Merhaba,
Eşimle yaklaşık bir yıldır evliyiz. Evlenirken ne benim ailem ne de onun ailesi bu evliliğin gerçekleşmesini istedi. Benim ailem oldukça milliyetçi, karadenizli bir aile, eşimin ailesi ise gayrimuslim bir azınlıga mensup bir aile. Nitekim benim ailem eşimin kökeninden dolayı kıyametleri kopardı, onun babası da beni hristiyan değilim/ türk değilim diye istemedi.
Hayatım boyunca insanları din,dil,ırk gibi kavramlara göre ayırmadım, hala daha ayırmamaya elimden geldiğince dikkat ediyorum. Aramızda sadece etnisite/din var diye ayrılmayı sacma bulduk ikimizde, nitekim evlendik. Evlenmeye karar verdiğimizde eşim askerden yeni gelmişti, ikimizde maaşlarımızdan kendimize 100-200 lira ayırarak paramızı biriktirdik. Evlendik, her eşyamızı, evimizdeki çataldan kürdanına kadar birlikte aldık. Aynı eve çıktığımızda babası bunu kabullenemedi günlerce eşime sacma sapan mesajlar attı, bu mesajlarda bana ş.llık, o.... gibi türlü sıfatları yakıştırdı, beni oğluna yamanmakla suçladı. Günlerce ağladım, eşime " evine gidebilirsin, ben kimseye yamanmadım, kimseye ihtiyacım yok, acımdan ölsem kimseye laf ettirmem " dedim, hatta biriktirdiğimiz parayı alabileceğini evine giderse onu asla suçlamayacagımı söyledim.
Nitekim daha 2 ay öncesinde halası ve annesi evime geldi, olanları konusmaya. Herşeye ragmen kimseye birşey demedim, yapıcı olmaya çalıştım ve fakat halası orada sacma sapan sorularıyla beni aklınca aşağılamaya calıştı. " anne baban x ilinin nın neresinde, köyde mi?" "sonucta babasını ikna etmen lazım, bizim oğlumuz sahipsiz değil" "senin ailen seni ve kız kardesini anneannende mi bırakmış, ay ne rahat insanlarmış" " ay senin ailende bir siz mi okudunuz" gibilerinden saydı da saydı... evimde bana saygısızlık etti, misafirdir dedim ayıp etmedim.
Ayıptır söylenmez, benim annem öğretmen babam ise mühendis ve akademisyen. Hem anne tarafından hem baba tarafından oldukça varlıklı bir aileden geliyorum. Halalarım,amcalarım,dayım hepsi üniversite mezunu kariyerli insanlar. Ailemin coğu üyesi mühendis,mimar veya tıp doktoru. Babam oturdugu ilde oldukça iyi tanınan ve sevilen birisi, gayet iyi tanınan insanlar. Evlenmeye kalktığımda annem ve babam agladı yalvardı, maddi olarak gayet ciddi tekliflerde bulundular. Hepsini reddettim, anneannemle yasadıgım evden cıkarken arabamın anahtarını masanın üstüne çıkardım koydum. Eşimin ailesinde tek universite mezunu insan eşim, hor gormuyorum ben bunu... ama onun ilkokul mezunu halası beni bilmeden etmeden, aklınca köylü olmak kötüymüşcesine beni aşağılamaya kalkıyor. Ses etmedim. Günlerce ağladım.
Neyse gelelim meselemize... Biz evlenirken bir çöp alınmadı evimize, kimseye mudana etmedik. Herseye kulaklarımızı tıkadık. Bu hafta eşimin annesi eşimi aradı özledik oğlum ne zaman geleceksin gibilerinden aradı sordu. Eşimle konuştuk, bugün ve yarın için annende kal dedim nitekim gitti. ( burada çağrılan ben değilim o nedenle ben kendi aileme kendim o kendi ailesine sadece kendisi gidiyor) Az önce eşim aradı, babası kredi çekecekmiş yaklaşık 60 aylık ayda 1400-1500 liralık bir kredi, bu kredinin 1000 TL sini onlar odeyecekmiş kalan 500 lirayı iki kardeş ödeyeceklermiş. Eşim gayet rahat bunu anlatıyor. Şu an ellerim titriyor resmen. Bana fa.şe yakıştırması yapan, beni eşime maddi açıdan yaslanan bir insan olarak gören ( ki bu arada ben eşimin yaklaşık yarım misli daha fazla para kazanıyorum ve bu hep böyle oldu) insanlar sormadan etmeden bizi kredi borcuna sokmaya niyet eyleyebiliyorlar. Hakikaten ne desem bilemedim. Biz mortgage borcuna giremedik mesela, kredi faizleri gözümüzü korkuttu çünkü, para biriktirelim bir süre daha derken bize güvenmeleri hakikaten enteresan.
Evlenirken babasına 500 lira para vermiştik ki bunu da geri almadık ona ragmen ben hakaretleri işittim.
Bİlmiyorum gücüme gidiyor bana hakaret eden adama, kendi elimin emegini vermek. Açıkcası benim de ailem kıymetli, eşimle konusmayı düşünüyorum ısrar ederse de bosanmayı onerecegim ciddi ciddi. Cunku benim de bir ailem var, beni aşağılayıp ailemi tanımadan hakir gören insanların borucunun altına girmeye niyetim hiç yok doğrusu.
Bİlmiyorum bilemiyorum, yorumlarınızı bekliyorum
Eşimle yaklaşık bir yıldır evliyiz. Evlenirken ne benim ailem ne de onun ailesi bu evliliğin gerçekleşmesini istedi. Benim ailem oldukça milliyetçi, karadenizli bir aile, eşimin ailesi ise gayrimuslim bir azınlıga mensup bir aile. Nitekim benim ailem eşimin kökeninden dolayı kıyametleri kopardı, onun babası da beni hristiyan değilim/ türk değilim diye istemedi.
Hayatım boyunca insanları din,dil,ırk gibi kavramlara göre ayırmadım, hala daha ayırmamaya elimden geldiğince dikkat ediyorum. Aramızda sadece etnisite/din var diye ayrılmayı sacma bulduk ikimizde, nitekim evlendik. Evlenmeye karar verdiğimizde eşim askerden yeni gelmişti, ikimizde maaşlarımızdan kendimize 100-200 lira ayırarak paramızı biriktirdik. Evlendik, her eşyamızı, evimizdeki çataldan kürdanına kadar birlikte aldık. Aynı eve çıktığımızda babası bunu kabullenemedi günlerce eşime sacma sapan mesajlar attı, bu mesajlarda bana ş.llık, o.... gibi türlü sıfatları yakıştırdı, beni oğluna yamanmakla suçladı. Günlerce ağladım, eşime " evine gidebilirsin, ben kimseye yamanmadım, kimseye ihtiyacım yok, acımdan ölsem kimseye laf ettirmem " dedim, hatta biriktirdiğimiz parayı alabileceğini evine giderse onu asla suçlamayacagımı söyledim.
Nitekim daha 2 ay öncesinde halası ve annesi evime geldi, olanları konusmaya. Herşeye ragmen kimseye birşey demedim, yapıcı olmaya çalıştım ve fakat halası orada sacma sapan sorularıyla beni aklınca aşağılamaya calıştı. " anne baban x ilinin nın neresinde, köyde mi?" "sonucta babasını ikna etmen lazım, bizim oğlumuz sahipsiz değil" "senin ailen seni ve kız kardesini anneannende mi bırakmış, ay ne rahat insanlarmış" " ay senin ailende bir siz mi okudunuz" gibilerinden saydı da saydı... evimde bana saygısızlık etti, misafirdir dedim ayıp etmedim.
Ayıptır söylenmez, benim annem öğretmen babam ise mühendis ve akademisyen. Hem anne tarafından hem baba tarafından oldukça varlıklı bir aileden geliyorum. Halalarım,amcalarım,dayım hepsi üniversite mezunu kariyerli insanlar. Ailemin coğu üyesi mühendis,mimar veya tıp doktoru. Babam oturdugu ilde oldukça iyi tanınan ve sevilen birisi, gayet iyi tanınan insanlar. Evlenmeye kalktığımda annem ve babam agladı yalvardı, maddi olarak gayet ciddi tekliflerde bulundular. Hepsini reddettim, anneannemle yasadıgım evden cıkarken arabamın anahtarını masanın üstüne çıkardım koydum. Eşimin ailesinde tek universite mezunu insan eşim, hor gormuyorum ben bunu... ama onun ilkokul mezunu halası beni bilmeden etmeden, aklınca köylü olmak kötüymüşcesine beni aşağılamaya kalkıyor. Ses etmedim. Günlerce ağladım.
Neyse gelelim meselemize... Biz evlenirken bir çöp alınmadı evimize, kimseye mudana etmedik. Herseye kulaklarımızı tıkadık. Bu hafta eşimin annesi eşimi aradı özledik oğlum ne zaman geleceksin gibilerinden aradı sordu. Eşimle konuştuk, bugün ve yarın için annende kal dedim nitekim gitti. ( burada çağrılan ben değilim o nedenle ben kendi aileme kendim o kendi ailesine sadece kendisi gidiyor) Az önce eşim aradı, babası kredi çekecekmiş yaklaşık 60 aylık ayda 1400-1500 liralık bir kredi, bu kredinin 1000 TL sini onlar odeyecekmiş kalan 500 lirayı iki kardeş ödeyeceklermiş. Eşim gayet rahat bunu anlatıyor. Şu an ellerim titriyor resmen. Bana fa.şe yakıştırması yapan, beni eşime maddi açıdan yaslanan bir insan olarak gören ( ki bu arada ben eşimin yaklaşık yarım misli daha fazla para kazanıyorum ve bu hep böyle oldu) insanlar sormadan etmeden bizi kredi borcuna sokmaya niyet eyleyebiliyorlar. Hakikaten ne desem bilemedim. Biz mortgage borcuna giremedik mesela, kredi faizleri gözümüzü korkuttu çünkü, para biriktirelim bir süre daha derken bize güvenmeleri hakikaten enteresan.
Evlenirken babasına 500 lira para vermiştik ki bunu da geri almadık ona ragmen ben hakaretleri işittim.
Bİlmiyorum gücüme gidiyor bana hakaret eden adama, kendi elimin emegini vermek. Açıkcası benim de ailem kıymetli, eşimle konusmayı düşünüyorum ısrar ederse de bosanmayı onerecegim ciddi ciddi. Cunku benim de bir ailem var, beni aşağılayıp ailemi tanımadan hakir gören insanların borucunun altına girmeye niyetim hiç yok doğrusu.
Bİlmiyorum bilemiyorum, yorumlarınızı bekliyorum
