Keşke benim kocam tüm işlerde yardım etse de başkalarının yanında otursa cidden umrumda olmaz. Benimkisi asla iş yapmaz benimle. Yetiştirilme tarzı mı, analarının iş güzarlığı mı, toplum mu her ne karın ağrısıysa. Ama cidden iğrenç, bencil ve b.ktan bir sistem.
Erkekler nasıl yapsın, onlar anasının evinde yapmıyor ne bilir iş yapmayı ne demek anlamış değilim. Elektrikli süpürgeyle ev süpürme işini 8 yaşında çocuk yapıyor, maharet mi gerek? Ya da masaya tabak koymak usta işi mi?
Resmen köle gibi çalıştırılıyoruz. Erkekte kadın da eşit koşulda çalışıp para getiriyor, ikiside yoruluyor ama akşam olup eve gelince erkek serilip "na yamak yicaaz" diye sorup bi yandan tv bakarken kadın dinlenmeden yemek yapma, masa kurma toplama, çamaşır, ütü, çoluk çocuk derken kendine vakit ayıramadan yatıp yine ertesi gün kalkıyor.
Ya Hz. Muhammed Efendimiz bile eşine yardım edermiş, eşine yardım etmek sünnet yahu. Tövbe haşa Eendimiz kılıbık mıydı? Ne alaka, eşine yardım etmekten hoş birşey var mı? Ne var yapabileceği işleri yapsa, tamam ütü yapmasın cam silmesin onları geçtim artık da masa kursun, toplansın, yediği içtiğini makinaya koysun, ev süpürsün, toz alsın. Biz de arada nefes alalım, biraz kndimize vakit ayıralım. Sonra mutsuz depresif kadınlar, mutsuz evlilikler ve en son "eşim banla ilgilanmıyo, bakmıyo kandına aldattıysam suç onun" diyen adamlar ve bunu tastikleyen "aaaa adam aldattıysa suç kadında" diyen zihniyetsiz kadınlar. Hep okun sivri yönü kadına heeep.