Evet siz sordunuz bende kendimi bir kez daha sorguladim, hatalarim vardi ama duzeltmek icin ugrasiyorum ve tekrarlamadim, ailesine biraz fazla cephe tuttum ama oda onun surekli benim aileme karsi tavir sergilemesinden oldu. Onun gelen telefonlarina cok karsitim. Ne bileyim herseyde tuzum burnum olsun istedim ama anliyorumki hataymis. Cogu huyumu degistirdim ama yinede daha kat edecegimiz cok yol var gibime geliyor. Tam duzeldik derken bir bakiyorum yine dedikodu yine kavga yine bastan basla ve yoruldugumu hissediyorum. Sinirli ama cok cabuk gecen bir siniri var. Bir anda korkarim susarim, diger dakka bakarim soruyor ne yersin ne icersin, ne yapalim, nerdesin ne yapiyorsun birsey yokmus gibi. Guya aklinca bana yerimi bildirecek. Kadin olmayi ogretecek ama yapamiyor. Cunku kadin olmak herseye boyu egmek, olur olmaz yerde siktir edilmek degildir. Gecenlerde dolasmaya gittik cok iyidik. Asansør dolu, bebek arabasi esimin elinde. Sikisma asansøre yer yok dedim. Oda inadina girdi, bana gel dedi ben merdivenleri tercih ettim. Herneyse. Merdivenleri ciktim, ya niye dedim dolu olan ve ailesiyle bebegiyle giren insanlarin icin yapisiyorsun, ay bu bir bagirdi. Sen ne diyorsun, siktir ol git, defol eve git gozum seni gormesin felan filan. Neye ugradigimi sasirdim ve etrafdakiler bize bakiyor. Sok oldum, ve sessizce ciktim otobuse bindim eve geldim. Sonra ariyor nerdesin cocugun ceketini al gel demesinmi. Bende beni siktir ettin eve gidiyorum. Vardim bile dedim. Neyse arabayla beni duraktan hemen geldi aldi eve varmadan. Birsey yokmus gibi susuyor ama nesesi yerinde. Ben sinirlendim, ama ustune varmim dedim. Saka maka ceketini tuttum konusalim gitme dedim bir baktim ceketini aldi ceplerini herseyini yirtiyor ama nasil bagiriyor. Inanin bir sok daha yasadim ........
Caresizim ve ne yapacagimi bilmiyorum. Ortada hic birsey yokken. Seni seviyorumda diyor. Eve koymam artik kendiliginden cozulur oda anlar bittigini artik ayriliriz dedim ama yine dondu geldi. Anlamadim anlamiyorumda...........