Merhaba hanımlar geçenlerde çocuk takıntım diye bir konu açmıştım hatırlarsınız. Ama eşimle öyle bir noktaya geldik ki çocuktan önce çok büyük sorunlarımız var ya da ben mi abartıyorum sizce.
Öğretmenim. Saat 3 gibi evde oluyorum. Eşime göre öğretmenlik dünyanın en kolay mesleği ne yapıyorum taş mı taşıyorum da bu kadar yoruluyorum.
Ama ben eve gelince bir kaç saat kestirmeden kendime gelemiyorum diğer türlü saat 9 olmadan uyku moduna geçiyorum sersem gibi geziyorum.
Neyse okuldan gelince biraz uyuyup kendimi toplayıp kalkıp yemek yapıyorum yemek yeniyor toplanıyor anca yatma vakti geliyor. Hafta sonu da genel bir temizlik yapmaya çalışıyorum.
Ama eşim beni bu temizlik konusunda o kadar kırıp döküyor ki. Kendisi çok titiz birisi. Ne biliyim kızlar sizin hiç lavaboda bulaşık bırakıp yattığınız yarın yıkadığınız olmadı mı? ya da kuruyan çamaşırların 2-3 gün katlanmak için sepette beklediği olmadı mı?. Ya da atıyorum işten gelince can havliyle bütün işleri bitirip öyle mi oturuyorsunuz. ya da pazar günleri 2-3 saat keyif yapıp işlere başlamanın kime ne zararı var ki?
Ama eşim bunların hepsini devlet meselesi haline getiriyor. Bana bağırıyor çağırıyor beni pislikle düzensizlikle eleştiriyor. Hal böyle olunca benim içimden hiç bir şey yapmak gelmiyor. İnanın sırf inattan 15 gündür tuvalet banyo yıkamadım. Motivasyonumu enerjimi sömürüyor bu adam.
Kendi de yapar ev süpürür bulaşık yıkar. Yapmasın evi bok götürsün ama yeter ki sussun. Evimde diken üstündeyim. Bana resmen psikolojik şiddet uyguluyor.
İş varken oturulmazmış elimde telefon ne halta yarıyormuşum. Her gece yatmadan lavabo kontrol etmeler içinde bulaşık var mı diye. Yaptığım işi kontrol edip beğenmemeler daha neler neler.
Dün akşam yine benzer konuda kavga ettik. Çöpün dolu olup olmadığını kontrol etmek ve dökmek kendisinin görevi. Dün akşam bulaşıkları sıyırıcam baktım çöp ağzına kadar dolu. Kendisi de pc başında oyun oynuyor. Dedim bak hayatım çöp boşaltılmamış ama ben bi poşet açarım ne olacak ki bu saatte çıkma ufak tefek aksamalar oluyormuş di mi insanlık hali hoşgörmek falan lazım dedim. Ama sonra düşündüm aynı şeyi ben yapsam adam bana sen görevini yapma oyun oyna tembelsin şöylesin böylesin açar ağzını yumar gözünü.
Kendimi enayi gibi hissettim ben de herşeye yüzde yüz tolerans var çok büyük bir şey olmadıkça. Ama benim en ufak bir hata yapma lüksüm yok. Söyleyin bana ben mi çok düzensiz pisim yoksa eşim mi abartıyor. 6 aylık evliyim çalışıyorum elimden bunlardan geliyor.bu kadar beni kıracak üzecek sebepler mi bunlar.? Benim psikolojimi bozdu bugün boş günümdü koltuktan bile kalkmadım. Yemek dahi yapmadım. Birazdan gelince yine bir yaygara kopar. Yanında çalışanlara kardeşlerine herkese karşı böyle annesi yüzünden çok titiz takıntılı yetiştirilmiş. Ama ben dayanamam daha fazla söyleyin bana ne yapayım
Öğretmenim. Saat 3 gibi evde oluyorum. Eşime göre öğretmenlik dünyanın en kolay mesleği ne yapıyorum taş mı taşıyorum da bu kadar yoruluyorum.
Ama ben eve gelince bir kaç saat kestirmeden kendime gelemiyorum diğer türlü saat 9 olmadan uyku moduna geçiyorum sersem gibi geziyorum.
Neyse okuldan gelince biraz uyuyup kendimi toplayıp kalkıp yemek yapıyorum yemek yeniyor toplanıyor anca yatma vakti geliyor. Hafta sonu da genel bir temizlik yapmaya çalışıyorum.
Ama eşim beni bu temizlik konusunda o kadar kırıp döküyor ki. Kendisi çok titiz birisi. Ne biliyim kızlar sizin hiç lavaboda bulaşık bırakıp yattığınız yarın yıkadığınız olmadı mı? ya da kuruyan çamaşırların 2-3 gün katlanmak için sepette beklediği olmadı mı?. Ya da atıyorum işten gelince can havliyle bütün işleri bitirip öyle mi oturuyorsunuz. ya da pazar günleri 2-3 saat keyif yapıp işlere başlamanın kime ne zararı var ki?
Ama eşim bunların hepsini devlet meselesi haline getiriyor. Bana bağırıyor çağırıyor beni pislikle düzensizlikle eleştiriyor. Hal böyle olunca benim içimden hiç bir şey yapmak gelmiyor. İnanın sırf inattan 15 gündür tuvalet banyo yıkamadım. Motivasyonumu enerjimi sömürüyor bu adam.
Kendi de yapar ev süpürür bulaşık yıkar. Yapmasın evi bok götürsün ama yeter ki sussun. Evimde diken üstündeyim. Bana resmen psikolojik şiddet uyguluyor.
İş varken oturulmazmış elimde telefon ne halta yarıyormuşum. Her gece yatmadan lavabo kontrol etmeler içinde bulaşık var mı diye. Yaptığım işi kontrol edip beğenmemeler daha neler neler.
Dün akşam yine benzer konuda kavga ettik. Çöpün dolu olup olmadığını kontrol etmek ve dökmek kendisinin görevi. Dün akşam bulaşıkları sıyırıcam baktım çöp ağzına kadar dolu. Kendisi de pc başında oyun oynuyor. Dedim bak hayatım çöp boşaltılmamış ama ben bi poşet açarım ne olacak ki bu saatte çıkma ufak tefek aksamalar oluyormuş di mi insanlık hali hoşgörmek falan lazım dedim. Ama sonra düşündüm aynı şeyi ben yapsam adam bana sen görevini yapma oyun oyna tembelsin şöylesin böylesin açar ağzını yumar gözünü.
Kendimi enayi gibi hissettim ben de herşeye yüzde yüz tolerans var çok büyük bir şey olmadıkça. Ama benim en ufak bir hata yapma lüksüm yok. Söyleyin bana ben mi çok düzensiz pisim yoksa eşim mi abartıyor. 6 aylık evliyim çalışıyorum elimden bunlardan geliyor.bu kadar beni kıracak üzecek sebepler mi bunlar.? Benim psikolojimi bozdu bugün boş günümdü koltuktan bile kalkmadım. Yemek dahi yapmadım. Birazdan gelince yine bir yaygara kopar. Yanında çalışanlara kardeşlerine herkese karşı böyle annesi yüzünden çok titiz takıntılı yetiştirilmiş. Ama ben dayanamam daha fazla söyleyin bana ne yapayım
benim babamda evde herseye karışırdı yemeğe konulacak malzemeden tut, nasıl pişireceğine, ne aldığına, nasıl yer sildiğine vs bu huy babannemden kalmış. Herkese herşeyi söyleyebilme huyu.
