Hatta bazen kendimden suphe etmeye bile basladim.Acaba ben kotu muyum,iyilikten anlamayan nankor bir insan miyim diye.Bakiyorum cok guzel seyler yapiliyor,bakiyorum tam tersi.Ben de afalliyorum haliyle.Mesela su an gundemde tekrar dogurmam konusunda baski var.Kizdigim sey insan baskalari istiyor diye mi bebek yapar,yoksa anne baba mi karar verir.Mecburmussun gibi davraniliyor.Istiyor musun diye sorulmuyor.Benim ruh sagligim elverisli mi,iki kucuk bebege bakabilir miyim,ozen gosterebilir miyim,kimsenin umrunda degil.Ki ben hamileligimde oluyordum az kalsin ic kanamadan.Oglum vefat etti,ben direkten dondum.5 kere hamile kaldim,bir kizim oldu.Olsun da nasil olursa olsun havasindalar.Ama aglarsa anam derler ya.Annem once beni dusunuyor.Esimin ailesi ise yasim geciyor,dogurganligim bitecek diye panik halindeler.Kizim 21 aylik su an.Diyorlardi ki kizin bir yasina gelince bir tane daha yap.Sonra serbestsin:)Karar verildi,sonra birakcaklarmis.Allahtan esim israrci bir insan degil.Bana birakiyor.Hatta dedi anne israr edip durma,inadina yapmicak senin yuzunden diye.