Evet siz sordunuz bende kendimi bir kez daha sorguladim, hatalarim vardi ama duzeltmek icin ugrasiyorum ve tekrarlamadim, ailesine biraz fazla cephe tuttum ama oda onun surekli benim aileme karsi tavir sergilemesinden oldu. Onun gelen telefonlarina cok karsitim. Ne bileyim herseyde tuzum burnum olsun istedim ama anliyorumki hataymis. Cogu huyumu degistirdim ama yinede daha kat edecegimiz cok yol var gibime geliyor. Tam duzeldik derken bir bakiyorum yine dedikodu yine kavga yine bastan basla ve yoruldugumu hissediyorum. Sinirli ama cok cabuk gecen bir siniri var. Bir anda korkarim susarim, diger dakka bakarim soruyor ne yersin ne icersin, ne yapalim, nerdesin ne yapiyorsun birsey yokmus gibi. Guya aklinca bana yerimi bildirecek. Kadin olmayi ogretecek ama yapamiyor. Cunku kadin olmak herseye boyu egmek, olur olmaz yerde siktir edilmek degildir. Gecenlerde dolasmaya gittik cok iyidik. Asansør dolu, bebek arabasi esimin elinde. Sikisma asansøre yer yok dedim. Oda inadina girdi, bana gel dedi ben merdivenleri tercih ettim. Herneyse. Merdivenleri ciktim, ya niye dedim dolu olan ve ailesiyle bebegiyle giren insanlarin icin yapisiyorsun, ay bu bir bagirdi. Sen ne diyorsun, siktir ol git, defol eve git gozum seni gormesin felan filan. Neye ugradigimi sasirdim ve etrafdakiler bize bakiyor. Sok oldum, ve sessizce ciktim otobuse bindim eve geldim. Sonra ariyor nerdesin cocugun ceketini al gel demesinmi. Bende beni siktir ettin eve gidiyorum. Vardim bile dedim. Neyse arabayla beni duraktan hemen geldi aldi eve varmadan. Birsey yokmus gibi susuyor ama nesesi yerinde. Ben sinirlendim, ama ustune varmim dedim. Saka maka ceketini tuttum konusalim gitme dedim bir baktim ceketini aldi ceplerini herseyini yirtiyor ama nasil bagiriyor. Inanin bir sok daha yasadim ........
Caresizim ve ne yapacagimi bilmiyorum. Ortada hic birsey yokken. Seni seviyorumda diyor. Eve koymam artik kendiliginden cozulur oda anlar bittigini artik ayriliriz dedim ama yine dondu geldi. Anlamadim anlamiyorumda...........
benim anladığım sizin ayrılacak kadar büyük sorunlarınız yok.
adam seni seviyor ve değer de veriyor. ama sinirlerini kontrol edemiyor sonra da pişman oluyor.
pişman olduğunu gösterme şekli bu. hiçbirşey olmamış gibi davranıyor. sözlü olarak pişmanım afedersin falan diyemezler genellikle. tavırlarıyla gösteriyor seni sevdiğini.
yanlış anlamazsan tavsiyemi yazayım.
ilişkide en önemli şey, başkalarının yanında onu hiçbir şekilde mahçup etmemelisin.
hiç doğru bulmasan da çok zoruna gitse de başkalarının yanında onun dediği gibi olmasına izin ver.
rahatsız olduğunu bir daha böyle birşey yaşamak istemediğini daha sonra başbaşayken söyle. eleştirmeden suçlamadan kızmadan.
senin için sıradan yada normal olan bir söz yada tavır onun için gurur meselesi olabilir.
mesela başkalarının yanında asansöre binme meselesini neden olay yaptın. haklısın ben de olsam binmek istemem kalabalıksa. ama adam binmeyi tercih etmiş hatta binmiş. senin artık ona eşlik etmekten başka yapacak bişeyin yok. insanlar rahatsız oldularsa da olsunlar sizin aranızın bozulmasından daha önemli değil. senin dönüp merdivenlerden çıkman acayip olmuş. çok acayip olmuş hem de.
birincisi kocanı dinlemeyip adam yerine koymamış gibi olmuşsun.(o böyle algılıyor)
ikincisi adamı düşüncesiz durumuna düşürmüşsün. 'bakın ben ne kadar düşünceliyim sizi rahatsız etmek istemiyorum ama kocam anlayışsızdır gördüğünüz gibi' demişsin.
üstüne üstlük kendi asansörle çıkan karısını merdivenlerden çıkaran kaba adam kötü koca durumu oluşmuş bir anda.
sen kendince olması gerekeni yapmışsın haklısın ama evliliğini huzurlu ve sağlıklı yürütmek istiyorsan önceliğin eşin ve ilişkiniz olmalı. bin demiş madem bin gitsin.
olay her ne olursa olsun kocandan il,kinden daha mı önemli diye düşün hangisi ağır basıyorsa ona göre davran. gurur falan da yapma. on dakika sonra unutulacak mevzular için huzurunuz bozulmasın.
bunlar zamanla birikir bidahaki sefere seni almaya gelmeyiverir.
bıktım artık patlamaları sinyal gibi olmalı senin için.