Eşim anormal derecede ailesine bağlı, çocuktan sonra değişir mi ? Çıkmazdayım lütfen fikir verin 🥺

Eşin çok tuhaf bir adam. Ailesi ne yaparsa yapsın o istese senin böyle hirpalanmana müsaade etmez. Ama bunu yapabilecek biri değil maalesef. Senin idare etmeni bekliyor hala.
Evet gerçekten öyle, iradesi yok gücü yok. Kapıda ona dedim ki en çok neye üzülüyorum biliyo musun sen ailenin karşısına geçip evliliğim sizin alınganlıklarınız yüzünden bitti mutlu musunuz diyemeyeceksin aksine ailen beni konuşurken başını eğip susacaksın buna üzülüyorum ve gerçekten de öyle. Açıp onlara mutlu olun bitirdiniz bizi demek o
Bu adamın değişip düzelmeyeceğini böylece görmüş oldunuz. İyi ki yaşanmış bu akşamki olay yoksa siz burada size yazılanları dinlemez acaba mı der kesinlikle ayrılmaz çocuk olunca düzelir derdiniz.

Masum bir sabinin günahına girmediniz öyle düşünün. Akşamın bu vakti evden çıkan karısına dur demeyen koca adam mıdır?

Bakın biraz sert çıkınca o sizi kızları(!) gibi seven insanlar ne güzel çemkirmiş. Sürekli ağlıyormuşsunuz. Bakın bu cümleler bir anda ağza gelip söylenmez. O duyduklarınızın hepsi sizin arkanızdan konuşulan şeylerdi zaten.

Bundan sonra huzurlu bir hayatınız olur umarım. Babanıza da şifalar diliyorum.
evet çünkü hep içimde ya düzelecek bir şey varsa da ben çabalamayıp bırakırsam düşüncesi vardı bugün bile çift terapisti ayarlamıştık

Evet dur gitme ben seni seviyorum bile diyemedi tek bi cümle söylese belki yine gitmezdim ama diyemedi

Aynen öyle, bir de ağlatıp ağlatıp biz senin sürekli ağlamalarını duymak zorunda mıyız demeleri.. o zaman ağlatmayın da duymayın da bu kadar zor değil çok benciller ailece

Çok teşekkür ederim nasıl bi hayatım olacak inanın fikrim yok bu gece arkadaşımdayım sağolsun yarın Allah Kerim ben elimden geleni yaptım ondan daha yürekli olduğumu düşünüyorum
 
Ben oluruna bıraktım yoksa kafayı yicektim yine ara ara sorunlar oluyor ama duymamazliga vur onları yok say yoklarmiş gibi bende çocuk çok istiyorum sağlık sorunundan dolayı 27 yasindayim ve bir daha anne olamazsam diye korkuyorum çocuk hayalin varsa yap gelen gdieni arartir bilemezsin belki daha kötüsü cikicak bosanmakta çare degilki yeni birini al tani iyi düşün karar ver bende hala cekiyorum tartismiyorum baktım kendisi mesafe koyuyor
Ben artık bırakamayacak noktaya geldim çünkü ben oluruna bıraktıkça onlar yetinemyip başka isteklerde bulundu
İnanın bende korkuyorum ve yüksek ihtimalle bebeğim olmayacak hiç bi zaman ama sırf bunun için katlanamazdım zaten sağlıklı bi bebek doğmazdı.
 
"Kuzenim sizin gereksiz akrabalarınızdan daha yakın." deseydiniz. Ne demek ne kadar yakın? İyi ki oğulları olmuş da arada gelin falan getiriyor, yoksa sömsöm suratlarına bakan olmayacak. Hey Allah'ım.
Evet söyledim zaten, eğer yakın olmasa ben onu kendim karar verecek yaştayım çok yakın biri değil mevlüde gideyim sonra düğüne giderim derdim dedim. Sizin komşularınızın nişanı olunca her yere çağırıyosunuz geliyoruz benim akrabam olunca mı gidemeyecek oluyorum sorgulanıyo dedim. Bu kadar da soramayacak mıyız diyorlar bi de. Onlara göre hep haklılar hep.
 
Şimdi kötü geliyor biliyorum. Ama inan uzun vadede kazanan sen olacaksın. Daha genceciksin. Düzgün bir insanla tekrar yuva kurar iç rahatlığıyla bebeğini büyütürsün.
Bebeksiz kurtulman bile büyük şana farkına varacaksın kısa zaman sonra
İyileşme sürecim yeni birini tanımak yuva kurmak tüm bu zaman içinde yumurtalık rezervim daha da azalacağı için yüksek ihtimalle çocuğum olmayacak. En çok buna üzülüyorum belki de böyle olmasaydı bende anne olsaydım mutlu olsaydık tüm bu tedavi sürecini ben çektim ama şimdi orda beni hücre olarak da olsa üç tane bebeğim bekliyo ve ben onlar yüzünden bebeğime kavuşmayacağım gibi hissediyorum
 
Taşınma ile de bu sorun çözülmez ki sizin sınırlarınız ile alakalı bu durum siz sınır çizmeyi bilememişsiniz çok pardon da biraz siz de bu duruma gelmesi için katkıda bulunmuşsunuz siz hiç kendinizde de hata arıyor musunuz? Neden siz de sürekli ailesini aradınız ki annesini arayınca darılan babayı aramalar gibi gibi babama da selam söyle dersin olur biter eşimin ailesini aramam için benim eşim de bazen baskı yapardı ama ben 2 hafta falan aramadığım olurdu soruyorlar telefonda seni derlerdi onlar beni arardı ben de bilmukabele bir sonraki hafta arardım evlilik kurtarılır gibi duruyor bence ama tam detaylı da bilmiyorum durumunuzu tek sorun bu ise çift terapisi ile çözülür duruyor.
Evet kendimi de çok suçluyorum keşke baştan böyle yapmasaydım ama girdap gibi içine çekildim bi şeylerin. İlk zamanlar hep kavga ettik sonra saldım ben salınca aman arayım da laf yapmasınlara döndü aman suratlarını çekemem iki dk konuşayımda derken her gün arasam bile mutlu olmayıp fazlasını istedikleri bi durum oluştu ve bu sadece aramak değil başka şeylerde çok var

Sanmıyorum bu akşam terapimiz vardı ama terapi saatinde ben otobüste dönüyodum bu saatten sonra da çok zor ben ailemin yanına gidince annem asla bırakmaz beni tekrar her şey çok zorlaşır
 
Keşke aradıgında dönmeseydiniz. Sizin kararlı oldugunuzu bilsin. Avucumda zaten diye düşünmesin.
Evet keşke onu da zaten yanlışlıkla aradım dedi.. bende telefonda ailemi aramamalarını söyledim ailem birden şok olmasın diye.

Sonra mesaj attı vardın mı diye hayır dedim varınca yaz demiş sırf aramasın diye vardım yazdım.

Arkadaşımın eşi aramış balkona çıkıp bi sorun mı var gibi hayırdır tarzında onunla da çok konuşmamış halledicem ben biraz sorun var gerekeni yapacağım demiş, benim evliliğim bitecek bunlar yüzünden demiş ama bence öyle dememiştir arkadaşımın eşi üzülmeyeyim diye öyle söyledi zaten onda cesaret olsa bana kal derdi gidip ailesiyle konuşurdu
 
Elini tutup düzelteceğim dese inanıp kalacaktin böyle daha iyi olmuş çünkü öyle deseydi bile düzeltmeyecekti bunu kabullenmelisin. Haftanın kaç günü onlarla geçerken ve size huzur vermezlerken nasıl mutlu olabilirsin? Demişsin ki bu konu dışında iyiyiz eşimle tamam da bu konu zaten çok büyük bir alan kaplıyor geriye bir şey kalmıyor ki. Uzaklaşmak iyi gelecektir ailene yansıtmayip arkadaşin müsaitse biraz orada kafa dinleyebilirsin sakinlesince ailene geçersin. Ama nedense ikna edileceksin ve eve döneceksin gibi bir his alıyorum. Çocuk konusu ayrı bir konu anne olmayi çok istiyor olabilirsin ama aynı zamanda eşini baba ailesini de dede babaanne yapmış olacaksin bu konuyu da askıya almalısın. Sizin çift terapisine gitmenizden ziyade eşinin ailesine sınır koyması ve senin yanında olması mühim.
Evet öyle dese kalırdım, ama demedi ya vicdanım biraz daha hafifledi verdiğim karardan dolayı. Arkadaşım müsait ama o da evli ve rahatsız etmek istemiyorum evden çok acele çıktım para bile almadım üstüme mont bile giymedim onun aldığı bir şeyi giymemek için.. Cumartesi günü yakın bi akrabamızın nişanı var zaten o gün de herşey mecbur ortaya çıkmış olacak herkes soracak bilmiyorum ne yapacağım.
Eşimin ailesine sınır koyabileceğini sanmıyorum benim yanımda minicik bile dursa ben bu hareketi yapmazdım ama bana sadece napayım sen söyle diyen birisi.
Bu bi milat olur mu ailesi de öğrenip işin ciddiyetini anlar mı sonra bizi rahat bırakırlar mı bunlar hep soru işareti ama ben eşimin yarın bile beni arayacağını veya çözmeye çalışacağını sanmıyorum
 
merhaba arkadaşlar
Benim eşim ve ailesiyle ilgili sorunlarım var. Aslında kendini sevgililik ve nişanlıkta göstermeye başlamıştı ama böyle olacağını tahmin etmedim. Evliliğimizin 3. Yılındayız ama ilk günlerden beri eşimin ne bizim evimizi benimsediğini düşünüyorum ne de beni.

Bu konu sebebiyle o kadar çok olay yaşadık ki o kadar isyan ettim ki çocuk istiyoruz ve olmuyor inanın çocuk yapacak kadar bile bir özel hayat bırakılmadı bize sürekli görüşmek aynı ilçede yaşadığımız halde her hafta oraya gidip iki gün kalmamız ya da onların bize gelip kalması tüm bunlar o kadar saçma ki .. her gün kayınvalidemi arıyorum çünkü bu da bir kural haline gelmiş farkında olmadan bende aman ne isterlerse yapayım kafam rahat olsuna girmişim. Şimdilerde her gün aramamız da yetmiyor kayınvalidemi arıyorsak babanız size alındı onu da arayın diyor (kaldı ki sürekli konuşuyoruz daha dün aradık ) geçen kayınpederimi aradık kahvedeymiş eve geçince konuşalım dedi tamam dedik sonrasında doğal olarak kayınvalidemi aramadık çünkü akşam babamı aradığımızda zaten konuşacağız. Sonra akşam bir telefon babası arıyor anneniz size çok alınmış bugün beni aradınız onu aramadınız diye. Ya ben artık ne yapacağımı şaşırdım. O gün biraz da olsa eşimde tepki gösterdi aradan 10 gün geçti yine aynı muhabbet.

Bunların haricinde o kadar çok şey var ki ve eşim hiç tepki gösteremiyor diyorum ki biz çocuk muyuz ? Ben her gün aramak zorunda değilim ki kaldı ki her gün arıyorum şimdi o da yetmiyor.
Tüp bebek sürecindeyiz stres olmamam gerekiyor ama ağlamadığım tek bir gün yok anne olmak çok istiyorum. Ama ne yapmam gerektiğini bilmiyorum sizce çocuğumuz olursa eşim bizi artık bi aile olarak görmeye başlar mı ? Artık önceliği biz olur muyuz tüm bu saçmalıklardan kurtulur muyuz ? Yoksa bu hiç bi şey değiştirmez mi ? Eşimle bu ailesi hakkında ki tüm konular haricinde çok iyiyiz ama son zamanlarda tahammül sınırım bitti düzelsin istiyorum psikoloğa gitmezsen çocuk yapmayacağım dedim ve iki aydır terapi alıyor ama hiç bi fayda yok. Transferimize 15 gün kaldı karar vermem gerekiyor lütfen fikir verir misiniz ?
Hazır ortada çocuk yok kaç kurtar kendini.Böyle aile ilişkisi,evlilik olmaz.
 
Eşinin problemi ne ,neden terapi alıyor anlatmamissin. Onun dışında ailesinin çocuktan sonra değişmeyeceğini aksine ilgi çocuğa kayacagi için daha çok gerginlik yaratacagina yemin edebilirim ama ispatlayamam. Ama bu kısım sizin cocuk yapmanıza engel değil. Eşinin ailesine karşı pasif ise , seni koruyamiuor ya da ailesini tüm yanlışlarına rağmen destekleyen bir yapısı varsa 10 tane çocuk ta yapsan düzelmez. Senin yanindaysa işler değişir
 
Evet eşimle işi sebebiyle ilk sene 6 ay ikinci sene tekrar 6 ay gemide yaşadık. O süreçte o kadar iyiydik ki o 6 ay rüya gibi geçti gerçi orda bile yine absürt şeylerden dolayı aranıp siteme uğradık ama çok minimumdu.
Evet belki de öyle olacak eşim sesini çıkarmaz çünkü bu onun için bi problem değil.
Ama o zaman belki manevi olarak kendini bize karşı sorumlu hisseder belki kaybetmekten korkup artık tamamen kendi kurduğu ailesine yönelir diye düşünüyorum ya da huylu huyundan vazgeçmez çocuk olsa da aynı mı olur bunun muhasebesini yapmaktan kafayı yiyeceğim.
Bazen kendide farkında oluyor oturup çok konuştuk boşanma lafı çok açıldı kendi de farkında kardeşi böyle değil mesela ama eşim böyle sesini çıkaramıyor tepkisi yok ailesine sitemi yok her şey ona saygısızlık olacak ailesine köpek çekmiş olacak gibi geliyor. Kendini düzeltmek istemese terapi almaz aslında çabalıyor o da ama yok bi ışık yok hala
Çok net söylüyorum düzelmez , rüya da yaşama . Ailesine karşı korkudan tepki gösteremeyen insandan da çocuk yapılmaz. Çok gördük örneklerini . İnşallah seninki degisir
 
İyileşme sürecim yeni birini tanımak yuva kurmak tüm bu zaman içinde yumurtalık rezervim daha da azalacağı için yüksek ihtimalle çocuğum olmayacak. En çok buna üzülüyorum belki de böyle olmasaydı bende anne olsaydım mutlu olsaydık tüm bu tedavi sürecini ben çektim ama şimdi orda beni hücre olarak da olsa üç tane bebeğim bekliyo ve ben onlar yüzünden bebeğime kavuşmayacağım gibi hissediyorum
Boşandıktan sonra yumurtalarınızı dondurabilirsiniz.
 
Evet öyle dese kalırdım, ama demedi ya vicdanım biraz daha hafifledi verdiğim karardan dolayı. Arkadaşım müsait ama o da evli ve rahatsız etmek istemiyorum evden çok acele çıktım para bile almadım üstüme mont bile giymedim onun aldığı bir şeyi giymemek için.. Cumartesi günü yakın bi akrabamızın nişanı var zaten o gün de herşey mecbur ortaya çıkmış olacak herkes soracak bilmiyorum ne yapacağım.
Eşimin ailesine sınır koyabileceğini sanmıyorum benim yanımda minicik bile dursa ben bu hareketi yapmazdım ama bana sadece napayım sen söyle diyen birisi.
Bu bi milat olur mu ailesi de öğrenip işin ciddiyetini anlar mı sonra bizi rahat bırakırlar mı bunlar hep soru işareti ama ben eşimin yarın bile beni arayacağını veya çözmeye çalışacağını sanmıyorum
Eşin çözmeye çalışır mutlaka ama sen kararlı dur. Daha ilk andan çözmeye çalışacaksan geri gelirim tarzı konuşma. Benim sabrım tükendi, boşanmak istiyorum diye kararlı bir şekilde konuş. Seni ciddiye alması lazım ki birşeyleri değiştirsin.
 
Eşinin problemi ne ,neden terapi alıyor anlatmamissin. Onun dışında ailesinin çocuktan sonra değişmeyeceğini aksine ilgi çocuğa kayacagi için daha çok gerginlik yaratacagina yemin edebilirim ama ispatlayamam. Ama bu kısım sizin cocuk yapmanıza engel değil. Eşinin ailesine karşı pasif ise , seni koruyamiuor ya da ailesini tüm yanlışlarına rağmen destekleyen bir yapısı varsa 10 tane çocuk ta yapsan düzelmez. Senin yanindaysa işler değişir
Eşimin problemi ailesine karşı pasifliği, ben bunu gördükçe terapiye başlamazsa çocuk denemeyeceğimi söyledim sonrasında başladı kendi de farkında zaman zaman kabul ediyor.
Tüm yanlışlarına rağmen desteklemiyor ama tepki de veremiyor bugün olan olayda sonuna kadar haklısın dedi ama eee sonuç ? Haklıyım da ne geçiyor elime yine laf yiyebiliyorum. Benim yanımda olsa karşımda isterse dağ olsun umrumda olmazdı ama eşim de yanımda olmayınca ben kendimi yapayalnız hissediyorum
 
Çok net söylüyorum düzelmez , rüya da yaşama . Ailesine karşı korkudan tepki gösteremeyen insandan da çocuk yapılmaz. Çok gördük örneklerini . İnşallah seninki degisir
Değişirse bu evi terk etmem milat olur öyle değişir ama ona da ihtimal vermiyorum
 
Boşandıktan sonra yumurtalarınızı dondurabilirsiniz.
Evet bugün otobüsle dönerken bunu da düşündüm ama ciddi bi bütçe gerekiyor bunun için, öyle bir şey düşünürsem önce hiç harcamadan baya bi çalışmam para biriktirmem gerek sonra hayatıma biri girerse bunu söylemem onun kabul etmesi gerek bunlar çok zor. Yaşım çok genç ama daha evlenmem diye düşünüyorum herkes evli olmak zorunda değil en azından acı bi şekilde de olsa tattım o duyguyu
 
Eşin çözmeye çalışır mutlaka ama sen kararlı dur. Daha ilk andan çözmeye çalışacaksan geri gelirim tarzı konuşma. Benim sabrım tükendi, boşanmak istiyorum diye kararlı bir şekilde konuş. Seni ciddiye alması lazım ki birşeyleri değiştirsin.
Evet bende öyle düşünüyorum çözmeye çalışmak için çok kısıtlı bi zamanı var eğer halledecekse istiyorsa çırpınır halleder, ama ben ailemin yanına gidip bu durumu anlattıktan sonra ailem bi daha oraya göndermez beni istediği kadar çabalasın boşa olur.

Hiç bi şey yapmaması da çok muhtemel o zamanda içim çok rahat olur giden senelerime üzülürüm emeğime üzülürüm
 
Eşim o sınırı çizemiyor, ben de yapmaya başladım aslında mesela artık havalar soğuk ve orda tek odada soba var biz soğukta yatıyoruz gidince ona rağmen gitmemiz bekleniyordu bu sebeple tartıştım ve gitmeyeceğimi söyledim şimdi de onlar bize kalmaya gelecek. Arama konusunu da iki güne çıkarmıştım kendimce ama bazen bi şey sormak gerekiyor haberleşmek gerekiyor mecburen her gün olmuş oluyor sonra diyor ki akşam babanızı da arayın ve sonra bizim evde ağlama yüksek sesler odaya kapanma vs
Cok hastalikli bi durum bu. Esiniz buyumemis ana babasinin gozunde bi birey degil ve sinirlari yok. Ayni muamele size de yapiliyor. Siz gitmeyince onlar geliyor. Yapisik yasam. Bebek olunca bu 3 e 5e katlayacak. Buna inan yani. Kafayi oynatirsin. Hem sana yazik plur hem bebege
 
Eşimin problemi ailesine karşı pasifliği, ben bunu gördükçe terapiye başlamazsa çocuk denemeyeceğimi söyledim sonrasında başladı kendi de farkında zaman zaman kabul ediyor.
Tüm yanlışlarına rağmen desteklemiyor ama tepki de veremiyor bugün olan olayda sonuna kadar haklısın dedi ama eee sonuç ? Haklıyım da ne geçiyor elime yine laf yiyebiliyorum. Benim yanımda olsa karşımda isterse dağ olsun umrumda olmazdı ama eşim de yanımda olmayınca ben kendimi yapayalnız hissediyorum
Şuan bir karar aşamasında olman üzücü. Buna benzer şeylere şahit oldum ve çocuktan sonra aile bağı ,anneye babaya bağlılık hürmet daha da arttı. Esinde problem var ama sende de var . Sesini çıkar. Esin onlara tepki gösteremiyorsa madem seni de haklı buluyor arama sorma bakalım olay çıkacak mı. Problem çıktığında ailesine karşı arkanda duracak mı. Durmazsa aç ağzını , sizin yüzünüzden çocuk yapmaktan vazgeçtim de . Bi dene yani karar vermeden once
 
X