- 24 Mart 2025
- 49
- 57
- 3
- 28
- Konu Sahibi yuzuktasiyicisi
-
- #1
Maalesef taviz tavizi doğuruyor.Eşimle çok seyrek kavga ederiz. Genelde ufak konularında üstünde durmayız pek. Ama iki defadır çok ters laflar ediyo üçüncüsü son olur. İlki bundan 7 ay önceydi hamileydim arkadaşlar ile tatil dönüşü gözlük kavgası çıkarttı gözlüğünü bulamamış oflaya poflaya nereye kaldırdın diye aradı ben dokunmadım oflayıp durma hatırlamıyosan bırsk kalsın dedim. Hem hamile eşine hemde arkadaşlarımızın yanında kapa çeneni çarpıcam şimdi ağzına diye bağırdı. Kıyameti kopardım doğal olarak ama üstü kapandı bu konunun vakitle. İkincisi ise 10 gün önce oldu. Yine kendi üstü ile alakalı ince montunu bulamamış söylene söylene arıyodu. Yeni taşındık eşyalarımız hala kolilerde. Böyle mi toplanır eşya diye söylendiğini duyunca hırkasını verdim 1 tane koli hazırlamadın ben çocukla bütün evi topladım kendi işini kendin yapsaydın al hırkanı giy çocuk gibi mont diye tutturma dedim. Bağırmaya başladı ne biçim konuşuyosun diye çocuk gibi tutturuyosun çünkü dedim. Tekrar tekrar kapa çeneni diye bağırdı bende bağırdım en son elini kolunu sallayarak kapa çeneni seni şu camdan geçiririm dedi. Hadi bi denesene dedim güldüm çıktı gitti evden.
Aşırı derecede hayal kırıklığı yaşıyorum. Suç bende ilk kez bu tarz bi cümle kurduğunda bi alt üst etseydim bugün bunu söyleyemiyo olurdu. Hatam orda başladı. Ve bana asla fiziksel şiddet göstermez diye düşünüyodum. Artık emin değilim böyle böyle başlıyo bu işler. Yarın öbür gün ciddi bi kavga etmiş olsak o zaman bu dediklerini yapmaması için bir neden yok. 10 gündür tek kelime konuşmuyorum yüzüne bakmıyorum. İçimden konuşmak beni ne kadar kırdığını anlatmak ve bir daha bu tarz konuşursa bunun son kez olacağını söylemek istiyorum. Bi yandan da içimden hiç konuşmak sesini dahi duymak gelmiyo. Boşanmayıda düşünüyorum açıkcası. Genele bakınca mutlu bir ailemiz var ama bu kadar ucuz sebeplerden bu lafları söyleyen adam yarın neden gerçekleştirmesin diye düşünüyorum. Bilmiyorum kafam çok bulanık. Yerimde olsanız ne yapardınız?
Önceki konuda da beni biliyosun bir an öfkeleniyorum sonra çok pişman oluyorum söylediğim şeye söylediğim an pişman oldum zaten diye diye kapandı. Benim eşimin karakteri bu kimi insan bir anda parlar bir anda söner. Ben daha sakinimdir o anları çok takmam zaten bi kulağımdan girer diğerinden çıkar anında gelir pişmanlığınıda bilirim. Ama ikidir bu laflar beni öfke yada sinire değil boşanmaya itiyo. İnsan eşine çocuğunun annesine nasıl böyle konuşabilir? Cesaret desem değil. Aptallık desem aptal bir insan olduğunuda düşünmüyorum. Neyin öfkesi bu sakin kendi halinde bir insanım arza çıkarmam genelde. Ve kavga konuları o kadar basit ki. Konusu ciddi bir kavgada ne olacak? Şuan bunu düşünüyorum.Çok ciddi uyar. 3.sü olursa tazminatı nafakayı hazırla, de.
Eee özür dilemeye çalışmadı mi bunca zaman.Eşimle çok seyrek kavga ederiz. Genelde ufak konularında üstünde durmayız pek. Ama iki defadır çok ters laflar ediyo üçüncüsü son olur. İlki bundan 7 ay önceydi hamileydim arkadaşlar ile tatil dönüşü gözlük kavgası çıkarttı gözlüğünü bulamamış oflaya poflaya nereye kaldırdın diye aradı ben dokunmadım oflayıp durma hatırlamıyosan bırsk kalsın dedim. Hem hamile eşine hemde arkadaşlarımızın yanında kapa çeneni çarpıcam şimdi ağzına diye bağırdı. Kıyameti kopardım doğal olarak ama üstü kapandı bu konunun vakitle. İkincisi ise 10 gün önce oldu. Yine kendi üstü ile alakalı ince montunu bulamamış söylene söylene arıyodu. Yeni taşındık eşyalarımız hala kolilerde. Böyle mi toplanır eşya diye söylendiğini duyunca hırkasını verdim 1 tane koli hazırlamadın ben çocukla bütün evi topladım kendi işini kendin yapsaydın al hırkanı giy çocuk gibi mont diye tutturma dedim. Bağırmaya başladı ne biçim konuşuyosun diye çocuk gibi tutturuyosun çünkü dedim. Tekrar tekrar kapa çeneni diye bağırdı bende bağırdım en son elini kolunu sallayarak kapa çeneni seni şu camdan geçiririm dedi. Hadi bi denesene dedim güldüm çıktı gitti evden.
Aşırı derecede hayal kırıklığı yaşıyorum. Suç bende ilk kez bu tarz bi cümle kurduğunda bi alt üst etseydim bugün bunu söyleyemiyo olurdu. Hatam orda başladı. Ve bana asla fiziksel şiddet göstermez diye düşünüyodum. Artık emin değilim böyle böyle başlıyo bu işler. Yarın öbür gün ciddi bi kavga etmiş olsak o zaman bu dediklerini yapmaması için bir neden yok. 10 gündür tek kelime konuşmuyorum yüzüne bakmıyorum. İçimden konuşmak beni ne kadar kırdığını anlatmak ve bir daha bu tarz konuşursa bunun son kez olacağını söylemek istiyorum. Bi yandan da içimden hiç konuşmak sesini dahi duymak gelmiyo. Boşanmayıda düşünüyorum açıkcası. Genele bakınca mutlu bir ailemiz var ama bu kadar ucuz sebeplerden bu lafları söyleyen adam yarın neden gerçekleştirmesin diye düşünüyorum. Bilmiyorum kafam çok bulanık. Yerimde olsanız ne yapardınız?
En iyi ihtimalle iter diyorum çünkü şöyle yaparım böyle yaparım diye ağzına dolamış. Dikkatli ol.Konusu ciddi bir kavgada ne olacak?
Eee özür dilemeye çalışmadı mi bunca zaman.Eşimle çok seyrek kavga ederiz. Genelde ufak konularında üstünde durmayız pek. Ama iki defadır çok ters laflar ediyo üçüncüsü son olur. İlki bundan 7 ay önceydi hamileydim arkadaşlar ile tatil dönüşü gözlük kavgası çıkarttı gözlüğünü bulamamış oflaya poflaya nereye kaldırdın diye aradı ben dokunmadım oflayıp durma hatırlamıyosan bırsk kalsın dedim. Hem hamile eşine hemde arkadaşlarımızın yanında kapa çeneni çarpıcam şimdi ağzına diye bağırdı. Kıyameti kopardım doğal olarak ama üstü kapandı bu konunun vakitle. İkincisi ise 10 gün önce oldu. Yine kendi üstü ile alakalı ince montunu bulamamış söylene söylene arıyodu. Yeni taşındık eşyalarımız hala kolilerde. Böyle mi toplanır eşya diye söylendiğini duyunca hırkasını verdim 1 tane koli hazırlamadın ben çocukla bütün evi topladım kendi işini kendin yapsaydın al hırkanı giy çocuk gibi mont diye tutturma dedim. Bağırmaya başladı ne biçim konuşuyosun diye çocuk gibi tutturuyosun çünkü dedim. Tekrar tekrar kapa çeneni diye bağırdı bende bağırdım en son elini kolunu sallayarak kapa çeneni seni şu camdan geçiririm dedi. Hadi bi denesene dedim güldüm çıktı gitti evden.
Aşırı derecede hayal kırıklığı yaşıyorum. Suç bende ilk kez bu tarz bi cümle kurduğunda bi alt üst etseydim bugün bunu söyleyemiyo olurdu. Hatam orda başladı. Ve bana asla fiziksel şiddet göstermez diye düşünüyodum. Artık emin değilim böyle böyle başlıyo bu işler. Yarın öbür gün ciddi bi kavga etmiş olsak o zaman bu dediklerini yapmaması için bir neden yok. 10 gündür tek kelime konuşmuyorum yüzüne bakmıyorum. İçimden konuşmak beni ne kadar kırdığını anlatmak ve bir daha bu tarz konuşursa bunun son kez olacağını söylemek istiyorum. Bi yandan da içimden hiç konuşmak sesini dahi duymak gelmiyo. Boşanmayıda düşünüyorum açıkcası. Genele bakınca mutlu bir ailemiz var ama bu kadar ucuz sebeplerden bu lafları söyleyen adam yarın neden gerçekleştirmesin diye düşünüyorum. Bilmiyorum kafam çok bulanık. Yerimde olsanız ne yapardınız?
Neyim olduğunu biliyo tabi ki korkusundan yanaşıp bişey söyleyemiyo şuan. Çocukla alakalı evle alakalı bişey soruyor eve gelirken arıyo onun dışında bi köşede oturuyo. Zaten asla yanına gitmiyorum. İnanın öfke yada inattan değil hayal kırıklığından konuşmuyorum şuanda. Bunları söyleyen bi adama ne denir ki?Peki sen konusmayinca o birşey demiyor mu ? Neyin var vs konuşmaya çalışmıyor mu
Yok ilk gün denedi sesini duymak yüzünü görmek istemiyorum dedim çekildim gittim. 10 gün geçti üstündenEee özür dilemeye çalışmadı mi bunca zaman.
Birdenbire mi bu hale geldi?Önceki konuda da beni biliyosun bir an öfkeleniyorum sonra çok pişman oluyorum söylediğim şeye söylediğim an pişman oldum zaten diye diye kapandı. Benim eşimin karakteri bu kimi insan bir anda parlar bir anda söner. Ben daha sakinimdir o anları çok takmam zaten bi kulağımdan girer diğerinden çıkar anında gelir pişmanlığınıda bilirim. Ama ikidir bu laflar beni öfke yada sinire değil boşanmaya itiyo. İnsan eşine çocuğunun annesine nasıl böyle konuşabilir? Cesaret desem değil. Aptallık desem aptal bir insan olduğunuda düşünmüyorum. Neyin öfkesi bu sakin kendi halinde bir insanım arza çıkarmam genelde. Ve kavga konuları o kadar basit ki. Konusu ciddi bir kavgada ne olacak? Şuan bunu düşünüyorum.
Bende öyle düşünüyorum. İlk kavgada bi kollarımı tutar. İkincide iter. Üçüncüde camdan geçirir. Heralde böyle böyle oluyo bunlar. Neye ne kadar susarsan başına geliyor.En iyi ihtimalle iter diyorum çünkü şöyle yaparım böyle yaparım diye ağzına dolamış. Dikkatli ol.
Normal hayatına devam ediyor mu? Keyfi yerinde mi?Yok ilk gün denedi sesini duymak yüzünü görmek istemiyorum dedim çekildim gittim. 10 gün geçti üstünden
İşin garip yanı bu. Evet bir gün önce gayet iyiydik güle oynaya yattık. Sabahına bu hadise yaşandı.Birdenbire mi bu hale geldi?
Ne kadardır birliktesiniz? 2 sefer mi boyle buyuk tartistiniz. Insan sinirli iken biraz abartili seyler soyleyebilir ama bu yapacagi anlamina gelmez.Eşimle çok seyrek kavga ederiz. Genelde ufak konularında üstünde durmayız pek. Ama iki defadır çok ters laflar ediyo üçüncüsü son olur. İlki bundan 7 ay önceydi hamileydim arkadaşlar ile tatil dönüşü gözlük kavgası çıkarttı gözlüğünü bulamamış oflaya poflaya nereye kaldırdın diye aradı ben dokunmadım oflayıp durma hatırlamıyosan bırsk kalsın dedim. Hem hamile eşine hemde arkadaşlarımızın yanında kapa çeneni çarpıcam şimdi ağzına diye bağırdı. Kıyameti kopardım doğal olarak ama üstü kapandı bu konunun vakitle. İkincisi ise 10 gün önce oldu. Yine kendi üstü ile alakalı ince montunu bulamamış söylene söylene arıyodu. Yeni taşındık eşyalarımız hala kolilerde. Böyle mi toplanır eşya diye söylendiğini duyunca hırkasını verdim 1 tane koli hazırlamadın ben çocukla bütün evi topladım kendi işini kendin yapsaydın al hırkanı giy çocuk gibi mont diye tutturma dedim. Bağırmaya başladı ne biçim konuşuyosun diye çocuk gibi tutturuyosun çünkü dedim. Tekrar tekrar kapa çeneni diye bağırdı bende bağırdım en son elini kolunu sallayarak kapa çeneni seni şu camdan geçiririm dedi. Hadi bi denesene dedim güldüm çıktı gitti evden.
Aşırı derecede hayal kırıklığı yaşıyorum. Suç bende ilk kez bu tarz bi cümle kurduğunda bi alt üst etseydim bugün bunu söyleyemiyo olurdu. Hatam orda başladı. Ve bana asla fiziksel şiddet göstermez diye düşünüyodum. Artık emin değilim böyle böyle başlıyo bu işler. Yarın öbür gün ciddi bi kavga etmiş olsak o zaman bu dediklerini yapmaması için bir neden yok. 10 gündür tek kelime konuşmuyorum yüzüne bakmıyorum. İçimden konuşmak beni ne kadar kırdığını anlatmak ve bir daha bu tarz konuşursa bunun son kez olacağını söylemek istiyorum. Bi yandan da içimden hiç konuşmak sesini dahi duymak gelmiyo. Boşanmayıda düşünüyorum açıkcası. Genele bakınca mutlu bir ailemiz var ama bu kadar ucuz sebeplerden bu lafları söyleyen adam yarın neden gerçekleştirmesin diye düşünüyorum. Bilmiyorum kafam çok bulanık. Yerimde olsanız ne yapardınız?
Sabah kalkıyo çocukla ilgileniyo hazırlanıyo işe gidiyo akşam geliyo işte. Gün içinde hali tavrı nasıl bilmiyorum. Haftasonlarıda sürekli gelen giden vardı benim ailem onun ailesi derken bilmiyorum ruh halini. Akşamda tv izliyo malum olayları takip ediyo heralde.Normal hayatına devam ediyor mu? Keyfi yerinde mi?
Yani şunu demek istedim, adamın huyu hep böyle miydi yoksa sonradan mı böyle sert tepkiler vermeye başladı?İşin garip yanı bu. Evet bir gün önce gayet iyiydik güle oynaya yattık. Sabahına bu hadise yaşandı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?