iki ucu keskin bir bıçak gibi .. Bir yanım söylediklerinizi yapma konusunda istekli ve mantıklı olanın bu olduğunu söylüyor ; diğer yanım tüm bunların yaşanmasının sebebi onun sana değer vermemesi , sudan sebeplerden bile yalan söylemesi ve bundan pişman olmaması diyor. Eşim kendi işini yapmak istedi diye arabamızı sattık , tüm altınlarımı onun tek lafına sattım eline verdim. Üç ayda öyle bir tıkandık ki hep benim ailem tuttu elimizden ve o bundan rahatsızlık dahi duymadı. Ben bir kadın olarak ailemin desteğine muhtaç olduğumuz için ezildim ve eşime duyduğum saygı azalmaya başladı.. Ve baktım olacak gibi değil bir işe girdim ve iki aydır çalışıyorum. Eşim iş yok diye tüm gün evde yatarken ben evimizi geçindirmeye çalıştım. Tüm maaşımı ev giderlerine ve annemlerden aldığımız borçlara verdim... Bahsi geçen fatura parasınıda ben vermiştim zaten. Bankada kalan 200 tl parayı çeksin diye kartımı verdim. Parayı çekmiş ve ödediğini söyledi.. Sonuç olarak konunun sonunu biliyorsunuz zaten. Şimdi tüm bunlar kafamda dönüyor.. Ne yapmak konusunda ise oldukça karmaşık şeyler hissediyorumEşinizi karşınıza alın ve açıkça konuşun, yalan hoş bir şey değil seni farkında olmadan yalan söylemeye itmiş olabilirim ama bunu birlikte çözelim deyin. Verdiğim tepkilerin aşırı olduğunu kabul ediyorum ama hoşuna gitmeyen tepkiler verdiğimde sende beni uyar, iş kavgaya gitmeden başında çözelim de. İşsizlik, güven problemleri ile sıkıntılı bir dönem geçirmişsiniz ama aşılmayacak şeyler değil bunlar, sadece ne olursa olsun dürüst olmanı istiyorum ve gösterdiğim şiddetten ötürü özür diliyorum de. İmkanın varsa ona yeni bir telefon al eve giderken, güzel bir sofra hazırla, evliliğinin değerli olduğunu, böyle şeylerle yıpratmak istemediğini anlat ona. Eminim ki o da çok üzülmüştür, birbirinize hoşunuza gitmeyen şeyleri anlatın, tek tek ele alın şikayetçi olduğunuz şeyleri, suçlamadan konuşmaya dikkat edin. Hepimiz bu durumu zaman zaman yaşıyoruz, iki ayrı dünya bir evin içinde hiç sorunsuz olmaz, önemli olan çözebilmek, ben naçizane biraz fazla kontrolcü gördüm sizi, bunu kademeli olarak bırakın, ona sorumluluklar yükleyin yavaş yavaş, göreceksiniz paylaştıkça daha güzel olacak
e tamam iste hatanın farkına vardın artık bugünden itibaren değisebilirsin,daha anlayıslı sakin olmayı dene eminim daha kolay cözülecektir sorunlar ama lütfen dikkate al bunları öfkene yenik düsme bambaska biri ol artık esini daha fazla kırıp uzaklastırmadan sen de biseyler yap.Sinirle söylemistir eminim senin değistiğini görünce unuur bu dediklerini.Aynısını eşim de söylediYeter artık son bir aydır iyice abarttın , bıktım herşeye dırdır yapmandan. Bir aydır gözüm görmüyor seni dedi En çok yaralayan da buydu zaten.
iki ucu keskin bir bıçak gibi .. Bir yanım söylediklerinizi yapma konusunda istekli ve mantıklı olanın bu olduğunu söylüyor ; diğer yanım tüm bunların yaşanmasının sebebi onun sana değer vermemesi , sudan sebeplerden bile yalan söylemesi ve bundan pişman olmaması diyor. Eşim kendi işini yapmak istedi diye arabamızı sattık , tüm altınlarımı onun tek lafına sattım eline verdim. Üç ayda öyle bir tıkandık ki hep benim ailem tuttu elimizden ve o bundan rahatsızlık dahi duymadı. Ben bir kadın olarak ailemin desteğine muhtaç olduğumuz için ezildim ve eşime duyduğum saygı azalmaya başladı.. Ve baktım olacak gibi değil bir işe girdim ve iki aydır çalışıyorum. Eşim iş yok diye tüm gün evde yatarken ben evimizi geçindirmeye çalıştım. Tüm maaşımı ev giderlerine ve annemlerden aldığımız borçlara verdim... Bahsi geçen fatura parasınıda ben vermiştim zaten. Bankada kalan 200 tl parayı çeksin diye kartımı verdim. Parayı çekmiş ve ödediğini söyledi.. Sonuç olarak konunun sonunu biliyorsunuz zaten. Şimdi tüm bunlar kafamda dönüyor.. Ne yapmak konusunda ise oldukça karmaşık şeyler hissediyorum
Dün gece ufak bir tartışma birbirimize vurmamaıza ve ağlayarak ayrı yatmamıza sebep oldu. Suçum var biliyorum ama nasıl davranmam konusunda lütfen bana akıl verin ...
Eşim yeni bir işe başladı , daha yen, 1 hafta oldu .. Çıkış saatleri düzensiz ve bana da haber vermediği için sık sık kızıp tartışıyorum. O da musait olamadığından arayamadığı vs. söylüyor. Bu problem değil tabiki ama söylediği ufak yalanlar ondan şüphe duymama neden oluyor. Bana faturaları ödediğini söylemişti. Dün de fatura kesme kağıdı gelmiş ve babam almış ödemiş faturamızı. Akşam bunu öğrendiğimde eşim eve gelir gelmez tartışma başladı.
Bir açıklama yapmak ister misin hayatım ? dedim. Neden üstüne basa basa sorduğum halde yalan söylüyorsun? Sakladığın başka neler var acaba vs. tartışmaya başladık. Ama o cevap vermek yerine seninle uğraşamam sen hiç mi yalan söylemiyorsun sanki vs dedi ve çıktı odadan.
Bende yanına gittim ve hata olduğunu bile bile konuşmaya devam ettim. Biliyorum üstüne gitmeseydim bu durumlara gelmeyecekti durum ama öfke anında susamıyorum ve durum netleşşin istiyorum.
O beni ittirdi , ben ona vurdum. Bitsin dedim. Oda defol git artık bıktım senin çenenden. Telefonda bile hesap sormak için beni arıyorsun dedi
.
Epey itişme kakışma sonucunda ben onun burnuna vurmuşum , farketmedim , kanıyordu .. O da can acısıyla benim saçımı çekti. Bende telefonunu aldım ve yere attım. Paramparça oldu..
Ağlamaya başladı eşim , kırk yılda bir yeni birşey almıştım onuda mahvettin diye. O telefonu çok isteyerek almııştı.. Böyle bir kabus gecenin ardından ayrı odalarda birbirimizden nefret ederek uyuduk. Çok şükür ki oğlumuz evde değildi. Biliyorum hatalı olduğum noktalar fazla. Ama anlaşılamadığım zaman yada önemsenmediğimi hissettiğimde ben bile tanıyamıyorum kendimi.Eşimi seviyorum ama her hatada , ufak bir olayda bunu sürekli dile getirme huyumdan da vazgeçemiyorum. Bana yardım ederseniz ve öfke kontrolümü nasıl yapmam gerektiğini ve eşime nasıl davranmam konusunda fikir verirseniz belkide geç olmadan evliliğimi düzeltebilirim.