Yeni evliyiz. Bir sene bile olmadı henüz. Eşim bekarken her gece dışarı çıkarmış, bazı geceler eve bile gelmezmiş. Yani ailesi aşırı derecede rahat bırakmış. Nişanlılık dönemimizde bu durum biraz azaldı aile baskısıyla ve çok gezmekten dolayı kavgalı olduğu olduğu kişilerden korktuğu için. Tabiki korkuları geçince yine attı ortaya kendini. Kötü bir yere gittiği yok bildiğim kadarıyla erkeklerle geziyor. Of her akşam yalnızım. yani en azından haftanın 4-5 günü yalnızım kocamın da hakkını yemeyeyim.
Eve sadece yemek yemek, tv seyretmek, internete girmek,uyumak ve bir de benimle yatmak için geliyor. Gece eve geç gelince pek iyi davranamıyorum ona. Yani bağırmıyorum ama kırılıyorum ya. Akşamın vakti geliyor benimle yatmak istiyor kalbim kırılıyor, daha farklı davranmak isterdim öylesi mi doğru olur. Ama hoş geldin diyorum, gülümsüyorum, kırmıyorum yani. Sadece mutlu olmuyorum.
Şuan da hamileyim bebeğimiz olunca da böyle yaparsa, ki asla yapmayacağını söylüyor çocuğuyla ilgili bir baba olacakmış. Ama böyle yaparsa onu terkederim. Kukladan baba istemiyorum.
Bunun dışında dışarı çıkınca beni hep arıyor.
Arkadaşlarım tavsiyeler veriyorlar birlikte takılın diye ama kabul etmiyor. yoksa çıkarım ben de. Belki de eskisi kadar hevesim yok.
Kendisi bu kadar gezmesine rağmen bana kendisi kadar müsade etmiyor.
Sorun nerde? Beni sevdiğini söylüyor. Eve gelince bana iyi davranıyor. Eşimi eve nasıl döndürebilirim. Her akşam dışarda olduğunu söyleyince çok kızıyor ve kabul etmiyor.
Hamile olmasam boşanırım. Sevgi de bir yere kadar. Onu cezalandırmak istiyorum.