- 26 Ekim 2013
- 1.801
- 1.398
- 198
- Konu Sahibi mihribanbalik
- #21
evlendiğimiz ilk zamanlar eşimle kavga eder ağlardım. kayınvalideme gidip gözlerimi silip gülmeye çalışırdım. ama eşim aileme karşı hiç öyle olmadı. kavga mı ettik, annemlere gittiğinde hep somurtur huzurunu kaçırırdı.
annem evlendiğimizde tenbih etmişti bak demişti "kv'nin de kp'nin de suçları yok sizin kavgalarınızda. kavga edip giderseniz kesinlikle belli etmeyeceksin." demişti.
benim hep aklımda bu sözü. öyle de yapmaya çalışıyorum. ama eşim yapmayınca bir iki defa ben de onlara gittiğimde nasılsam öyle gösterdim halimi. eşim de anladı o zamana kadar nasıl dayandığımı.
aynen "evde olan evde kalır" lafını ikimizde yapmaya çalışıyoruz. terapiste gidicez hatta. bazı şeyleri çözemiyoruz hala.
arkadaşımla eşim zıt dini ve siyasi fikirde aslında benim kişisel dünya görüşümde arkadaşıma daha yakın. arkadaşım twitterdan eşimin sevdiği bir adam hakkında kötü bir paylaşımda bulunmuş. kötü dediysem de eleştirmiş yani. hakaret küfür yok. ama benim eşim en ufak bir eleştiriyi kaldıramıyor. egosu yüksek.
ben, benim sevdiğim yazardır insandır hakaret etseler "aman ya boş ver" diyip geçiyorum. eşimin fikirlerine de öyle. ama o benden onunla aynı şeyi düşünememi istiyor. ben de "hiç bir görüş bizim huzurumuzdan önemli değil bu konuda aynı şeyi de düşünmek zorunda dğeiliz başka şeylerden de muhabbet edebiliriz" diyorum.
bana geçen diyor ki "senin siyasi fikrin ya da ben" :))) çok güldüm. iyi dedim siyasi fikrimden vazgeçmiyorum. napıcaz :)) gıcık oldu bana. mecbur o da umursamamaya gayret ediyor son zamanlarda, çok şükür.
Şu an benim adıma biraz daha anlaşılır oldu konu :) Evet tam olarak dediğiniz gibi olay tamamen eşinizin sabit fikirliliğinden kaynaklanıyor. Eski halimi gördüm onda :) Size şöyle bir tavsiye verebilirim, ona demişsiniz ya "hiç bir görüş bizim huzurumuzdan önemli değil bu konuda aynı şeyi de düşünmek zorunda dğeiliz başka şeylerden de muhabbet edebiliriz" diye. Bence kesinlikle bu tavırla davranmaya devam edin. Eğer kendi fikrinizi savunursanız onun bu sabitliğini imkanı yok kıramazsınız. Annemle dünya görüşü anlamında bundan 6-7 sene önce tamamen zıt düşünürdüm. Hatta ona çok sinirlenirdim, ama o her zaman sizin sakinliğinizde bana cevap verirdi. Sen de böyle düşün! diye bana hiçbir zaman dayatmadı ve zamanla o bahsettiğim konuda ona hak verdim, hatta şu anda onun o savunduğu fikirlerden bile daha fazlasını savunuyorum :) İnsanlara bazı şeyleri düşünmeleri için yol açmamız gerek. Ona sen haksızsın, böyle düşüneceksin! tavrıyla konuşarak biz bütün o yolları tıkamış oluyoruz. Günü geldiğinde belki sizinle aynı görüşü yine savunmaz ama emin olun size hak verir bu konuların o kadar da önemli olmadığı konusunda. Şiddetin (bu tarz fikirsel şiddetten bahsediyorum) en güzel çözümü bence sakinliktir.
Arkadaş konusuna da gelirsek, sizin yapmanız gereken bence eşinizin biraz büyümesini beklemek ve ona bu konuda yardımcı olmak. O olgun bir insan olmadan arkadaşınıza haksızlık ettiği fikrini ona kabul ettirmeniz bence çok zor. Eski halimi gördüm diyorum ya, kendisinden farklı düşünen ılımlı insanlara ihtiyacı var bu önyargılarının kırılması için o da biraz zaman alan bir süreç.