- 4 Şubat 2021
- 43
- 11
- Konu Sahibi Karbeyaz08
- #1
Merhabalar,
Iki buçuk yıllık evliyim ve bir bebeğim var. Eşimle severek evlendik. Nişanlıyken aslında eşimin ailesinde bir takım tuhaflıklar fark etmiştim ama eşimin bana karsi hicbir kötü tutumu olmadığı için ve sonuçta ayrı yaşayacağımız için en çok da eşime kiyamadığım için ayrılmadım. Ama evlenince sorunlar başladı. Annesi sürekli bize karışıyordu. Eşimle ikimiz de kpss ye hazırlanıyordum , evlenince evden hiç çıkmayıp ders çalıştık. Sonra eşim atandı. Doğuya yerleştik. Ben hâlâ sınava hazırlanıyordum, yazları tatil olduğu için memlekete gididyoruz ve kpss de yazın olduğu için ben yine sınava hazırlanıyorum. Kayinvalidem sürekli benim dedikodumu yapan oğluyla sevgimizi kıskanan bir insan, yani oğlu beni dövse sovse belki kıskanmayacak ama bizim birbirimize duskunlugumuz onu çok rahatsız eder, sürekli bana laf sokar dedikodumu yapar, sınavı kazanmaz inşallah, evde yemeği kim yapacak... gibisinden konuşur ben de bunlara gelemem ve hep eşimin başına geçerim. Sonra da kavga. Esim hiç annesine laf ettirmez hep beni haksız bulur evlenmeden önce böyle olduğunu bilseydim vazgeçerdim ama beni cok yanılttı çok hayal kırıklığına uğradım. Kayinvalidem beni bütün aileye düşman etti yavaş yavaş, kimle iyi anlaşıyorsam aramı bozdu. Nedeni benim sınava hazırlanıyor olmam diye düşünüyorum. Çünkü sürekli onun yanına gitmiyorum,onunla gezmiyorum, dedikodu yapmıyorum diye... başka da bir neden bulamadim.ilk önce kayınpederimi soğuttu benden. O da sürekli sınavımı sorup duruyor. Babama kazanmasına gerek yok oğlumun maaşı ikisine yeter diyor. Daha ben kazanmadan millette bir telaş yaşanıyor, bize geldiklerinde kitap görseler tuhaf bakılıyor. Esim kazandı ve biz doğuya yerleştik çok sukur uzaklastik. Ama her yaz sürekli bizi rahatsız edip karışıyorlar. Bu sene malesef eşimin küçük kardeşini kaybettik. Pandemi sebebiyle de okullar açılmayınca 6 ay memlekette kaldık. 6 aylık hamileydim kardeşi vefat ettiğinde ve çok zor günler geçirdik. Bu süreçte 1 ay boyunca kv gidip geliyorduk evimiz iki sokak ötedeydi. Sabah gidip gece dönerdik. Sonra benim doğumum yaklaştıkça ben bazen gitmemeye başladım. Bazen de gün içinde kendi evime gidip dinlenirdim . Burda eve gdip dinleniyorum diye laf ediliyor. Cenaze zamanı kv beni bütün gelen gidene rezil etti öncesinde, hep oturuyorsun diye milletin içinde bağırdı durdu.. Ben şok.. orda iş yapacak bir sürü kişi varken her şeyi benden bekledi ki hamileliğim sorunlu, kanamalı geçiyordu. Oğlunun acısıyla bile benle uğraşmaya devam etti. Cok sasirdim. Herkesin içinde hele bağırmaları beni çok soğuttu. Zaten ev cenaze evi gibi değildi. herkes yarın ne yiyeceğini konuşuyordu, yok sarma yapalim, yok börek şaşkınlık içindeydim. O surecte yasamadigim sey kalmadi. Arabamizi esimin abisigil surekli alip gezmeye gidiyorlardi (onlar da pandemiden dolayi islerinin oldugu yerlere dönemediler. ) ben minibuslerle hastaneye gidiyordum kanamam olurdu arabamiz hic bizde kalmadi, bir buyuk abisi bir kucuk abisi surekli benim hamile oldugumu, bize lazim oldugunu bildikleri halde alıp Bodrum'a Marmaris'e gezmeye giderlerdi. Sonra benim kanamam oldu yine minibüs, taksi... Birgün eşim lazim oluyor, doğum yaklaştı diye arabayı istedi, kıyamet koptu,yok küfürler bilmem neler, karı ağızlı demeler eşimle bana neler dedi büyük abisi ,arabamızı istedik diye, iste bundan sonra iş çığrından çıktı. Eşim bana karsi çok değişti her şeyde bana yardım ederdi, ben ders çalışıyorum diye bana evde yemek bile yaptırmazdı. Bu olaydan sonra doğum yaptım sezeryanli olarak, dikişlerim iyileşmedigi halde bebek bir yandan halsiLik bir yandan, bu durumlarda bile hiç yardım etmez oldu ve aşırı sinirliydi bana karsi. Dogumdan sonra Ailemin evinde kalmak istemistim ama babam ayıp olur diye izin vermedi kendi evimizde kaldik. Doğum sorasında yalnizdim, esim de hic yardim etmedigi gibi surekli kavga cikardi.kucuk bebegimiz varken ustume yurudu. Kayinvalidemin 2 senedir yapamadigini abisi 2 dk yaptı, eşimi soğuttu benden, hamilelik sürecim çok sıkıntılı geçti sonrası çok sıkıntılı geçti. Bir gün eşim lambayı kapat dedim diye olay çıkardı, bana kafanı koparırım dedi kavga çıkartası varmış resmen ben bu olaydan sonra çok soğudum 1 aylık bebeğim var ustelik toparlayamadım kendimi. Kardeşinin acısına vermeye çalıştım ama biliyorum o abisisn lafindan sonra bana karsi değişti. Esim ailede sürekli ezilen bir şeye sesi çıkmayan biri o yüzden abileri babası annesi eşime ve bizim evliligimize çok karışır her şeyi de söylerler küçük abisi de evli ama ona kimse karışamaz eltim de o yüzden çok rahattır. Ama bizim hamileyken kendi arabamızı elimizden alacak kadar bize karışırlar. Bu durumu bu sene yeni Anladim malesef. Ama her şeye rağmen eşimin benden soğumasını bana o lafları etmesine dayanamıyorum. Abisiyle doğumdan önce barıştılar bi özür bile dilemedi bizden yüzsüz yüzsüz çocuğumu okşadı.bir de bunlar ailecek doğum olunca benim ailemi kıskanmaya başladılar oraya gitmemizi istemediler onların gelmesini istemediler eşim de ailemin evine gittiğimizde yuzu asık olurdu çocuğu sevdirmek istemezdi kendi ailesinin yanında çocuğu elimden alıp hep beraber severlerdi ven uzakta kalırdım. Eşimden doğumdan sonra o kadar korktum ki artik nasıl davranacağımı bilemiyordum . Babam da hep beni haksız bulur orası ayrı mevzu . Kendisi bi yapida
Olduğu için önceden kaç kere baba doğumda yanınızda kalayım dediğimde beni kabul etmedi kendi eviniz varken olmaz dedi beni çok kırdı babama da artik bu saatten sonra gidemedim. Tek çarem geri dönüştü. Sonunda biletleri aldık, doğuya döndük. Esim eski haline dönmeye başladı ama ben ondan soğudum, su an tam eskisi gibi ama ben olamıyorum. Boyle ne yapacağımı da bilemiyorum. Çocuk olmasa çoktan ayrılmıştım, hazmedemiyorum başkaları yüzünden bu hale gelmeyi, onu yine eskisi gibi sevmek istiyorum ama olmuyor, bana çok hakaret etti, unutamiyorum.
Iki buçuk yıllık evliyim ve bir bebeğim var. Eşimle severek evlendik. Nişanlıyken aslında eşimin ailesinde bir takım tuhaflıklar fark etmiştim ama eşimin bana karsi hicbir kötü tutumu olmadığı için ve sonuçta ayrı yaşayacağımız için en çok da eşime kiyamadığım için ayrılmadım. Ama evlenince sorunlar başladı. Annesi sürekli bize karışıyordu. Eşimle ikimiz de kpss ye hazırlanıyordum , evlenince evden hiç çıkmayıp ders çalıştık. Sonra eşim atandı. Doğuya yerleştik. Ben hâlâ sınava hazırlanıyordum, yazları tatil olduğu için memlekete gididyoruz ve kpss de yazın olduğu için ben yine sınava hazırlanıyorum. Kayinvalidem sürekli benim dedikodumu yapan oğluyla sevgimizi kıskanan bir insan, yani oğlu beni dövse sovse belki kıskanmayacak ama bizim birbirimize duskunlugumuz onu çok rahatsız eder, sürekli bana laf sokar dedikodumu yapar, sınavı kazanmaz inşallah, evde yemeği kim yapacak... gibisinden konuşur ben de bunlara gelemem ve hep eşimin başına geçerim. Sonra da kavga. Esim hiç annesine laf ettirmez hep beni haksız bulur evlenmeden önce böyle olduğunu bilseydim vazgeçerdim ama beni cok yanılttı çok hayal kırıklığına uğradım. Kayinvalidem beni bütün aileye düşman etti yavaş yavaş, kimle iyi anlaşıyorsam aramı bozdu. Nedeni benim sınava hazırlanıyor olmam diye düşünüyorum. Çünkü sürekli onun yanına gitmiyorum,onunla gezmiyorum, dedikodu yapmıyorum diye... başka da bir neden bulamadim.ilk önce kayınpederimi soğuttu benden. O da sürekli sınavımı sorup duruyor. Babama kazanmasına gerek yok oğlumun maaşı ikisine yeter diyor. Daha ben kazanmadan millette bir telaş yaşanıyor, bize geldiklerinde kitap görseler tuhaf bakılıyor. Esim kazandı ve biz doğuya yerleştik çok sukur uzaklastik. Ama her yaz sürekli bizi rahatsız edip karışıyorlar. Bu sene malesef eşimin küçük kardeşini kaybettik. Pandemi sebebiyle de okullar açılmayınca 6 ay memlekette kaldık. 6 aylık hamileydim kardeşi vefat ettiğinde ve çok zor günler geçirdik. Bu süreçte 1 ay boyunca kv gidip geliyorduk evimiz iki sokak ötedeydi. Sabah gidip gece dönerdik. Sonra benim doğumum yaklaştıkça ben bazen gitmemeye başladım. Bazen de gün içinde kendi evime gidip dinlenirdim . Burda eve gdip dinleniyorum diye laf ediliyor. Cenaze zamanı kv beni bütün gelen gidene rezil etti öncesinde, hep oturuyorsun diye milletin içinde bağırdı durdu.. Ben şok.. orda iş yapacak bir sürü kişi varken her şeyi benden bekledi ki hamileliğim sorunlu, kanamalı geçiyordu. Oğlunun acısıyla bile benle uğraşmaya devam etti. Cok sasirdim. Herkesin içinde hele bağırmaları beni çok soğuttu. Zaten ev cenaze evi gibi değildi. herkes yarın ne yiyeceğini konuşuyordu, yok sarma yapalim, yok börek şaşkınlık içindeydim. O surecte yasamadigim sey kalmadi. Arabamizi esimin abisigil surekli alip gezmeye gidiyorlardi (onlar da pandemiden dolayi islerinin oldugu yerlere dönemediler. ) ben minibuslerle hastaneye gidiyordum kanamam olurdu arabamiz hic bizde kalmadi, bir buyuk abisi bir kucuk abisi surekli benim hamile oldugumu, bize lazim oldugunu bildikleri halde alıp Bodrum'a Marmaris'e gezmeye giderlerdi. Sonra benim kanamam oldu yine minibüs, taksi... Birgün eşim lazim oluyor, doğum yaklaştı diye arabayı istedi, kıyamet koptu,yok küfürler bilmem neler, karı ağızlı demeler eşimle bana neler dedi büyük abisi ,arabamızı istedik diye, iste bundan sonra iş çığrından çıktı. Eşim bana karsi çok değişti her şeyde bana yardım ederdi, ben ders çalışıyorum diye bana evde yemek bile yaptırmazdı. Bu olaydan sonra doğum yaptım sezeryanli olarak, dikişlerim iyileşmedigi halde bebek bir yandan halsiLik bir yandan, bu durumlarda bile hiç yardım etmez oldu ve aşırı sinirliydi bana karsi. Dogumdan sonra Ailemin evinde kalmak istemistim ama babam ayıp olur diye izin vermedi kendi evimizde kaldik. Doğum sorasında yalnizdim, esim de hic yardim etmedigi gibi surekli kavga cikardi.kucuk bebegimiz varken ustume yurudu. Kayinvalidemin 2 senedir yapamadigini abisi 2 dk yaptı, eşimi soğuttu benden, hamilelik sürecim çok sıkıntılı geçti sonrası çok sıkıntılı geçti. Bir gün eşim lambayı kapat dedim diye olay çıkardı, bana kafanı koparırım dedi kavga çıkartası varmış resmen ben bu olaydan sonra çok soğudum 1 aylık bebeğim var ustelik toparlayamadım kendimi. Kardeşinin acısına vermeye çalıştım ama biliyorum o abisisn lafindan sonra bana karsi değişti. Esim ailede sürekli ezilen bir şeye sesi çıkmayan biri o yüzden abileri babası annesi eşime ve bizim evliligimize çok karışır her şeyi de söylerler küçük abisi de evli ama ona kimse karışamaz eltim de o yüzden çok rahattır. Ama bizim hamileyken kendi arabamızı elimizden alacak kadar bize karışırlar. Bu durumu bu sene yeni Anladim malesef. Ama her şeye rağmen eşimin benden soğumasını bana o lafları etmesine dayanamıyorum. Abisiyle doğumdan önce barıştılar bi özür bile dilemedi bizden yüzsüz yüzsüz çocuğumu okşadı.bir de bunlar ailecek doğum olunca benim ailemi kıskanmaya başladılar oraya gitmemizi istemediler onların gelmesini istemediler eşim de ailemin evine gittiğimizde yuzu asık olurdu çocuğu sevdirmek istemezdi kendi ailesinin yanında çocuğu elimden alıp hep beraber severlerdi ven uzakta kalırdım. Eşimden doğumdan sonra o kadar korktum ki artik nasıl davranacağımı bilemiyordum . Babam da hep beni haksız bulur orası ayrı mevzu . Kendisi bi yapida
Olduğu için önceden kaç kere baba doğumda yanınızda kalayım dediğimde beni kabul etmedi kendi eviniz varken olmaz dedi beni çok kırdı babama da artik bu saatten sonra gidemedim. Tek çarem geri dönüştü. Sonunda biletleri aldık, doğuya döndük. Esim eski haline dönmeye başladı ama ben ondan soğudum, su an tam eskisi gibi ama ben olamıyorum. Boyle ne yapacağımı da bilemiyorum. Çocuk olmasa çoktan ayrılmıştım, hazmedemiyorum başkaları yüzünden bu hale gelmeyi, onu yine eskisi gibi sevmek istiyorum ama olmuyor, bana çok hakaret etti, unutamiyorum.
Son düzenleme:
evde aşkımız nirvana iken onların yanında geçinemeyen çifti oynayarak...
Kendinize acımak yerine kızınız için daha güçlü olun ve geleceğinizi garanti altına alın
