eşime yalan söyledim

Merhaba, siteye görece yabancıyım ve ilk kez bir şey yazıyorum.

Benim bir arkadaşım vardı 2007'den 2015 Mart ayına kadar kardeşim olarak bildim o da beni öyle bildi. Hatta 2012'deki nikahımda nikah şahitliği yapmıştır. aramızda hiçbir şey asla olmadı olamaz da. kardeşimdir her zaman. ben de onun için öyleyimdir.

Fakat 2015 mart ayında bir kavga ettik kendisiyle, sonra da konuşmadık 2015 ağustos ayına kadar. bana, evliliğime, kocama denmemesi gereken şeyler söyledi öfkeyle. ağır saçmaladı yani.

sonra beni kendi aradı, özür diledi vs. bu ağustos ayında, ama bu arada ben kocama onun beni geri aradığını ve özür dilediğini söyleyemedim, çünkü arkadaşımı zaten sevmezdi - malesef kıskanıyordu - hem de son dediklerinden sonra iyice tilt olmuştu. ben de görüşmeyecektim zaten o arkadaşımla, o ağır saçmalamasından sonra. ama telefonla konuştuk birkaç kez (5 i geçmez bu zamana dek).

eşim "onu bir daha görürsen beni unut" dediği için, arkadaşımın beni aradığını söylemeye çekindim bu tarihe dek. bugün eşim işten erken geldi, yanındayken şans eseri arkadaşım aradı, açmadım telefonu ama durum açığa çıktı. "senden korktuğum için yalan söylemek zorunda kaldım, özür dilerim" dedim, ama güveni eşimin tamamen sarsılmış durumda. buraya yalansız dolansız yazıyorum. yemin ederim.

erkek bir arkadaşım olmasaydı da bir kadın arkadaşım olsaydı bunu yapan, sorun olmazdı. yalan söylemiş olduğum için bana kızıyor haliyle eşim ve hak veriyorum, ama ben de korktum, bir ara söyleyeceğim derken bu zamana geldim. arkadaşımın beni aradığını o gün söyleseydim her şey çok kötü olabilirdi, zaten tartışıyorduk bir de bu eklensin istemedim dediğimde "ne olacak güler geçerdim" dedi ama biliyorum, öyle olmazdı. öyle olsaydı zaten söylerdim ama biz her şeyden sorun yaşayabiliyoruz ne yazık ki. Ben, evi temizlediğimi söylerken, süpürdüğümü ama silmediğimi söylemediğim, bunu söylemeyi unuttuğum için bana "beni kullanıyorsun yalan söylüyorsun" demiş birisi kendisi tam da o ağustos aylarında. söylemeye korktum gerçekten.

ne yapabilirim? eşim ben ne yapsam güven sıkıntısı olan birisi, bu tür salakça şeyler de bunu daha körüklüyor malesef.

Kendin söylüyorsun eşin güven konusunda aşırı titiz demekki..
Bile bile bunu göze ala ala yapmasaydın keşke..
Benim eşim de aynı anlattığın gibidir.. En ufak şeyleri bile büyütüp tartışabiliyoruz (Gerçi yavaş yavaş aşmaya başladık şükür)
7-8 yıllık flört döneminde öğrendim ki kızacağı bir şey de olsa en başında söylemeliyim böyle çok daha iyi oluyor hem bana güveni sağlamlaşıyor hem kızacaksa da o zaman kızıyor esiyor gürlüyor sonra sakinleşiyor..
Siz bunu uzattığınız için kötü olmuş...
Artık ne olsa kızacağı bişi de olsa pat diye söylüyorum tamam çekiniyorum tepkisinden ama o öyle istedi ben de öyle rahatım şükür...
Siz de öyle yapın.. Dediğiniz gibi o zaman da belki tartışacaktınız ama o zaman konu bi şekilde hallolacaktı.. Ne siz bu zamana kadar bu yalanı sürdürecektiniz ne de şimdi böyle güven sorunu olacaktı..
Bundan sonra yapmayın derim..
 
eşin istemiyosa o arkadaşınla görüşmeyebilirsin. çok da önemli değil diye düşünüyorum.. yani o arkadaşın olmazsa olmaz biri mi ? bence eşinden önemli değil.. eşini al karşına ben senden saklamakla hata ettim özür dilerim. ama senden çekindiğim için söyleyemedim. bundan sonra görüşmeyeceğim de.
benim de bekarken çok erkek arkadaşım vardı. ama evlendikten sonra hepsi silinip gitti. ya kendileri aramadı ya ben görüşmedim.. bence çok da lazım değiller zaten...
 
eşe yalan söylemek bana doğru gelmiyor hiç bir koşulda.
her şekilde güven zedeleyici, anlatmayan açısından da, anlatılmayan açısından da.

siz mantıklı ve makul bir şekilde bu işten sıyrılmak istiyorsanız, ikiniz oturup konuşmalısınız, sen neden söylemeye çekindin, doğruyu öğrenince de o en çok neye kızdı.
bir hata yapılmış, bir daha aynı hatalar yapılmasın diye, ortak ikinizin de içine sinen bir çözüm üretmelisiniz.

sevgi her şeyi çözmez, bazen insanların da çaba sarf etmesi gerekir.
 
bu durumu yaşayan bir sürü kadın var. eşlerinden ayıramadıkları ve rahatsız oldukları kız arkadaş meseleleri. bu yüzden eşinize hak veriyorum. gizlice görüşmek nedir yani. aranızda hiçbirşey olmasa bile olmuş gibi göstermekten başka birşey değil. eşin rahatsız oluyorsa mutlaka bir nedeni vardır. Görüşmemelisin...
 
Arkadaşın erkek miydi ben anlayamadım ya
Benim bir arkadaşım vardı 2007'den 2015 Mart ayına kadar kardeşim olarak bildim o da beni öyle bildi. Hatta 2012'deki nikahımda nikah şahitliği yapmıştır. aramızda hiçbir şey asla olmadı olamaz da. kardeşimdir her zaman. ben de onun için öyleyimdir.

Aramızda bişey olmadı demiş, demek ki erkek.
 
Ama eşinin böyle davranması nomal aslında("onunla görüşeceksen beni unut")
Çünkü kocan bu kıskanabilir , o kardeşin dediğin kişi aranızın açılmasını istemiyorsa belli bir süre aramasın seni bunu ona güzelce söyle. Çünkü ortada sen zor durumda kaldın Eşinin güveni öenmli ve araya yalan girmemeli
 
Ne doğru söylediniz . . duygularıma tercüman oldunuz :KK36::KK9::KK9:
Şimdi bütün alıntıları,bütün biz çok özgürüz bayanlarını göze alarak diyorumki;

BEN kendi adıma evli insanların farklı cinslerle arkadaşlık ilişki kurmasını pek benimsemiyorum.yani evli çiftler olur görüştüğümüz ama ben kendi adıma eşimin bir bayanla arkadaşlık yapmasını istemem.
Oda benim istemez..

Dar görüşlü olarak düşünebilirsiniz belki ama benim düşüncem bu yönde..

Ben kaldıramam öyle eşim biriyle arkadaş olucak telefonlaşıcak görüşücek bilmem ne..zaten hamurumuzda kıskanclık mevcut son derece:)

Oda istemez kabul edemez benim öyle bir erkekle samimi olmamı ..
Evliyseniz en yakın arkadaşınız eşiniz olmalı bence bi erkek olarak..
 
evliliğime ,kocama laf söyleyen hem de ağır laflar eden bir adamın farklı niyeti olduğunu düşünür görüşmezdim zaten...kavga sebebini yazmamışsınız ama ...
eşinizin ev s,ilme sürpürme vs konularında rahatsızlığı apayrı bir konu..
ama yine de bu erkek arkadaş konularında ,eşimin düşünce ve hislerine güvenirim,hemcinslerini kendileri tanıyorlar.nasıl bir kadın gözüyle erkeklerin anlamadığı şeyleri hissediyoruz ya onun gibi düşünüyorum.
 
Merhaba, siteye görece yabancıyım ve ilk kez bir şey yazıyorum.

Benim bir arkadaşım vardı 2007'den 2015 Mart ayına kadar kardeşim olarak bildim o da beni öyle bildi. Hatta 2012'deki nikahımda nikah şahitliği yapmıştır. aramızda hiçbir şey asla olmadı olamaz da. kardeşimdir her zaman. ben de onun için öyleyimdir.

Fakat 2015 mart ayında bir kavga ettik kendisiyle, sonra da konuşmadık 2015 ağustos ayına kadar. bana, evliliğime, kocama denmemesi gereken şeyler söyledi öfkeyle. ağır saçmaladı yani.

sonra beni kendi aradı, özür diledi vs. bu ağustos ayında, ama bu arada ben kocama onun beni geri aradığını ve özür dilediğini söyleyemedim, çünkü arkadaşımı zaten sevmezdi - malesef kıskanıyordu - hem de son dediklerinden sonra iyice tilt olmuştu. ben de görüşmeyecektim zaten o arkadaşımla, o ağır saçmalamasından sonra. ama telefonla konuştuk birkaç kez (5 i geçmez bu zamana dek).

eşim "onu bir daha görürsen beni unut" dediği için, arkadaşımın beni aradığını söylemeye çekindim bu tarihe dek. bugün eşim işten erken geldi, yanındayken şans eseri arkadaşım aradı, açmadım telefonu ama durum açığa çıktı. "senden korktuğum için yalan söylemek zorunda kaldım, özür dilerim" dedim, ama güveni eşimin tamamen sarsılmış durumda. buraya yalansız dolansız yazıyorum. yemin ederim.

erkek bir arkadaşım olmasaydı da bir kadın arkadaşım olsaydı bunu yapan, sorun olmazdı. yalan söylemiş olduğum için bana kızıyor haliyle eşim ve hak veriyorum, ama ben de korktum, bir ara söyleyeceğim derken bu zamana geldim. arkadaşımın beni aradığını o gün söyleseydim her şey çok kötü olabilirdi, zaten tartışıyorduk bir de bu eklensin istemedim dediğimde "ne olacak güler geçerdim" dedi ama biliyorum, öyle olmazdı. öyle olsaydı zaten söylerdim ama biz her şeyden sorun yaşayabiliyoruz ne yazık ki. Ben, evi temizlediğimi söylerken, süpürdüğümü ama silmediğimi söylemediğim, bunu söylemeyi unuttuğum için bana "beni kullanıyorsun yalan söylüyorsun" demiş birisi kendisi tam da o ağustos aylarında. söylemeye korktum gerçekten.

ne yapabilirim? eşim ben ne yapsam güven sıkıntısı olan birisi, bu tür salakça şeyler de bunu daha körüklüyor malesef.
Sonuçta eşin o ve arkadaşından daha değerli eşine hakaret eden biri ile görüşmeyi bırak yüzüne dahi bakmam ben
 
ben de bu tip konularda çiftlerin birbirinden bir şey saklamamaları gerektiğini düşünüyorum. sonuçta arkadaşın ne kadar iyi biri de olsa eşinle arandaki güvenin zedelenmesinden daha önemli olmamalı.
bu arkadaşının eşinle arası nasıldı bilmiyorum ama bana kalırsa senin çok iyi arkadaşın olan karşı cins birinin, eşine de iyi davranması ve arasını iyi tutması, seni nasıl kardeşin gibi görüyorsa eşini de o şekilde görüp öyle davranması lazım. aksi takdirde ne kadar iyi niyetli olursa olsun eşin tarafından şüphe ile yaklaşılması normal.
eşinin güvenini kazanman zaman alacaktır ama aynı şeyin tekrarlanmayacağına inandırırsan umarım bir süre sonra unutulur.
 
Merhaba, siteye görece yabancıyım ve ilk kez bir şey yazıyorum.

Benim bir arkadaşım vardı 2007'den 2015 Mart ayına kadar kardeşim olarak bildim o da beni öyle bildi. Hatta 2012'deki nikahımda nikah şahitliği yapmıştır. aramızda hiçbir şey asla olmadı olamaz da. kardeşimdir her zaman. ben de onun için öyleyimdir.

Fakat 2015 mart ayında bir kavga ettik kendisiyle, sonra da konuşmadık 2015 ağustos ayına kadar. bana, evliliğime, kocama denmemesi gereken şeyler söyledi öfkeyle. ağır saçmaladı yani.

sonra beni kendi aradı, özür diledi vs. bu ağustos ayında, ama bu arada ben kocama onun beni geri aradığını ve özür dilediğini söyleyemedim, çünkü arkadaşımı zaten sevmezdi - malesef kıskanıyordu - hem de son dediklerinden sonra iyice tilt olmuştu. ben de görüşmeyecektim zaten o arkadaşımla, o ağır saçmalamasından sonra. ama telefonla konuştuk birkaç kez (5 i geçmez bu zamana dek).

eşim "onu bir daha görürsen beni unut" dediği için, arkadaşımın beni aradığını söylemeye çekindim bu tarihe dek. bugün eşim işten erken geldi, yanındayken şans eseri arkadaşım aradı, açmadım telefonu ama durum açığa çıktı. "senden korktuğum için yalan söylemek zorunda kaldım, özür dilerim" dedim, ama güveni eşimin tamamen sarsılmış durumda. buraya yalansız dolansız yazıyorum. yemin ederim.

erkek bir arkadaşım olmasaydı da bir kadın arkadaşım olsaydı bunu yapan, sorun olmazdı. yalan söylemiş olduğum için bana kızıyor haliyle eşim ve hak veriyorum, ama ben de korktum, bir ara söyleyeceğim derken bu zamana geldim. arkadaşımın beni aradığını o gün söyleseydim her şey çok kötü olabilirdi, zaten tartışıyorduk bir de bu eklensin istemedim dediğimde "ne olacak güler geçerdim" dedi ama biliyorum, öyle olmazdı. öyle olsaydı zaten söylerdim ama biz her şeyden sorun yaşayabiliyoruz ne yazık ki. Ben, evi temizlediğimi söylerken, süpürdüğümü ama silmediğimi söylemediğim, bunu söylemeyi unuttuğum için bana "beni kullanıyorsun yalan söylüyorsun" demiş birisi kendisi tam da o ağustos aylarında. söylemeye korktum gerçekten.

ne yapabilirim? eşim ben ne yapsam güven sıkıntısı olan birisi, bu tür salakça şeyler de bunu daha körüklüyor malesef.
En büyük hatayı bi arkadaşımızla sorun yaşadığımızda eşimize anlatarak yapıyoruz aslında.. Daha sonra bizim o arkadaşla aramız düzelse bile eşimiz o kazığı asla unutamıyo.. Bu erkek değil kız arkadaşınız da olsa öyle olurdu bence.. Eğer o arkadaş sizin için eskisi gibi olmayacaksa 3-5 telefon konuşması için eşinizi çiğnemeyin derim.. Sizi kırmış bi arkadaş bi gün yine kırar.. Eşinizle aranızın bozulmasına değer mi bunu iyi hesaplayın..
 
Kendimi esinin yerine koydum , ve ben olsam bende kabullenmez hatta olay cikartirdim

Ya basta esini dinleyip resti cekmeyecektin , yada sonradan tekrar yakinlik kurmayacaktin..
 
X