- 11 Mart 2025
- 51
- 18
- 3
- 33
- Konu Sahibi bergamotlutarhana
- #1
Arkadaşlar merhaba, daha önce foruma üye değildim ama üyelerin yazılarını takip ederdim bu sefer ben kendimle ilgili bir derdimi paylaşmak için ilk kez yazıyorum. Ben 5 senedir atanamayan bir öğretmenim, eşimle severek 10 senelik sevgililik sonrası evlendik, eşim beni Allah'a çok şükür çok sever, sayar ve beğenir. En bakımsız halimle bile güzel göründüğümü söyler hatta makyaj yapmamı hiç istemez. Ama ben ne yazık ki eşimin beni gördüğü gibi değilim. Eşim inanılmaz yakışıklı bir adam saçları simsiyah, bembeyaz bir teni var, gözleri kopkuyu mavi okyanus mavisi gibi, boyu uzun değil ama fiziği orantılı ve çok yetenekli bir adam el becerisi çok gelişmiştir, aşırı güzel yemek yapar, hemen hemen her şeyi tamir edebilir, kendisi Türkiye'de çok nadir bulunan bir mesleğe sahip -bunu söylemek istemiyorum çünkü kendi kimliğim açığa çıkar arkadaşlarım okursa direkt anlarlar- bense onun tam tersiyim yeteneksiz biriyim hayattaki tek yeteneğim iyi yemek yapıyor olmam, atanamadığımı zaten belirtmiştim, kendimi de güzel bulan biri değilimdir hiçbir zaman öyle bulmadım. Buraya kadar bir profil çizmek için anlattım şimdi derdime geliyorum. Bugün evimize eşimin bir arkadaşı geldi ben o sırada ders çalışıyordum eşim de yemek yapıyordu bundan öncesinde aynı arkadaşını iftar yemeğine davet ettiğimizde yemekleri ben yapmıştım ama bu sefer eşim sen dersini çalış ben yaparım dediği için yapmadım. Ben bu arkadaşını ilk kez görmedim kişilik olarak içinde ne varsa düşündüğünü direkt söyleyen bir insan kötü biri değil ama bugün inanılmaz canımı sıktı. Odadan dışarı çıktım hoş geldin demek için "hoş geldin X, nasılsın?" dedim "ben iyiyim de sen kötü gibisin" dedi. Nasıl yani dedim ölü gibisin dedi. Zaten kendini beğenmeyen çirkin bulan biriyim bir de eşimin arkadaşı böyle söyledi diye şimdi hepten çirkin hissediyorum eşim ben tekrar içeri geçtiğimde kendisiyle konuşmuş evin içinde tekrar karşılaştığımızda "yüzüne renk gelmiş ya mutfağın ışığı sarı ya ondan öyle gördüm herhalde" dedi ama ben eşimin kendisini ikaz ettiğini anladım. Ben yıllardır ders çalıştığım için -bir de hiç kolay bir hayatım oldu çocukluğumdan beri hep dertle kederle büyüdüm azımsanamayacak kadar büyük dertlerdi bunlar- çöktüm ve bu yüzden eşime kemdimi yakıştırmıyorum biliyorum arkadaşları da beni ona yakıştırmıyorlar. Estetik yaptırmaktan çok korkuyorum hem anestezi korkum var hem de dinen doğru olmadığını düşünüyorum biraz İslami hassasiyetleri olan biriyim. Ben ne yapabilirim hakikten çok bunaldım böyle hissetmekten sizce eşimle bu durumu konuşmalı mıyım ?