Eşimin tahammülsüzlüğü

karcicegi94

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
6 Aralık 2022
441
28
27
Kızlar son iki haftadır eşim aşırı tahammülsüz. Neden böyle bilmiyorum, en ufak bir şeyde çıkışıyor kızıyor tahammül edemiyor sanki.



10 aylık bir oğlumuz var, biraz huysuz mızmız bir bebek genelde kendi kendine oynamaz oyalanmaz, sürekli kucak ister. Eşim normalde çok ilgilenir, bazen sabrının taştığı durumlar oluyor tabi oflayıp pufluyor çocuğu bana veriyor falan ama genelde işte mamasını yedirir tırnaklarını keser eskiden altını bile değiştirirdi işim varken çocuğu oyalardı… Son iki hafta falan iyice tahammülsüzleşti, nedenini bilmiyorum. Zaten tüm gün tek başıma bakıyorum çocuğumuza, eşim akşam işten gelince oğlumuz 2-3 saat sonra gece uykusuna geçiyor ama o 2-3 saate bile tahammül edemiyor sanki. İş yerinde bir sıkıntı mı var diye sordum hayır diyip güldü nerden çıkardın ki falan dedi, ben genelde böyleydim zaten diyip duruyor ama bariz fark var. İşten gelince oğlumuz biraz mızmızlansa hemen off puff çocuğa kızıyor yeter artık ne mızmızsın falan diyor , neyse şuraya bırakıyorum biraz ağlasın bir şey olmaz diyor eline telefonu alıyor reels videosu falan izliyor. Normalde oğlumuz 3-4 aylıkken ileride bir kardeşi olsun istiyordu ben istemeyince hemen tepki gösterirdi beni ikna etmeye çalışırdı. Şimdi asla istemiyor hatta geçen gün iş arkadaşları ile bir araya geldik çocuk mevzusu açılınca bir arkadaşı yenge valla seninki asla ikinci cocugu yapmaz dedi güldü. İşte de şikayet ediyor bir şeyler anlatıyor herhalde.. birkaç gün önce yine böyle tahammül edemeyince bende uzaklaştım soğuk davrandım sonra o gün işten gelir gelmez oğlumuzu aldı dışarı parka götürdü sen biraz dinlen falan dedi, ama şimdi yine aynı… off neden böyle yapıyor gerçekten bilmiyorum defalarca sordum bir şey yapmıyorum her zamanki gibiyim diyor..



Çocuğu geçtim bana da tahammülü yok yani, ağzımı açıp bir şey desem tersliyor. Dün yine böyle yapınca yüzünü bile göresim gelmedi aldım oğlumu uyuttum yatırdım bende odadan çıkmadım kafa dinlemek istedim. Bir saat sonra geldi beni öptü, iyikilerim benim falan dedi geri salona gitti, bulaşık vardı bulaşıkları yıkamış etrafı toparlamış yemek hazırlamış bende mutlu oldum gittim sarıldım. Ama bugün yine aynı, çözemiyorum gerçekten. Bana bir öneriniz var mı? Ne yapmalıyım?
 
Kızlar son iki haftadır eşim aşırı tahammülsüz. Neden böyle bilmiyorum, en ufak bir şeyde çıkışıyor kızıyor tahammül edemiyor sanki.



10 aylık bir oğlumuz var, biraz huysuz mızmız bir bebek genelde kendi kendine oynamaz oyalanmaz, sürekli kucak ister. Eşim normalde çok ilgilenir, bazen sabrının taştığı durumlar oluyor tabi oflayıp pufluyor çocuğu bana veriyor falan ama genelde işte mamasını yedirir tırnaklarını keser eskiden altını bile değiştirirdi işim varken çocuğu oyalardı… Son iki hafta falan iyice tahammülsüzleşti, nedenini bilmiyorum. Zaten tüm gün tek başıma bakıyorum çocuğumuza, eşim akşam işten gelince oğlumuz 2-3 saat sonra gece uykusuna geçiyor ama o 2-3 saate bile tahammül edemiyor sanki. İş yerinde bir sıkıntı mı var diye sordum hayır diyip güldü nerden çıkardın ki falan dedi, ben genelde böyleydim zaten diyip duruyor ama bariz fark var. İşten gelince oğlumuz biraz mızmızlansa hemen off puff çocuğa kızıyor yeter artık ne mızmızsın falan diyor , neyse şuraya bırakıyorum biraz ağlasın bir şey olmaz diyor eline telefonu alıyor reels videosu falan izliyor. Normalde oğlumuz 3-4 aylıkken ileride bir kardeşi olsun istiyordu ben istemeyince hemen tepki gösterirdi beni ikna etmeye çalışırdı. Şimdi asla istemiyor hatta geçen gün iş arkadaşları ile bir araya geldik çocuk mevzusu açılınca bir arkadaşı yenge valla seninki asla ikinci cocugu yapmaz dedi güldü. İşte de şikayet ediyor bir şeyler anlatıyor herhalde.. birkaç gün önce yine böyle tahammül edemeyince bende uzaklaştım soğuk davrandım sonra o gün işten gelir gelmez oğlumuzu aldı dışarı parka götürdü sen biraz dinlen falan dedi, ama şimdi yine aynı… off neden böyle yapıyor gerçekten bilmiyorum defalarca sordum bir şey yapmıyorum her zamanki gibiyim diyor..



Çocuğu geçtim bana da tahammülü yok yani, ağzımı açıp bir şey desem tersliyor. Dün yine böyle yapınca yüzünü bile göresim gelmedi aldım oğlumu uyuttum yatırdım bende odadan çıkmadım kafa dinlemek istedim. Bir saat sonra geldi beni öptü, iyikilerim benim falan dedi geri salona gitti, bulaşık vardı bulaşıkları yıkamış etrafı toparlamış yemek hazırlamış bende mutlu oldum gittim sarıldım. Ama bugün yine aynı, çözemiyorum gerçekten. Bana bir öneriniz var mı? Ne yapmalıyım?

Çocuk sonuçta hem annenin hem babanın hayatını değiştiriyor, siz karı koca olarakta mecburen etkileniyorsunuz. İlk zamanlar çocuk tatlı gelmiş, şimdi zorluğunu görünce zorlanmış diye anladım ben. Zamanla bu yeni düzene alışır. Biraz yalnız kalabilirseniz güzel olabilir.

Bizim alt komşumuz 7 senelik evliliklerinin işte 7. yılında çocuk sahibi oldular, adam oğlu böyle az az konuşmaya başlayana kadar evde deliriyordu. Çocuk şimdi 5 yaşında kanka gibi takılıyorlar.
 
Çocuğu geçtim bana da tahammülü yok yani, ağzımı açıp bir şey desem tersliyor. Dün yine böyle yapınca yüzünü bile göresim gelmedi aldım oğlumu uyuttum yatırdım bende odadan çıkmadım kafa dinlemek istedim. Bir saat sonra geldi beni öptü, iyikilerim benim falan dedi geri salona gitti, bulaşık vardı bulaşıkları yıkamış etrafı toparlamış yemek hazırlamış bende mutlu oldum gittim sarıldım. Ama bugün yine aynı, çözemiyorum gerçekten. Bana bir öneriniz var mı? Ne yapmalıyım?
Karşınıza alıp konuşun, dertleşin, öbüşünn birbirinize zaman ayırabilecek ortam yaratın.
İnsanlar dönem dönem zorlanır mental olarakta fiziki olarakta ama size terslenmesi yanlış.
 
Kızlar son iki haftadır eşim aşırı tahammülsüz. Neden böyle bilmiyorum, en ufak bir şeyde çıkışıyor kızıyor tahammül edemiyor sanki.



10 aylık bir oğlumuz var, biraz huysuz mızmız bir bebek genelde kendi kendine oynamaz oyalanmaz, sürekli kucak ister. Eşim normalde çok ilgilenir, bazen sabrının taştığı durumlar oluyor tabi oflayıp pufluyor çocuğu bana veriyor falan ama genelde işte mamasını yedirir tırnaklarını keser eskiden altını bile değiştirirdi işim varken çocuğu oyalardı… Son iki hafta falan iyice tahammülsüzleşti, nedenini bilmiyorum. Zaten tüm gün tek başıma bakıyorum çocuğumuza, eşim akşam işten gelince oğlumuz 2-3 saat sonra gece uykusuna geçiyor ama o 2-3 saate bile tahammül edemiyor sanki. İş yerinde bir sıkıntı mı var diye sordum hayır diyip güldü nerden çıkardın ki falan dedi, ben genelde böyleydim zaten diyip duruyor ama bariz fark var. İşten gelince oğlumuz biraz mızmızlansa hemen off puff çocuğa kızıyor yeter artık ne mızmızsın falan diyor , neyse şuraya bırakıyorum biraz ağlasın bir şey olmaz diyor eline telefonu alıyor reels videosu falan izliyor. Normalde oğlumuz 3-4 aylıkken ileride bir kardeşi olsun istiyordu ben istemeyince hemen tepki gösterirdi beni ikna etmeye çalışırdı. Şimdi asla istemiyor hatta geçen gün iş arkadaşları ile bir araya geldik çocuk mevzusu açılınca bir arkadaşı yenge valla seninki asla ikinci cocugu yapmaz dedi güldü. İşte de şikayet ediyor bir şeyler anlatıyor herhalde.. birkaç gün önce yine böyle tahammül edemeyince bende uzaklaştım soğuk davrandım sonra o gün işten gelir gelmez oğlumuzu aldı dışarı parka götürdü sen biraz dinlen falan dedi, ama şimdi yine aynı… off neden böyle yapıyor gerçekten bilmiyorum defalarca sordum bir şey yapmıyorum her zamanki gibiyim diyor..



Çocuğu geçtim bana da tahammülü yok yani, ağzımı açıp bir şey desem tersliyor. Dün yine böyle yapınca yüzünü bile göresim gelmedi aldım oğlumu uyuttum yatırdım bende odadan çıkmadım kafa dinlemek istedim. Bir saat sonra geldi beni öptü, iyikilerim benim falan dedi geri salona gitti, bulaşık vardı bulaşıkları yıkamış etrafı toparlamış yemek hazırlamış bende mutlu oldum gittim sarıldım. Ama bugün yine aynı, çözemiyorum gerçekten. Bana bir öneriniz var mı? Ne yapmalıyım?
Birbirinize zaman ayiramiyor olabilir misiniz ? Sizi ozlemiştir belki ?
 
Altını bile değiştirirde ki "bile" Neden o kısmı anlamadım?
Çocuk ikinizin en az anne kadar babanın da emeği olmak zorunda. Yoksa neden çocuk yapasınız ki babanızın evinden getirmediniz sonuçta. Tahammülsüzlük illaki olur ama size sarması hiç hoş değil. Bir de şimdi çocuk istemiyor artık diye neden dertlendiniz ki? Bebeğiniz çok küçük şuan bebekten önce eşiniz nasıldı böyle çıkışları oluyor muydu?
 
Karşınıza alıp konuşun, dertleşin, öbüşünn birbirinize zaman ayırabilecek ortam yaratın.
İnsanlar dönem dönem zorlanır mental olarakta fiziki olarakta ama size terslenmesi yanlış.
Yani birbirimize zaman ayırıyoruz aslında , en azından oğlumuz uyuduğunda iki saat civarı film izleyip bir şeyler atışıyoruz ama bilemiyorum ya neden böyle olduğunu… dediğiniz gibi açık açık konuşup dertleşsek belki çözüm bulabiliriz
 
Altını bile değiştirirde ki "bile" Neden o kısmı anlamadım?
Çocuk ikinizin en az anne kadar babanın da emeği olmak zorunda. Yoksa neden çocuk yapasınız ki babanızın evinden getirmediniz sonuçta. Tahammülsüzlük illaki olur ama size sarması hiç hoş değil. Bir de şimdi çocuk istemiyor artık diye neden dertlendiniz ki? Bebeğiniz çok küçük şuan bebekten önce eşiniz nasıldı böyle çıkışları oluyor muydu?
Bile” kullandım çünkü etrafımda gördüğüm kadarıyla babalar bebek bakımında bu kadar ilgilenmiyor, en azından benim çevremde çoğu öyle. Yoksa babamın evinden getirmediğimi bende biliyorum, ikinci olarak bebeğimin çok küçük olduğunun farkındayım zaten bende hemen ikinci bebeği yapalım diye bir cümle kullanmadım zaten.. bebekten önce böyle değildi, bebekten sonra da böyle değildi aslında, son iki haftadır böyle
 
Kızlar son iki haftadır eşim aşırı tahammülsüz. Neden böyle bilmiyorum, en ufak bir şeyde çıkışıyor kızıyor tahammül edemiyor sanki.



10 aylık bir oğlumuz var, biraz huysuz mızmız bir bebek genelde kendi kendine oynamaz oyalanmaz, sürekli kucak ister. Eşim normalde çok ilgilenir, bazen sabrının taştığı durumlar oluyor tabi oflayıp pufluyor çocuğu bana veriyor falan ama genelde işte mamasını yedirir tırnaklarını keser eskiden altını bile değiştirirdi işim varken çocuğu oyalardı… Son iki hafta falan iyice tahammülsüzleşti, nedenini bilmiyorum. Zaten tüm gün tek başıma bakıyorum çocuğumuza, eşim akşam işten gelince oğlumuz 2-3 saat sonra gece uykusuna geçiyor ama o 2-3 saate bile tahammül edemiyor sanki. İş yerinde bir sıkıntı mı var diye sordum hayır diyip güldü nerden çıkardın ki falan dedi, ben genelde böyleydim zaten diyip duruyor ama bariz fark var. İşten gelince oğlumuz biraz mızmızlansa hemen off puff çocuğa kızıyor yeter artık ne mızmızsın falan diyor , neyse şuraya bırakıyorum biraz ağlasın bir şey olmaz diyor eline telefonu alıyor reels videosu falan izliyor. Normalde oğlumuz 3-4 aylıkken ileride bir kardeşi olsun istiyordu ben istemeyince hemen tepki gösterirdi beni ikna etmeye çalışırdı. Şimdi asla istemiyor hatta geçen gün iş arkadaşları ile bir araya geldik çocuk mevzusu açılınca bir arkadaşı yenge valla seninki asla ikinci cocugu yapmaz dedi güldü. İşte de şikayet ediyor bir şeyler anlatıyor herhalde.. birkaç gün önce yine böyle tahammül edemeyince bende uzaklaştım soğuk davrandım sonra o gün işten gelir gelmez oğlumuzu aldı dışarı parka götürdü sen biraz dinlen falan dedi, ama şimdi yine aynı… off neden böyle yapıyor gerçekten bilmiyorum defalarca sordum bir şey yapmıyorum her zamanki gibiyim diyor..



Çocuğu geçtim bana da tahammülü yok yani, ağzımı açıp bir şey desem tersliyor. Dün yine böyle yapınca yüzünü bile göresim gelmedi aldım oğlumu uyuttum yatırdım bende odadan çıkmadım kafa dinlemek istedim. Bir saat sonra geldi beni öptü, iyikilerim benim falan dedi geri salona gitti, bulaşık vardı bulaşıkları yıkamış etrafı toparlamış yemek hazırlamış bende mutlu oldum gittim sarıldım. Ama bugün yine aynı, çözemiyorum gerçekten. Bana bir öneriniz var mı? Ne yapmalıyım?
Bu soğuk davranma meselesini uzatın biraz. Sorumluluk verin. Havalar ısındı, daha çok götürsün parka falan. Ayrıca bir erkeğin evdeki 10 aylık bebeğinin dedikodusunu arkadaşları ile yapması çok itici
 
Hoş değil ama insanız. Herkesin bunaldığı, yorulduğu zamanlar olabilir. Anladığım kadarıyla eşiniz gayet destek olan birisi. Demek ki bu aralar yalnızlığa ihtiyacı var. Bizimde 10 aylık bir bebeğimiz var. Ben olsam ne yapardım diye düşünüyorum eşimde böyle bir değişim farketsem öncelikle konuşurum. Ortam yaratırım. Suçlamaktan uzak, anlamaya yönelik. İşten geldikten sonra 2-3 saat değil de uyku saatini ayarlayıp bebeğimizin bir süre 1-1.5 saat bandına çekerim. Hangisi ailemiz için daha iyi bakarım. Gözlemlerim. Kocamdan da geribildirim alırım. (Bunu fırsat bilip kafam rahat moduna girmeyecek biri olduğunu düşünerek bu öneride ve geçici olarak bulunuyorum.)
 
Bu soğuk davranma meselesini uzatın biraz. Sorumluluk verin. Havalar ısındı, daha çok götürsün parka falan. Ayrıca bir erkeğin evdeki 10 aylık bebeğinin dedikodusunu arkadaşları ile yapması çok itici
Soğuk davranma meselesine katılmıyorum, arayı daha çok açmaya gerek yok..açık açık konuşup dengeyi sağlamaya çalışmak varken araya soğukluk sokmak iyi olmayabilir, çünkü her insan aynı tepkiyi vermez..Bir de çocuğunun dedikodusunu yapmamıştır da oğlan hareketli, yaramaz falan demiş olabilir bunu biz anneler bile söyleyebiliyoruz zaman zaman .
 
Ya insanız sonuçta herkesin zaman zaman hayata tahammülsüz olduğu bir dönem oluyordur elbette. Havalar ısındı açık havada dolaşın temiz hava alın. Birde ekran süresi arttıkça insanda sinir ve gerginlik artıyor ona bir dikkat edin. Sosyal medyada çok zaman geçiriyorsa eğer onu azaltın
 
Soğuk davranma meselesine katılmıyorum, arayı daha çok açmaya gerek yok..açık açık konuşup dengeyi sağlamaya çalışmak varken araya soğukluk sokmak iyi olmayabilir, çünkü her insan aynı tepkiyi vermez..Bir de çocuğunun dedikodusunu yapmamıştır da oğlan hareketli, yaramaz falan demiş olabilir bunu biz anneler bile söyleyebiliyoruz zaman zaman .
Konuşunca birşeyim yok diyor ben mi yanlış okudum. 😏 işten gelip ortalama 2-3 saat çocuğuyla vakit geçirmek yerine reels izleyen erkek iticidir. İstediği yerde konuşsun saçma..çünkü almadığı sorumluluğun şikayetini yapıyor ben onu kastediyorum.Anne bütün gün bakıyor. İster ki akşam da bir duşa gireyim bir kahve içeyim ya da ne biliyim bir kitap okuyayım. Bunlar gayet insanı ihtiyaçlar.
 
Konuşunca birşeyim yok diyor ben mi yanlış okudum. 😏 işten gelip ortalama 2-3 saat çocuğuyla vakit geçirmek yerine reels izleyen erkek iticidir. İstediği yerde konuşsun saçma..çünkü almadığı sorumluluğun şikayetini yapıyor ben onu kastediyorum.Anne bütün gün bakıyor. İster ki akşam da bir duşa gireyim bir kahve içeyim ya da ne biliyim bir kitap okuyayım. Bunlar gayet insanı ihtiyaçlar.
Tabii ki doğru değil ama soğukluk yapmak da hiç işe yaramıyor demek istedim..
 
Bu soğuk davranma meselesini uzatın biraz. Sorumluluk verin. Havalar ısındı, daha çok götürsün parka falan. Ayrıca bir erkeğin evdeki 10 aylık bebeğinin dedikodusunu arkadaşları ile yapması çok itici
Bebeğin dedikodusunu yapmak mı? Hayır bende arkadaşlarıma ara sıra oğlum bu aralar durmuyor, bu aralar mızmız, sürekli kucak istiyor, bizi yoruyor vs vs diye anlatıyorum bu dedikodu yapmak mı oluyor?
 
Soğuk davranma meselesine katılmıyorum, arayı daha çok açmaya gerek yok..açık açık konuşup dengeyi sağlamaya çalışmak varken araya soğukluk sokmak iyi olmayabilir, çünkü her insan aynı tepkiyi vermez..Bir de çocuğunun dedikodusunu yapmamıştır da oğlan hareketli, yaramaz falan demiş olabilir bunu biz anneler bile söyleyebiliyoruz zaman zaman .
Yani aynen bende arkadaşıma oğlum biraz mızmız, sürekli kucak istiyor ara sıra huysuzluk yapıyor falan diyorum bu dedikodu yapmak mı oluyor? Bazı insanlar gerginliğini forumda diğer insanlara yansıtarak atıyor sanırım üzerinden
 
Ya insanız sonuçta herkesin zaman zaman hayata tahammülsüz olduğu bir dönem oluyordur elbette. Havalar ısındı açık havada dolaşın temiz hava alın. Birde ekran süresi arttıkça insanda sinir ve gerginlik artıyor ona bir dikkat edin. Sosyal medyada çok zaman geçiriyorsa eğer onu azaltın
Teşekkür ederim önerileriniz için, uygulamaya çalışacağım. Eğer yarın da böyle devam ederse inşallah tekrardan daha açık bir şekilde konuşmayı planlıyorum. Belkide geç kaldım bilmiyorum
 
Konuşunca birşeyim yok diyor ben mi yanlış okudum. 😏 işten gelip ortalama 2-3 saat çocuğuyla vakit geçirmek yerine reels izleyen erkek iticidir. İstediği yerde konuşsun saçma..çünkü almadığı sorumluluğun şikayetini yapıyor ben onu kastediyorum.Anne bütün gün bakıyor. İster ki akşam da bir duşa gireyim bir kahve içeyim ya da ne biliyim bir kitap okuyayım. Bunlar gayet insanı ihtiyaçlar.
Yanlış anlaşılma oldu herhalde, ben eşim hiç sorumluluk almıyor demedim ki. Reels video olayı bir defa oldu bunu da üstte belirttim geçen reels video izlemeye koyuldu bebek ağlarken diye.. normalde gayet sorumluluk alan birisi sadece iki haftadır tahammülsüz o nedenle konuyu açtım yoksa oğlumuz 10 aylık şimdiye kadar hep beraber büyüttük başka destekçim yoktu yanımda
 
X