• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Esimle ayri sehirlerde yasamaya karar verdik

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
W willyy , ne garip garip, sana psikolojik yüklenen, suçlayan yorumlar olmuş, şaşırdım yaa. Gerçi o kadarda şaşırmadım bu sitenin çoğu empati yapamayan klavye ağası.

Benimde bir sevgilim oldu, - en son yavaş yemek yorumlarını okuduğumdan söylüyorum - dışarı yemeğe çıkıyoruz, adam 15dk da herşeyi silip süpürüyordu, ben hala yavaş yavaş yemeye devam.. Ve o sırada yemek yemeye devam ettiğimden ve o kendininkini bitirdiğinden dakikalarca bir sessizlik oluyor, sıkılıyorduk. Evde yiyorsakta aynı şey oluyordu, ve ben ' ah bence sen git dizimizi izlemeye başla ben yemeye devam ediyorum' diyordum. Bazen yoğun bir günde açlık krizine girdiğimden, saat 4 te akşam yemeğini yemiş bile oluyordum ve o geldiğinde tek başına yiyordu..
Yada o ofisten çalışan biri olduğu için sabah saat 6 da kalkıyordu, bense online çalışanım ve saat 9-10 arası uyanmaya alışığım. Ben ona 'rahatça dolabı aç ve istediğini ye' diyebiliyordum. Niye o 6 da uyanıp işe gidiyor diye bende normal düzenimden 3-4 saat önce uyanmalıyım??? Ki, uyansam bile bünyem o saatte birşeyler yemeyi kabul etmiyor, sadece onun gelmiş geçmiş düzeni öyle ve kahvaltısını saat sabah 6 civarı yapmaya alışkın. Niye kendimi buna zorlayıp, işkence çekip, hatta bir süre sonra adamdan soğuyayım..?? 2 yıl beraber yaşamamıza rağmen neredeyse tüm öğünlerimizi ayrı ayrı yiyorduk.... Eeeeh o benden hızlı yemek yiyor, sabahın 6 sında aç uyanıyor ama ben yapamıyorum diye ayrılacak halimiz yok. Bu bir ayrılık nedeni değil.
Ve bence idare edilemeyecek büyük bir meselede değil.
Onunla evlenmiş olsaydım bile; ya o benimkine ya ben onun düzenine ayak uydururduk zamanla, olmuyorsa da büyük bir problem değil bence..zorlamamak lazım.. bünye ne zaman ne olacağına karar verir.
Ortada farklı iş standardları varken, neden kendimizi diğer kişi için zorlamalıyız? anlamadım..
Bu yavaş ve hızlı yeme olayı neden bu kadar abartılmış anlamadım 😬 biz aynı sofraya oturuyoruz ama ben daha yemeğimi yerken o tatlı faslına geçiyor, dışarda da o kadarcık bekliyor beni, ben yemek yerken de gayet konuşabiliyoruz. Hatta çok şaşıracaksınız ama iki çocuklu bi arkadaşımız var onlar önce çocukları doyurduğu için hep birlikte onları da bekliyoruz. Bunun bi sorun olacağı şimdiye kadar hiç aklıma gelmemişti 😅
 
Ay lütfen yaaaa. Yemek yerken konuşacak konu bulamayıp sıkıldığınız insanlarla beraber olup bir de bunu yaptığınız zaten en doğru gibi yazmanız çok komik olmuş 😆
Benim ağzım dolu yemek yiyorum nasıl konuşayım adamla 😅 Muhabbet etsek, benim yemek yeme fazlı daha uzayacak adamın 15dk da bitirdiği yemeği ben 3 saatte bitireceğim muhabbet ederekten, daha mı iyi😅.. Bunun içinde ayrılınır mı bilemedim saçma
 
W willyy , ne garip garip, sana psikolojik yüklenen, suçlayan yorumlar olmuş, şaşırdım yaa. Gerçi o kadarda şaşırmadım bu sitenin çoğu empati yapamayan klavye ağası.

Benimde bir sevgilim oldu, - en son yavaş yemek yorumlarını okuduğumdan söylüyorum - dışarı yemeğe çıkıyoruz, adam 15dk da herşeyi silip süpürüyordu, ben hala yavaş yavaş yemeye devam.. Ve o sırada yemek yemeye devam ettiğimden ve o kendininkini bitirdiğinden dakikalarca bir sessizlik oluyor, sıkılıyorduk. Evde yiyorsakta aynı şey oluyordu, ve ben ' ah bence sen git dizimizi izlemeye başla ben yemeye devam ediyorum' diyordum. Bazen yoğun bir günde açlık krizine girdiğimden, saat 4 te akşam yemeğini yemiş bile oluyordum ve o geldiğinde tek başına yiyordu..
Yada o ofisten çalışan biri olduğu için sabah saat 6 da kalkıyordu, bense online çalışanım ve saat 9-10 arası uyanmaya alışığım. Ben ona 'rahatça dolabı aç ve istediğini ye' diyebiliyordum. Niye o 6 da uyanıp işe gidiyor diye bende normal düzenimden 3-4 saat önce uyanmalıyım??? Ki, uyansam bile bünyem o saatte birşeyler yemeyi kabul etmiyor, sadece onun gelmiş geçmiş düzeni öyle ve kahvaltısını saat sabah 6 civarı yapmaya alışkın. Niye kendimi buna zorlayıp, işkence çekip, hatta bir süre sonra adamdan soğuyayım..?? 2 yıl beraber yaşamamıza rağmen neredeyse tüm öğünlerimizi ayrı ayrı yiyorduk.... Eeeeh o benden hızlı yemek yiyor, sabahın 6 sında aç uyanıyor ama ben yapamıyorum diye ayrılacak halimiz yok. Bu bir ayrılık nedeni değil.
Ve bence idare edilemeyecek büyük bir meselede değil.
Onunla evlenmiş olsaydım bile; ya o benimkine ya ben onun düzenine ayak uydururduk zamanla, olmuyorsa da büyük bir problem değil bence..zorlamamak lazım.. bünye ne zaman ne olacağına karar verir.
Ortada farklı iş standardları varken, neden kendimizi diğer kişi için zorlamalıyız? anlamadım..
Klavye ağası mi 🤣🤣🤣?
 
Aynen aynı onların sahnesindeki gibi 'aaaahhhh' ..... gönlünüz olsun... 😅 Ne alakasız alakasız saldırgan yorum yapıyorsunuz?
Saldırgan yorum yapmadım, fazla romantik yaşadığınızı düşünüyorum hayatı. Willyy ile iyi kanki olurdunuz 🫶🏿
 
Bir de siz birbirinize hiçbir şey katmıyor musunuz? Ben maç izlemeyen, maçtan anlamayan biriydim, eşim sayesinde baya zevk ala ala izliyorum artık. Ya da eşim dizi film izleyen biri değildi, yoğun günleri saymazsak her akşam 1 film izler bir sürü de dizi bitiririz. Ne bileyim ben gel film izle ölümü gör izlemezsen diye zorlamadım o oturdu izledi keyif aldı devam ettik. Bunu bile birbirinize tanımamışsınız ki willyy
her nee kadar bana saldırgan yorum yapsanızda bu yorumunuzsa çok katıldım...
Benimde erkek arkadaşım futbol fanatiğiydi, oysaki ben tam tersi hiç sevmem. Ama bir kez beraber izlemiş bulunduk ve o onun heyecanlı neşeli halleri çok hoşuma gitmişti. Sonra aylarca tüm maçları onunla beraber izlemeye başladım, bir andan ortak aktivitemiz haline geldi. Bende sahile gitmeyi plajda yayılıp bir şeyler içmeyi yemeyi piknik gibi yapmayı çok severim, bende ondan mutlu olduğumdan ve öncesinde, onun bundan nefret etmesine rağmen her haftasonunu sonradan böyle geçirmeye can atmasından onunda bir nevi bana ayak uydurabilmesi, özel birşey..
Ama illa kahvaltıyı beraber yap, akşam yemeği beraber yenmeli 'aile isen' dayatmaları nereden geliyor? Yenemiyorsa yenemiyor işte, sonradan oturursa bu şeyler bilemem. Ama oturmazsada ne oluyor yani?
 
Herkese Merhaba
Oncelikle bu dert degil sadece fikir almak istiyorum.
Belki daha onceden konulardan haberdar olabilirsiniz, esimle cok bireysel ancak cok mutlu bir evliligimiz var.

Depremden birkac ay once Antalyada mutlu mesut yasarken cok guzel bir is teklifi almistim ve Istanbula tasinmamiz gerekti. Aslinda bu buyuk bir karar ve tercihti bizim hayatimizda cunku cok memnun oldugumuz tum duzenimizi hic sevmedigimiz, kaotik Istanbul icin degistirdik.
Esim evden calistigi icin cok dert etmedi, biraz uzulduk ama kariyerimi bu yaslarda insa etmek adina risk alarak tasindik. Zor olsada kucuk tatli bir duzen kurduk burada.
Sonra maalesef ki deprem yasandi ve Istanbul depremi korkusu sardi beni, henuz birkac aylik olan duzeni degistirmek istedim, tekrar Antalyada donmek mumkun olmasa da sirketin diger ofisi Ankaraya gecmeyi basardim ancak Istanbula sik seyahat sartiyla.
Neyse, asil soruya geliyorum.
Esim bu sirada Istanbula alisti ve Ankaraya hic sicak bakmiyor, deniz yok diye :)
Istanbula sik seyahat edecegiz bu ev de acik kalsin derken kendimizi Ben Ankarada esim de Istanbulda yasarken bulduk :))
Gecmisimizde de 6 yil mesafe iliskisi oldugu icin pek de zorlanmadik. Mesela gecen 2 hafta esim Istanbulda Ben Ankaradaydim ve hafta sonlari yuz yuze gorustuk. bu hafta full beraberiz.
Bazi aksamlar birbirimizi cok ozlesek de sanki bu duzen bize farkli bir heyecan tutku ve eglence getirdi.
Bir yandan her sey cok yolunda, bir yandan da bu kadarinda da bir yanlislik varmis gibi geliyor.
Cevremdekiler bireyselligimize olan duskunlugumuzu bildigi icin yargilasa da pek sasirmadi, ama bir kesim asla dogru olmadigini savunuyor. Sizin fikrinizi merak ediyorum.
Çevreyi zerre umursama. Evliliği zora sokan bişey olsa hissedersin. Kadınların içine doğar
 
Bu mu romantizm?😔
Şey gibi, klasik kitaplarda genelde üzüntüden çat diye hastalanıyorlar, yataklara düşüyorlar ve onu üzen kişi gelmeden hayata dönemiyorlar ya, yazı dilinde ah oh uh diye konuşanlar bana onları çağrıştırıyor 🥲
 
her nee kadar bana saldırgan yorum yapsanızda bu yorumunuzsa çok katıldım...
Benimde erkek arkadaşım futbol fanatiğiydi, oysaki ben tam tersi hiç sevmem. Ama bir kez beraber izlemiş bulunduk ve o onun heyecanlı neşeli halleri çok hoşuma gitmişti. Sonra aylarca tüm maçları onunla beraber izlemeye başladım, bir andan ortak aktivitemiz haline geldi. Bende sahile gitmeyi plajda yayılıp bir şeyler içmeyi yemeyi piknik gibi yapmayı çok severim, bende ondan mutlu olduğumdan ve öncesinde, onun bundan nefret etmesine rağmen her haftasonunu sonradan böyle geçirmeye can atmasından onunda bir nevi bana ayak uydurabilmesi, özel birşey..
Ama illa kahvaltıyı beraber yap, akşam yemeği beraber yenmeli 'aile isen' dayatmaları nereden geliyor? Yenemiyorsa yenemiyor işte, sonradan oturursa bu şeyler bilemem. Ama oturmazsada ne oluyor yani?
Willy'e göre eşinin futbol zevkine katılmak zorunda değil, eşi de onunla pikniğe gidip ona ayak uydurmak zorunda değil. Birbirleri için asla zorlamamalılar kendilerini, beklentiler olmamalı. Olay yemek değil yanlış anlaşılma olmuş. Bu insanlar fazla kasıyor. Doğal değil bu. Sizin ilişkiniz benzemiyor onunkine.
 
Basiniz sagolsun.
Biz de ortak kararlar aliyoruz tabi ki, ben yarin Ankaraya tasiniyorum bay demiyoruz :)
Nasilki Antalyadan Istanbul a birlikte geldik, ikimiz de fedakarlik yaptik ve orada birlikte yasayacaktik.
Sonra deprem hassasiyeti olunca Ankarayi da birlikte dusunduk, sonra ev acik kalinca bu sekilde evrildik
Evi kapatın adam mecbur kalır gelir tek sorun evin açık olması!
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back