- 26 Mayıs 2011
- 231
- 30
Merhaba
7 yıldır evliyim çok da güzel bir aşk evliliği yaptım. Ama artık eşime tahammül edemiyorum inanin. 4 yil önce kendi işimi kurmak için işimden istifa etmiştim. Eşimle birlikte cok da anlamadigimiz bir işe adim attik. Derken ortaklarimiz bizi dolandirdi. Daha başka aksilikler de yaşadık. Borclarimizi odeyemedik krediler cektik. Borçların bir kismina ailem yardim etti. Bu arada süpriz de bir hamilelik ve çocuk sahibi olduk. İşyerini kapattik esimin de tayini cikti şehir değiştirdik. Kızım 1,5 yaşında ben bakıyorum. Burda bakicidan başka bir şansımız da yok zaten.
Sorun şu ki eşim hala ödemeye çalıştığımız borçların gölgesinde yaşıyor. Ailem yardım da ediyor sırf biz sıkıntı cekmeyelim diye...ama son iki yıldır kızımın doğumu hariç yüzümüz hiç gülmedi.
Evde bana hiç yardimci olmaz kapidan cikicaz diyelim bir yere gidiyoruz ben kostururum çocuğu hazirlarim kendim hazirlanirim vs o bilgisayar başında oturur bekler.
Hafta sonu gazetenin içine gömülür saatlerce okur. Ev hallac pamuğuna dönse anca bem söylenmeye başlarsam elini ufak tefek bir şeylere sürer.
Bizim evde haftasonlari tehlikelidir çünkü adamın vurdumduymazligindan her an kavga çıkabilir.
Her kavgada da sanki iş kurmayı ben kendi kendime yapmışım o kadar borcun altına da kendim girmişim gibi ben senin borclarini ödüyorum ya yeter der
Bosanamiyoruz...eşime göre cocuk babasız büyümesin diye bana göreyse gidecek bir yerim hatta su an bir işim bile olmadığı icin.
Çok bunalmis durumdayım. Ne olur bana bir fikir verin
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
7 yıldır evliyim çok da güzel bir aşk evliliği yaptım. Ama artık eşime tahammül edemiyorum inanin. 4 yil önce kendi işimi kurmak için işimden istifa etmiştim. Eşimle birlikte cok da anlamadigimiz bir işe adim attik. Derken ortaklarimiz bizi dolandirdi. Daha başka aksilikler de yaşadık. Borclarimizi odeyemedik krediler cektik. Borçların bir kismina ailem yardim etti. Bu arada süpriz de bir hamilelik ve çocuk sahibi olduk. İşyerini kapattik esimin de tayini cikti şehir değiştirdik. Kızım 1,5 yaşında ben bakıyorum. Burda bakicidan başka bir şansımız da yok zaten.
Sorun şu ki eşim hala ödemeye çalıştığımız borçların gölgesinde yaşıyor. Ailem yardım da ediyor sırf biz sıkıntı cekmeyelim diye...ama son iki yıldır kızımın doğumu hariç yüzümüz hiç gülmedi.
Evde bana hiç yardimci olmaz kapidan cikicaz diyelim bir yere gidiyoruz ben kostururum çocuğu hazirlarim kendim hazirlanirim vs o bilgisayar başında oturur bekler.
Hafta sonu gazetenin içine gömülür saatlerce okur. Ev hallac pamuğuna dönse anca bem söylenmeye başlarsam elini ufak tefek bir şeylere sürer.
Bizim evde haftasonlari tehlikelidir çünkü adamın vurdumduymazligindan her an kavga çıkabilir.
Her kavgada da sanki iş kurmayı ben kendi kendime yapmışım o kadar borcun altına da kendim girmişim gibi ben senin borclarini ödüyorum ya yeter der
Bosanamiyoruz...eşime göre cocuk babasız büyümesin diye bana göreyse gidecek bir yerim hatta su an bir işim bile olmadığı icin.
Çok bunalmis durumdayım. Ne olur bana bir fikir verin
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.