Merhabalar öncelikle sorum çok özel gerçekten utanarak yazıyorum buraya. 25 yaşında maddi durumu iyi bir hanımım. Herkes tarafından çok güzel bulunmaktayım. 2 ay önce evlendim . Evlenirken eşimden ve ailesinden hiçbir talepte bulunmadık. Ailemin de maddi durumu iyi olduğu için her şeyi onlar yaptı bir tek düğünü erkek tarafı yaptı (salon tuttular bu kadar). Açık bir bayanım ama eşimin ailesi ve eşim mutasıp oldukları için de olabildiğince dikkat ediyorum. Şahsıma ait aracımı eşime verdim, düğünde takılan altınları da eşimin bekarlık zamanından kalan borçları için bozdurdum. Bunların zerresi İnan’ın gözüme bakmadı. Eşime karşı bütün sorumluluklarımı yerine getiriyorum. Yalnız eşim Benimle sürekli olarak cinsel münasebetten kaçmakta. Elimden gelen her şeyi denedim. Artık zoruma gidiyor. Herkes tarafından alımlı, kültürlü, iyi kalpli bir kadın olduğum söyleniyor ama eşim bana yanaşmıyor. İki çok iyi arkadaş gibiyiz. Hatta bana kendi işini kendin gör bile dedi. Onurum ayaklar altına alındı... bari bu olmuyor çiçek al biraz ilgi göster dedim (çocukluğumdan beri babam anneme de bana da hep hediyeler alır ilgilenir) onu da yapmadı. Ben kızınca da sen sorun çıkartıyorsun diyor ama artık kendime hakim olamıyorum. Eşimi aldatmayı aklımın ucundan bile geçirmedim ama İnanın zoruma gidiyor. Yolda yürürken bile millet laf atıyor dönüp bakıyor ama benim kocam haftada 1 o da benim zorumla benimle birlikte oluyor. İş arkadaşları ve arkadaşlarının eşlerini daha önde tutuyor... en basiti geçen hafta bana dedi ki biz göreve gidince bizim arkadaşların eşlerinin bi ihtiyaçları olur onları hastaneye alışverişe falan götür arabayla diye... öyle canım acıdı ki... Ben yalnız kalacağım diye beni hiç düşünmüyor başkasının karısını düşünüyor (eşim onların amiri). Her daim başkaları için bir şeyler yapıyor onların gözünde iyi olmaya çalışıyor. Bana gelince seni seviyorum diyor o kadar. İnsanlara bakıyorum kadın borç harç ile istediği her şeyi yaptırıyor ben hiçbir şey istemedim ailem ben seviyorum diye bütün kolaylıkları tanıdı... Evde süsleniyorum, fiziğim güzel, tatlı dilliyim... Neyim eksik diyorum. Gerçekten cilveli de bir kadınım. Benim de nefsim var. Eşimi artık cinsel anlamda eş değil de bir arkadaş olarak görmeye başlıyorum. Ona aşık olmasam nasıl katlanacağıö bilmiyorum...Arkadaşlarına bana sormadan borç veriyor mesela geri de alamıyor. Bu ay da kirayı ben ödeyeceğim. Ki ben bekarken bile maaşım yetmezdi (5.000 kazanıyorum) ailem yardım ederdi. Ne eskisi gibi bir şey harcayabiliyorum ne de gezebiliyorum. Kız arkadaşlarımı çevremden uzaklaştırdı (sürekli eşin seni hak etmiyor diyorlardı) .Çok bunaldım artık ne yapacağımı bilmiyorum bin kez konuştum, ya gülüyor ya da kavga sorun çıkartıyorsun diyor. Ona aşığım ne yazık ki. Düzelsin istiyorum. Ağlamaktan bi hal oldum.
