Merhaba arkadaşlar. Ben 2 buçuk senelik evliyim. Eşimle farklı şehirlerde yaşarken bir ortak arkadaş vesilesiyle tanıştık. Corona dönemiydi. Yuzyuze bir kaç kez görüşerek evlendik. İkimizde tayin alarak küçük bir şehre taşındık. Onun babası ölmüş. Benim de ailemin durumu çok iyi sayılmaz.
İkimizde kamu kurumlarında calisiyoruz. Düğünümüzü ve eşyalarımızı kendimiz yaptık. Düğünden 6 ay sonra borçlarımızı bitirdik.
Ama benim eşim hep borçlu. Evlenmeden önce de borcluymus zaten. Hatta bankalar kredi filan vermiyormuş buna gri listedeymiş. Eline gelen tüm parayı harcıyor. Hiç biriktirmek derdi gelecek kaygısı yok. Surekli gezmek istiyor. Tüm ailesi böyle üstelik. Babası da böyleymiş. Kardeşleri de böyle. Benim bekarken bir arabam vardı biraz da altınım. Benim arabamı satıp düğünleri altınları ve benim bekarlıktan gelen altınları satıp biraz daha iyi bir araba aldık. Onun da bekarlıktan bir evi var.
Ama evde annesi yasiyor. Annesi kendi evini kiraya verdi. O parayı bize vereceğine söz vermişti ama vermedi sonra.
Benim sıkıntım şu eğer paramız yoksa harcamayalım bana söyle tasarruf yapalım ek hesaba kredi kartına girmeyelim diyorum tamam diyo ama hep harcıyor. Ha eve harcıyor. Ama bazen çok gereksiz harcamalar yapıyor. Ben maaşımı hep ona gönderiyorum onu ek hesaptan çıkarıyorum limitini düşür kredi kartını kapat bak yine harcarsın diyorum kabul etmiyor bi de bana kızıyor. Bir kaç ay sonra yine aynı hale geliyor. Benden habersiz krediler çekmiş. Kredi kartı borcunu kapatmak için ama yine karti patlamış. Ek hesabını taksitlendirmis yine patlatmış. Ve bana yalan söylüyor. Ben bunları tesadüfen fark ettim de söylemek zorunda kaldı. Ben lüks bir hayat beklemiyorum. Sadece borçlu olmak istemiyorum. Ama o hep borçlu. Ona para göndermek için bazen kendimden kesiyorum.
Artık çok yoruldum onun borçlarını düşünmekten. Kendimi güvende hissetmiyorum. Bir tane kızımız var. Bu çocuğun geleceği ne olacak. Hiç bilmiyorum. Kızım için ücretsiz izne çıkmak istiyordum ama eşime guvenenmedigim için kararsız kaldım şimdi.
Bu şekilde çok fazla sabredemem ben kızım biraz büyüdüğünde boşanmaya da düşünebilirim. Gerçekten çok yoruldum. Ne yapmalıyım?