• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

eşimin ailesini istemiyorum ve nasıl ilerleyeceğim bu süreçte bilmiyorum.

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
kızlar merhaba. bazı şeyleri paylaşmak istiyor ve düşüncelerinizi almak istiyorum.

27 yaşındayım. eşimle birlikte geçen sene mayıs ayında söz yaptık. daha sonra haziran ayında nişan yaptık. belirtmem gerekir ki söz ve nişan bizim yörede ayrı yapılır. istediğim nişan elbisesi ve söz elbisesini giyemedim. ve yine açıklamam gerekir ki elbiseyi erkek tarafı alır. babam düğünümün en geç ekim-kasım arasında yapılmasını istedi. eşimin ailesi cebinden beş kuruş çıkarmadı, nişanda ve sözde bir altın bile takmadılar. evet paragöz diyeceksiniz ama insan bir altın da takamayacaksa neden istemeye geldiniz? biz her şeyi yaparız dediniz? hadi maddi durumu geçtim, manevi açıdan bile ailesi ailemle bir kez olsun şu şöyle yapılır diye arayıp sormadı. kız tarafına 1 senede 2 kere geldiler. o da eşimin zoruyla. kendileri yalova'da biz istanbulda'yız. ama arada 45 dk mesafe var sadece.

1 sene içerisinde anladık ki, eşimin ailesi maddi açıdan zor durumda ama bizi kandırıyorlar belli. kaynatam zorla düğün olsun, nisan ayı olsun dedi. düğünü nisan'a çektiler. sonra coronadan düğün iptal oldu. haziran'a çektiler. düğün salonları iptal olacak derken, mayıs'ta nikah yapıp eve geçtik. yani 10 günlük evliyim sadece. şimdi babası mırın kırın yapıyor düğün yapamam diye.

biz bu bir yıllık süreçte çok çektik. en büyük sebebi hala iletişimsizlik ve eşimin babasının ben yapamıyorum diyememesi. ailelere karşı gelip nikah yapıp geçtik evimize ama bunlar yaşanmak zorunda değildi.

eşim geçen temmuz'da istanbul'da iş bulup evimizi tuttu ve çalışmaya başladı. babası ayda 200 lira harçlık gönderiyor göndermiyor, kafasına göre. çünkü eşimin maaşında 500 lira haciz var. geçinemediği için zarla zorla babasından para alıyor. mecbur kalıyor.

bu süreçte eşimin annesi eşimi görmeye toplasan 5 kere gelmiştir. gelmemeyi sürekli olarak torununa bakmakla bahane ediyor. halbuki görümcemin teki işsiz o da çocuğa bir gün olsun sensiz bakabilir. diğer görümcem bir gün çocuğunu annesine bırakmayabilir. ama bunlar hiç düşünülmüyor. ne eşime ne bana eksiğimiz dahi sorulmuyor. ama verdiğin sözler nerede?

benim ailem kız tarafı olarak; beyaz eşya, yatak odası, perdeler, yatak odası eşyaları, mutfak eşyaları aldık. onlar halı, tv ve koltuk takımı aldılar. (koltuk takımını yarısından fazlasını yine babam ödedi.) halıyı da görümcem "biz takı takmayız evinin bir eşyasını alırız diye verdi." o para da bizim istediğimiz şekilde değerlenmedi. evin bir eksiğini alırız dedik ama gelen parayı görümcem babasına verdi. durum böyleyken zarla zorla düğün olmadan evimize giriş yaptık. e hani düğün diye diretip bizi beklettirdin bu kadar?

ama ben ailesine tahammül edemeyecek durumdayım. onlarla düğün olduktan sonra kat'iyen görüşmek istemiyorum. eşim üzülüyor ama yapacak bir şey yok bana saygı da duyuyor. ailesine karşı çok öfkeli ama hemen unutacak da gibi ben affetsem.
Kendi maddi ihtiyaçlarını karşılayamayacak insanların evlenmesine karşıyım. Kimseden bir şey bekleyerek yola çıkılmaz karı koca ne yapabiliyorsanız o kadar
 
kızlar merhaba. bazı şeyleri paylaşmak istiyor ve düşüncelerinizi almak istiyorum.

27 yaşındayım. eşimle birlikte geçen sene mayıs ayında söz yaptık. daha sonra haziran ayında nişan yaptık. belirtmem gerekir ki söz ve nişan bizim yörede ayrı yapılır. istediğim nişan elbisesi ve söz elbisesini giyemedim. ve yine açıklamam gerekir ki elbiseyi erkek tarafı alır. babam düğünümün en geç ekim-kasım arasında yapılmasını istedi. eşimin ailesi cebinden beş kuruş çıkarmadı, nişanda ve sözde bir altın bile takmadılar. evet paragöz diyeceksiniz ama insan bir altın da takamayacaksa neden istemeye geldiniz? biz her şeyi yaparız dediniz? hadi maddi durumu geçtim, manevi açıdan bile ailesi ailemle bir kez olsun şu şöyle yapılır diye arayıp sormadı. kız tarafına 1 senede 2 kere geldiler. o da eşimin zoruyla. kendileri yalova'da biz istanbulda'yız. ama arada 45 dk mesafe var sadece.

1 sene içerisinde anladık ki, eşimin ailesi maddi açıdan zor durumda ama bizi kandırıyorlar belli. kaynatam zorla düğün olsun, nisan ayı olsun dedi. düğünü nisan'a çektiler. sonra coronadan düğün iptal oldu. haziran'a çektiler. düğün salonları iptal olacak derken, mayıs'ta nikah yapıp eve geçtik. yani 10 günlük evliyim sadece. şimdi babası mırın kırın yapıyor düğün yapamam diye.

biz bu bir yıllık süreçte çok çektik. en büyük sebebi hala iletişimsizlik ve eşimin babasının ben yapamıyorum diyememesi. ailelere karşı gelip nikah yapıp geçtik evimize ama bunlar yaşanmak zorunda değildi.

eşim geçen temmuz'da istanbul'da iş bulup evimizi tuttu ve çalışmaya başladı. babası ayda 200 lira harçlık gönderiyor göndermiyor, kafasına göre. çünkü eşimin maaşında 500 lira haciz var. geçinemediği için zarla zorla babasından para alıyor. mecbur kalıyor.

bu süreçte eşimin annesi eşimi görmeye toplasan 5 kere gelmiştir. gelmemeyi sürekli olarak torununa bakmakla bahane ediyor. halbuki görümcemin teki işsiz o da çocuğa bir gün olsun sensiz bakabilir. diğer görümcem bir gün çocuğunu annesine bırakmayabilir. ama bunlar hiç düşünülmüyor. ne eşime ne bana eksiğimiz dahi sorulmuyor. ama verdiğin sözler nerede?

benim ailem kız tarafı olarak; beyaz eşya, yatak odası, perdeler, yatak odası eşyaları, mutfak eşyaları aldık. onlar halı, tv ve koltuk takımı aldılar. (koltuk takımını yarısından fazlasını yine babam ödedi.) halıyı da görümcem "biz takı takmayız evinin bir eşyasını alırız diye verdi." o para da bizim istediğimiz şekilde değerlenmedi. evin bir eksiğini alırız dedik ama gelen parayı görümcem babasına verdi. durum böyleyken zarla zorla düğün olmadan evimize giriş yaptık. e hani düğün diye diretip bizi beklettirdin bu kadar?

ama ben ailesine tahammül edemeyecek durumdayım. onlarla düğün olduktan sonra kat'iyen görüşmek istemiyorum. eşim üzülüyor ama yapacak bir şey yok bana saygı da duyuyor. ailesine karşı çok öfkeli ama hemen unutacak da gibi ben affetsem.
Madem bu kadar bilendiniz keşke evlenmeseydiniz. Ayrıca kimse ailesine güvenerek evlenmemeli bence. Tamam takı taksınlar ama mobilya vs beklenmemeli. Durumu olmayan adam zaten alamaz. Ben de evlenirken her şeyimi kendim ödedim. Kimseden bir şey beklemedim. Eşim de kendi ödedi. Ailesinin durumu yoktu. Ama bunu da dert etmedim. Almadılar ama iyi insanlardı. İki taraf da çalışınca ailelerden bir şey beklemek bana biraz abes geliyor

yıl olmuş 2020. Nişan elbisemi almadılar diye konuları okumak beni şaşırtıyor. Gerçekten hiç gerçek bir sorun yaşadınız mı?
 
Düğün yapmadan geçip evlenmiyorum deseydiniz mecbur yaparlardı. Şimdi fırsat vermişsiniz zaten parası olmayan adama..

Burada bir üye vardı benzer durumdaydı. Kp tarla satacağım da öyle düğün yapacağım demiş. Geçip oturdukları için düğünü gereksiz görüyor adam elindeki malı satar mı? Baba evinde olacaksın ki seni gelin alabilmek için mecbur satsın veya düğün yapsın.

Biz bir şey yapmayız yapamayız demek her yiğidin harcı değil. O zaman da saygı duymazsınız diye söylemiyorlar. Bir taraftan da çok şey yapmış gibi minnet duymanızı saygı göstermenizi istiyorlar.
 
Eşinin daha doğru düzgün işi yokken neden evlilik için acele ettin ki yaşın da daha genç. Eşin işini oturtup biraz maddi olarak toparlansaydı önce. Bizim de var bir akrabamız ikisinin de daha düzgün işi yokken evlendiler ben çok şaşırdım yaşları da baya gençti belki senden gençlerdi. Aileler yardım etse iyi olur ama etmemiş, evlenmiş adamın ailesinden 200 lira harçlık alacak kadar durumdayken evlenmesi doğru olmamış bence. Ayrıca siz çalışıyor musunuz görmedim ama çalışabilirsiniz sizde. Belki ailesi daha düzgün işi yokken evlenmesine kızmıştır. Öyle bir tanıdığımız da var onlar da işsiz güçsüzken düğün yaptılar ama uğraşmaktan sıkıldılar artık. Sizin aileniz çok harcamış diğer taraf destek çıkmadığı için ancak olan olmuş. Bence bu saatten sonra düğün falan yapılmaz ancak evin eksiklerini aldırsanız kar bence
 
Bu kadar zor durumdayken neden evlenmeyi biraz ertelemediniz? Evlenecek insanların ruhsal bedensel ve maddi olarak evliliğe hazır olması gerekir. Eşiniz o kadar borcun harcın içinde belli bir işi geliri olmadan bir birikimi olmadan niye evlenmiş mesela. Bunlar bana çok garip geliyor. Biz evlendik aileler sadece birer bilezik taktı. Geriye kalan her şeyi eşim ve ben karşıladık. Neden bi şey almadılar diye düşünmedik. Alsalar da istemezdim. Niye minnet edeyim ki. Evlenecek olgunluğa eriştiysem başımın çaresine de bakabilmeliyim yani
 
Iyide yapmak zorunda değiller tmm düğün yapılsın bencede içinizde kalmasın ama harçlık konusu çok saçma. Koskoca adama babası niye para göndersin 200 tl 1000 tl farketmez .evlenmeyi bilen evi geçindirmeyi de bilmeli
 
Nikah yapmışsınız, aynı eve girmişsiniz. Hala düğün mü yapacaksınız. Bide bu kadar geçim sıkıntısının içinde. Allahım aklıma mukayyet ol
 
Derdiniz evlenmek değil eşinizin ailesi de değil . Sizin derdiniz para . Erkek tarafı şunu yapmadı istediğim elbiseyi giyemedim :duduk: Eşinizi sevip gerçekten evlenmek isteseniz parayı düşünmezdiniz bunlar gözünüze gözükmezdi . Belki durumları yok mahcup oluyor söyleyemiyorlar halden anlayın . Evlenirken ailelere değil kendinize güvenin kimse size harçlık yollamak zorunda değil.
 
Zaten herkes aynı şeyi yazmış.Az beklenti çok huzur. Beklentiye girmeyin daha huzurlu olun. Ayrıca evime gelmedi demişsiniz. Gelmezse gelmesin niye bunu dert ettiniz?
 
kızlar merhaba. bazı şeyleri paylaşmak istiyor ve düşüncelerinizi almak istiyorum.

27 yaşındayım. eşimle birlikte geçen sene mayıs ayında söz yaptık. daha sonra haziran ayında nişan yaptık. belirtmem gerekir ki söz ve nişan bizim yörede ayrı yapılır. istediğim nişan elbisesi ve söz elbisesini giyemedim. ve yine açıklamam gerekir ki elbiseyi erkek tarafı alır. babam düğünümün en geç ekim-kasım arasında yapılmasını istedi. eşimin ailesi cebinden beş kuruş çıkarmadı, nişanda ve sözde bir altın bile takmadılar. evet paragöz diyeceksiniz ama insan bir altın da takamayacaksa neden istemeye geldiniz? biz her şeyi yaparız dediniz? hadi maddi durumu geçtim, manevi açıdan bile ailesi ailemle bir kez olsun şu şöyle yapılır diye arayıp sormadı. kız tarafına 1 senede 2 kere geldiler. o da eşimin zoruyla. kendileri yalova'da biz istanbulda'yız. ama arada 45 dk mesafe var sadece.

1 sene içerisinde anladık ki, eşimin ailesi maddi açıdan zor durumda ama bizi kandırıyorlar belli. kaynatam zorla düğün olsun, nisan ayı olsun dedi. düğünü nisan'a çektiler. sonra coronadan düğün iptal oldu. haziran'a çektiler. düğün salonları iptal olacak derken, mayıs'ta nikah yapıp eve geçtik. yani 10 günlük evliyim sadece. şimdi babası mırın kırın yapıyor düğün yapamam diye.

biz bu bir yıllık süreçte çok çektik. en büyük sebebi hala iletişimsizlik ve eşimin babasının ben yapamıyorum diyememesi. ailelere karşı gelip nikah yapıp geçtik evimize ama bunlar yaşanmak zorunda değildi.

eşim geçen temmuz'da istanbul'da iş bulup evimizi tuttu ve çalışmaya başladı. babası ayda 200 lira harçlık gönderiyor göndermiyor, kafasına göre. çünkü eşimin maaşında 500 lira haciz var. geçinemediği için zarla zorla babasından para alıyor. mecbur kalıyor.

bu süreçte eşimin annesi eşimi görmeye toplasan 5 kere gelmiştir. gelmemeyi sürekli olarak torununa bakmakla bahane ediyor. halbuki görümcemin teki işsiz o da çocuğa bir gün olsun sensiz bakabilir. diğer görümcem bir gün çocuğunu annesine bırakmayabilir. ama bunlar hiç düşünülmüyor. ne eşime ne bana eksiğimiz dahi sorulmuyor. ama verdiğin sözler nerede?

benim ailem kız tarafı olarak; beyaz eşya, yatak odası, perdeler, yatak odası eşyaları, mutfak eşyaları aldık. onlar halı, tv ve koltuk takımı aldılar. (koltuk takımını yarısından fazlasını yine babam ödedi.) halıyı da görümcem "biz takı takmayız evinin bir eşyasını alırız diye verdi." o para da bizim istediğimiz şekilde değerlenmedi. evin bir eksiğini alırız dedik ama gelen parayı görümcem babasına verdi. durum böyleyken zarla zorla düğün olmadan evimize giriş yaptık. e hani düğün diye diretip bizi beklettirdin bu kadar?

ama ben ailesine tahammül edemeyecek durumdayım. onlarla düğün olduktan sonra kat'iyen görüşmek istemiyorum. eşim üzülüyor ama yapacak bir şey yok bana saygı da duyuyor. ailesine karşı çok öfkeli ama hemen unutacak da gibi ben affetsem.
Bazı aileler böyledir.Yapacak hiçbirşey yok malesef bende benzer şeyler yaşadım.Ve en çok düğünde yapılan terbiyesizlikler zoruma gitti... Böyle şeyler yaşamadıysan unut gitsin bence düğünüme bir hafta yoktu evimizi bastılar ayrılın diye kına günü eşimi reddettiler elime çeyrek yaptı diye diyorum ya sadece bunlarsa boşver.Eşin şuan sana hak versede ilerde yeter be diyebilir.
 
Ben yazıda aman aman bir sorun göremedim. En basitinden nişan elbisesini onlardan beklemeniz ilginç geldi bana.Bir elbise ne kadar tutarki siz alsanız nolur onlar alsa nolur.Maddi anlamda birilerine güvenerek evlenmek doğru değil bence. Şimdiden bunlara takılan biri olarak ileride evliliginizde çıkacak başka sorunlar karşısında yapamazsınız gibi geliyor bana. Örneğin benim eşimin ailesi de bir lira bile destek olmadı bize herşeyi kendimiz yaptık ,hatta düğünde erkek tarafının taktiği altinlari aldılar. Evlendik huzur vermediler, bizden maddi anlamda destek beklediler,istediklerini de aldilar. En sonunda bana küfür hakaretler edip evliliğimi bitirmek istediler. Bunlar başınıza gelse kimbilir naparsiniz. Bahsettikleriniz sorun bile değil.
 
Benim düşüncem evlenirken kimse bisey yapmak zorunda değil.
Zaten evlenmişsin ne düğünü?
2 kere evlendim ikisinde de kimseyi darlamadım. Oldum bittim gereksiz buluyorumböyle şeyleri. Bence evlilik artık aileden bağımsız olabilirim kendimi hayatımı kendim yaşayabilirim ben bir yetişkinim demek. Düğün olsa ne olur, olmasa ne olur?
 
bu kadar basit maddi mevzular nedeniyle aileye küsmek çok mantıklı gelmiyor bana. keşke paraları olsaymış, yardım etselermiş. ama yok ne yapacaksınız? çok zengin olsalar ve yardım etmeseler yine onları haksız bulmam ama sizi anlarım. ama gerçekten böyle bir durum yok. babası gurur yapmış kendince, dürüst olsa iyiymiş ama eşiniz babasını bilmiyor ve ona güveniyorsa sorun babasından çok eşinizdedir. bizim ailelerde düğün istedi, biz düğün yapamayacağımızı, bütçemiz olmadığını söyledik. siz yapmak istiyorsanız buyrun yapın dedik. iki ailede ses çıkarmadı çünkü durumları yoktu. konu kapandı gitti.

bakın çok yakın bir zamanda eşimin çok yakın bir akrabası nedeniyle çok pis battık, yeni yeni toparlanıyoruz. adamın kötülüğünden falan değil işle ilgili yanlış karar verdiğinden. biz biraz toparladık kendimizi o bizden beter durumda. eşim şimdi ona iş ayarlamaya çalışıyor, geçen iyi miktar bir para vermiş. ne yapalım atsan atılmaz, satsan satılmaz. keşke daha çok olsa daha çok yardım etsek diyoruz. aileyiz neticede. kızarız, söyleniriz ama düştüyse yardıma yine biz koşarız. böyle kin gütmeyin, size zarar. bahsettiğiniz şeyler elbise, eşya. nedir yani. bu kadar takıntı yaparsanız en büyük zararı siz görürsünüz.
 
kızlar merhaba. bazı şeyleri paylaşmak istiyor ve düşüncelerinizi almak istiyorum.

27 yaşındayım. eşimle birlikte geçen sene mayıs ayında söz yaptık. daha sonra haziran ayında nişan yaptık. belirtmem gerekir ki söz ve nişan bizim yörede ayrı yapılır. istediğim nişan elbisesi ve söz elbisesini giyemedim. ve yine açıklamam gerekir ki elbiseyi erkek tarafı alır. babam düğünümün en geç ekim-kasım arasında yapılmasını istedi. eşimin ailesi cebinden beş kuruş çıkarmadı, nişanda ve sözde bir altın bile takmadılar. evet paragöz diyeceksiniz ama insan bir altın da takamayacaksa neden istemeye geldiniz? biz her şeyi yaparız dediniz? hadi maddi durumu geçtim, manevi açıdan bile ailesi ailemle bir kez olsun şu şöyle yapılır diye arayıp sormadı. kız tarafına 1 senede 2 kere geldiler. o da eşimin zoruyla. kendileri yalova'da biz istanbulda'yız. ama arada 45 dk mesafe var sadece.

1 sene içerisinde anladık ki, eşimin ailesi maddi açıdan zor durumda ama bizi kandırıyorlar belli. kaynatam zorla düğün olsun, nisan ayı olsun dedi. düğünü nisan'a çektiler. sonra coronadan düğün iptal oldu. haziran'a çektiler. düğün salonları iptal olacak derken, mayıs'ta nikah yapıp eve geçtik. yani 10 günlük evliyim sadece. şimdi babası mırın kırın yapıyor düğün yapamam diye.

biz bu bir yıllık süreçte çok çektik. en büyük sebebi hala iletişimsizlik ve eşimin babasının ben yapamıyorum diyememesi. ailelere karşı gelip nikah yapıp geçtik evimize ama bunlar yaşanmak zorunda değildi.

eşim geçen temmuz'da istanbul'da iş bulup evimizi tuttu ve çalışmaya başladı. babası ayda 200 lira harçlık gönderiyor göndermiyor, kafasına göre. çünkü eşimin maaşında 500 lira haciz var. geçinemediği için zarla zorla babasından para alıyor. mecbur kalıyor.

bu süreçte eşimin annesi eşimi görmeye toplasan 5 kere gelmiştir. gelmemeyi sürekli olarak torununa bakmakla bahane ediyor. halbuki görümcemin teki işsiz o da çocuğa bir gün olsun sensiz bakabilir. diğer görümcem bir gün çocuğunu annesine bırakmayabilir. ama bunlar hiç düşünülmüyor. ne eşime ne bana eksiğimiz dahi sorulmuyor. ama verdiğin sözler nerede?

benim ailem kız tarafı olarak; beyaz eşya, yatak odası, perdeler, yatak odası eşyaları, mutfak eşyaları aldık. onlar halı, tv ve koltuk takımı aldılar. (koltuk takımını yarısından fazlasını yine babam ödedi.) halıyı da görümcem "biz takı takmayız evinin bir eşyasını alırız diye verdi." o para da bizim istediğimiz şekilde değerlenmedi. evin bir eksiğini alırız dedik ama gelen parayı görümcem babasına verdi. durum böyleyken zarla zorla düğün olmadan evimize giriş yaptık. e hani düğün diye diretip bizi beklettirdin bu kadar?

ama ben ailesine tahammül edemeyecek durumdayım. onlarla düğün olduktan sonra kat'iyen görüşmek istemiyorum. eşim üzülüyor ama yapacak bir şey yok bana saygı da duyuyor. ailesine karşı çok öfkeli ama hemen unutacak da gibi ben affetsem.
Ayyy ne bayici bir konu cok kilise cok erkek tarafi beyaz esya kiz tarafi zart zurt offf hayata biraz baska yerden bakin ayol belliki bunu bahane edip es ailesine mesafe katmak istiyorsun acikca söyle ayy Allahim yeristir büyüt tövbeler tövbesi Allah hayirli insanlari hayirli insanlarla karsiastirsin
 
kızlar merhaba. bazı şeyleri paylaşmak istiyor ve düşüncelerinizi almak istiyorum.

27 yaşındayım. eşimle birlikte geçen sene mayıs ayında söz yaptık. daha sonra haziran ayında nişan yaptık. belirtmem gerekir ki söz ve nişan bizim yörede ayrı yapılır. istediğim nişan elbisesi ve söz elbisesini giyemedim. ve yine açıklamam gerekir ki elbiseyi erkek tarafı alır. babam düğünümün en geç ekim-kasım arasında yapılmasını istedi. eşimin ailesi cebinden beş kuruş çıkarmadı, nişanda ve sözde bir altın bile takmadılar. evet paragöz diyeceksiniz ama insan bir altın da takamayacaksa neden istemeye geldiniz? biz her şeyi yaparız dediniz? hadi maddi durumu geçtim, manevi açıdan bile ailesi ailemle bir kez olsun şu şöyle yapılır diye arayıp sormadı. kız tarafına 1 senede 2 kere geldiler. o da eşimin zoruyla. kendileri yalova'da biz istanbulda'yız. ama arada 45 dk mesafe var sadece.

1 sene içerisinde anladık ki, eşimin ailesi maddi açıdan zor durumda ama bizi kandırıyorlar belli. kaynatam zorla düğün olsun, nisan ayı olsun dedi. düğünü nisan'a çektiler. sonra coronadan düğün iptal oldu. haziran'a çektiler. düğün salonları iptal olacak derken, mayıs'ta nikah yapıp eve geçtik. yani 10 günlük evliyim sadece. şimdi babası mırın kırın yapıyor düğün yapamam diye.

biz bu bir yıllık süreçte çok çektik. en büyük sebebi hala iletişimsizlik ve eşimin babasının ben yapamıyorum diyememesi. ailelere karşı gelip nikah yapıp geçtik evimize ama bunlar yaşanmak zorunda değildi.

eşim geçen temmuz'da istanbul'da iş bulup evimizi tuttu ve çalışmaya başladı. babası ayda 200 lira harçlık gönderiyor göndermiyor, kafasına göre. çünkü eşimin maaşında 500 lira haciz var. geçinemediği için zarla zorla babasından para alıyor. mecbur kalıyor.

bu süreçte eşimin annesi eşimi görmeye toplasan 5 kere gelmiştir. gelmemeyi sürekli olarak torununa bakmakla bahane ediyor. halbuki görümcemin teki işsiz o da çocuğa bir gün olsun sensiz bakabilir. diğer görümcem bir gün çocuğunu annesine bırakmayabilir. ama bunlar hiç düşünülmüyor. ne eşime ne bana eksiğimiz dahi sorulmuyor. ama verdiğin sözler nerede?

benim ailem kız tarafı olarak; beyaz eşya, yatak odası, perdeler, yatak odası eşyaları, mutfak eşyaları aldık. onlar halı, tv ve koltuk takımı aldılar. (koltuk takımını yarısından fazlasını yine babam ödedi.) halıyı da görümcem "biz takı takmayız evinin bir eşyasını alırız diye verdi." o para da bizim istediğimiz şekilde değerlenmedi. evin bir eksiğini alırız dedik ama gelen parayı görümcem babasına verdi. durum böyleyken zarla zorla düğün olmadan evimize giriş yaptık. e hani düğün diye diretip bizi beklettirdin bu kadar?

ama ben ailesine tahammül edemeyecek durumdayım. onlarla düğün olduktan sonra kat'iyen görüşmek istemiyorum. eşim üzülüyor ama yapacak bir şey yok bana saygı da duyuyor. ailesine karşı çok öfkeli ama hemen unutacak da gibi ben affetsem.
Su ortamda ne düğünü ya🤦🏻‍♀️
Hadi kendiniz yaptınız bi cahillik düğün yaptnız diyelim
Milletin günahına nasıl giriyorsunuz?🤦🏻‍♀️
 
3000 lirasını zar zor eşimin babası ödedi, geri kalanını babam aldı. babama da kayınbabam paranı öderim dedi, ödemedi ve ödemeyecek de.
Keşke ailenize bu kadar maddi olarak yüklenmeseydiniz. Çakılıyor musunuz bilmiyorum ama evlenene kadar calısıp para biriktirseydiniz keşke. Been şahsen çalıştığım için kendi düğünümü kendim yapmıstım.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X