merhabalar hanimlar. ben 30 yasinda, 6 ay once evlenmis bir kadinim.esimle bir arkadasimin vasitasi ile taniştik.o da benden 4 yaş büyük.esim genel olarak iyi niyetli, kinci olmayan ve yardimsever bir insan. (evlenmeden once de yardimseverlik yönu beni etkilemisti)evde de ev islerinde de bana hep yardim eder.Ama bazen bazi seyler o kadar gözüme batiyor ki soğumaktan cok korkuyorum. aslinda zaman zaman da soguyorum.ornegin ozguvenli biri olmamasi, ileriyi dusunmemesi (ozellikle maddi konularda) Yerine gore ve kişiye göre hareket edememesi, herhangi bir sorun oldugunda sorun uzerinde odaklanmayip gecistirmeye calismasi, ben uzerinde durunca da benimle tartisip 3 gun boyunca trip atmasi ve beni kesinlikle kiskanmamasi. kiskanmamak derken lutfen yanlis anlasilmasin, yanlis yonlere de cekilmesin, beklentim psikopatlik manasinda degil; ikisinin ayrimi cok iyi yapilmali.umursamamazlik bir nevi. ornek vermek istiyorum. ayni sitede oturdugumuz bir arkadasimi ise giderken bir sapik birkac defa takip edip rahatsiz etmis. arkadaşimin eşi de kendi babasindan rica edip işe onun goturmesini istemis. ben de esime bahsettim; arkadastan bahsedip sapik takip etmis cok korkmus falan diye. insallah boyle bir seyle ben karsilasmam (gercekten panik birim bunu da cok iyi bilir) dedigimde "eger oyle bir sey olursa telefonla konusur gibi yap" sadece bu. bu mudur yani? bu kadar mi rahat soylenir
gecenlerde 1 yil once calistigim yerden bir arkadas aradi (erkek) iş güc falan derken 20 -25 dk konustuk. "kim" diye sordu. soyledim. "himm iyi" dedi, tv sine bakmaya devam etti. hayattaki en büyük hobisi yemektir ve keyif yapmaktir. keyfinden ödun vermedigi icin birikim bile yapamamis. ben kilo almamak icin artik tatli ve hamur isi yapmamaya karar verdim. daha dogrusu karar vermistik. kendisinin de kolestrolu var. mutfaga girip tavuk gogsu, pudingli tatlilar falan yapiyor. onun o hali bana itici geliyor
bir de benim kalbimi kirdiginda ben trip attigimda gonlumu almak yerine benden kat kat fazla bana trip atar."neden, niçin" sorulari lugatinde yok sanki. bir de cinsel anlamda ben adim atmadan genelde o adim atmaz. inanin artik hic evde suslenesim falan gelmiyor. evlenmeden once bir suru guzel kiyafetler almistim. hic hevesim kalmadi.ben sarilmazsam sarilmaz, yolda yururken ben elini tutmazsam o tutmaz. sanki ben erkek o kadın. arzulamiyor genel olarak. 3 hafta once iş yerinden bir arkadasi ile tartisti, daha dogrusu sacma bir sebep yuzunden sabahin 8 inde adam eşimi arayip bagirarark konustu. eşim de sakin bir ses tonu ile " ne oldu" diye sordu. adam hala bagiriyor. ise gidince konusmamislar. bi kac gun sonra adamin esiyle karsilasiyorlar. adamin esi de ayni is yerinde. benim ki kadina :"biliyor musun kocan bana boyle boyle dedi" diye şikayet etmis. kadin da buna bagirmis. "banane problemlerinizi kendiniz cozun diye. o kadar sinir oldum ki bu kadar ezik bir profil cizmesine. gozume batan seyler bunlar veya esimi taniyorum zamanla. bazen cok caresiz hissediyorum bu hisler karsisinda, sogudugumu dusunup agliyorum.
onemli sorunlar mi bunlar? aşilabilir mi? gerci neyi nasil aşacagim bilmiyorum ki
nedir yani? Tabi sohpetlerimle.. ahlaki olarak yanlış şeyler yapmam. 
zannedersin uranyum nasıl elde edilir diye sordum.
