Eşim çok yanardöner bir insan. Onu anlamakta zorluk çekiyorum nerede nasıl davranacağını kestiremiyorum bazen. Aileler ve eşim konusunda çok sıkıntılıyım kimseye anlatamıyorum. Bir çözüm yoluda bulamıyorum. Nişanlılık döneminde eşim ve ailesi çok sorunlar yaşadılar. Eşimi defalarca evden kovdu annesi. Onlar kavga ettikçe soluğu benim yanımda alırdı benimle dertleşirdi. Annemlede dertleşirdi durmadan anne ve babasının ona ne kadar kötü davrandığını anlatırdı. Ne ben ne annem ailesini kötülemedik. Ha ben ailesine özellikle annesine çok kızardım o ayrı mevzu. Bana evime giremeyecekler bile dedi defalarca yani araları o denli bozuktu.
Eşim annemide çok severdi. Doğumgününde pasta almalar falan. Beraber akrabamızın yazlığına gitmeler. Evlendikten sonra her şey tersine döndü. Annesi ve benim aramda da kötü olaylar geçti fakat ben uzatmadım. Evlilikten sonra benim ailem kötü oldu. Kendi ailesi ise mükemmel. Doğumdan sonra yanımda annem kaldı. Allah şahit annem neredeyse yanımızda oturmadı bile. Bütün gün ev işleri yemekle uğraştı. Annemin yanımızda kaldığının birkaç gün sonrası annemden şikayet etmeye başladı. Yok kapıları hızlı kapatıyor falan. Kızımın ilk banyosu olacağı gün kayınvalidemleride çağırdık. Beraber yıkayacaktık. Kayınpederde oturuyor odada. Küveti suyu hazırladık. Annem gülerek hadi beyler dışarı çıkında kızımızı yıkayalım dedi.
Orada film kopmuşta benim haberim yokmuş. Bu olaydan sonra kayınpeder eşimi aramış. Başlamış azara nasıl onu kovarmış annem odadan. Bir daha gelmeyecekmiş bize. Eşimde o telefondan sonra annen gitsin demeye başladı bende anneme o sinirle açık açık söyledim eşim seni istemiyor diye. Ve bende eşime bende senin anne ve babanı istemiyorum gelmeyecekler dedim. Biz büyük bir kavgaya tutuştuk. Eşim çok ileri gitti ve annemin sapık olduğunu ima etti. Kızımla eşimin babasının ensest olabileceğini düşünmüş annem lafta.
Bir şekilde arayı düzelttik. Annemle eşimde düzelmişti.
Geleyim son olaya. Teyzemlerin yazlığı var. Ve durmadan davet ediyorlardı bizi. Eşim gitmeyi çok istiyordu bense kızımın düzeni bozulacak diye istemiyordum pek. Annem çalışıyordu o da izinliymiş iki hafta. Teyzem hep beraber gelin diye tutturmuş. Eşimde gitmek istediğini ama fazla para olmadığı için gidemeyebileceğimizi söylemişti. Geçen gün annemlere gittik. Annem hadi pazartesi günü gidiyoruz deyince eşimin ipler tekrar koptu. Annem emrivaki yapmışta gitmeyecekmişte. Anneme söyledim. Annemde ben paranız yok gidemeyeceğiz dediğiniz için öyle söyledim ben karşılayacağım yol paranızı falan dedi.
Eşimle konuşmasını söyledim. Eşimle konuşmuş ama eşim gitmek istemiyor. Neyseki annemde gitmekten vazgeçti. Çünkü eşim bana gitmeyelim diyor anneme tamam gidelim diyor. Ve ben iki arada kalıyorum.
Dün eşimle dışarı çıktık. Yolda kapı önünde muhabbet edenleri gördüm. Niye içeri girip konuşmuyorlarki gibisinden bir laf ettim. Sonra işte dedi benim annemde böyle yapıyor kızıyorum falan dedi. Bende benim annemde yolda ayaküstü muhabbet ediyor yolda tanıdık birini görünce dedim. Bana küstah bir sırıtışla senin annen yapar dedi.
Biliyorum uzun oldu ama inanki bu durumdan sıkıldım. Ailesi ve ailem çok sık görüşmüyorlardı şimdide hiç görüşmüyorlar. En son bir akrabaları öldüğünde annem ve babam taziye için aradılar. Ben eşimle nasıl başa çıkacağım? Annemler geldiğinde eşim gergin oluyor ve ben çok sinirleniyorum kendimi zor tutuyorum. Anneme karşı hep surat beş karış.
Birde annemin babaannesi Suriye göçmeni. Bundan dolayıda beğenmiyor ailemi. Çok sıkıntılıyım bu konuda. Ben ailesi gelince sohbet ediyorum bende onun gibi davransam anlar mı? Ben aileme gidince hadi kalkalım diye tututuruyor geçen gittiğimizde uyudu bile. Kendi ailesine gidince akşama kadar oturur. Bana akıl verin ne olur?
