siteyi uzun zamandır takip ediyorum birbirinize olan yardımlarınız fikir alışverişleriniz beni cesaretlendirdi ve bende üye olup sizinle sıkıntımı paylaşmak istedim eşimle 4 yıl beraberliğin ardından 1,5 yıl zorlu bir nişanlılık dönemi geçirerek evlendik şuanda 1 yıllık evliyiz..eşimi çok seviyorum ama eşimle çok farklıyız..eşimin ailesi köyde yaşadığı için ilkokuldan sonra hep yatılı okullarda büyümüş ailesinden hep uzak olmuş o yüzden hiçbirine düşkünlüğü yok hep kendi ayakları üstünde durmuş kimseyi aramaz sormaz zorla gider ben ise hiç ailemden ayrılmadım ve onlara düşkünüm arayıp sormak gelmek gitmek istiyorum zaten ayrı şehirlerdeyiz eşim ailemi benim zorumla bayramlarda arar bazen inat yapar aramaz hep ailemle eşimin arasında kalırım çokk zor olsada idare etmeye çalışıyorum bir şekilde..kimseye gelmek gitmek istemiyor..eşimin ailesini ben arıyorum onlarda ayrı şehirde ama arada gidiyoruz..ben ablamla aynı şehirdeyim ablamlara iki ayda bir zorlaa yalvara yakara gidebiliyorum oda burnumda geliyo bikaç saat anca oturuyoruz
ben onunla girdiğim her ortama ayak uydururken o bana hiç bir ortamda ayak uydurmuyor hep onun dediği oluyor ve ben hep ona uymak zorunda kalıyorum uymazsam günlerce küsüyor bana hakaretler ediyor hatta çoğu zaman evden kovuyor..sakinleşince gitmeyeceğini bildiğim için evden kovuyorum senin beni bırakmayacağını bildiğim için senin evin burası ne gitmesi falan deyip gönlümü alıyor ona uyarsam benden iyisi yok.her fırsatta öper koklar sever iyiki evlenmişim iyiki varsın hayatımda ben karımdan çok memnunum der..ama biyere kadar sabrım benimde..bu bayram annemlere götürdü beni tabi yine zorla ve bir sürü uğraştım gidebilmek için..gittik ama yine burnumdan getirdi en ufak şeylere surat astı annemlere bayramda misafir geldi suratını astı kalktı gitti odadan sıkıldım bunaldım diye, pikniğe gittik zoraki götürdü zaten annem kardeşlerim ve beni sonuç piknik yaptırmadı eve geri getirdi bizi neymiş kalabalıkmış bende kızdım ona neden böyle yapıyosun diye
bayram dönüşü evimize geldik yine küsüz surat beş karış ben nasıl annemin yanında ona kızarmışım
ayrı yatıyor yüzüme bile bakmıyor yemek hazırlıyorum yemiyor yanına bile yaklaştırmıyor benii. bir yıldır her türlü fedakarlığı yaptım hep alttan aldım hep onun dediği oldu küstüğümüzde hep ben koştum peşinden zorla öpüp barıştım inat işte yine adım atmıyor ne yapmamı istiyorsun diyorum benden uzak dur ne yaparsan yap diyor..ortada hiç bir sebep yok
sanırım eşimi çok şımarttım ben..ama napim onun dediği olmayınca hayatı zindan ediyor bana
dün yanına gittim yatma yanımda dedi zoruma gidiyor. iyice büyüttü ne yapayım bilemedim..o gelene kadar gitmeyim yanına diyorum
sizce ne yapmalıyım kızlar çok yoruldum artık
çok zor bir eşim var beni elinde oynatıyor resmen...bırakıp biraz uzaklaşsam herşey daha kötü olucak