- 2 Mart 2015
- 10.362
- 24.788
-
- Konu Sahibi SilentSerenity
- #141
Bu kadar verici olmayın der susarım. Beklentiyi karsıladıkca yenısı peydah oluyor cunku
Ayın 1 inde hesabınıza ne kadar para yolluyorlar ?
Şimdi yanlış anlaşılmak istemem ama ben böyle zengin olsam kendi muhitime bu zenginliğimle gitmem. Bir kot bir tişört giyerim yeter aileme gidiyorum sonuçta sosyetik arkadaşlarımla otele değil , her şeyiniz mi markalı... yani kendinizi bu kadar ortaya sermeniz sonradan başınızı ağrıtmış
Yorumlara çok gülüyorum iyi ki geldim konuya bi ferahladım. Doğduğu ev kaderidir diyorsunuz yani. Konu sahibi varoş muhit için ayrı bir giyinme odası düzenlesin madem. Haklısınız, Valentino ile Bayrampaşaya gidilmez şimdi. Alsın lcw Dan bir eşortman takımı, gitsin mahalleye. Lcw eşortman satıyor, Valentino ise eşofman.
Senin Allah iyiliğini versinOut oğlu in'i it oğlu it okudum beynim yandı bian ben ne okudum diye
Hhahahahahah avokadosunu alan gelsin otursun
Ay pek severim zengin insanArkadaşlar merhaba herkese. Çok öncelerden buralarda az takılmadım. Yeni bir hesapla geri dönme vaktim gelmiş. Çevremde beni anlayan insan yok çok bunaldım. Biraz dertleşmeye ihtiyacım var.
Ben 5 yıllık evliyim ve ikiz kızlarım var. Eğitim fak. mezunuyum ama çalışmıyorum. Eşimle aramız aslında iyi ama problemim şu ki eşimin ve ailesinin durumları çok iyi. Yurtdışı bağlantılı şirketleri var. Ailem ise evlendiğimden beri bu noktada benden beklenti içinde. Benim bindiğim arabayı, yaşadığım evi görünce zannediyorlar ki bunların hepsi benim.
Kaç kere açıkladım. Hatta arabanın ruhsatını gösterdim. Ev, araba, arsa ne varsa hepsi şirketin. Bunların üzerinde etkim yok yani. Bana veriyorlar biniyorum. Biraz giyimim pahalı onlar da zorunluluk girdiğim ortamlar dolayısıyla. Gerisi de eşimin ve ailesinin hediyesi.
Zannediyorlar ki sınırsız bir para harcama özgürlüğüm var. Kız kardeşim daha önce saatimi beğendi mesela çıkardım verdim. Yine küpe, kolye kaç tane böyle değerli eşya verdim beğendiği için.
En büyük abim borçlanmış icra gelmiş dediler, mücevherlerimden sattım verdim. Elimden gelen, elimin altında olan bu. Ben şirkete ortak değilim ki. Yine yeğenlerim geldiklerinde giyinme odasında beğendikleri bir şeyler varsa hediye ediyorum her zaman. Böyle kaç tane ayakkabı, çanta hediye ettim. Ki oldukça pahalı markalar.
Neyse babam eski esnaf ve 2 sene önce battı. Ev, araba her şey icradan satıldı. Yine bana söylediler. Eşime rica ettim, sağ olsun ama naz niyazla alırız icradan dedi. Ama biliyorum ki zarar edecek olsa ona göre büyük zarar olmasa bile eminim almazdı. Aldı benim üzerime evi. Ailem oturmaya devam etti orda.
Bu seferde geri kalan borçlar için sürekli beni sıkıştırmaya başladılar. En son babamla abim saçma sapan bir yeni iş kurma hayaline kapılmışlar, ben sermaye verecekmişim yada eşimden isteyecekmişim sonra faiziyle ödeyeceklermiş. Ağızları milyonlardan açılıyor, şaşırıp kalıyorum. Altı üstü beyaz eşyacıydı sonuçta babam.
Hayatım üst düzey görünse de benim elime geçen para belli. Bakın her ayın 1'nde hesabıma otomatik talimatla para gönderirler. İstersem 1 günde harcarım param biter, istersem 1 ay kullanırım. Aramızda başka hiç para muhabbeti geçmez eşimle. Elden para alışverişi de olmaz yani.
Aileme sınırsız para harcama yapamadığımı anlatamamamın bir sebebi de eşimin ayda yılda bir ailemi görünce aşırı derecede ağzımın içine düşmesi. (Kendisi böyle şovlara bayılır.) Böyle olunca zannediyorlar ki istediğimi yaptırabiliyorum adama ama ben istemiyorum onların iş kurmasını, borç ödemesini. Hatta kardeşim demiş ki ben onların iyi durumda olmasını istemiyormuşum, tepeden bakmak hoşuma gidiyormuş. Benim değil eşimin zengin olduğunu anlatamadım gitti...
Ayrıca eşim bunu kendi ailesine de yapıyor. Mesela en basiti kuzeniyle görüşmek istemedi ya hemen Silent istemiyor diye beni öne atıyor. Onun ailesinde de herkesle aram bozuk bu nedenle. Bunu öyle ustaca yapıyor ki öyle olmadığını anlatmama fırsat bile kalmıyor bana. Zamanlaması mükemmel. Sanki aile ilişkilerinde eşimi benim yönettiğimi (bu mümkün değil zaten öyle bir adam değil) ve gerçekten kendilerini benim istemediğimi düşünüyor. Yapayalnız kaldım... Çok bunaldım. Biraz dertleşmek istedim sizlerle...
Ay çok güldüm ilahiVar böyle aileler ama hiçbirseyim yok derken verdiğiniz ayrıntılar bana çok samimiyetsiz geldi açıkçası
Fakir bünyeme mücevher muhabbeti fazla geldiyse demek.
Sen yine iyisin, mücevher diye okuyabilmişsin .Ben, mücver diye okudumAyrica "mücevher" kelimesini en son Firdevs Yöreoglu kullaniyordu, ondan sonra hic duymadimdi
Valla ben tek yasıyorum aksama kadar bazen aksamlari bile evde degilim gelen fatura yaklasik 100 liraAçılın ben fakirim. Sevgili konu sahibi, aileniz net yiyici. Benim annem de yiyicidir o yüzden fakir bir koca buldum kendime böyle dertlerim olmasın diye. Şimdi başka dertlerim var ama olsun.
Hem yiyici ailemle aram hiç bozulmasın, hem kocama minnet etmeyeyimle olmaz o iş. Ailenize gayet net şekilde durumu izah edip bir daha böyle taleplerde bulunmamalarını, illa bulunacaklarsa malın asıl sahibinden direkt istemelerini söyleyin. Kocanız mecbur kalınca gereken cevabı verecektir zaten. En fazla biraz küser normale dönerler.
Kocanız da en az aileniz kadar itici. Kendi yapmak istemediği eylemlerin sebebi olarak sizi gösteriyor ve insanlarla aranızın bozulmasına sebep oluyor. Tam iblislik alameti. Bir taraf iblis, öteki taraf yiyici. Ben olsam komple hepsiyle aramı bozarım. Hesabıma yatan parayı daha normal insanlarla yer, keyfime bakarım.
Tabi empati yapmak zor Benim için. Elektrik faturası 150 TL gelmiş şoku atlatamadım henüz ahajsjsjs. Empati yapabildiğim noktada yardımcı olmaya çalıştım nacizane. 150 TL, inanılır gibi değil.
Size cevap vermek istedim her nesil bir öncekinin önünde olur demişsiniz ama onlar benim annem babam değil dolayısıyla benden önceki nesil eşimin ailesi değil, sonuçta ben kendi anneme ve babama göre öndeyim; benim annem ve babam üni. mezunu bile değil.
Bir diğer nokta neden çalışmıyorum? Bu kişisel bir tercih bu gereksinim duymuyorum, herkesin mutluluğu farklıdır. Ben bu şekilde mutluyum.
Eşimle de liseden beri sevgili değilim. O lisedeyken de benim peşimdeydi ama ben aradaki maddi-kültürel farkı düşünerek, istesem de yüz vermedim. İlişkimiz liseden sonra peşimi bırakmadığında; ben onun gerçekten bana değer verdiğine emin olduğumda başladı...Bende kendi imkanlarımla ancak eğitim fakültesinde okuyabildim sonuçta dediğiniz gibi lisede sevgili bile olsaydım oğullarının sevgilisini de para verip okutmazlardı sanırım. İyi akşamlar.
Valla ben tek yasıyorum aksama kadar bazen aksamlari bile evde degilim gelen fatura yaklasik 100 lirasuçlu olarak gözüme salonda falan olan çok ampullu avizeleri kestirdim sanirim onlar yüzünden
(neden aldin demeyin kendinden esyali ev )
Velhasil 4 kisilik aile falansaniz 150 cok insafli bi rakam
Ay bu yorumun yeri burasi mi ya, dayanamadim napim
Arkadaş kayınvalidenizinde eğitim fakültesinde olduğunu söylediğiniz için yazmıştı o yorumu.Kayınvalidenizin zamanında eğitim fakültesinde okumakla sizin zamanınızda okumak arasında imkanlar açısından çok çok fark var.Ayrıca servet kayınpederinize aitse muhtemelen kayınvalidenizde o servet kazanılırken katkıda bulundu, çalışmasada servet oluştuğu dönem eşiyle idi yani.Çalışıp çalışmamak tabiki kişisel tercih, ihtiyacınızın olmadığını düşünüp çalışmazsınız.Ama kendinizi kayınvalidenizle bir tutmanız saçma olmuş.Eğitim fakültesini kimse küçümsemedi bu arada, sadece gerçekten bahsettiğiniz maddi imkanlara sahip ailelerin çocukları okumaz.Garanti işim olsun diyen belli bir kesimden gelen kişilerin tercihidir.Eşiniz üniversite okudumu?okuduysa ne okudu?son cümlelerinizde çok saçma olmuş ayrıcaSize cevap vermek istedim her nesil bir öncekinin önünde olur demişsiniz ama onlar benim annem babam değil dolayısıyla benden önceki nesil eşimin ailesi değil, sonuçta ben kendi anneme ve babama göre öndeyim; benim annem ve babam üni. mezunu bile değil.
Bir diğer nokta neden çalışmıyorum? Bu kişisel bir tercih bu gereksinim duymuyorum, herkesin mutluluğu farklıdır. Ben bu şekilde mutluyum.
Eşimle de liseden beri sevgili değilim. O lisedeyken de benim peşimdeydi ama ben aradaki maddi-kültürel farkı düşünerek, istesem de yüz vermedim. İlişkimiz liseden sonra peşimi bırakmadığında; ben onun gerçekten bana değer verdiğine emin olduğumda başladı...Bende kendi imkanlarımla ancak eğitim fakültesinde okuyabildim sonuçta dediğiniz gibi lisede sevgili bile olsaydım oğullarının sevgilisini de para verip okutmazlardı sanırım. İyi akşamlar.