Merhaba kızlar, ben 7 yıllık evli 2 çocuk annesiyim. Eşimle mutlu giden bir evliliğimiz vardı, yada ben öyle zannediyordum. 9 aylık hamileyken telefondan müstehcen şeyler izlediğini gördüm. Dünyam başıma yıkıldı, aylarca kendime gelemedim. Benden özür diledi. Hamile olduğum için çekindiğini bu yüzden isteklerini dile getirmeye utandığını söyledi. Bir daha yapmayacağına dair yeminler etti. İnandım ona. Ya da öyle sandım. Üzerinden yaklaşık 11 ay geçti. Ben hala atlatamadım. Sürekli telefonunu kontrol ediyorum, ona hiç güvenmiyorum. Dışarıdaki kadınlara baktığını onlardan etkilendiğini düşünüp ona karşı kinleniyorum. Çalıştığı yerdeki kadınlarla ilgili en ufak birşey dese hemen farklı yerlere çekiyorum konuyu. Ona dünyayı dar ediyorum. Ama tüm bunları yaparken yine içim rahat değil. O kadar iyi bir insan ki, çok iyi bir baba, evden işe işten eve, vaktini hep bana ve çocuklarına harcar, hep bizi düşünür, ev işlerinde çocuk bakımında birebir bana yardımcı olur. Bakıyorum neredeyse dört dörtlük birisi. Ama yine de güvenemiyorum ona. Travma gibi olmuş bende. Atlatamıyorum. Onu eskisi gibi sevmiyorum neredeyse nefret ediyorum. Acımıyorum ona. Yorgunluğuna uykusuzluğuna hiç acımıyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum hiç mutlu değilim. Bana yardım edin.
Adam alttan alıyor, kadını rahatsız etmek istemiyor.şaka gibi gerçekten yaa.gerçi her iyi erkek de kaliteli demek değil.standartları düşük olan erkekler de çok iyi oluyor genelde.bundan başka bulamam diye.yani görmeden etmeden bilinmeyen şeyler.neyse herkesin kendi kısmeti ne diyeyim.
