büromuzu sattık yeni bir ofis aldık, bayada bir borca girdik.
bir kenarda birikmiş bir paramız yok.
anlicanız şuan sadece kredi taksitlerimiz haricinde ek bir harcama lüksümüz yok.
eşim dediki yeni ofise yeni eşyalar alalım, taksitle
borçtan hiç korkmaz
kırılmasın diye tamam dedim.
işte perdesiydi masasıydı koltuğuydu filan bunlar alındı,
tamam dedim olmayan parayla bunları aldık başka masraf yapacak durumda değiliz
eşim tutturdu büyük ekran lcd ve klimada alaım diye.
biraz bekle işlerin durumuna göre dedim, tamam dedi
ama sen yeme içme bugün klimayıda lcd yide al kredi kartına cart çektir
kafayı yedim, tartıştık. bu henüz sıcak olan mesele
anlicanız eşim kafasına koyduğunu yapıyor,
benim fikrimide soruyor fakat gene bildiğini okuyor
yeni yere geçince zaten bir haller oldu, herkese yeni ofis aldığını söylemeler filan,
anlicanız baya bir görgüsüzleşti,
beraber çalışıyoruz ben işe yatırım yapmak istedikçe eşimin abidik gubidik hayalleri yüzünden
yerimizde sayıyoruz.
birden bire gösteriş meraklısı olup çıktı
herşey benim sırtımda evde iki çocuk,
işyerine gelmezsem işimiz diye birşey kalmayacak
eşim har vurup harman savuracak
çocuklara annem yardımcı oluyor.
annem yeni yürümeye başlayan kuşumun peşinden koşturamıyor.
evde temizlikti, çocukların bakımıydı %80 benim sırtımda.
hem ev işi yap, hem çocuklarla yarım gün ilglen, hem gel işte çalış,
BOĞULDUM
eve yardımcı alalım dedik, beğendiğim birisi vardı hafta içi 9:00-18:00 gel
evde annemde var yol paran+700 maaş dedim kadın beğenmedi.
eşim hemen onada atladı.
darda olan bir akrabası var, kadının çalıştığı yer kapanmış.
aklınca ona destek olmak istiyor
dedimki bak biz onu tanıyoruz akrabayız,
ben ona şunu yap bunu yap diyemem.
yok dedi o yapar
gitmiş onla konuşmuş işe başladı.
saat 10 dan önce gelmiyor, ne çocuk bakmaktan anlıyor ne temizlikten
iyi bir insan ama bana hiçbir faydası yok
gördüğüm kadarıyla kadının yapısı öyle, işten kaytarimle filan bir alakası yok
bir hoş biri, algısı sıfır
benim üzerimden hiçbir yükü almadığı gibi
daha da sitres oldum
bu durumu eşime söylediğimde o zaman gelmesin dedi.
bunu kendside söyleyemez bana yükledi
bakarmısız beni düşürdüğü duruma
şimdi onu ben istememiş durumuna düşücem....
insanlar beni kötü bilecek
kendimi sindirilmiş sinmiş sönük bir lamba gibi hissetmeye başladım
kendi işime ağırlık veremiyorum, kendi işimi işimizi geliştiremiyoruz
senelerdir aynı düzen devam ediyoruz
hep sıkıntılı hep ucu ucuna denkleştirilen ödemeler,
hep kredi kullanmalar
sıkıldım bir rahat dursa bir kenarda birikim yapıp işi geliştirelim istedikçe
saçma sapan işlere dalıyor
bundan önce gene akrabaları yüzünden sıkıntı yaşamıştık
boşanmanın eşiğinden dönmüştük
ama henüz üzerinden 3 sene filan geçti gene aynı tas aynı hamam
nasıl bir tutuma gireceğimi şaşırdım
bana bir akıl verin lütfen
bir kenarda birikmiş bir paramız yok.
anlicanız şuan sadece kredi taksitlerimiz haricinde ek bir harcama lüksümüz yok.
eşim dediki yeni ofise yeni eşyalar alalım, taksitle
borçtan hiç korkmaz
kırılmasın diye tamam dedim.
işte perdesiydi masasıydı koltuğuydu filan bunlar alındı,
tamam dedim olmayan parayla bunları aldık başka masraf yapacak durumda değiliz
eşim tutturdu büyük ekran lcd ve klimada alaım diye.
biraz bekle işlerin durumuna göre dedim, tamam dedi
ama sen yeme içme bugün klimayıda lcd yide al kredi kartına cart çektir
kafayı yedim, tartıştık. bu henüz sıcak olan mesele
anlicanız eşim kafasına koyduğunu yapıyor,
benim fikrimide soruyor fakat gene bildiğini okuyor
yeni yere geçince zaten bir haller oldu, herkese yeni ofis aldığını söylemeler filan,
anlicanız baya bir görgüsüzleşti,
beraber çalışıyoruz ben işe yatırım yapmak istedikçe eşimin abidik gubidik hayalleri yüzünden
yerimizde sayıyoruz.
birden bire gösteriş meraklısı olup çıktı
herşey benim sırtımda evde iki çocuk,
işyerine gelmezsem işimiz diye birşey kalmayacak
eşim har vurup harman savuracak
çocuklara annem yardımcı oluyor.
annem yeni yürümeye başlayan kuşumun peşinden koşturamıyor.
evde temizlikti, çocukların bakımıydı %80 benim sırtımda.
hem ev işi yap, hem çocuklarla yarım gün ilglen, hem gel işte çalış,
BOĞULDUM
eve yardımcı alalım dedik, beğendiğim birisi vardı hafta içi 9:00-18:00 gel
evde annemde var yol paran+700 maaş dedim kadın beğenmedi.
eşim hemen onada atladı.
darda olan bir akrabası var, kadının çalıştığı yer kapanmış.
aklınca ona destek olmak istiyor
dedimki bak biz onu tanıyoruz akrabayız,
ben ona şunu yap bunu yap diyemem.
yok dedi o yapar
gitmiş onla konuşmuş işe başladı.
saat 10 dan önce gelmiyor, ne çocuk bakmaktan anlıyor ne temizlikten
iyi bir insan ama bana hiçbir faydası yok
gördüğüm kadarıyla kadının yapısı öyle, işten kaytarimle filan bir alakası yok
bir hoş biri, algısı sıfır
benim üzerimden hiçbir yükü almadığı gibi
daha da sitres oldum
bu durumu eşime söylediğimde o zaman gelmesin dedi.
bunu kendside söyleyemez bana yükledi
bakarmısız beni düşürdüğü duruma
şimdi onu ben istememiş durumuna düşücem....
insanlar beni kötü bilecek
kendimi sindirilmiş sinmiş sönük bir lamba gibi hissetmeye başladım
kendi işime ağırlık veremiyorum, kendi işimi işimizi geliştiremiyoruz
senelerdir aynı düzen devam ediyoruz
hep sıkıntılı hep ucu ucuna denkleştirilen ödemeler,
hep kredi kullanmalar
sıkıldım bir rahat dursa bir kenarda birikim yapıp işi geliştirelim istedikçe
saçma sapan işlere dalıyor
bundan önce gene akrabaları yüzünden sıkıntı yaşamıştık
boşanmanın eşiğinden dönmüştük
ama henüz üzerinden 3 sene filan geçti gene aynı tas aynı hamam
nasıl bir tutuma gireceğimi şaşırdım
bana bir akıl verin lütfen