- 8 Ekim 2010
- 847
- 177
- 37
- Konu Sahibi siyahbeyazbilgisayar
- #21
Ailemle ilgili konuda kendisi de ailemle konuştu, ilerde karşıma çıkacak bir durum değil ama tabiki güven olmaz.bu süre içinde kendi ailesinde olan bi durum olduğunda asla es geçmedim
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
ÜNide bi arkadaşım vardı 2 hocayla sorun yaşadı birsürü sorunlar vs oldu şikayetler cimere yazmalar delil toplamalar hepsine yardimci oldum üstelik aynı bölümde bile değildik yaklaşık 1.5 2ay sürekli boş anlarımda bu konuyla alakalı yardım ettim ama bir yerden sonra o kadar bunaldım ki içimi sıkıntı basıyordu sanki olayı ben yaşıyor gibiydim ve geceleri bile bu olayları düşünmekten stres olup uyuyamıyordum.. yani diyeceğim o ki sürekli konuların devam etmesi insanın modunu düşürüyor hayat kalitesini etkiliyor ve dönüp dolaşıp durum yine size yansıyor..Merhabalar
Son zamanlarda iş yerimde ciddi sıkıntılar yaşadım, projelerimde çıkan sıkıntılar amirimle yaşadıklarım eve gelip sıkıntılarımı eşime anlattım. Hiç bilmediğim ciddi sağlık sorunlarım ortaya çıktı haliyle çok korktum, eşim o dönem çok destek oldu, şükürler olsun atlattık.Hemen devamında kendi ailemin problemleri başgösterdi(benimle ilgili değil)derken ben aşırı stresli bir süreç yaşadım ve eşime evime hepsi yansıdı. Şimdiye kadar işimle ailemle sağlığımla ilgili bu kadar sorun yaşamamıştım haliyle çok üzüldüm, anlatmak istiyorum kendi fikrini söylüyor devamında benim konuyu kapatmamı istiyor. Ben konuşmak istiyorum teselli edilmek istiyorum daha çok destek olsun istiyorum.
Ama bugün sabah öğrendim ki benim sıkıntılarımdan bıkmış, stresimden bıkmış.Artık yetermiş. Normale göre daha stresli olduğumu kabul ediyorum ama herşey üst üste geldi.Eşimle tam evliliğimizdeki sorunları çözdük herşey düzene girdi diye düşünürken bugün duyduklarım beni yıktı. İyi gün kötü gün nerede kaldı,sadece iyi günde mi beraber olacaz. çok ciddi tartıştık içim paramparça. Ne yapacağımı bilmez haldeyim. İş yerimde ve ailemde yaşanan sıkıntılar ciddi olmasa eve taşımam ama işin içinden çıkamamıştım ne yapsaydım kendi başıma mı çözseydim gerçekten şaşkınım üzgünüm.sağlığımı zaten kendim halledemezdim.
Bu arada bu sıkıntılar yaşanırken arada yüzüm düşüyor modum değişiyor hepsi meğerse yanlışmış.Ne yapacağımı ne düşüneceğim şaşırdım.Lütfen düşüncelerinizi benimle paylaşın.
Kötü dönemler olur ve her şey üst üste gelebilir. Genelde böyle olur hatta, dibi görene kadar dert dert üstüne biner. Böyle zamanlarda destek olmayan insandan hayır gelmez.Hepinizin yorumları için çok teşekkür ederim, hastalığım kanserden şüphelenildi haliyle çok korktum. Tamamen bu konulara yönelip ailesini ve eşimi ihmal etmiş değilim, eşimin yaşadığı sorunları da konuştuk ailesinin sıkıntıları oldu tabiki elimden geleni yaptım. Evde her zaman neşeli olan bendim, asık suratlı hiç konuşmayan biri olmadım tabiki normaldeki kadar enerjim yüksek değildi. Bütün bu süreçte evin düzenini bozmadım, misafir ağırladık, planlar yaptık.
İş yerindeki sorunlar beni bağlıyor diye düşündüm, ailemle ilgili olana da şok olduğum için paylaştım herşeyi saklamam mı gerekirdi inanın anlamıyorum, eşimiz yakınımız değil mi
Ben de genelde kisa kesiyorum ama artik oyle bir olaya evrildiki bizim durum, bir sorundan bahsetmeye baslayinca bir sure sonra gereksiz sekilde espriler yapiliyor Birazcik olayin ciddiyeti azaliyor insan rahatliyor o durumda.Birgün ablamın aldatılışını İlk ogrendıgımızde gecenin körüydü eşime anlatmaya baslamıstım o kadar uzatmışım ki adam uyumustu Ay bu sefer beni önemsemiyor dıye hönkürerek ağlamaya evrılmıstı benım olay.
Hey yarabbim o gün bugundür kısa keserim
İnsan bir şeyler anlatmak istiyor rahatlamak destek görmek istiyor. Ancak karşı tarafı da anlamak gerekiyor. Sizin ailenizin problemleri yüzünden neden gerilsin huzuru kaçsın konu sizinle alakalı değilse sizin ailenizdeki her hangi bir bireyin sorunu onu pek ilgilendirmez. Tersini düşünün eşinizin ailesindeki bir sorunun sizin çekirdek ailenize yansımasını ister misiniz? Bazen bir yabancıya anlatmak insanı çok rahatlatıyor. Böyle durumlarda bir psikoloğa gitmenizi öneririm. Tahmin edemeyeceğinizden çok rahatlayacaksınız.Merhabalar
Son zamanlarda iş yerimde ciddi sıkıntılar yaşadım, projelerimde çıkan sıkıntılar amirimle yaşadıklarım eve gelip sıkıntılarımı eşime anlattım. Hiç bilmediğim ciddi sağlık sorunlarım ortaya çıktı haliyle çok korktum, eşim o dönem çok destek oldu, şükürler olsun atlattık.Hemen devamında kendi ailemin problemleri başgösterdi(benimle ilgili değil)derken ben aşırı stresli bir süreç yaşadım ve eşime evime hepsi yansıdı. Şimdiye kadar işimle ailemle sağlığımla ilgili bu kadar sorun yaşamamıştım haliyle çok üzüldüm, anlatmak istiyorum kendi fikrini söylüyor devamında benim konuyu kapatmamı istiyor. Ben konuşmak istiyorum teselli edilmek istiyorum daha çok destek olsun istiyorum.
Ama bugün sabah öğrendim ki benim sıkıntılarımdan bıkmış, stresimden bıkmış.Artık yetermiş. Normale göre daha stresli olduğumu kabul ediyorum ama herşey üst üste geldi.Eşimle tam evliliğimizdeki sorunları çözdük herşey düzene girdi diye düşünürken bugün duyduklarım beni yıktı. İyi gün kötü gün nerede kaldı,sadece iyi günde mi beraber olacaz. çok ciddi tartıştık içim paramparça. Ne yapacağımı bilmez haldeyim. İş yerimde ve ailemde yaşanan sıkıntılar ciddi olmasa eve taşımam ama işin içinden çıkamamıştım ne yapsaydım kendi başıma mı çözseydim gerçekten şaşkınım üzgünüm.sağlığımı zaten kendim halledemezdim.
Bu arada bu sıkıntılar yaşanırken arada yüzüm düşüyor modum değişiyor hepsi meğerse yanlışmış.Ne yapacağımı ne düşüneceğim şaşırdım.Lütfen düşüncelerinizi benimle paylaşın.
Bu surecler cok baska bi süreç ya sız ıyı mısınız? Allah korusun kimsede yaşamasın ayrıca .hepinizin yorumlarını saçma buldum. gerçekten hiçbiriniz ciddi anlamda sorun yasamadiniz ki böyle yorumlar yapabiliyorsunuz. hiç mesela bebeğinizi kaybetmediniz, hiç ailenizden çok yakın çok sevdiğiniz birini kaybetmediniz,, hiç bir zaman size ciddi anlamda mobbing yapılıp iş şiddet mahkeme boyutlarına gelmedi. hiç kocanizi yoğun bakım kapısında ölecek diye beklemediniz ki böyle hedonist yorumlar yapabiliyorsunuz.
+1Sorunlar neydi?
Ben asla aile ve işyerimdeki sorunlarımı konuşmam. Kimseyle.
En yakin arkadaşlarim nerde çalıştığımı bilir ama tam olarak ne yaptığımi bile bilmezler.
Eşimlede fazla paylaşmam.
Bende şuanda büyük değişiklikler yaşıyorum (iş yerinde). Kisa bir update veriyorum ve konuyu kapatiyorum.
Konuştukça negatif enerji büyüyor ve evin titreşimi değişiyor. Ne gerek var? Allaha sığının, su akar yolunu bulur. Biraz incinizde yaşayin ve olumsuzluklari (bakış açınız olumsuzluk olarak gösteriyor) büyütmeyin.
Belki herşey daha iyi olacaktır?!
Yoo yasadik. Biz kocamla bir kac yil ayni evin icinde yasayamadik, islerimiz yuzunden, babam kanser oldu, onun babasi seker komasina girdi. Ben is yerinde cok sorunlar yasadim, is bulamadim, korona zamani neredeyse 1 sene yanyana gelemedik. Kendisi evde tek basina bunalima girdi. Ben issizim o isini kaybetme noktasina geldi. Bir cok konu atlattik. Ama sabah aksam yatip kalkip surekli birbirimize sikayetlenmedik. Ya da bir gunde birimiz surekli durmadan sorunlardan bahsedip de otekinin sorunlarini yok saymadi.hepinizin yorumlarını saçma buldum. gerçekten hiçbiriniz ciddi anlamda sorun yasamadiniz ki böyle yorumlar yapabiliyorsunuz. hiç mesela bebeğinizi kaybetmediniz, hiç ailenizden çok yakın çok sevdiğiniz birini kaybetmediniz,, hiç bir zaman size ciddi anlamda mobbing yapılıp iş şiddet mahkeme boyutlarına gelmedi. hiç kocanizi yoğun bakım kapısında ölecek diye beklemediniz ki böyle hedonist yorumlar yapabiliyorsunuz.
Sorması ayıp kaç yaşındaydınız evlendiğinizde ? Kaçıncı senede bu iş sorunlarını yaşadınız ?Yoo yasadik. Biz kocamla bir kac yil ayni evin icinde yasayamadik, islerimiz yuzunden, babam kanser oldu, onun babasi seker komasina girdi. Ben is yerinde cok sorunlar yasadim, is bulamadim, korona zamani neredeyse 1 sene yanyana gelemedik. Kendisi evde tek basina bunalima girdi. Ben issizim o isini kaybetme noktasina geldi. Bir cok konu atlattik. Ama sabah aksam yatip kalkip surekli birbirimize sikayetlenmedik. Ya da bir gunde birimiz surekli durmadan sorunlardan bahsedip de otekinin sorunlarini yok saymadi.
Konusulur, birbirimize moral verilir ve konu kapanir. Sonrasinda da sorunlari cozmek icin geregi ne varsa yapilir. Yapamadigimiz noktada kabullenilir oturulur.
Kaldiki ben parasiz kaldim, ona belli etmedim uzakta uzulmesin diye. Annemden istedim ara ara mesela.
İş yerindeki sorunlar beni bağlıyor diye düşündüm, ailemle ilgili olana da şok olduğum için paylaştım herşeyi saklamam mı gerekirdi inanın anlamıyorum, eşimiz yakınımız değil mi
5 aylık evliyim ve Eşimle 2. Evliliklerimiz.
Sık tartışıyoruz ve tartışan sadece bizmişiz gibi düşünüyorum, Allah aşkına evli herkes tartışıyor mu.
.eşim kendi kendine kalmak istiyor ben daha paylaşımcıyım
Ben daha paylaşımcı olduğum için sorun yaşıyoruz sanırım
Onu kaybetmek istemiyorum, benden bunaldığını fark ediyorum.
...
Galiba bunda başarılı değilim her konuyu çözmeye çalışıyorum her konuyu konuşmaya çalışıyorum