- 15 Haziran 2022
- 852
- 764
- 33
- Konu Sahibi Peripadisahininkizi
- #1
17 aylık bir oğlum var, her gün sebze yemeğini yaparım, oyunlar, kitaplar, ekran yok. Durmadığında kucağa defalarca almak durumunda kalırım. 2 saat öğle uykusu var o da kesintisiz değil bir kere uyanır sallarım beşiğinde. Bir tek o 2 saat dinleniyorum. Çok yorulmuş oluyorum. Bel, sırt, ayak ağrılarım çok fazla ama bebeğim için ayakta ve enerjik onunla gülerek ilgilenmeye çalışıyorum.
Eşim kıyafetlerini yere atar, evi toplamaz, yediği yemekler de kısıtlı sebze yemez. Hep tavuk tantuni gibi şeyler yapıyordu ve hazır köfte almıştık onu pişiriyor salata yapıyor falan. Ben çok nadir yemek yaptım onu kabul ediyorum ama tek yardımı bu bari onu yapsın diye uğraşmadım.
Bir ara haftada bir evi süpürüyordu her hafta temizlik yapıyordum o zaman da memnun değildin niye yapıyım dedi. (bazı şeyleri eleştiriyordum yediğin tabağı kaldırmıyorsun, kıyafetleri atıyorsun gibisinden. ) Sadece 2 kere tuvaleti yıkadı mutfak tezgahı sildi evliliğimiz boyunca. Adı ben temizlikte yapıyorum hala memnun değilsin oldu.
bir yemek krizi çıktı ben işten yorgun geliyorum yemek hazır değil bi de yemek hazırlıyorum diyor. yemekten sonra uyuklar telefona bakar. Sonra biraz ilgilenir. hava iyiyken ara sıra dışarı çıkarmıştı 1-2 saat . Bunu da babalık görevi olarak görüyorum yardım değil.belli ki bir yandan yardım olarak görüyor. Bir kere bebeğime yemek yedirdi sen yedir bundan sonra nasıl güzel yedi dedim gülerek. oldu onu da ben yapıyım dedi.
En sinir olduğum ben bebeği alır biraz bakar derken İlgilendiği sırada bile bi bakıyorum ki ben yoruluyorum ben oyun oynuyorum orada gitmemesi gereken bir yer varsa ben kucağa alıyorum. ben zorla başka odaya kaçıp gidiyorum artık. Kısa süredd peşimden geliyorlar.
Akşamları beraber dışarı çıkıyoruz her zaman ben giydiriyorum kendisi ben yapamıyorum diyor. Dışarda bizi gezdirdiği ve bebek iyi durduğu için bakmış oluyor halbuki gezerken ben de yoruluyorum eve geçince gezdirdim yoruldum sen bak diyor.
Bu örnekler böyle uzar gider.. ben memnun olmadığım şeyleri söylediğim için hiçbir şeyden mutlu olmayan kadın oluyorum onun gözünde.
Bu arada ben de ücretsiz izindeyim. Çalışan birisiyim normalde.
Eşim kıyafetlerini yere atar, evi toplamaz, yediği yemekler de kısıtlı sebze yemez. Hep tavuk tantuni gibi şeyler yapıyordu ve hazır köfte almıştık onu pişiriyor salata yapıyor falan. Ben çok nadir yemek yaptım onu kabul ediyorum ama tek yardımı bu bari onu yapsın diye uğraşmadım.
Bir ara haftada bir evi süpürüyordu her hafta temizlik yapıyordum o zaman da memnun değildin niye yapıyım dedi. (bazı şeyleri eleştiriyordum yediğin tabağı kaldırmıyorsun, kıyafetleri atıyorsun gibisinden. ) Sadece 2 kere tuvaleti yıkadı mutfak tezgahı sildi evliliğimiz boyunca. Adı ben temizlikte yapıyorum hala memnun değilsin oldu.
bir yemek krizi çıktı ben işten yorgun geliyorum yemek hazır değil bi de yemek hazırlıyorum diyor. yemekten sonra uyuklar telefona bakar. Sonra biraz ilgilenir. hava iyiyken ara sıra dışarı çıkarmıştı 1-2 saat . Bunu da babalık görevi olarak görüyorum yardım değil.belli ki bir yandan yardım olarak görüyor. Bir kere bebeğime yemek yedirdi sen yedir bundan sonra nasıl güzel yedi dedim gülerek. oldu onu da ben yapıyım dedi.
En sinir olduğum ben bebeği alır biraz bakar derken İlgilendiği sırada bile bi bakıyorum ki ben yoruluyorum ben oyun oynuyorum orada gitmemesi gereken bir yer varsa ben kucağa alıyorum. ben zorla başka odaya kaçıp gidiyorum artık. Kısa süredd peşimden geliyorlar.
Akşamları beraber dışarı çıkıyoruz her zaman ben giydiriyorum kendisi ben yapamıyorum diyor. Dışarda bizi gezdirdiği ve bebek iyi durduğu için bakmış oluyor halbuki gezerken ben de yoruluyorum eve geçince gezdirdim yoruldum sen bak diyor.
Bu örnekler böyle uzar gider.. ben memnun olmadığım şeyleri söylediğim için hiçbir şeyden mutlu olmayan kadın oluyorum onun gözünde.
Bu arada ben de ücretsiz izindeyim. Çalışan birisiyim normalde.
Son düzenleme:
bakalım eve gittiğimde beni nasıl sürprizler bekliyor
