Canım ne bileyim kullanmadığı izinleri var bebek olduğu zaman kullanırım diye heves ediyor. Ama belki de bir hafta kalır gidişata bağlı. Ama şu gerçek ki eşim bana çok yardımcı olur. Ama annem varken o kadar kalamaz sanırım.
Canım ne bileyim kullanmadığı izinleri var bebek olduğu zaman kullanırım diye heves ediyor. Ama belki de bir hafta kalır gidişata bağlı. Ama şu gerçek ki eşim bana çok yardımcı olur. Ama annem varken o kadar kalamaz sanırım.
Canım babam da kabullenmiş annemi böyle. Alışmış yani bu saatten sonra da bişey yapaileceğini düşünmüyorum açıkçası. Eskiden babannem bizimle kalırdı ben bekarken. Annem 32 sene baktı ona ço kavga ederlerdi bu kalma huyu taa o zamanlardan kalma. Evden kaçmak huzur bulmak adına. Kaldığı yerler de teyzelerim. Ben ve ablam. Bu arada ablam da aynı sorunları yaşıyor. Sevgililer gününde annem bizdeydi. Eşim anneme de hediye aldı düşün artık. Sonra bana dediki eşim isterdim ki başbaşa güzel bir masada yemek yemek. Ama annen sağolsun dedi. Ezildim resmen.Aynı yerde yaşamak güzelde,bu kadar sık gelip gitmesi 3-4 gün kalması biraz sıkıntı tabiki..Sabah gelip akşam gitse daha mantıklı vede akıllıca olur bana göre..Eşinizde haklı bu durumda ,oda ister hafta sonları evinde olmayı dinlenmeyi,peki babanızla bu konuyu konuşsanız nasıl bir tepki, verirki acabaa..
Saol canım hak verdiğin için. Eksik olma. Allah kimseyi u duruma düşürmesin inşallah.üzüldüm gerçekten çektiğin vicdan azabını anlayabiliyorum.ama eşin de haklı işte.annen düşünebilmeliydi aslında.aynı şehirde mi yaşıyorsunuz.hele öyleyse kalması çok gereksiz.keşke düşünebilseymiş de siz de böyle demek zorunda kalmasaydınız.ama kendini kötü hissetme yapacak birşey yok söylemek zorundaydın.
o zaman anneniz bir hafta kalsın sizinle ,hem bebeğin durumu görmüş olursunuz,uyku durumu emmesi vs...sonrasında eşinizle idare edecek gibi olursanız annenize,biraz eve gidip dinlenmesini eşinizle idare edbileceğinizi söylersiniz...
ama bu kararı da eşinizle doğumdan önce paylaşın tabii..
Canım babam da kabullenmiş annemi böyle. Alışmış yani bu saatten sonra da bişey yapaileceğini düşünmüyorum açıkçası. Eskiden babannem bizimle kalırdı ben bekarken. Annem 32 sene baktı ona ço kavga ederlerdi bu kalma huyu taa o zamanlardan kalma. Evden kaçmak huzur bulmak adına. Kaldığı yerler de teyzelerim. Ben ve ablam. Bu arada ablam da aynı sorunları yaşıyor. Sevgililer gününde annem bizdeydi. Eşim anneme de hediye aldı düşün artık. Sonra bana dediki eşim isterdim ki başbaşa güzel bir masada yemek yemek. Ama annen sağolsun dedi. Ezildim resmen.
Saol canım hak verdiğin için. Eksik olma. Allah kimseyi u duruma düşürmesin inşallah.
Allahım bana inşallah güç verir de üstesinden gelirim. Lohusalık eşim ve annem bakalım beni neler bekliyor.İki insanın arasında kalmak hele ki biri kocan diğeri annense ne kadar zor olduğunu biliyorum canım. Allah yardımcın olsun. Aradaki dengeyi senin sağlaman gerekiyor ne yazık ki.
Tabiki söylenmiyor. İnsan ne kadar haklı olsada o ir anne. Ben de anne olacağım kızım olacak. Rabbim yaşatmasın. Ama işte ucundan kıvıra kıvıra söylemek zorunda kalıyorsun işte.eşin haklı canım,tamam anneler babalar başımızın tacı ama anneninde bazı şeyleri düşünmesi gerekiyor sonuçda evinizde küçükmüş hafta sonu gelmemesi gerekiyor,eşin evdeymiş doğal olarak eşin hafta sonu rahat etmek istiyor,seninle vakit geçirmek istiyordur..anneye söylemekde zor gerçekten bende söyleyemezdim Allah kolaylık versin...
Tamamen iyi niyetli saf temiz kalpli. Amacı yarımcı olmak destek olmak. Eşim de hiç belli etmeyince anlayamıyor. Bazen kızıyorum ya biraz açık gözlü olsun diye ama malesef saflığından oluyor bunlar. Keşke herşeyi en ince ayrıntısına kadar düşünebilen bir annem olsaydı.Ezildim demeyin lütfen,burda hatalı olan anneniz sadece,bunu düşünmüş olsaydı gelmezdi sizede..Demekki babanızda sesini çıkaramıyor bu duruma,aynı sorunlar ı ablanızda yaşıyorsa durumun hali iyi değil demekki..
Annenizde demekki bunaldığı zamanlarda kaçacak yer arıyordu,aslında eski yaşadıklarını düşünüp biraz empati yapabilseydi,sizlere geldiği zaman evde damadım var acaba ne hisseder diye düşünmesi gerekirdi..Neys üzülmeyn sizde,doğumada az kalmış sağlıcakla kucağınıza alırsınız bebeğinizi
Kızlar merhaba. Bİlmiyorum bu sorunu yaşayan başka arkadaşlarım var mı ama sanki birtek ben yaşıyorum bu sorunu gibime geliyor çevremdekilerin yaşam tarzına bakarak.
4 senelik evliyim daha doğrusu 4 bitti. İlk çocuğuma hamileyim. Allah nasip kısmet ederse bir kızım olacak. Allah hepimizin yavrularını bağışlasın inşallah. İsteyen herkese de nasip etsin.
Biz evliliğimizde çoook sorunlar yaşadık çok şeyi aştık ve atlattık Allah'a şükürler olsun. Ama annem konusunu aşamadık. Ben hamile kalmadan önce de annem bana geldiği zaman 3 gün muhakkak kalırdı. Şimdi hamile olduğum için daha da sıklaştı. Eşim rahat edemediğini söylüyor sürekli. Bu konuda çook kavgalar ettim o benim annem burası da onun evi falan ama yok aşamadık bi türlü. Evim çok küçük annem kaldığı zaman tıkış tıkış oluyoruz. Özellikle cumartesi pazara denk gelse daha zor oluyor çünkü eşim evde oluyor. Annemi de kıramıyorum. Arada kalıyorum. Yaşam alanımız sadece minicik salonumuz var oraya tıkışıyoruz annem de salonda uyuyor oraya yatak açıyorum. Eşim işten geldiği zaman yüzü asık oluyor. Off bugünde mi kaldı der gibi hareketleri oluyor ne yapacağımı şaşırıyorum. Kavga etsem tavır yapsam olmuyor, sussam olmuyor, anneme sölesem olmuyor çıldırmak üzereyim.
Lohusalık dönemimde annem kalacak ve ben ne yapacağımı bilmiorum. Eşim bana yine söylenir içime atarım da sütüm kesilir diye düşünüyorum sürekli. Hep kaygım var bebek doğduğunda acaba neler yaşayacağım diyorum tadını çıkarmak yerine.
Az önce o kadar çok ağladım ki anlatamam size. Sebep annem aradı ve bana geleceğini söyledi. Ve bugün günlerden cuma ve 2 gün eşim evde. Anneme dedimki anne neden haftaiçi gelmedin bugün cuma haftasonu zaten murat evde dedim. Ne farkeder ki dedi bana peki o zaman pazartesi gelirim dedi. Ben çok kötü oldum kendimi çook kötü hissettim resmen geri çevirdim. Ama gelseydi de eşim diyecekti ki koskoca haftaiçi varken neden haftasonu geldi annen diyecekti ve yine kavga edecektik. Haftasonu eşim sabah8 de kalkıyor. Annem salonda yattığı için yatakodasında tv izliyor ve acıkıyor. Annemi de uyandıramıyoruz. Bi kargaşa oluyor. Eşime de hak veriyorum haftasonunu evinde rahat geçirmek istiyor belki eşiyle başbaşa olmak istiyor. Ama ben de arada kalıyorum.
Annem ben hamile kalmadan önce de bende çok sık kaldığı için eşime hamile olduğum için kalıyor diyemiyorum. Zaten hep kalıyordu diyecek diye. Bana keşke eviiz büük olsaydı ama bu şekilde zor oluyor demekle yetiniyor.
Kızlar akıl verin bana ne yapayım çıldıracağım. Ağlamaktan gözlerim şişti.
Kızlar merhaba. Bİlmiyorum bu sorunu yaşayan başka arkadaşlarım var mı ama sanki birtek ben yaşıyorum bu sorunu gibime geliyor çevremdekilerin yaşam tarzına bakarak.
4 senelik evliyim daha doğrusu 4 bitti. İlk çocuğuma hamileyim. Allah nasip kısmet ederse bir kızım olacak. Allah hepimizin yavrularını bağışlasın inşallah. İsteyen herkese de nasip etsin.
Biz evliliğimizde çoook sorunlar yaşadık çok şeyi aştık ve atlattık Allah'a şükürler olsun. Ama annem konusunu aşamadık. Ben hamile kalmadan önce de annem bana geldiği zaman 3 gün muhakkak kalırdı. Şimdi hamile olduğum için daha da sıklaştı. Eşim rahat edemediğini söylüyor sürekli. Bu konuda çook kavgalar ettim o benim annem burası da onun evi falan ama yok aşamadık bi türlü. Evim çok küçük annem kaldığı zaman tıkış tıkış oluyoruz. Özellikle cumartesi pazara denk gelse daha zor oluyor çünkü eşim evde oluyor. Annemi de kıramıyorum. Arada kalıyorum. Yaşam alanımız sadece minicik salonumuz var oraya tıkışıyoruz annem de salonda uyuyor oraya yatak açıyorum. Eşim işten geldiği zaman yüzü asık oluyor. Off bugünde mi kaldı der gibi hareketleri oluyor ne yapacağımı şaşırıyorum. Kavga etsem tavır yapsam olmuyor, sussam olmuyor, anneme sölesem olmuyor çıldırmak üzereyim.
Lohusalık dönemimde annem kalacak ve ben ne yapacağımı bilmiorum. Eşim bana yine söylenir içime atarım da sütüm kesilir diye düşünüyorum sürekli. Hep kaygım var bebek doğduğunda acaba neler yaşayacağım diyorum tadını çıkarmak yerine.
Az önce o kadar çok ağladım ki anlatamam size. Sebep annem aradı ve bana geleceğini söyledi. Ve bugün günlerden cuma ve 2 gün eşim evde. Anneme dedimki anne neden haftaiçi gelmedin bugün cuma haftasonu zaten murat evde dedim. Ne farkeder ki dedi bana peki o zaman pazartesi gelirim dedi. Ben çok kötü oldum kendimi çook kötü hissettim resmen geri çevirdim. Ama gelseydi de eşim diyecekti ki koskoca haftaiçi varken neden haftasonu geldi annen diyecekti ve yine kavga edecektik. Haftasonu eşim sabah8 de kalkıyor. Annem salonda yattığı için yatakodasında tv izliyor ve acıkıyor. Annemi de uyandıramıyoruz. Bi kargaşa oluyor. Eşime de hak veriyorum haftasonunu evinde rahat geçirmek istiyor belki eşiyle başbaşa olmak istiyor. Ama ben de arada kalıyorum.
Annem ben hamile kalmadan önce de bende çok sık kaldığı için eşime hamile olduğum için kalıyor diyemiyorum. Zaten hep kalıyordu diyecek diye. Bana keşke eviiz büük olsaydı ama bu şekilde zor oluyor demekle yetiniyor.
Kızlar akıl verin bana ne yapayım çıldıracağım. Ağlamaktan gözlerim şişti.
Babam da var abim de var. Ama annemin huyudur gittiği yere hem geç saatte gider hem kalır. Saat 7-8 gibi gelir akşam. Eşimden sonra gelmişliği vardır yani. Ama dünya iyisidir. Çok temiz kalplidir çok saftır. Bi de göğüsünden ameliyat oldu sağ göğsü alındı falan o yüzden ona bişey deyip te kıramıyorum. Üzülüyorum. Ama bugün biraz kırdım onu anne cuma gününümü buldun gelecek murat evde 2 gün dedim. Snra ağlama krizine girdim canım. Şaşırdım ne yapacağımı. Hemen tamam kızım başka zaman gelirim dedi ve çok kötü oldum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?