3 aylik evliyim. Nisanliyken her sey guzel gelirdi. Evlendikten sonra yeni evliligimi hic bilmedim. Kayinvalidem ve kayinpederim beni cok severler ben de onlari cok seviyorum. Ama farkinda olmadan beni biraz bunalttilar. Hergun kapiyi actigimda onlari gordum. Kayinvalidem surekli bana kalmaya gelirdi. 2 haftalik evliyken bile. Evlendigimiz gece dahi bizdeydiler. Esime lutfen bisey yap diyordum. Ben asiri samimiyete gelemem diyordum ama asla beni dinlemiyodu. Aksine bana samimi olacaksin diye baski yapiyodu. Ve birkac kez bana sozlu ve fiziksel siddet uyguladi. ( İtme, bogazimi tutup el kaldirma gibi) dirdirci bir insan degilim emin olun. O kadar bunalmistim ki artik ne bir yere gidiyoruz ne basbasa vakit gecirebiliyoruz dedim ben gidiyorum annemin evine. Anneme hicbir sey soylemedim. Bilseler durumun boyle oldugunu beni asla birakmazlar. Onlar sadece kavga ettik saniyorlar. Eve gidelim dedi donmedim. Annem sonra zorla beni evden cikardi bu kapi sana her zaman acik ama karikocasiniz bi konusun anlasin ondan sonra eger baktin olmuyo gel dedi. Konusmadan olmaz dedi. Cunku hep susuyordum annem babam var diye. Sonra ben tavir koydum kocam bir sey yapmayinca. Bir sure kayinvalidem kayinpederim bana kizgindi. Ama ben hicbir sey olmamis gibi davrandim. Onlari seviyorum iyi insanlar. Benim kocam tuhaf sadece. Son zamanlarda yine bunalmaya basladim. Yine soyluyorum uyariyorum yok. Ustune ustluk bir de hizmetciligini yapiyorum esimin. Kayinvalidem oyle yetistirmis ki erkek olmasina ragmen prenses gibi. İsten gelir ya asla bisey yapmaz evde. Evde tonla is var mesela erkek isi de demek istemiyorum ben de yaparim aslinda alci ici olsun iki vida sıkıp biseyleri yerlestirmek duzeltmek olsun ama ona da kosmayayim artik dedigimden biraktim. Bir bardak su mutfaktan almaz. Mutfagin yanindan gecer bana su getir der. Yaninda surahi olsun yine bana soyler bardagimi doldur diye. Ben de yapmamaya basladim elin ayagin tutuyo dedim. Ortaligin anasini aglattigi bir gun de ister istemez kizdim. Supurgeyle kosarak gelip supurdu. Ama kayinvalidem duyunca da sakayla karisik sen benim ogluma is mi yaptiriyosun diye firca kaydi. Ne yapacagimi bilmiyorum artik. Bir de cocuk istiyor. Kirli camasirini bile sepete atmayi gectim banyoya koymaktan aciz bir insan. Bir bardagi bile mutfaga goturemez benden cocuk istiyor. Sacma olaniysa beni de ikna etti bi ara bu fikre. Ve yine kavga ediyoruz. Bana sormadan plan yapiyor. Anneme gitcez su saatte hazir ol. Ben de kendi anneme gidecegimi daha onceden soylemistim dusunun. Ve surekli zaten ailesiyleydim. Bi de yetmiyo kocam is cikisi gidecekmis orada uyacakmis da beni babamdan alirlarmis sonra. Ben babamin evinde olcam onlar ogullarini yanlarina alacaklar. Cozemedim nasil is diye. Aileme de cok saygisizliklari oldu ailecek. Unutmuyorum da yutmuyorum da. Kolay unutabilen biri de degilim. Cunku ben de ailem de yanlis yaptigimizi dusundugumuz anda ozur dileriz arayip. İnsan ister istemez de bekliyor. Ben cok yoruldum simdiden. Anasinin prenses gibi yetistirdigi adama bakicilik yapmak istemiyorum. Sizce ne yapmaliyim ?
