2 yıllık evliyim eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyorum,evlendiğim günden itibaren eşimin ailesinin kaprisleriyle uğraşmaktan bıktım artık,2 günlük evliyken eşim hadi annemlere gidelim diye tuttururdu,çıkmama rağmen yine de kaynanamlar sen bizi istemiyosun,bize ısınamadın,oğlumuzu bizden ayırmaya çalışıyosun diye hesap sordular,kaynanamla görümcem aramama,yanlarına gitmeme rağmen annemi ablamı kıskanıp hep onlarla konuşuyosun bizi aramıyosun diye baskı yaptılar,eşimi doldurdular,eşimi benden soğuttular,yalanlarına bile şahit oldum,iki aylık hamileyken kaynanamın dolduruşuyla kayınbabam annemle babamın yanında bana başka kapıya dedi babamlarla tartıştılar,kaynanam kendine git başka kaynana bul deyip evden kovdu niye diye soruyorum sen bize ısınamadın diyolar evimize gelmiyosun diyolar,eşimin zoruyla beraber yiyip içiyoduk yemek yapmama rağmen ypmıyosun diyolar,yaptığım hiç bişeyi beğenmezlerdi.görümcem çocuklarıyla kocasyla her hafta bana gelip kalmak isterdi,dadılık yapmamı isterlerdi.bende istemezdim , gelicek kalıcak diye baskı yaptılar,kaynım bile bana laf söylemeye çekinmezdi,eşim de sessiz hiçbişey demezdi,bazen bana kızardı annemi memnun et diye bana baskı yapardı,çok ağlattılar beni,evlerine giderdim ağlyarak geri evime giderdim,kaynanamın başka kişilerden duyduğum kadarıyla keşke şu kızı alsaydım oğluma dediğini bile duydum,sen üvey gelinsin küçük gelinim de benim has gelinim der hep, ona rağmen yine yüzlerine bakardım çıkardım arada sırada yine ama çıkmadığım zaman eşim benim aileme gelmez..ben kovdukları halde on kere giderim eşim bi kere gelir iki gün surat asar..ablamla telefonla konuştum diye fenalık geçirdi kadın oğlum al karını evine git ben istemiyorum, benim yanıma gelmiyo gidiyo ablasıyla konuşuyo dedi kayınbabamda kaynanamın ağzına bakıp senin bu evde rızkın yok deyip hamile halimle evden kovdu,eşim hiçbişey demedi üzüldüğünün farkındayım ama benim karıma neden öyle yapıyosunuz demezdi hiç beni hiç korumadı..kızımın doğumuna bi gün kala kocamla onların yüzünden tartışmıştık kaynanam hemen evimize geldi kocamı bana karşı kışkırttı inceldiği yerden kopsun bırak annesine orda kalsın dedi ben de duyuyorum ama kocam ağzını açıp tek kelime etmedi dayanamıyorum artık ,kendimi savunduğum zaman kötü gelin oldum,başka eve gidelim derdim eşime ben annemleri bırakmam derdi,oturduğumuz ev kayınbabamın evi ama ev sizin dediler biz de içini sıfırdan kendi zevkimizle yaptırmıştık,haliyle düğünde takılan paralarımız evin borcuna gitti,ayrıca iki bileziğimi de verdim ve borcumuzun bitmesine iki ay var hala borç ödüyoruz yani,yazın kaynım evlenecek ve bizi borcunu hala ödediğimiz evden çıkartıyolar küçük oğlumuz oturcak diyolar,eşim yine sessiz, benim yaptırdığım evden niye ben çıkıyorum diye hesap sormuyo,kırgınlığını belli et diyorum hergün yemeği yer yemez kızımı alıp annesine gidiyo bişey demem.ama aynı mahallede oturmama rağmen anneme 20 günde bi giderim eşim suratını asar bana, bıktım artık,eşim sen haklıydın beni de kandırdılar başka evimiz olunca rahat etcez inş. diyo ama yine aynı,bana biri laf söylse bana sahip çıkmaz.ama artık ama yaşadıklarım canımı çok acıtıyo, eltimin düğünü olunca çıkıp gitcem başka eve ama onlara hakkımı helal etmiyorum maddi manevi okadar zarara uğrattılar ki beni,daha duyduğum yaşadığım o kadar şeyler varki çok uzun olur diye yazmıyorum..
beni eltime kötü lanse etmelerine rağmen(eltimden bizzat duydumm,) eltimle aramız çok iyi.sağolsun hep arar beni,ben de onu tabii. kendi ailemle aram çok çok iyiydi zaten.eşimle de bi sorunumuz yok çok şükür,eskiden olmayan saygınlığım birden arttı.. sabrettim çoğu sıkıntılara küçük bebeğimle göğüs gerdim,bunaldığım zamanlar oldu,artık bittim dedim tekrar tekrar başladım,çok şükür şuan huzurumuz yerinde.. ne diyeyim sabreden derviş muradına ermiş artık
teşekkürler
