- 20 Mart 2013
- 417
- 3
Bu tarz durumlarda taktiksel davranmaktan yanayım. Birşeyi kırk kere söylersen insan ifrit olur, söylemediğinde bile söyleyeceği anı düşünerek kontrol mekanizmanı geliştirirsin ama evliliğini devam ettireceksen akıllı oynamak lazım.
Şimdiiiii eşin aklınca seni cezalandırıyor. Bugüne kadar annesi ile geliştirdiğin ilişki onu tatmin etmedi. Eğer isteseydi calısmayan bir kadınla evlenirdi o senin calısmanı dert etmiyor, ailesi ile mesafeli olmanı dert ediyor.
Kayınvalide sana eltini örnek verdi, eşin de onu destekledi sen aynen su cümleyi kuracaksın; vay canınaaa ben o parayı bir ayda kazanıyorum ama bir şekilde harcanıyor, helal olsun valla nasıl biriktirmiş?
Kayınvalide eltinin ne kadar marifetli olduğunu anlatıyor; cok özeniyorum ona valla, ne güzel her işe yetişiyor, ben de bir evimiz olsun, cocuğumuz kolejlerde okusun, X e destek olayım diye hep calısıyorum.
Kayınvalide yemeğini mi beğenmedi; annecim senin yemekler süper, ben kırk yıl didinsem yapamam senin gibi.
Bu cümleler insanların gözünü boyar, inan bana bir hafta uygula esinin davranısları değişecek. Senin de incilerin yerinde kalacak Sen gerçeği biliyorsun nasılsa, kafa bul onlarla.
Eşim aileme takmış durumda haklı tarafları var ama benim onun ailesine karşı haklı taraflarım çok daha fazla ve ben görmezden gelmeye hazırım.
Bilemiyorum böyle yapıyorum bir iki sonra kendime saygım azalıyor akside mümkün değil. Eşimle aramız düzelsin diye aylardır uğraşıyorum istediğim bir güler yüz, bir tatlı söz...
İstikrarlı olamıyorum sinirlerim tepeme çıkıyor hemen antidepresana mı başlasam acaba?