Boşanmaktan Başka Çözüm Kalmadı mı?

faat .!.:

Hmm.. Ya keşke biraz dik duruşlu adam olsaydı..
O bir şeylere engel olabilirdi..
Yine de konuşsan evliliğim bitecek bu gidişle.
En azından biraz uzak bir evde evliliğimizi yaşamamıza imkan tanısanız desen.
Tepkisi ne olur acaba?

Genişletmek için tıkla...

Eşim ailesiyle ilgili herşeye karşı kendini tetikte tutuyor. Ben ne dersem hemen cephe alıyor. Ne yapsam ailesine karşılık olarak görüyor. Bu yüzden başka eve çıkalım teklifini daha önce de yaptım kesinlikle yanaşmıyor. Annemden uzakta asla oturmam diyor. Ev alsak bile annemlere yakın olarak belki yine altlı üstlü ev tutarız diyor. Yani benim kv den kurtuluşum yok.

Eşimin ailesiyle bunu konuşsam direk üstlerinden atacaklar bizlik birşey yok gidin taşının diye. Ama arkadan eşimi dolduracaklar. Bu da ilk olmaz zaten.

nickneyimee .!.:

ooo kayınvalide tehlikeliymiş ya.. peki bunları hiç umursamamayı denedin mi?
yani kendi başına bişeyler yapabildiğini gösterdin mi? hani alır başımı giderim hiç birinize ihtiyacım yok demekten ziyade ben mutluyum ama sizsiz daha da mutluyuz imajını verdin mi? umursamamazlıktan gelsen biraz yemeğini yap kendi evinde işten geldikten sonra mesela kocana söyle bugün ben sana yemek hazırlamak istedim de..çünkü bunlar gerçekten ihtiyaç beraber zaman geçirilmesi gerekiyor evlilikte sadece yatalım kalkalım olmuyor..

Genişletmek için tıkla...

O imajı vermenin de ötesinde biz tatildeyken çok mutluyuz hep. Ama bu bazılarını rahatsız ediyor. Bir akşamdan öteki akşama eğer eşim ailesini aramazsa telefonda annesinden beni unuttun diye azar işitiyor. Şu an umursamamazlığı deniyorum zaten. Ne kadar giderse artık..

cekirdek_aile .!.:

arkanda ailen varsa herşey senin için daha kolay olur bence daha gençsin biraz daha katlanıyım düzelir diye bekleyeceksin yaş ilerleyecek o zaman hem hayatının en güzel zamanları elden gidecek hemde boş yere beklemiş olacaksın eşinle açık açık konuş zaten değişmeye niyeti yoksa beni böyle çekeceksin diyosa en azından nerden dönersen kardır yeni bi hayata başlamak için çünkü bu böyle giderse çocuğunda bile senden çok kaynananın söz hakkı olacaktırr

Genişletmek için tıkla...

Eşimden dünden bu yana bir yumuşama var. Ama tepkimi net bir şekilde belli ediyorum. Kendimi toparlamak için biraz daha zamana ihtiyacım var sonra oturup konuşucam. Değişmesi gereken çok şey var. Ne kadar çok şeye gönülsüz katlanıyormuşum. Rabbim hayırlısını nasip etsin. Eğer hayır getirmeyecekse bu evlilik kalbimden de hayatımdan da çıkarsın onu.

gelenkutusu84 .!.:

çok üzüldüm durumuna yapableceğin en mantıklı şey (anladığım kadarıyla eşinle sakin bir şekilde konuşamıyorsun) Eşine bir mektup bırak sevgini üzüntüleri kırgınlıklarını dile getir evlilikteki beklentilerini dile getir onu sevdiğini de dile getir ama kendininde değerli olduğunu dile getir şuanda eşin ne yazık ki sana değer vermiyor o sana değer vermiyorsa sen kendine değer ver yapman gerekn tek şey ailene dön ailen zaten arkanda boşan demiyorum bu son çaren olmalı annelerimiz babalarımız boşanmış olsaydı dünya ne hale gelirdi o yüzden sabırlı ol ailenin yanına git ondan uzaklaş o da uzaklaşsın özlesin seni değerini anlasın gerçekten pişman olsun ve sana değer verdiğini anladığın gün onu kabul et evine mümkünse evini başka yere taşıma şartı koy. çok şükür çalışıyorsun bu büyük bir nimet ve ekonomi özgürlüğün var kimseyede muhtaç değilsin. Diyelim kocan hiç dönmedi anla ki seni sevmiyor sana asla değer vemicek bu evlilikte anca senin çabalarınla yürür ama tek taraflı yorulursun sevgin biter bir bakmışsın çocuğun olmuş ondan sonra ayrılmak daha zor gelir iyi düşün allah yardım etsin gerçekten çok üzüldüm kaynana söyleyecek laf bulamıyorum allah ıslah etsin canım

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim canım desteğin için. Yazılı olarak duygularımı anlatmayı bir kaç kez denedim ama eşim sabit fikirli ve yazdıklarımı söylemek istediğimden çok farklı algılıyor. O yüzden en güzeli yüzyüze konuşmak. Sonra da dananın kuyruğu kopacak zaten. Hayırlısı

8arzuarzuarzu8 .!.:

canım benim seni o kadar iyi anlıyourm ki benimde sana benzer bir durumum var ve bende senin gibi kara kara düşünüyorum.iki kişi çok güzel anlaşıyor ama 3.şahıslar araya girince işler rayından çıkıyor keşke evlenmeseydinn diyorum ama bu kelime ne kadar acıtır biliyorum zamanı geri alamıyoruzz bu yüzden zaman kaybetmeden bırak gitsin hayatını cehenneme çevirmeye merakın yoktur eminim sanmıyorum eşin ailesini bıraksın onları korumayı bıraksın ailesiyle kanlı bıçaklı olması lazım anca sen o evden çıkar başka eve taşınırsın ayrıca senin ailene değer vermemesi tamamenn affedilemez birşey sevmeyebilirsin ama saygı duymak zorundasın.burda en büyk iş ailede işte mesafeyi ayarlayamıyorlar kahretsin gittiği yere kadar gider bu iş bence çok üzgünümm ((kaç yaşındasın bu arada

Genişletmek için tıkla...

Ben de diyorum aileme bu şekilde tavır almasına bunca zaman neden izin verdim ki :/

8arzuarzuarzu8 .!.:

eşin değişmeden böyle bir evlilik devam ettiğinde yıllar sonra kendine baktığında muutsuz amaçsız ama çoluk çocuğu için birşeylere katlanır olmuşşsun.Allah varya böle ara bzan insanları kahretsin ya

Genişletmek için tıkla...

İnşallah o durumlara düşmem bunun için bütün gücümü cesaretimi toplamaya çalışıyorum.

muhabbet_kusu .!.:

O imajı vermenin de ötesinde biz tatildeyken çok mutluyuz hep. Ama bu bazılarını rahatsız ediyor. Bir akşamdan öteki akşama eğer eşim ailesini aramazsa telefonda annesinden beni unuttun diye azar işitiyor. Şu an umursamamazlığı deniyorum zaten. Ne kadar giderse artık..

Genişletmek için tıkla...

ya bu adamın kafasını sürekli oyalayacak bişey lazım anasının kaprislerini görmezden gelebilmesi için..hiç sevmiyorum bu annelerin arada bırakan mıy mıy yalandan sevgi gösterişlerini, arada kalmayı tercih eden erkek tiplerini.. Evlerden uzak etsin Allahım, herkese huzur versin yuvasında inşallah..

muhabbet_kusu .!.:

Teşekkür ederim canım desteğin için. Yazılı olarak duygularımı anlatmayı bir kaç kez denedim ama eşim sabit fikirli ve yazdıklarımı söylemek istediğimden çok farklı algılıyor. O yüzden en güzeli yüzyüze konuşmak. Sonra da dananın kuyruğu kopacak zaten. Hayırlısı

Genişletmek için tıkla...

Yazdıklarınızı okudum, evli değilim henüz nişanlıyım ama başınızdan geçenlere çok benzer olaylar yakın bir arkadaşımın başından geçti. Aynen anneci bir eş, sürekli oğlunu ve oğlunun evini kontrol etmeye çalışan bir kayınvalide... Alt üst olmasa da aynı mahallede çok yakın evlerdeydiler. Kira olayından dolayı evden çıkamıyorlardı; gerçi kocası da istemiyordu. İşten dönerken kızcağıza bize uğra demeler, tatile çıkcakken laf çarpmalar aynı olaylar yani.

Sonuç ne oldu diyeceksin. Burda en önemli olay eşinize düşüyor çünkü arada olan o. Siz kv ye bişey deseniz kötü olursunuz zaten ki demeden bile olmuşsunuz. Daha önceki yazdıklarınızda da bahsettiğiniz gibi sizi ve ailesini koruması lazım; aile derken bahsettiğim sizsiniz. Öncelik ikinizin ailesi ve artık annesini vs ikinci planda tutmayı öğrenmesi lazım. Arkadaşım boşanmanın eşiğine gelince eşini ikna ederek (yoksa ben dayanamıyorum biter dediğinden) aile terapistine gittiler. Ve çok da faydasını gördüler. Orda da terapistin bahsettiği aynı şeyler aslında ama bir uzmandan dinlemek sanırım etkili oluyor. Çünkü eşiniz sizin önerilerinize tamamen kulaklarını kapatmış durumda anladığım kadarıyla. Annesinin kardeşlerinin başka bir ev ve aile sorumluluğu olduğunu, kendisinin önceliğinin kendi ailesi olduğunu artık evlendiğini hayatının değişmesi gerektiğini vs söylemiş terapist. Bu yönde olmuş konuşmalar. Tabi iki tarafından istek ve şikayetlerini ayrı ayrı dinliyor, birlikte de alıyor sonrasında.

Bence evliliğinizi bitirmeden önce bu yolu bir deneyin derim. Birşeyler düzelmedikçe bu şekilde ya siz hasta olursunuz ya da yuvanız yıkılır. Burda asıl yapmanız gereken eşinizi ikna etmek. Bence kendimiz ve evliliğimiz için bir şey yapalım diyerek konuya girebilirsiniz. Ona dayatmak yerine ya da sorun sensin senin ailen demek yerine bu şekilde davranabilirsiniz. Bunu denemek istiyorum, evliliğimiz ikimizi de mutsuz etmeye başladı bir adım atalım ortaklaşa vs; siz eşinizi daha iyi bilirsiniz tabi ki.

Bütün herşeye rağmen olmuyorsa tabi ki yapacak bir şey yok. Evlilik 5-10 yıl değil bir ömür sonuçta. Siz de elimden geleni yaptım dersiniz en azından.

Umarım hakkınızda en hayırlısı olur

blue_fairy .!.:

Yazdıklarınızı okudum, evli değilim henüz nişanlıyım ama başınızdan geçenlere çok benzer olaylar yakın bir arkadaşımın başından geçti. Aynen anneci bir eş, sürekli oğlunu ve oğlunun evini kontrol etmeye çalışan bir kayınvalide... Alt üst olmasa da aynı mahallede çok yakın evlerdeydiler. Kira olayından dolayı evden çıkamıyorlardı; gerçi kocası da istemiyordu. İşten dönerken kızcağıza bize uğra demeler, tatile çıkcakken laf çarpmalar aynı olaylar yani.

Sonuç ne oldu diyeceksin. Burda en önemli olay eşinize düşüyor çünkü arada olan o. Siz kv ye bişey deseniz kötü olursunuz zaten ki demeden bile olmuşsunuz. Daha önceki yazdıklarınızda da bahsettiğiniz gibi sizi ve ailesini koruması lazım; aile derken bahsettiğim sizsiniz. Öncelik ikinizin ailesi ve artık annesini vs ikinci planda tutmayı öğrenmesi lazım. Arkadaşım boşanmanın eşiğine gelince eşini ikna ederek (yoksa ben dayanamıyorum biter dediğinden) aile terapistine gittiler. Ve çok da faydasını gördüler. Orda da terapistin bahsettiği aynı şeyler aslında ama bir uzmandan dinlemek sanırım etkili oluyor. Çünkü eşiniz sizin önerilerinize tamamen kulaklarını kapatmış durumda anladığım kadarıyla. Annesinin kardeşlerinin başka bir ev ve aile sorumluluğu olduğunu, kendisinin önceliğinin kendi ailesi olduğunu artık evlendiğini hayatının değişmesi gerektiğini vs söylemiş terapist. Bu yönde olmuş konuşmalar. Tabi iki tarafından istek ve şikayetlerini ayrı ayrı dinliyor, birlikte de alıyor sonrasında.

Bence evliliğinizi bitirmeden önce bu yolu bir deneyin derim. Birşeyler düzelmedikçe bu şekilde ya siz hasta olursunuz ya da yuvanız yıkılır. Burda asıl yapmanız gereken eşinizi ikna etmek. Bence kendimiz ve evliliğimiz için bir şey yapalım diyerek konuya girebilirsiniz. Ona dayatmak yerine ya da sorun sensin senin ailen demek yerine bu şekilde davranabilirsiniz. Bunu denemek istiyorum, evliliğimiz ikimizi de mutsuz etmeye başladı bir adım atalım ortaklaşa vs; siz eşinizi daha iyi bilirsiniz tabi ki.

Bütün herşeye rağmen olmuyorsa tabi ki yapacak bir şey yok. Evlilik 5-10 yıl değil bir ömür sonuçta. Siz de elimden geleni yaptım dersiniz en azından.

Umarım hakkınızda en hayırlısı olur

Genişletmek için tıkla...

ço mantıklı bir yaklaşım birde imalardan onlara laf dokundurmalardan vazgeçin o kadar onları agızınızaa almayın ki ne iyi ne kötü o konusuncada hımm de gec umursama kıymetleniyorlar bişey sanıyorlar cocouklarını annelerini gerek yok kale almamalısın ve bir aile terapisti maalesfki şart benimde aile hayatım düzgün değil bende birgün hazır hissetitğmizde sizlere açacağım inşallah eşni seni dinler terapi yoluna gider ona kaybetme korkusu ver biraz seni her an kaybedebileceğini hisssetsin.....

Ynlş yere yazmışm pardon:)

Benim de esimle tanisma dugun nisan Hepsi toplam 4 ay surdu.. 2 sene oldu evleneli..bizim en buyuk hatamiz bu kadar az tanidigimiz biriyle evlenmek... Ne kadar yanlis oysa... Benim.de esim ailemle gorusmuyor.. ve kendi anasina laf kondurmuyor.. Cok zor.. yasayan bilir.. rabbim feraha ulastirsin.. eslerimizi yanlislarindan dondersin..

muhabbet_kusu .!.:

Maalesef bu ihtimal yok gibi. Ev kayınvalidemlerin. Müteahhite verilecek ama ne zaman? Kira ödememek için o evde oturmaya zorlanıyorum haliyle.



Haklısınız çok hatalı bir evlilik. Evime ilk tanışmaya geldiklerinde belli ettiler renklerini fakat derler ya kısmet olunca insanın eli dili bağlanır. Dediğiniz gibi beni kaybetme korkusu yaşayacak da bunun sonu sadece korkutmayla kalmayabilir. Eşim çok inatçı ve sırf inat uğruna ben boşanmak istiyorum dediğimde işi boşanmaya kadar götürecektir. Bu saatten sonra beklentilerimin bırakın sıfırlanmasını düşmesi bile imkansız. Büyük konuşmak istemiyorum ama eşimin düzeleceğine gerçekten inanmıyorum artık. Çünkü o evden taşınmayı kabul etmeyecek ve ailesiyle dip dibe olmamız nedeniyle her gün görüşmeye zorlayacak beni. Dahası ne kadar düzelirsek düzelelim bu sıkıntılar sürekli yenilenecek ve tekrar tekrar ortaya çıkacak. Keşke kocamda bir ışık görebilseydim. Boşanmak yerine bana başka bir çıkış yolu bıraksaydı En çok kırıldığım nokta da aslında öyle güzel bir evliliğimiz olabilirdi ki Birbirimizi bu kadar çok seviyorken bencillik yüzünden annesine düşkünlüğü yüzünden yuvam yıkılacak (

Genişletmek için tıkla...

Kavga ettiginizi bosanma asamasina geldiginizi ailesi duydu mu hic? Bir kismi beni anlatyr bizde bu sorunlari yasadik kavgalar ettik ben kac kere annemn evine gttm ama bunlari kv ler hic duymadilar snra birgun onlara derdimi actim tabiki ay kizim sen neler yasamssin deyo bagrlarina basmadilarne hakaretler isittim bagrdilar bnde aldim valizimi cikti..bu yuvanin yikilmasinin sebebi sizsiniz dedm bnm evi terk ettigimi gorunce durumun ciddiyetni anladilar ve suan gullul gulistanlik ama benm bir avantajim vardi bn hamilydm yani sen bilirsin ama sular bulanmadan durulmaz

Zor bi durum kendinizi ezdirme yın . Ve sakin çocuk yapmayın. Çocuğa yazık olmasin

Beni rahatlatan, fikir veren destek ve yorumlarınız için teşekkür ederim. Sürekli zikir çekiyorum, dua ediyorum. Allah'tan başka kimse bu adamı yola sokamaz. Biraz da etkisini gösterdi sanırım dualar. Eşim hafta sonu sürekli ortam yumuşatmaya çalıştı. Laf attı, espri yaptı, arabayı kullanayım diye bana verdi vs. Dün akşama kadar hiç yüz vermedim. Dün gece iftar sonrası tekrardan tartışmaya başladık. Ve tabi yine o annesinde ben evimde. Sonra kalktı geldi. Ne derdin var anlat dedi. Başta tersledim ama sonra size anlattıklarımı tabi daha ılımlı bir şekilde ona anlattım. Boğulduğumu, dört duvar arasında kaldığımı, sürekli her şeyi ailesine bağladığını, onun hayatında zerre değişiklik olmadığını benim tüm hayatımın altüst olduğunu, kendi kendime hiç karar alamadığımı, arkadaşlarımla dışarı çıkamadığımı, habersiz markete gitsem sorun çıktığını vs vs. Bir taraftan da hıçkıra hıçkıra ağladım tabi. Ben bile kendime şaştım bunlar nasıl patır patır döküldü diye dilimden. Sonra tabi en önemlisi ailem. Sen her gün görüyorsun anneni özlemek ne onu bile anlamazsın. Benim ne kadar acı çektiğimi görmüyorsun dedim. Terapiste gitmek istediğimi söyledim. Ben seni anlamıyorum sen beni. Ben düşüncelerimi haklı buluyorum sen kendi düşüncelerini. Bu sıkıntıyı baş başa çözemiyoruz dedim. Tabi ki yine yanaşmadı terapiste. Bir aile yakınımız bu durumdan haberdar. Eşi çok samimi olduğum bir ablam ve ben aileme anlatamadığım bu sıkıntıları onunla paylaşıyorum. Az çok eşim de arkadaşıyla konuşuyor. Bu akşam onlara gidecekmişiz iftara. Sanırım bir açık oturum yapılacak. Sonuç ne olur bilmiyorum ama boşanma kararı alan ben, yine başa sardım. Kafam allak bullak oldu. Bundan sonra benim tavırlarım değil kendisininkiler önemli. Offf beni mi oyalıyor acaba :/

Ya bastan sona kadar tum yorumlari okudum. Ayni sorunun bir farklisi bende de var. Ee merak ettim kardesim ne oldu son durum degisim oldumu esinde ?


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi

Arkadaşım aynı şeyleri ben de yaşadım. Biz de ailesi karışmasa çok iyiydik fakat ailesinden dolayı düğün günümüzden boşanmamıza kadar çok sıkıntı çektim. Ben de senin gibi çok çabuk karar verdim evliliğe hem de ailemin istememesine rağmen. Bizim maddi falan hiç bir sorunumuz yoktu lakin ailesi tam bir pislikti. Nişan yüzüğünü takar takmaz yasakları gelmişti. Kıskançlıklar en ufak şeyden kavga çıkarmalar. Hep alttan aldım halbuki ne büyük salaklık. Şimdiki aklım olsa o yüzüğü 100 kez kafasına fırlatmıştım, her neyse düğün gününden başladılar rezillik çıkarmaya fakat sabrettim. Evlendik bu başladı sıkıntılara çalışıyorum param var ailemin bir kızıyım. Aileme gitmem sorun oldu gelmeleri sorun oldu. Hatta telefon bile sorundu. Daha neler neler yaşadım. Tüm psikolojim alt üst oldu. Yolda yürürken bile korkuyordum. İlaçlarla ayakta duruyordum. Baktım ki bundan adam olmaz bastım boşanma davasını ayrıldım. Allah a havale ettim onu. Şimdi özgüvenim yerine geldi. Ne kadar salakmışım diyorum kendime. Bence sende iyi analiz etmelisin. Bir ömür bu adamla geçer mi? Bu adamdan çocuk yapılır mı? Cevabın hayırsa sana tavsiyem arkana bakmadan kaç kurtar kendini. Bu olayı yaşamayan anlayamaz ben birebir yaşadım çok şükür kurtuldum. Tabi üzülüyorum zaman zaman ama kalsaydım kahrolucaktım her gün onunla...


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi

Ya kizlar neden insan kotu evlilik yasar. Benim evliligimin sadece ilk 1 senesi iyiydi ondan sonrasi cehennem. Kac defa ayrilma seviyesine geldik ama olmadi. 2 cocugum var yoksa 5 dk durmam bunun yaninda. Ama bazen diyorum gercekten arkadasin dedigi gibi ayrilsam oz guvenim olacak kendime. Psikolojim alt ust oldu valla bu evlilikte.


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi

Ben de sizlerle aynı şeyi yaşıyordum. Ne zaman tartışsak konu mutlaka ailesine karşı yaptıklarıma geliyordu (oysa ki 2 senelik evliliğimi düğünümü nişanlımı zehir eden annesi ve kız kardeşiydi). Ben alttan alarak 2 sene dayanabildim. Yarın sabah davamız var. Anlaşarak boşanıyoruz. Hiç bir kadın dimdik duramayacak kadar zayıf değildir. Korkmayın kızlar. Hiç bir şey şu an yaşadıklarınızdan daha zor olamaz. Kangren olan uzvu kesip atmalı ki daha fazla yayılmasın... Arkanızda duramayın erkek olamayan biriyle ne kadar yaşanabilir ki?

Yagmursonrasi .!.:

Ya bastan sona kadar tum yorumlari okudum. Ayni sorunun bir farklisi bende de var. Ee merak ettim kardesim ne oldu son durum degisim oldumu esinde ?


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi

Genişletmek için tıkla...

Yeniden merhaba,

Yazmadığım zaman zarfında yaşadıklarımı anlatayım sizlere. Kendimi ifade ettiğim o tartışmanın ardından baktım eşim terapist muhabbetine safsata olarak bakıyor. Elin adamı benim içimi dışımı biliyormuş gibi bana yorum yapacak ben de oturup onu dinlemeye dünyanın parasını mı vericem diyor. Ben de aldım kağıdı kalemi elime, doktora gitsem ne anlatacak ne söyleyeceksem güzel bir dille yazdım. Tüm sıkıntıları, ailesinin tavırlarını (tabi suçlamadan nötr olarak), hissettiklerimi, bana karşı baskılarını, aklımdan geçen ne varsa herşeyi. Tabi içine aşk sözcükleri serpiştirdim sinirlenmesin diye. En sonunda da onu ne kadar sevdiğimi ama gerçekten çok zorlandığımı söyledim. Ve mail olarak mektubu kendisine gönderdim. Akşama kadar hiç tepki vermedi. Ne aradı ne sordu. Akşam iftardan sonra hazırlan dışarı çıkıyoruz dedi. Gittik kahve içtik, tavla oynadık. Sonra ben sordum söyleyecek hiçbir şeyin yok mu diye. Açtı yazdıklarımı telefondan. Cümle cümle analiz etmeye başladık. O yazdığımdan ne anladığını ben ne anlatmak istediğimi yanlış anlamaya mahal vermeyecek şekilde anlattım. O gün ona söz verdim. Zamanında annene karşılık verdim ama ne derse desin sana havale edicem artık. Beni kıran bir hatası olursa araya sen girip beni koruyacaksın diye de ondan söz aldım. Evi ayırma işi yine rafa kalktı ama bana daha çok özgürlük tanıyacağını söyledi. Yeme içme konusunda bu günlerin tadını çıkaralım evde yemeğimizi yapan biri var annem öldüğünde zaten bütün işler sana kalacak şimdi ister dışarı çıkarız ister gezeriz ister evimizde film izleriz daha rahat oluruz yukarda yer içersek dedi. Ama her günümüz yukarda geçmeyecek. Haftada günleri böleceğiz. Bazen yukarda, bazen dışarda bazen de evimizde yiyeceğiz. Bu konuda da bu şekilde anlaştık. Ailemle ilgili de ortamı düzeltmeye çalışacak. Tam istediğim gibi değil henüz ama en azından yarın akşam annemler bize iftara gelecek (aylar sonra ilk defa karşılaşacaklar).

3-4 gündür çok iyiyiz. Artık hesap vermemi istemiyor an an. İşe geldim işten çıktım yok artık. Ne kadar gidecek böyle bilmiyorum. Beni mi oyalıyor yoksa düzelecek mi zaman gösterecek. Ama kesinlikle tavsiye ediyorum mektup işi müthiş işe yaradı. Yalnız sakın suçlayıcı cümleler kurmayın. Ben seni anlıyorum sen şunları istiyorsun ama ben de bunları istiyorum ara yolu bulsak vs. Bu şekilde yapıcı şeyler yazın. Ben evlenmeden önceki beklentilerimi de yazdım. Ve ne bulduğumu nasıl hayal kırıklığına uğradığımı. Ama her fırsatta onu ne kadar çok sevdiğimi mutlaka ekledim. Bunlardan da önemlisi sürekli dua. Ya Cebbar Ya zulcelali velikram zikrini her gün çektim ve hala çekiyorum. Ya cami ya vedud zikrini de çekiyorum her gün.

İnşallah böyle beni heveslendirdiği ile kalmaz. O da adım atar ve evliliğimizi kurtarırız. Eğer bu evliliği devam ettireceksem bazı şeylere mecburum bunun farkındayım. Fedakarlık yaparım seve seve ama kendimden taviz veremem. O da bunu anlarsa evliliğimiz gayet mutlu bir şekilde devam eder. Rabbim hepimizin yardımcı olsun ve eşlerimize idrak etmede kolaylık nasip etsin, akıl fikir versin.

Yalnız henüz kv unsuruna karşı nasıl davranacağımı bilmiyorum. Sanırım biraz daha siyasi davranıp, iyi gelin imajı çizicem ama yine kendi bildiğimi okıcam. En azından şimdilik evime kafasına göre pat diye dalamıyor. Bu da birşeydir :)

Valla ben sanirim ayrildim artik. Cunku cok yoruldum esimin karisini cocuklarini cope atip ailesini tutmasindan. Resmen ayrilmadik ama ayrildik sayilir. Napim benimde kaderim buymus. Bundan sonra 2 cocuguma hem anne hemde baba olacagim.


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi