olamamışsın deyip çıkıyorum.. yine küsüyor tabi.. ben bu sefer de umursamıyorum çünkü gözümden düşüyor artık.. sonra bizim muallak devam ederken tek başıma iken kaza yapıyorum ve boynumu incitiyorum .. ertesi gün ne hikmetse mesaj atıyor ben de durumu söylüyorum.. çok üzüldüm neden haber vermedın diyor yine beni suçluyor. insan kocasına yabancı gibi haber mi verir? yoksa kocanın haberi mi olur diyorum.. haftalarca aramadığı eşi olarak.. sürekli ailesini görmeyi tercih ettiği kadın olarak.. bak ben seni seviyorum her seyi düzeltebileceğimize inanıyorum diyor.. ben de diyorum ki hadi ordan!! senden ne koca olur ne baba olur, hatalarının farkına varmadıkca olmaz diyorum.. vay sen hemen ayrılık konuşuyorsun diyor.. hemenmiş.. sonra 2 hafta geçiyor , mesaj atıyor avukata veriyorum diye, ben de hay hay diyorum.. cok sevdiğim halde, annesinden babasından ölesiye korkan, beni hiçe sayan, gözyaşıma değer vermeyen bu adamdan boşanıyorum!.. hayırlısı olsun diliyorum.. elbette bir ilişkide hatalar tek taraflı olmaz ama kendimden çok ödün verdiğimi görüyorum.. değmezmiş arkadaş.. nişanlıyken dönmek varmış..
