eşim hep görevlere gider.5 sene olacak evleneli, evde durduğu sayılıdır. ama bu başka. savaşın tam ortasına gittiler. veda bile edemeden.tezkere çıkmadan daha dün gittiler. eşya bile almadı doğru düzgün ,bulduğunu koydu.libyaya gittiğini bilmeden gitti. sonra bir tlfn aşkım biz çıkıyoruz yola,nereye dedim libyaya dedi, ookadar.kendinize iyi bakın dedi kapattı. telefonla da konuşamıyoruz,nette yok, dönene kadar bekliycez. rabbim sağsalim dönmek nasip etsin. ama savaş bitene kadar oradalarmış. çok zormuş arkadaşlar. buradan eşi göreve gidenlere teselli verirdim.ama bu başka hem habersiz gittiler,hem de savaş hazırlığı yapıp gittleri. öyle moralim bozukki. yavrum daha çok ufak dünden beri huysuz, huzursuz.ağlamıyorum da yanında. allahım sen sabır ver. dönsünler bir an önce.