merhabalar,
iki gün önce aksam yemeginde esimle ufak bi tartisma yasadik.
benim esim kapali kutudur. benimle hicbirsey konusmak istemez özel olan, arkadaslari ile ilgili,
ailesi ile ilgili,.. herseyi saklar,.. hersey icin dedikodu der,..
ablam benim esimin sirketinde calisiyor.
gecenlerde yillardan beri aramiz acik olan enistem esimi aramis kötü kötü laf etmis.
iste ablami cok fazla calistiriyormusuz, ben cikmazini istiyorum falan demis... halbuki biz zorla calistirmiyoruzki..
neyse ben bunu ablamdan ögrendim. esim anlatmadi. bi kac gün bekledim anlatmadi. bende aksam yemeginde
dedimki: enistemin seni aradigini biliyorum.
esim: "ee nolmus, o arada arar beni sohbet ederiz.." bende: "ama ne söylediginide biliyorum."..
yüzü eksidi birden.. bende: benimle herseyi paylasmani istiyorum, en yakinin benim dedim.. bana kizdi.. ben bu konulari konusup ailemin huzurunu kaciramam falan diye.. neyse.. ben cevap vermedim.. aksam uyuduk.. sabaha karsi ben cok iyi uyuyamadim. icime sikinti oldu söyledikleri.. kendi kendime söylendim biraz.. iste cok kötüsün falan diye..
sabah kalktigimdada bi baktim adam evde yok.. telefon ediyorum acan yok.. sonunda ofise gittim acaba ordami diye.. ordaymis.. önce kapiyi acmadi.. (bende anahtar yok :-() sonunda acti ben iceri girdim.. bana bi tafra.. kiziyor falan iste ailenin huzurunu kaciriyormusum, ne isim varmis orda falan filan v.s. ben öyle bi sinir krizi gecirdimki..
asil sebebim: 7 aylik hamileyim ve esim yalniz oldugumu bildigi halde saatlerce telefonumu acmiyor.
ya önemli bisey olsa? ya kötü bisey olsa? herneyse.. ben gercekten cok büyük sinir krizi gecirdim. bagirdim cagirdim beni anlamiyorsun falan filan diye..
daha sonra defol git burdan falan dedi bana.. ben gitmedim.. iste pazartesi görürsün.. ayrilcam senden falan dedi.. su haline bak falan dedi.. benim karnima agri girdi hafif.. ben gidiyorum dedi.. kafami dinlemem gerek pesimden gelme dedi.. ben gitme, karnim agriyor desemde gitti.. ben biraz uzandim ofisde daha sonra eve geldim.. ne aradi ne sordu.. gecede eve gelmedi.. bende birdaha aramadim..
bütün gün agladim.. hayir bagirsa cagirsa neyse.. 7 aylik hamile karisini yanliz birakiyor gece gece.. arayip sormuyor.. bu kizin agrisi vardi ne oldu bilmek istemiyor.. merak etmiyor.. ne beni, ne bebegimi..
zaten sinir krizi gecirmemin sebebide bu davranisi.. haber vermeden gidiyor.. kafam cok karisik.
bundan sonra ayrilmak istiyorum. yani kavga etsek dahi biz düsmanmiyiz? neden bana düsman gibi davraniyor.
inanin uzak durmak istese.. gelmeze.. ama haber etse.. merak etse kizmam bu kadar. su an bile aglamamak icin kendimi zor tutuyorum.
artik geri dönüsü olmamali bence.. yoksa yine aynisini yapar.. zaten bana deger vermiyor.. davranisi bunu gösteriyor..
aslinda cok iyi biridir.. ama hosuna gitmeyen bisey oldugunda böyle kötü biri oluyor.
pazartesi dava mi acsam? zaten gelmedide eve.. en azindan ondan önce davranmis olurum.. daha öncede böyle yapmisti.. kizmisti ve gece eve gelmeyip ofiste kalmisti..
lütfen bana bir akil verin, kafam cok karisik.. sizce bu bosanma sebebimi? kararsizim :-(
iki gün önce aksam yemeginde esimle ufak bi tartisma yasadik.
benim esim kapali kutudur. benimle hicbirsey konusmak istemez özel olan, arkadaslari ile ilgili,
ailesi ile ilgili,.. herseyi saklar,.. hersey icin dedikodu der,..
ablam benim esimin sirketinde calisiyor.
gecenlerde yillardan beri aramiz acik olan enistem esimi aramis kötü kötü laf etmis.
iste ablami cok fazla calistiriyormusuz, ben cikmazini istiyorum falan demis... halbuki biz zorla calistirmiyoruzki..
neyse ben bunu ablamdan ögrendim. esim anlatmadi. bi kac gün bekledim anlatmadi. bende aksam yemeginde
dedimki: enistemin seni aradigini biliyorum.
esim: "ee nolmus, o arada arar beni sohbet ederiz.." bende: "ama ne söylediginide biliyorum."..
yüzü eksidi birden.. bende: benimle herseyi paylasmani istiyorum, en yakinin benim dedim.. bana kizdi.. ben bu konulari konusup ailemin huzurunu kaciramam falan diye.. neyse.. ben cevap vermedim.. aksam uyuduk.. sabaha karsi ben cok iyi uyuyamadim. icime sikinti oldu söyledikleri.. kendi kendime söylendim biraz.. iste cok kötüsün falan diye..
sabah kalktigimdada bi baktim adam evde yok.. telefon ediyorum acan yok.. sonunda ofise gittim acaba ordami diye.. ordaymis.. önce kapiyi acmadi.. (bende anahtar yok :-() sonunda acti ben iceri girdim.. bana bi tafra.. kiziyor falan iste ailenin huzurunu kaciriyormusum, ne isim varmis orda falan filan v.s. ben öyle bi sinir krizi gecirdimki..
asil sebebim: 7 aylik hamileyim ve esim yalniz oldugumu bildigi halde saatlerce telefonumu acmiyor.
ya önemli bisey olsa? ya kötü bisey olsa? herneyse.. ben gercekten cok büyük sinir krizi gecirdim. bagirdim cagirdim beni anlamiyorsun falan filan diye..
daha sonra defol git burdan falan dedi bana.. ben gitmedim.. iste pazartesi görürsün.. ayrilcam senden falan dedi.. su haline bak falan dedi.. benim karnima agri girdi hafif.. ben gidiyorum dedi.. kafami dinlemem gerek pesimden gelme dedi.. ben gitme, karnim agriyor desemde gitti.. ben biraz uzandim ofisde daha sonra eve geldim.. ne aradi ne sordu.. gecede eve gelmedi.. bende birdaha aramadim..
bütün gün agladim.. hayir bagirsa cagirsa neyse.. 7 aylik hamile karisini yanliz birakiyor gece gece.. arayip sormuyor.. bu kizin agrisi vardi ne oldu bilmek istemiyor.. merak etmiyor.. ne beni, ne bebegimi..
zaten sinir krizi gecirmemin sebebide bu davranisi.. haber vermeden gidiyor.. kafam cok karisik.
bundan sonra ayrilmak istiyorum. yani kavga etsek dahi biz düsmanmiyiz? neden bana düsman gibi davraniyor.
inanin uzak durmak istese.. gelmeze.. ama haber etse.. merak etse kizmam bu kadar. su an bile aglamamak icin kendimi zor tutuyorum.
artik geri dönüsü olmamali bence.. yoksa yine aynisini yapar.. zaten bana deger vermiyor.. davranisi bunu gösteriyor..
aslinda cok iyi biridir.. ama hosuna gitmeyen bisey oldugunda böyle kötü biri oluyor.
pazartesi dava mi acsam? zaten gelmedide eve.. en azindan ondan önce davranmis olurum.. daha öncede böyle yapmisti.. kizmisti ve gece eve gelmeyip ofiste kalmisti..
lütfen bana bir akil verin, kafam cok karisik.. sizce bu bosanma sebebimi? kararsizim :-(