- 12 Eylül 2018
- 750
- 1.039
- 36
-
- Konu Sahibi 2insan2kediannesi
- #21
Sizi çok iyi anlıyorum. Maalesef mutlu çift gibi görünen çoğu arkadaşıminda hikayesi sizin gibi. İte kaka kocaları ile dışarı çıkıp zoraki gülen fotoğraflar paylaşıyorlar. O yüzden ilk tavsiyem lütfen sosyal medyaya bakarak kıyaslama yapmayın. Ya da çok yakinen tanımıyorsanız dışarıdan görünene aldanmayın diyeyim. Daha geçen gün yakın arkadaşım diyebileceğim komşum eşi ile aralarındaki bağın hala ne kadar güçlü olduğunu anlattı bana kahve içerken, 1 saat sonra küçük kizi, anne sen babamı sevmiyorsun ki filan deyiverdi. Kadın nereden çıktı o kızım yok sus filan dese de çocuk ama öyle söyledin dedi:) bilemem beni de ilgilendirmez aralarındaki ilişkiyi. Ama kimi insanlar iyi taraflarını anlatmayı seçiyor bu da bir gerçek. Her ilişkinin doğasında var sallantilar. Supriz yapılmasını beklemek çicek böcek alınsın istemek kısmına geleceğim. Bu duygunuz Maalesef böyle dizilerden falan izleyip gördüğümüz senaryolardan etkilendiğimiz aslında suni şeyler. Olsa tabii ki ne güzel olur. Ama beklenti içinde de olmamak gerekiyor. Bunu da bana sizin gibi böyle şikayet ettiğimde evlilik terapistim söylemişti. Bu tarz beklentiler olmadıkça hayal kırıklığı kısır döngüsüne yol açıyor. Ya adamı olduğu gibi kabul edeceksiniz ( çicek almayan, supriz yapmayan, haftasonu çıkmak istemeyen vs vs - çünkü bunlar suç değil adamın secimleri Maalesef) ya da bosanacaksiniz. Değişmesini beklemek olayın kendisinden daha yorucu çünkü. Ben bosandimm. Kaç yaşındasınız bilmiyorum ama hayatı yalnız çocukla göğüslemekde yorucu bir şey. bence boşanmayin, adamı olduğu gibi kabul edip gezmek istiyorsanız -boşanimca zaten yapacağınız gibi- kendi arkadaşlarınızla bireysel programlar yapın derim. Adamında böylece dikkanj çekersiniz belki, o da sizin ilginizi çekmeye gayret eder kimbilir. Ama ite kaka olmayacağı kesin.Merhabalar kizlar
Esimle eskisi gibi degiliz. Evlenene kadar benim icin her seyi yapan o ilgili adam gitti bir yabanci var karsimda sanki.Ne yaparsam yapayim ona ulasamiyorum. Istemeden de olsa bakiyorum icten ice baska evlilikler ile karsilastiriyorum. Karsima cikiyor vay be diyorum kendi kendime
x in kocasi ne kadar da seviyor karisini. Esim iyi bir baba asla inkar edemem hatta fazlasiyla iyi ama iyi bir es degil. Ben guzel bir kadinim arzuluyum da ama nasil desem ben yaklasmadan yaklasmiyor bile. Kafayi is ile bozmus haftanin bir gunu ya bir haftasonu disari cikalim dimi yok ya cikmayiz ya da cikacaksak nereye gidelim diye bana sorar hic kendi fikri olmaz. Hani bir surpriz yapayim falan asla... Eskiden hep ufak dahi olsa surprizler yapar gulumseyeyim isterdi simdi ise aglasam umru olmuyor. Icimden hicbir sey yapmak gelmiyor surekli yorgunluk hali var ustumde. Artik vucudum da butun bu olanlara tepki vermeye basladi.Sirtimda fitik var, gobegimde fitik var fiziksel olarak kendimi dinc hissetmiyorum. Cicek bile sulandikca guzellesir ya hani ben gunden gune soluyorum gormuyor bile. Hep beni sucluyor sadece hic mutlu etmeye cabasi yok. Mesela diyor ki bagiriyor dimi ama ben bagirinca suclu oluyorum. Kendi bagirmasinin sebebini de beni o noktaya getirirsen bagiririm olarak acikliyor ama ben ofkelenince sen de beni o noktaya getiriyorsun demek ki cevabini kabul etmiyor. Bana saygisi yok artik kisisel hijyenine dahi dikkat etmiyor yataga girdiginde burnumun diregi sizliyor bazen sirf onu kirmamak adina defalarca askim bir dusa gir istersen dedim kokuyorsun demek yerine ve cogu zaman yarin girerim cok yorgunum cevabini aldim. 2 gun once sakaya vurdum kokarca dedim guldum o da guldu ertesi gun dusa girdi. Bugun de kavga ettik cocuk gibi azarliyorsun beni dedim beni o noktaya getiriyorsan azarlarim dedi ama ben yapamam yapinca laf oluyor. Sonra da bosanalim ya ayri ayri avukat tutalim ya da bir avukat tutup anlasmali bosanalim dedi. Cabalamak gururumu ayaklar altina almak agir geliyor artik ama yoruldum. Yoruldugumu sadece ruhsal degil bahsettigim gibi fiziksel olarak da hissediyorum. Aldatma derseniz yok asla o konuda eminim bana sevdigini soyledigi kadina dahi ilgisi alakasi sifir. Isten eve evden ise tam zamaninda gelir. Hicbir aktivitesi yok. Ne tek basina ne ailesi ile... bir yere gidilecekse mesela ben karar veririm asla kendi karar vermez ve hadi kalk suraya gidelim demez. Insan kendini bilir ya hani belki hakli belki bosanmaliyiz gercekten ben daha fazla yipranmadan... Cunku gecmiste cok yiprandim artik gucum kalmadi artik beni sevmeyen,bana saygi duymayan insanlara adim atacak gucum yok. Artik kendimden vermek istemiyorum. Sevgi bazen bazi seylere bazi adamlara yetmiyormus. Sanirim esim beni sevdigini zannetti hep aslinda hic sevmedi. Sevilmedikce degersiz hissettikce hircinlastim ben de ve kabuguma cekildim. Kendimi her seyden soyutladim. Siz ne dusunuyorsunuz?