Eşim ve ailesi

Ben düğün için kolye istemiştim. Bir diğer küçük eltime almamışlar. Sen de aynı gelinsin senin farkın ne ki alalım?
Siz saygısızlık örneği olarak bunu yaşıyorsanız, buluttan nem kapıyorsunuz demektir. Birde üstüne eşinizi sürekli onu dediler, bunu dediler diye darlarsaniz mutlu ola ihtimaliniz yok.
Buraya küfür yazmam uygun olacağını düşünmüyorum. İlk defa buradayım. Nasıl yazabilirim?
Size küfür mü ettiler? Konuya şüphe, saygısızlık yazdınız ama sonrası hakaret, küfür diye artarak devam ediyor. Biraz daha devam edersek şiddet falan da yazacaksınız.
 
Size eltinizi kötüleyen insanlar zaten dedikoducudur muhtemelen. İççlerinden gelip kolye alsalardı iyiydi ama kolye alın diye niye dile getirdiniz ki? Ağızlarından bal damlayacak insanlar değiller demek ki belli.
Düğün için istedim, onlarda büyük bir şey zannetmiş. Halbuki günlük takabileceğim bir şey istemiştim. Özellikle dile getirmedim. Eşim sordu.
 
Olabilir, Bana eltimi kötüleyip sonrasında böyle bir şey denmesi garip. Hikaye uzun net ve kısa cevaplar vermeye çalışıyorum. Ki keza eltimde seni bana kötülediler demişti.

Eltiyi kötülemeleri sana kolye almaları saçmalığını desteklemez, her geline aynı takı alınır ki adaletsizlik olmasın.
 
Eşim zamanında bir borç yapmış ve benden altınları isteyerek kapatmak istediğini söyledi. Ben de verdim, verdikten sonra başka bir yere yatırıp daha borç edindi. Ailesinden para istedi. Ben de bilmiyordum, Oğlumun borcu var borcu var diyip ağlayıp yakınmaya başlayınca anladım. Her defa geldiğinde borç var borç var.
Ooooo sizin koca tirt, altınları hiç etmiş,ama sizinle sidik yaristirma derdinde .Ailesini boşverin bu adam çok başınızı agritir.Cocugu uzun süre düşünmeyin hatta rafa kaldırın,ailesinden önce kocaya odaklanın sıkıntı orda .....
 
Merhaba, öncelikle burada yeniyim, dünden beri gezinirken karşıma çıktı ve yazmak istedim.

Ben henüz 25 yaşındayım ve 1 yıl kadar evliyim. Evlendiğimizden bu yana dış etkenler bizi paramparça etti, Eşimin borçlarını sürekli olarak yüzüme vurdular, dedikodu çıkardılar. Oralı olmamış gibi olsam da aklımda hep ailesine karşı bir şüpheli yaklaştım. Ardından eşiminde bana dışarıdaki olayları yansıtmasıyla ve bunun ilgisizliğe dönmesiyle beraber artık yorulduğumu ve ileride bizimle alakalı bir gelecek göremediğimi söyleyerek ayrılmak istedim. Çünkü benim hayat yaşantım bu değil, ilerleyen dönemlerde çocuk olduğunda ortadaki kasvetli ve dedikoducu havayı şimdiden seziyorum ki eşimde bunu söylüyor. Ailemle bir kavga edeceksin ama hayırlısı bakalım gibi. 1 ay kadar evden ayrıldım ve Ailem barıştırmak üzere araya girdi. Bu süre zaarfında karşı taraf ne aradı ne de sordu. Muhtemelen Eşimden alıyorlardı haberleri. O sıra da bir kırgınlık içimde oldu ama, eve dönerken ailenle görüşemeyeceğimi (çok elzem bir durum olur, elbette ama harici istemiyorum) belirttim. Tamam dedi, tamam dedi ama. Olay artık çocuk oyuncağına döndü. Kısasa Kısas yapıyor. Yani ben ailesiyle görüşmüyorum oda görüşmek istemiyor. Dedim neden ki geçerli bir sebebin var dinleyelim. Artık herkes yerini bilsin diyip konuyu geçiştiriyor. Ben de artık ailem senin hakkında dedikodu yaptı da ondan mı bu tavır anlamadım dedim, Sen görüşmüyorsun ben seninkilerle neden görüşeyim diyor. Yani artık durum beni iyice sıktı ve soğuttu. Bu arada detaylı anlatmadım lakin dedikodu olayı çok hat safhada. Göz ardı edemeyeceğim bir konumda ve ben artık bu durumla birlikteliğimizi devam ettirmek istemiyorum ama cesarette edemiyorum. Kurduğumuz düzen herşey, elimin tersiyle itecekmişim gibi geliyor. Bu konuyu bir çok kez defa eşimle konuştum bu arada. Bu sıkıntım ve bıkkınlığım bu yüzden birazda. Muhatap arayamıyorum ve Ailesiyle de beni ortada bırakıyor, konuya dahil olmuyor vb. ben nasıl bir kez daha oturup ayrılık konuşması yapabilirim? bu konuda fikirlerinizi merak ediyorum.

Yaşadıkların yaşayacaklarının teminatı. Parmak kangren olmuşsa kolu tehlikeye atmadan kes gitsin.
 
Affedersiniz bir *r*spuluk yapmadığım kaldı yani. İç çamaşırımdan varana kadar her şeyde bir kulp buldular.
İç çamaşırınızin neyine laf ettiler? Düğün alışverişi adı altında insanlara çamaşır aldırirken sorun yok ama çok hassas olanlar donunu da kimseye aldırmasın.
Ben sizin olayları farklı algılayıp, anlattığınız düşünüyorum.
 
Siz saygısızlık örneği olarak bunu yaşıyorsanız, buluttan nem kapıyorsunuz demektir. Birde üstüne eşinizi sürekli onu dediler, bunu dediler diye darlarsaniz mutlu ola ihtimaliniz yok.

Size küfür mü ettiler? Konuya şüphe, saygısızlık yazdınız ama sonrası hakaret, küfür diye artarak devam ediyor. Biraz daha devam edersek şiddet falan da yazacaksınız.
Tüm yaşananları 10dk içerisinde dökmem mümkün mü? Hakaret ettiklerini zaten yazmıştım.
 
Merhaba, öncelikle burada yeniyim, dünden beri gezinirken karşıma çıktı ve yazmak istedim.

Ben henüz 25 yaşındayım ve 1 yıl kadar evliyim. Evlendiğimizden bu yana dış etkenler bizi paramparça etti, Eşimin borçlarını sürekli olarak yüzüme vurdular, dedikodu çıkardılar. Oralı olmamış gibi olsam da aklımda hep ailesine karşı bir şüpheli yaklaştım. Ardından eşiminde bana dışarıdaki olayları yansıtmasıyla ve bunun ilgisizliğe dönmesiyle beraber artık yorulduğumu ve ileride bizimle alakalı bir gelecek göremediğimi söyleyerek ayrılmak istedim. Çünkü benim hayat yaşantım bu değil, ilerleyen dönemlerde çocuk olduğunda ortadaki kasvetli ve dedikoducu havayı şimdiden seziyorum ki eşimde bunu söylüyor. Ailemle bir kavga edeceksin ama hayırlısı bakalım gibi. 1 ay kadar evden ayrıldım ve Ailem barıştırmak üzere araya girdi. Bu süre zaarfında karşı taraf ne aradı ne de sordu. Muhtemelen Eşimden alıyorlardı haberleri. O sıra da bir kırgınlık içimde oldu ama, eve dönerken ailenle görüşemeyeceğimi (çok elzem bir durum olur, elbette ama harici istemiyorum) belirttim. Tamam dedi, tamam dedi ama. Olay artık çocuk oyuncağına döndü. Kısasa Kısas yapıyor. Yani ben ailesiyle görüşmüyorum oda görüşmek istemiyor. Dedim neden ki geçerli bir sebebin var dinleyelim. Artık herkes yerini bilsin diyip konuyu geçiştiriyor. Ben de artık ailem senin hakkında dedikodu yaptı da ondan mı bu tavır anlamadım dedim, Sen görüşmüyorsun ben seninkilerle neden görüşeyim diyor. Yani artık durum beni iyice sıktı ve soğuttu. Bu arada detaylı anlatmadım lakin dedikodu olayı çok hat safhada. Göz ardı edemeyeceğim bir konumda ve ben artık bu durumla birlikteliğimizi devam ettirmek istemiyorum ama cesarette edemiyorum. Kurduğumuz düzen herşey, elimin tersiyle itecekmişim gibi geliyor. Bu konuyu bir çok kez defa eşimle konuştum bu arada. Bu sıkıntım ve bıkkınlığım bu yüzden birazda. Muhatap arayamıyorum ve Ailesiyle de beni ortada bırakıyor, konuya dahil olmuyor vb. ben nasıl bir kez daha oturup ayrılık konuşması yapabilirim? bu konuda fikirlerinizi merak ediyorum.
Ben de tam bu yüzden boşandım eşimin ailesi ile benim aramda köprü kuramayışından onlara en ufak bir şey diyememesinden ve dedikodularımı yapmaları yüzünden boşanmak çok zor bir süreç benim için öyle oldu ama bu yapilanları da kaldıramadım. Eşiniz arkanızda duruyorsa biraz da olsa belki onu yönlendirirsiniz bırakın o da sizin ailenizle gorusmesin siz rahat edin de. Ama hep onlar haklı diyorsa eş kişisi bu de çekilecek gibi değil..
 
Kadın kendi istemediyse sorun ben miyim? isteyen nasıl istiyor pardon?
Sen istemekte özgürsün istedin de zaten yok dediler haklı olarak çünkü adaletsizlik olurdu. Bu cevap eşinin ailesini kötü yapmaz, evlilik yıldönümünde aldıracaksın kolyeyi.

Eltinle alakası yok durumun, kötülemeleriyle de alakası yok.
 
Kadın kendi istemediyse sorun ben miyim? isteyen nasıl istiyor pardon?
Sizde istemiş ama cevabınızı almışsınız... Her durumda istemek işe yaramıyor gördüğünüz gibi. Konuyu açıp sonrasında duymamazlıktan gelen eşinizde normal değil. Ailesinin bu cevabı vereceğine bildiğine eminim eşinizin. Madem bu kadar kafasına takmış anasına sorduracagina sizi kuyumcuya götürüp istediğinizi alaymis.
 
X