Eşimden çok soğudum ne yapmalıyım

Zor bir durum, farkındayım canım bizim dışımızda da çooook duymuşsundur aynı tavsiyeleri. Ama farkındaysan tek birimiz bile "sabret, geçer bu günler" demiyor!!! Lütfen bunu iyi düşün ve hiç vakit kaybetme ! Cesaretin ondan uzaklaşınca gelecektir. Sadece seni sindiren, baskısıyla ezen değil, sana motivasyon sağlayacak birilerine ihtiyacın var. Bunu yakın çevrende en iyi sağlayacak kimse onu bulmaya çalış, sonra da destek için bir uzmana başvur, ama düzelmesi için değil, cesaretini geri kazanmak, benliğine yeniden kavuşmak için... Erteleme, hayatını sakın erteleme.... HEMEN ŞİMDİ!!! de ve harekete geç. Çünkü zaman asla geri gelmiyor... İyi şanslar canım...
 
Eşinin seni sevdiğine eminsin ama karakteri kişilik bozuk öyle mi ? Seven Ada'm eşine şiddet uygulamaz geceden geceye eve gelmez .Adam kendinde eksiklikler gördüğünden sana baskıcı agresif tavırlar sergiliyor eğitim durumun ondan iyi ise bu yüzden yapıyordur emin ol.Yuva kurmak zor ama bu Ada'm çekilmez kesinlikle değişmez bir Ada'm yedisinde ne ise yetmişinde de o .Asla değişmez .Bir dönem ayrılık eşliğinde olduğunuz için kendine Çek'i düzen vermiş gibi yapıp yine özüne dönmüş .Boşanmak senin için en doğru karar ,ailende destekse sana bu Ada'mı ne diye çekesin ki, okuyorsun da okulunu bitirip mesleğini eline alırsın ,ondan sonrasında hayat sana güzel .
 
Davayı aç vekalet ver avukata. Ondan sonra da başka şehirde yaşayan bir akrabana git. Telefon numaranı falan da değiştir. Dava bitmeden gelme. Okula göre ayarla işte :)
 
Zaten bana tutunmaya çalışmasındaki bir diğer nedende sanıyorum bu ... Çocuk sahibi olmamızı çok istiyor bu konuda beni her fırsatta sıkıştırıyor bende okulumu bahane ediyorum. Seneye son sınıfa geçeceğim ve sonra neyi bahane edeceğim bilmiyorum. Çocuk olduktan sonrada hiç bir şekilde kurtulamayacağım. Kendisi de çok iyi biliyor 35 yaşına gelmiş borç içinde yüzüyor ben olmaszsam bir daha çok zor aile kuracağını.

Ne demek neyi bahane edeceğim? Eşin evini geçindiremezken yeterli olgunluğa erişmemişken 'sen bu şartlarda bir çocuğun sorumluluğunu alamazsın' diyeceksin açık açık. Daha neyin bahanesi?

Ve denenmişi ve olmayanı daha fazla zorlamayıp kendi hayatına yön vereceksin. Adamın elle tutulur tek yanı yok.
Sırtındaki bu kamburla daha fazla yaşama. Yoksa bir seneye kalmaz karnında o adamın çocuğunu taşıyor bulacaksın kendini. Ve evli kalsan bile o çocukla birlikte tek başına mücadele edeceksin.
 
Böyle sevgi olmaz, onun sevgisi sizi mutlu etmeli huzur vermeli. Ama sağlıklı bir ilişki içinde olmadığınız için mutlu değilsiniz normal olarak. Durumunuzun da farkındasınız, o eşiğe gelmişsiniz ama adım atmaya cesaret edemiyorsunuz sizi anlıyorum. Psikolojik yardım alsanız? Eşinizden gizli tabii, hangi ildesiniz bilmiyorum ama belediyelerin böyle hizmetleri oluyor bazı yerlerde. Ya da devlet hastaneleri. En kötü buraya falan yazın destek alın.

Resmen psikolojik şiddet görüyorsunuz ve sindirilmişsiniz :( Allah yardımcınız olsun, lütfen tüm çözüm yollarını arayarak bu durumdan kurtulun, haberdar edin bizi.
 
Herkesin önerdiği şeyi önericem bende sana sormussunya dava açıp nasıl arkasında dimdik durucam die.Psikolojik destek alman gerek özüne dönmen için.Psikolojin biraz normale döndüğünde zaten en doğru kararıda vericeksin kendi kendine arkasındada durabileceksin dimdik...
 
Bir insanin simdiye kadar yaptiklari simdiden sonra yapicaklarinin teminatidir bunu unutma

Nereden başlasam bilmiyorum gerçekten o kadar doluyum ki her şeyi içime atmaktan sorunlarımı ört pas etmeye çalışmaktan yoruldum. Aslında hayatımızı değiştirebilmek yine kendi elimizde ama ben bu noktada çok korkak ve zayıf bir kişiliğim. Eşimle evleneli 4 yıl oldu. 18 yaşımda ailemin uyarılarına nasihatlarına rağmen eşime olan sevgime gerçekten çok güvendim ve evlendik.Ama şimdi o zamanlar tanıdığım o adamla evli değilmişim gibi hissediyorum. şu an bu kadar küçük bir yaşta böyle bir karar verdiğim için çok pişmanım ailem onun iyi bir insan olmadığı konusunda beni her zaman uyardı ama hiç kulak asmadım. Şu an yalnış kararlarımın cezasını çekiyorum diyebilirim. Eşim 35 yaşına gelmiş ama bu yaşına kadar elde var sıfır borç içinde yaşıyoruz. Egosundan kimsenin emrinde çalışmak istemiyor bu yüzden pek çok iş yeri açıp batırdı ben bu konuda hiç bir zaman tek kelime etmedim her zaman onun yanında oldum 4 yıl boyunca belki düzelir dedim ama hep aynı sorumluluk duygusu yok elinde beş kuruşu olmasın arkadaşlarına gösteriş için borç alır eğlenceye para savururdu onun tutumsuzlukları yüzünden borç içinde yüzüyoruz. Egolu davranışları insanlara ve bana kaba bilmiş tavırları sürekli kendini övmesinden midem bulanıyor artık. Evlendiğimiz günden beri hep arkadaşları ve çevresi gecelere kadar dışarıda mekanlarda gezdi. bu konuda tartışmalarımız hiç bitmedi. Evlendiğim günden beri dışarıda beraber çok nadir zaman geçirdik. Buna da eyvallah dedim dışarıda kız kardeşim ve arkadaşlarımla zaman geçirerek kendi kendime mutlu olmaya çalıştım. Onun yokluğuna da alıştım zaman içinde hatta onun geceden geceye eve gelmesi benim için gayet normal bir hal aldı. Onun karşısında kendimi küçük ve pasif hissediyorum çünkü bana davranışları baskıcı ve agresif ... İki üç kere şiddet gördüm. Borçları var psikolojisi bozuk düzelir dedim ama en son babama yapmış olduğu saygısızlığa dayanamadım. Benim babam onun zor günlerinde daima yanında oldu adam elindeki tek birikimi olan arabasını bile onun borçları yüzünden sattı. Buna rağmen benim aileme cephe aldı. Ben onun ailesine bir kere olsun bir saygısızlık etmedim Benim ailem onun bu davranışlarını hiç hakketmedi. Ben tabii ki bu konuda ailemin yanında yer aldım. Ona artık bu davranışlarına katlanamadığımı söyledim ve boşanma kararı aldık. Mahkeme günümüzün bir gün öncesi yüz yüze görüştük yaptıklarına çok pişman olduğunu kendini düzelteceğini söyledi bir şans daha istedi ilk defa o gün ağladığını gördüm.Gerçekten pişman olmuştu ilk iki ay bana çok iyi ve nazik davrandı fakat yine yavaş yavaş aynı şeyler...:110: Ne yapmalıyım bilmiyorum hiç bir şeye halim kalmadı eşimin beni çok sevdiğine eminim ama karakteri ve kişiliği bozuk psikopat gibi ben onu sevemiyorum artık.. Belki eşim olmazsa çok daha iyi bir hayatım olabilir diye düşünüyorum üniversite 3 sınıfa gidiyorum elimde ileride bir mesleğim olacak ve hayatımda uzun yıllar var daha çocuğum da yok diyorum bir yandan da belki düzelir diye ümit ediyorum. biraz uzun bir yazı oldu ama lütfen yardımcı olun çok ihtiyacım var.
 
Ona hareket ve davranışlarındaki değişikliğe inanmadığımı mutsuz olduğumu onunla olmak istemediğimi konuşarak düzgünce anlattım. Ama kesinlikle hiç bir suçunu kabul etmiyor. Benim şehir dışında üniversite okumam nedeniyle biz bir süredir ayrı yerlerde kalıyoruz. o yüzden evimizi benim okuduğum yere taşıdık eşimle hafta sonları görüşebiliyoruz ancak o da orada annesinin evinde kalıyor.Ve her zaman bu durumu başıma kakıyor.ben senin okuman için nelere katlanıyorum kimse yapmaz senin için bunları diyor. Ben burada bekar hayatı yaşıyorum senin için eve bile giresim gelmiyor diyor. Halbuki bu durumun onun biraz da işine geldiğini tahmin ediyorum.Çünkü bulunduğu yerde arkadaş çevresi çok geniş ve ben yanında olduğum zamanlarda işim var derdi yine onlarla takılırdı. Ben ayrılma konusunu her açtığımda ben senin için bunları yaptm seni okutuyorum diyor bende evlenirken bunların olacağını bile bile evlendin diyorum Gerçekten abartmıyorum ayrılık konusunu açtığımda 5 saat rehin aldı beni hiç bir hatasını kabul etmiyor ve konuştukça beni haksız pozisyona sokuyor konuları evirip çevirip öyle bir yerlere getiriyor ki ben ne diyeceğimi şaşırıyorum.Anladım ki bu iş onunla konuşarak olmayacak. Şu an derslerim çok yoğun ve bu konularla uğraşmaktan derslerime yoğunlaşamıyorum. Bu yüzden 3 aylık yaz tatilini bekleyeceğim. dilekçemi verip mahkeme gününe kadar şehir dışıında bir akrabamın yanında kalacağım.
 
Denenmişin denemesi olmaz

Adsm değişmez suanda sizi kaybetme korkusu yasadıgı için farklı davranır sadece

Yasınız cok kucukmus ayrılın gtsın yeni bir sayfa acın
 
Ne demek neyi bahane edeceğim? Eşin evini geçindiremezken yeterli olgunluğa erişmemişken 'sen bu şartlarda bir çocuğun sorumluluğunu alamazsın' diyeceksin açık açık. Daha neyin bahanesi?

Ve denenmişi ve olmayanı daha fazla zorlamayıp kendi hayatına yön vereceksin. Adamın elle tutulur tek yanı yok.
Sırtındaki bu kamburla daha fazla yaşama. Yoksa bir seneye kalmaz karnında o adamın çocuğunu taşıyor bulacaksın kendini. Ve evli kalsan bile o çocukla birlikte tek başına mücadele edeceksin.
Söylemez olur muyum bunları tabi söyledim bu kadar borç içinde bir çocuk yetiştiremeyiz. O çocucuğun geleceğini bu şartlarda btehmin edemeyiz. Hem seninle anlaşamıyoruz dedim cevap şu: ben ne zaman seni aç açıkta mı bıraktım maddiyat dediğin düzelir. gelecek demek bir çocuğa maddi bir şey vermek değil kişilik kazandırmak dedi. Allah bir çocuk verirse onun bereketini de verir diyor. Ama kendisinin zaten sağlam bir kişiliği yokta çocuğumuzun nasıl olucak o ayrı konu... Bu şekilde onunla mücadele edemeyeceğimi anlayınca okulumu bahane ettim zaman kazanmak için:110:
 
Dilekçe ver ama karalı ol. Her yerden engelle, karşına çıksa bile kararlıyım boşanıyorum konuşmak istemiyorum güle güle de.

Yarın çık daha fazla durma ailenin evine git. Gerisi gelir.

Çoluk çocuk yokken boşan kaç derim. Hayatboyu borç gırtlakta yaşa yaşa kanser olursun.
 
Denenmişin denemesi olmaz

Adsm değişmez suanda sizi kaybetme korkusu yasadıgı için farklı davranır sadece

Yasınız cok kucukmus ayrılın gtsın yeni bir sayfa acın
Gerçekten çok istiyorum yeni bir sayfa açmayı o hayatıma hiç girmemiş olsaydı bu kadar küçük bir yaşta evlilik gibi büyük bir sorumluluğun altına girmiş olmasaydım şu an o kadar güzel bir hayatım olacaktı ki üniversite gerçekten çok sevdiğim bir bölüm okuyorum geleceğim için güzel umutlarım var ve ailem o kadar iyiler ki bana karşı eşim dışında hayatımda her şey çok güzel Allahıma şükürler olsun. Umarım hayatımdaki bu yükten Allahım kurtarır beni elimden gelen her şeyi yapacağım ayrılmak için
 
Dilekçe ver ama karalı ol. Her yerden engelle, karşına çıksa bile kararlıyım boşanıyorum konuşmak istemiyorum güle güle de.

Yarın çık daha fazla durma ailenin evine git. Gerisi gelir.

Çoluk çocuk yokken boşan kaç derim. Hayatboyu borç gırtlakta yaşa yaşa kanser olursun.
Keşke iyi bir insan bana karşı bu kadar baskıcı davranmasa tek derdimiz borçları olsa yemin ederim çalışır yardım eder yine yanında olurdum. Şu anda okulum çok yoğun ve Seneye de son sınıfım kpsss ye hazırlanmam gerekecek bu yüzden alttan ders bırakmak istemiyorum.bu süreçte derslerime yoğunlaşamamaktan korkuyorum. Bu yüzden haziranda okullar kapandıktan sonra dilekçemi verip şehir dışına akrabalarımın yanına kaçmayı düşünüyorum. mahkeme gününe kadar uzak durursam ancak öyle kurtulabilirim yoksa ne yapar ne eder vazgeçirene kadar uğraşır benimle.
 
Zor bir durum, farkındayım canım bizim dışımızda da çooook duymuşsundur aynı tavsiyeleri. Ama farkındaysan tek birimiz bile "sabret, geçer bu günler" demiyor!!! Lütfen bunu iyi düşün ve hiç vakit kaybetme ! Cesaretin ondan uzaklaşınca gelecektir. Sadece seni sindiren, baskısıyla ezen değil, sana motivasyon sağlayacak birilerine ihtiyacın var. Bunu yakın çevrende en iyi sağlayacak kimse onu bulmaya çalış, sonra da destek için bir uzmana başvur, ama düzelmesi için değil, cesaretini geri kazanmak, benliğine yeniden kavuşmak için... Erteleme, hayatını sakın erteleme.... HEMEN ŞİMDİ!!! de ve harekete geç. Çünkü zaman asla geri gelmiyor... İyi şanslar canım...
çok teşekkür ederim .
 
Keşke iyi bir insan bana karşı bu kadar baskıcı davranmasa tek derdimiz borçları olsa yemin ederim çalışır yardım eder yine yanında olurdum. Şu anda okulum çok yoğun ve Seneye de son sınıfım kpsss ye hazırlanmam gerekecek bu yüzden alttan ders bırakmak istemiyorum.bu süreçte derslerime yoğunlaşamamaktan korkuyorum. Bu yüzden haziranda okullar kapandıktan sonra dilekçemi verip şehir dışına akrabalarımın yanına kaçmayı düşünüyorum. mahkeme gününe kadar uzak durursam ancak öyle kurtulabilirim yoksa ne yapar ne eder vazgeçirene kadar uğraşır benimle.

Adamda psikolojik baskı var şiddet var bu adamın neresi iyi ?!?
 
Davayı aç vekalet ver avukata. Ondan sonra da başka şehirde yaşayan bir akrabana git. Telefon numaranı falan da değiştir. Dava bitmeden gelme. Okula göre ayarla işte :)
bende şimdilik böyle bir karar verdim çünkü aynı yerlerde olucak gibi değil ne yapıp ediyor beni kandırıyor bir şekilde.
 
Böyle sevgi olmaz, onun sevgisi sizi mutlu etmeli huzur vermeli. Ama sağlıklı bir ilişki içinde olmadığınız için mutlu değilsiniz normal olarak. Durumunuzun da farkındasınız, o eşiğe gelmişsiniz ama adım atmaya cesaret edemiyorsunuz sizi anlıyorum. Psikolojik yardım alsanız? Eşinizden gizli tabii, hangi ildesiniz bilmiyorum ama belediyelerin böyle hizmetleri oluyor bazı yerlerde. Ya da devlet hastaneleri. En kötü buraya falan yazın destek alın.

Resmen psikolojik şiddet görüyorsunuz ve sindirilmişsiniz :KK43: Allah yardımcınız olsun, lütfen tüm çözüm yollarını arayarak bu durumdan kurtulun, haberdar edin bizi.
Maalesef psikolojik bir destek için ne sigortam ne de param var :KK43:
 
Çocuğun olsaydı biraz daha mücadele et derdim ama çocuk da yok. Yeni bir hayata başla derim.
 
Back
X