Eşim ve özgürlük anlayışı

1 Gün ayrı planımız var ama 7de maçı bitince beni alıyor, sonra yine beraberiz. 1 saat ayrı plan yapıyoruz tek araba olduğu için. Diğer günlerin tamamında birlikteyiz. Benim çevremde herkes eşli görüşüyor, aramıyoruz öyle ayrı çıkalım durumunu. Düğüne tek göndermedi diye de laf etmişler, benim eşim asla tek gitmek istemezdi yani sen gelmiceksen ne işim var derdi. Evde eşiyle olmak varken düğün de bana saçma mesela, herkese normal gelmiş.
İnsan sosyal bir varlık ya hani, bazen mecburen davetlere katılmak zorunda olabiliyoruz. Düğün dernek seven insanlar değiliz, benim iş arkadaşımın düğününe neden eşim istemeye istemeye gelsin, onun dıdısının dıdısının düğününe neden ben istemeye istemeye katılayım? Eşim olmadan asla tavrı daha tuhaf bence böyle durumlarda.
 
Kurduğunuz cümle beni özetledi bakin dediniz ki eşim vakit geçirmekten en çok hoşlandığım kişi benim asıl görmek istediğim işte bu anlıyor musunuz haklısınız


Eşinizin arkadaşlarıyla vakit geçirmek istemesi sizinle vakit geçirmekten hoşlanmadığı ya da daha az keyif aldığı anlamına gelmez ki. Ne alakası var?

Eşimle neredeyse 10 senedir birlikteyiz. Hala sabahlara kadar sohbet ederiz, konuşacaklarımız asla bitmez, birlikte vakit geçirmekten keyif alırız.
Arkadaşlarımızla takıldığımızda aldığımız keyif daha az ya da daha çok değil ki. Sadece daha farklı.
İkisinin yeri ayrı. İkisi de ihtiyaç. Ölene kadar sadece birbirimizle sosyalleşemeyiz.

Gereksiz bir kıyasa girip kendinizi üzüyorsunuz ve eşinizi de boğuyorsunuz belli ki.
Bu şekilde devam ederseniz asıl o zaman sizinle geçirdiği zamanlar eziyete dönüşür.
 
Kurduğunuz cümle beni özetledi bakin dediniz ki eşim vakit geçirmekten en çok hoşlandığım kişi benim asıl görmek istediğim işte bu anlıyor musunuz haklısınız
Biz de eşlerimizle vakit geçirmekten hoşlanmıyor değiliz. Hatta çok eğleniyoruz birlikte. Ama bu demek değil ki bütün zamanımızı birbirimize ayıracağız, sadece birbirimizle mutlu olacağız. Aksine ben dışarda zaman geçirip eve geldiğim zaman daha keyifli oluyor, eşimle konuşacak, anlatacak daha çok şey buluyorum. İnsan her anını birlikte geçirirse konuşacak bişey bile bulamaz bir süre sonra.
 
Biz de eşlerimizle vakit geçirmekten hoşlanmıyor değiliz. Hatta çok eğleniyoruz birlikte. Ama bu demek değil ki bütün zamanımızı birbirimize ayıracağız, sadece birbirimizle mutlu olacağız. Aksine ben dışarda zaman geçirip eve geldiğim zaman daha keyifli oluyor, eşimle konuşacak, anlatacak daha çok şey buluyorum. İnsan her anını birlikte geçirirse konuşacak bişey bile bulamaz bir süre sonra.
Bak bu kesinlikle doğru.
Mesela yazları biz üç ay dip dibe oluyoruz eşimle. Her gün her saat. Yazın konuşacak konumuz olmuyor yani gündemden başka. Ama dışarı çıkınca anlatacak bir şeylerin de oluyor.
Belki yeni evli çiftlerin böyle bir beklentisi olabilir ama 5+ yılı geçmiş evlilikte ben ördek ailesi gibi ayrı gezmeyen çiftleri çok garipsiyorum açıkçası.
 
Bak bu kesinlikle doğru.
Mesela yazları biz üç ay dip dibe oluyoruz eşimle. Her gün her saat. Yazın konuşacak konumuz olmuyor yani gündemden başka. Ama dışarı çıkınca anlatacak bir şeylerin de oluyor.
Belki yeni evli çiftlerin böyle bir beklentisi olabilir ama 5+ yılı geçmiş evlilikte ben ördek ailesi gibi ayrı gezmeyen çiftleri çok garipsiyorum açıkçası.
Yeni evliyken de arkadaşlarını özler insan yav. İki saat ayrı kalınca evliliğimiz düşmez, bu kadar korkmaya gerek yok 😂
 
Eşiniz sağlıklı olanı istiyor ve yapıyor, doğru olan eşinizin yaptığı, tabii ki çocuğa ve size de zaman ayırıyorsa. İlişkide içiçe geçmek diye bir tabir var psikolojide bu sağlıksız ve ilişkiyi zedeleyen bir şey her şeyi birlikte yapmanız birlikte gezmeniz özel alanınızın olmaması çok sıkıntılı.
 
Ee, bu yazdıklarında gayette kendisine ayrı, bireysel zaman ayıran evli bir çift var. Bir gün ayrı plan, biriniz sporda diğeri plateste, bu yine ayrı zaman oluyor. Haftasonunun birinde yine toplu şekilde arkadaşlarla görüşüyorsunuz.

Konuyu açan kişide bunların hiçbiri yok.
Evet doğru ben de aynı şeyi söyleyecektim beklediğim değil farklı bir açıklama oldu
 
Her evlilikte iki tarafın da özel alanı olması gerektiğini düşünüyorum. Eşiniz mesela özgür alandan tam olarak ne kastediyor? Size hiç destek olmuyor,bebek ev iş vs konularda ve buna rağmen bir de haftanın 5 günü her akşama bireysel plan yapmaksa misal, ben de fazla bulurum. Ama mesela haftada bir iki gün halısaha,arkadaşlarıyla mangal,belki oynuyorsa okey falan ya da yapıyorsa spor.. Adamı salın lütfen. Ve kendi iyiliğiniz için siz de kendinize bireysel bir alan açın ve sevdiğiniz şeyleri belki tek başınıza belki arkadaşlarınızla yapın.
Çift terapisi almak çoğu çift için artı katar ilişkiye diye düşünüyorum elbette ama eşinizi bilmem ama sizin bireysel terapiye daha çok ihtiyacınız var gibi. Çünkü aranızda sevgi,saygı,sorumluluk bilinci yüksekse ben evcimen bi insanım o da evde dursun düşünceniz tamamen bencillik ve bu da evliliğinize zarar verir. O yüzden terapiyi düşünün bence
 
Konu sahibi bir de şöyle bir şey var zamanla adamın size saygısı da kalmayacak. Eşinden, evinden başka bir hayatı olmayan zavallı, yalnız bir kadına dönüşeceksiniz çünkü. Hayır, çalışıyor olmak da bu imajı düzeltmeyecek eşinizin gözünde.
Bu konuda haklısınız. Kendimi eve ve eşe çok adıyorum kuaföre gitmek istiyorum mesela istesem cumartesi giderim ama her cumartesi aman kalsın diyorum
 
Yeni evliyken de arkadaşlarını özler insan yav. İki saat ayrı kalınca evliliğimiz düşmez, bu kadar korkmaya gerek yok 😂
Hadi yeni evli gazıyla bir süre olabilir bence yine ama uzun vadede çok yorucu ve sıkıcı olacağı bir gerçek.
Bir de dediğim gibi annemin arkadaşlarından görüyorum. Evlendikten sonra uzak duranlar eşlerinden ayrılınca yada ölüm olunca tekrar dönmek istiyorlar ama aynı samimiyet olmuyor arada bir soğukluk oluyor. Geride kalan daha yalnız oluyor.
İnsanın tek bir kişiye odaklı kalması çok sıkıntı.
Bu çocuk için de geçerli konu sahibi. Çocuğum en yakın arkadaşım o bana yeter eşim bana yeter deme. Çocuğun da büyüyecek kendi sosyal hayatı olacak. Belki başka ülkede başka şehirde kuracak hayatını.
 
Peki siz hiç kendiniz olmaya ihtiyaç duymuyor musunuz.ben duyuyorum şahsen.haftada bir gün birkaç saat ne anne ne eş ne gelin ne çalışan olmak istiyorum.sadece kendim olma ihtiyaci duyuyorum.cunku bu kimliklerin her birinin getirdiği farklı sorumluluklar var.bunlarin hiçbiri olmadan sadece wisne olarak birkaç saat geçirmek çocuğumdan kocamdan bunaldigim anlamına gelmiyor.bence bu noktada en çok kendinizi düşünmelisiniz şu an.eger şimdi bu bağımlı kişilik yapınızı değiştirmek için cabalamazsaniz yarın çok daha fazla bela açacak başınıza.insanda ne eksik yada ne fazlaysa hayat burnunu surte surte dengeliyor bunu.mesela kibirli iseniz, bununla ilgili sinaniyorsunuz hayatta.sizde yanlizlikla sinanmadan bunun üzerine çalışmalısınız bence.cunku yarın oburgun cocuguda etkileyecek bu durum.hayatta hepimizin artı eksi yönleri var.bunu farkedip dönüştürebilmek önemli.
Cok haklısınız
 
İnsan sosyal bir varlık ya hani, bazen mecburen davetlere katılmak zorunda olabiliyoruz. Düğün dernek seven insanlar değiliz, benim iş arkadaşımın düğününe neden eşim istemeye istemeye gelsin, onun dıdısının dıdısının düğününe neden ben istemeye istemeye katılayım? Eşim olmadan asla tavrı daha tuhaf bence böyle durumlarda.
Şunu söylemek istedim bulunduğumuz, şehirde gelen davetler yalnızca eşimin çevresinden oluyor ben oralara tek gidince kimseyi tanımıyorum genelde onlar beni tanıyor konuşmaya çalışıyorlar ama ilk sordukları soru eşin nerde oluyor ya da dönüşte illa seni biz bırakalım diyorlar rahatsız oluyorum. Ben otomatik kullanabiliyorum suan arabami Manuel bu yüzden ben genelde yürüyerek giderim ya da taksi ile
 
Evet bunu belirtmeyi unutmuşum. Biz zaten yıllarca uzaktan ilişki yaşadık bu süreçte kısıtlama gibi bir davranışım olmadi kendisi işten zaman buldukça çıkar hali sahaya gider ya da arkadaşları ile bir yere otururdu . Evlendikten sonra ise daha ilk haftadan çıkmak istedi yani sadece pazar günümüz varken o pazar günlerini de arkadaş veya hali saha ile değerlendirmek istedi. Ben de tepki gösterdim sonra bebeğimiz erken doğdu ve 6 ay kadar ikimizde evde karantina uygulamak zorunda kaldik çünkü kış mevsimi ve bebeğimiz erken doğup küvezde kaldığı için enfeksiyon kapmaması için dışarıya çıkmadık doktor bu şekilde istedi bahar geldikten sonra ise beraber çok dışarı çıktık tatil beldesinde oturuyoruz zaten her haftasonu denize gittik ama bunları hep beraber yaptık kendisi tek başına hiç gidemedi ben onu hep yanımda görmek istedim ama o artık bunaldığını söylüyor
Haklı.
 
Şunu söylemek istedim bulunduğumuz, şehirde gelen davetler yalnızca eşimin çevresinden oluyor ben oralara tek gidince kimseyi tanımıyorum genelde onlar beni tanıyor konuşmaya çalışıyorlar ama ilk sordukları soru eşin nerde oluyor ya da dönüşte illa seni biz bırakalım diyorlar rahatsız oluyorum. Ben otomatik kullanabiliyorum suan arabami Manuel bu yüzden ben genelde yürüyerek giderim ya da taksi ile
Tamam buna anlayış gösterilebilir. Yalnız gitmek istemiyorsanız gitmezsiniz öyle bir durumda. Hak veririm size. Ama tersi, ben gitmek istemiyorum sen de gitme olayı çok yanlış.
 
Şunu söylemek istedim bulunduğumuz, şehirde gelen davetler yalnızca eşimin çevresinden oluyor ben oralara tek gidince kimseyi tanımıyorum genelde onlar beni tanıyor konuşmaya çalışıyorlar ama ilk sordukları soru eşin nerde oluyor ya da dönüşte illa seni biz bırakalım diyorlar rahatsız oluyorum. Ben otomatik kullanabiliyorum suan arabami Manuel bu yüzden ben genelde yürüyerek giderim ya da taksi ile
Ama bir konuda 2 senede sadece 2 kere evime misafir geldi demişsiniz. Bu da çok abartılı değil mi? Siz baya baya yalnız kalalım insan olmasın başka diyorsunuz.
herkesin kolay adapte olacağı bir şey değil bu.
Üstelik siz arkadaşlık ilişkisi kurmazsan çocuğunuz büyüdüğünde nasıl kuracak bunu? Aileleri de gözlemliyorlar rol model alıyorlar biliyorsunuz.
 
Adam haklı. Kocanız olmadan kızkıza gezmek istemez misiniz ya da onsuz aşk filmleri açıp salya sümük ağlamak? Çocuklu hayat herkesi darlar siz hiç darlanmıyo musunuz?
 
Allah - tanrı- Ademin yanına arkadaş isteseydi Havvayı yaratmazdı. Demişler doğru demişler. Arkadaşlarını seviyorsa evlenmeyeydi😁
 
Ama bir konuda 2 senede sadece 2 kere evime misafir geldi demişsiniz. Bu da çok abartılı değil mi? Siz baya baya yalnız kalalım insan olmasın başka diyorsunuz.
herkesin kolay adapte olacağı bir şey değil bu.
Üstelik siz arkadaşlık ilişkisi kurmazsan çocuğunuz büyüdüğünde nasıl kuracak bunu? Aileleri de gözlemliyorlar rol model alıyorlar biliyorsunuz.
Ben misafir almayı pek sevmiyorum eşim de pek sevmiyor o konuda fikirlerimiz ortak yani ev işleri ikram hazırlama vs bana zor geliyor gerçekten bir de ertesi gün erken uyanmak gerekirse daha da zor
 
X