Eşimden uzaklaştım

Genelde yorgun ve yatıyor zaten sürekli böyle işten gelir yemek yer yatar ya da kahveye çıkar arkadaşlarıyla günlerimiz böyle geçiyor
Sizin sorununuz eşinizin yoğun çalışması, küçük yerde yaşamanız, eşinizin geç gelmesi falan değil. Üzgünüm ama sorun tamamen eşiniz.
Bulduğu ilk fırsatta kahveye koşan erkeklerden. Yorgunsa oraya da gitmesin.
Zaten sizinle zaman geçirmek istese gitmez, bu akşam ne yapalım diye öncelikle size sorar.

Biz de çok küçük bir ilçede yaşıyoruz. Akşamları termosa kahvemizi koyarız, çekirdek bisküvi vs alırız yanımıza, ilçenin parkı meydanı var, gider kahvemizi içer gelene geçene bakarız, çocuklarımız bisiklet sürer zaman geçirir eve geliriz. Bakın her şey maddiyat da değil yani.

Çocuklardan önce de sandalyelerimizi alır parka gider kitap okurduk.
Arabamız var ama ilçe içinde pek kullanmıyoruz.

Bütçe ayirabilirseniz uygun fiyatlı bir bisiklet alın, eşiniz işteyken siz çıkın bisikletle gezin.
Belediyenin bayanlara özel spor programları oluyor ona katılın varsa. Halk egitimde dikiş nakış boyama vs bir sürü kurslar oluyor onları değerlendirin. Bisikletle gidip gelirsiniz.

Güzel zaman geçirmek için sadece eşinizi beklemeyin, siz de kendinize ait bir sosyal hayat oluşturabilirsiniz.
 
Merhabalar herkese,2 seneyi geçiyor evleneli yeni evli sayılırım ama evlilikten o kadar bıktım ve yoruldum ki,evlenmeden önce mutlu bir insandım bu günlerde bunu farkediyorum.Eşim sürekli çalışıyor işinden dolayı pazarları da dahil,akşam eve 8 9 dan önce gelmiyor,izni yok izin alıp da bir şeyler yapmaya da fırsatımız yok.Asla birbirimize vakit ayıramıyoruz sanki o kendi halinde yaşıyor ben kendi halimde.Eve erken bile gelse ilk fırsatta kahveye arkadaşlarının yanına gitmek istiyor.Ben çıkmak dolaşmak istiyorum ama arabamız yok ve küçük bir yerde yaşadığımız için hep aynı yeri turlayip geliyoruz başka yapicak bir sey de bulamıyoruz.Maddi olarak durumumuz da çok iyi sayılmaz belki bu da etkendir bilemiyorum.Benim derdim bu boş beleş hayatı yaşıyor olmak.20 li yaşlarımın başindayim ama bu hayata çocuk bile getirmek istemiyorum ve düşünmüyorum bunun için etraftan cok tepki alıyorum ama kendim mutsuzken bir de bebek sorumluluğu istemiyorum.Haftasonlari gelsin evimi temizlesin,işimi yapsın diye bekleyen bir kayinvalidem de var başımda o çok ayrı bir mevzu.Ruhsal olarak kendimi hiç iyi hissetmiyorum ve bu da beni eşimden uzaklaştırıyor.Herkes mi böyle yoksa ben mi böyleyim,normal bir durumda miyim, çok düşünüyorum. Fikirlerinize ihtiyacım var.Şimdiden teşekkür ederim.
Helal olsun.hep söylerim kendi mutsuz olduğunuz hayata başkalarını neden getiriyorsunuz diye.
 
Bende eşimle benzer sorunlar yaşıyorum. Tek fark o arkadaşlarıyla takılmaz. Merkez'de çarşının göbeğinde otuyoruz, her tarafımız kafe, eğlencele alanları ama çok nadiren çıkabiliyoruz. Benim 2 de çocuğum var. İnanın bana huyları bu asla değişmiyor. Bende 2 çocuğumla aktıivite yapmaya çalışıyorum, çocuklarımla parka gidiyoruz, yemeğe yada bişeyler içmeye.. Ondan beklenti içine girmiyorum artık. Sizde girmeyinn çünkü düzelmeyecek. Ama sizin çok güzel bi avantajınız var öğretmensiniz, ücretli öğretmenlik fırsatınız varsa mutlaka yapın yada başka bir işle meşgul olun. Emin olun o kadar değişecek ki ruhsal haliniz. Tüm gün evde olduğumuzdan odak noktamız sadece eşimiz oluyor maalesef, ama dışarda çok daha güzel bi hayatta var. Bir an önce atılın ve evliliğiniz tam yoluna girmeden sakın çocuk düşünmeyin dahi, emin olun evliliği tam oturmayan insanlarda çocuk evliliği düzeltmiyor, aksine herşey daha da berbat bi hale geliyor. Sağlıklı bi ortamda dünyaya gelmek her çocuğun hakkı🙏
 
X