Bu sitede en çok üzüldüğüm konulardan biri oldu bu. Gerçekten çok üzgünüm, çok şaşkınım okuduklarımdan ötürü. Keşke sizin yakınınız olsam, kardeşiniz, ablanız, anneniz, babanız ne bileyim herhangi bir arkadaşınız olsam bu yaşadıklarınıza şahit olan da sizi çekip alsam oradan. Ne kadar itiraz etseniz de, olmaz deseniz de. Gerekirse yirmi dört saat başınızda beklesem de o adama dönmeseniz.
Çok değil üç ay standart bir hayat yaşasanız zaten dönmezsiniz. Kendi maaşınızı istediğiniz gibi harcasanız, işinize rahatlıkla gidebilseniz, aynı evde yaşadığınız insandan korkmasanız, psikolojik, fiziksel şiddet görmeseniz, kaygı düzeyiniz azalsa, sizinle de ilgilenen biri olsa, gününüzün nasıl geçtiğini soran, kahvenizi yapıp önünüze koyan biri olsa. Ya da bunlar olmasa bile köstek olan biri olmasa, isteyince ayaklarınızı uzatıp oturabilseniz, istediğinizde çocuklarınızla dışarı çıkabilseniz.
Bu yaşadığınız hayat değil, siz bu dünyaya çile çekmeye gelmediniz, siz insansınız, annesiniz, kadınsınız. Ben şu anda cidden sağlıklı bir ruh halinde olduğunuzu düşünmüyorum çünkü hala kendinizi suçlayan mesajlarınız var. Kurban olayım bu yaşadığınız şey size reva mı? Yazık değil mi sizin canınız yok mu? Evlatlarınız size saygı duyacak mı sizce? Oğlunuz hayatındaki kadınlara nasıl davranacak, kızınız varsa şayet nasıl güçlü bir kadın olacak?
Ücretsiz izin aldığınızda sorun çıkartmamış ya, eminim ya bakıcıya verilecek paradan daha ucuza geldiğini düşünmüştür evde oturmanızın ya da annesi bakacakmıştır, o yüzden ses etmemiştir. Ya da anlattığınız tarzda bir adam kadın evde çocuk baksın kafasındadır, o yüzden bir şey dememiştir. Sizi zerre kadar düşünmüyor ki bu adam, sizi sevmiyor, size saygı duymuyor, siz bugün hastalansanız işler aksadı diye kızar. Umarım bu adama muhtaç olmazsınız asla. Allah yardımcınız olsun, çözüm sizsiniz her zaman, lütfen daha fazla gecikmeyin.