Eşim olmadan yapamamak

Merhaba sevgili KK
önce kendimi tanıtayım : 27 yaşındayım 9 yıl önce severek değil görücü usulü evlendik eşimle ben sabah 9 akşam 6 şeklinde çalışıyorum iki tane kızımız var 8 ve 2.5 yaşında eşimde bir hafta sabah 7 akşam 3 bir haftada öğlen 3 akşam 11 şeklinde çalışıyor. Eşim akşamları evde olduğunda erken geldiği hafta yani çok rahatım onun yanında olmak huzur veriyor bana pazar günü tüm gün evde yine aynı çok rahatım sağolsun hiç bi şekilde ev işinde çocuklarda yardımcı felan olmaz kendisi sadece kanepesine uzanır ve televizyon izler ama onun evde olması bile yetiyo hal böyleyken bile ben hep onun yanında olmak istiyorum evin ve çocukların her türlü yükünü ben çekiyorum ve bundan da hiç rahatsızlık duymuyorum . eşimin akşam işte olduğu zamanlar hiç eve giresim gelmiyor o işten gelene çatlıyorum sıkıntıdan . bitmek bilmez bi enerjiyle herşeye koşturuyorum ama hiç şikayet etmiyorum hep onu ve çocuklarımı rahat ettirmeye çalışıyorum. Eşimle bu zamana gelene kadar çok zorluklar atlattık Rabbimin her gününe şükür bu günlerimiz bir nimet gibi geliyor şu an bana. Diyeceğim o ki içimden bi ses kızım bunlar bi gün bi tarafında patlıycak diyo ama neden bilmiyorum . Bunları size anlatma sebebim siz hiç hayatınızda böyle zamanlar geçirdiniz mi yani sizce eşime bu kadar bağlı olmam onsuz birşey yapamıyor olmam normal mi niyeyse bana hiç normal gelmiyor

Bana da pek normal gelmediniz .s

Sanirim daha 18 yasindayken, birey oldugunuzu fark edemeden evlendirildiginiz icin boylesiniz.

Halbuki gercek anlamda ayaklarinizin ustunde durmus olasaydiniz sizden 3 saat once eve gelen esinize "yemek hazir mi hayatim?" Diye sorabilirdiniz.

Siz mutluysaniz ne diyelim, inceldigi yere kadar mutluluklar :)

Belki yükünüzü paylaşmıyordur. Gördüğü budur ama sizi farklı açılardan mutlu ediyordur. Güzel söz söylemek, sohbetinden keyif almak gibi gibi...

Normal değil. Hele eşinin yan gelip yatması sizin dört dönmeniz hiç normal değil. Modern kölelik yaşayıp üstüne o eşi çok özlemek değişik. Ben beni böyle kullanan ve bencil ve beni bir gram bile düşünmeyen insanı o yattığı kanepeyle birlikte sokağa atarım sokakta yatsın. Gerçekten garip ama gerçekten.

eşine bağlılığın değil de evin uükünü bukadar çekmen biyerlerden patlak verir...

"herşeyim bütün hayatım çocuklarıma endeksli onlar evde yokken tadım tuzum yok" deseydiniz daha mantıklı gelirdi. ama bu hiç normal gelmedi :)

Bende eşim sürekli dibimde diye şikayet ediyorum. :/ Herkesin derdi bi başka işte.

Sadece yatan, hiçbir şeye elini sürmeyen, çocuklara bile bakmayan bir adam için fazla bi bağlılık bence.

Böyle zamanlar geçirdim ve bir tarafımda patladı evet sana olmaz ins

Çünkü hicran değil birinin eşi sıfatıyla yaşamışsınız hayatı.Birey olamadan eş birey olamadan anne olmuşsunuz.Bu durumu değiştirmek sizin elinizde elbette ama çok şikayetçi değilsiniz halinizden.Şöyle söyleyeyim daha hiç saçını süpürge eden eşin yarandığını görmedim yapmasaydın der geçer adam.Belki böyle deyince dank edebilir