Selam kızlar
Size bir süredir içinde bulundugum bir sıkıntımdan bahsetmek istiyorum.
Benim 12.06.24 sezeryanla bir kızım oldu, çok sükür. Bu arada bebeğim prematüre doğdu (34+1).
33 haftalikken plasentadan kanama oldugu icin 1 hafta boyunca hastanede sırt üstü yattim ve tekrar kanamam oldugu icin sezeryana girmek zorunda kaldim. Dogumdan sonrada 3 hafta hastanede kaldik, cocugum kuvezde oldugu icin ve benim tansiyon problemim oldugu icin. Yani toplan 1 ay sonra ciktik.
Asıl gelelim meseleye...
Ben hastaneye yattigimda annem yanimda kalmak istedi, esimin pek gönlu olmadi, annem vazgecti. Annem ve kardeslerim (3 kisi) hastaneye her ziyarete geldiklerinde esimin surati hep asıktı.
Annemle dogumdan once hep diyorduk, dogumdan sonra yanimda kalirsin biraz diye.. buda gerceklesmedi. Yani hastaneden ciktigimizda ne annem kalmak istiyorum diyebildi, nede ben esime annem gelsin biraz kalsin diyebildim.
Bu arada esimle ben hastanede kaldigimiz muddetce bircok sey ogrendik. Kisaca acemiligimiz gitmisti.
Esim cok iyi bir baba, 12 yil sonra cocugumuz oldu ve kizindan hic ayri kalmak istemiyor. Nerdeyse ișe gitmeyecek, o derece!
Sonradan kiz kardesimden duydum ki, annem hastaneden ciktigimizda birkac gun aglamis ve kirilmis, cunku cok heves etmis kizima ve torunuma bakacam, hic birsey olmasada yemegini yapardim diye.
Yalan degil 3-4 gun annemi aramadim degil, yemegimi yapsaydi hic yoktan yükümu alirdi azda olsa.
Esimin ailesi turkiyede yasiyor, biz avrupada yasiyoruz. Kendi ailesi goremediginden dolayi mi boyle davraniyor bilemedim.
Esim surekli dogdugundan beri her saniye ailesine tek tek resim gonderiyor. Buda en dogal hakki tabiki. Ama bilemedim cok sogukkanli aileme karsi.
Suan kizim 2 aylik oldu, annem bize gelmeyecekmisiniz artik dedi birsey diyemedim, cunku esim bu konuda hic yorum dahi yapmiyor. Ne gidelim diyor ne goturelim diyor, suan tek plani turkiyeye ailesinin yanina goturmek.
Annem ve kardeslerim kizimi gormeye esimin ise gittigi saatte geliyorlar ve gelmeden gidiyorlar, babasi gelince kizini sevsin biz rahatsizlik vermeyelim diye.
Yani resmen kaciyorlar gibi hissediyorum.
3-4 günde bir geliyorlar ve ben esime soyluyorum bugun burdalardi diye.
Ve gecen yine geldiklerinde birsey demedim ama farkettigi an morali bozuldu gibi. Sessizlesti ve konusmadi fazla.
Yani arkadaslar bilemiyorum...
Bana bir akil verin. Sizce annem abartmis mi kalmak istemekle ve esim hakli mi? Yoksa esimin yaptigi yanlis, annemin gelmek istemesi normal mi?
Bu arada ben bobrek nakilliyim, bu yuzden dogumdan sonra kendime gelmem biraz zaman aldi.
sadece arpasini fazla vermişler. Konu sahibi nakilli, kimse bizim kızı almaz diye mi ithal edip bu kadar naz niyaz çekiyorlar anlamadım...
bi sarsmak lazım kendisini, ne bu baskı ya? Kim oluyor da karışıyor annenizin gelmesine sizin gitmenize? Neden bu kadar pasifsiniz?
